Wat zijn in het algemeen de consequenties voor de internetjournalist die (te veel) fouten heeft gemaakt? (meer dan minimumpercentage bijvoorbeeld)

Verburg: “Als er dingen op de website staan die niet waar zijn, kan dat een keer gebeuren. Vergissen is menselijk, maar als het te vaak voorkomt, doe je je werk niet goed. In elk vak is dat een probleem.” Elk halfjaar krijgt de internetjournalist een functioneringsgesprek daarin komen dingen ter sprake die normaal niet worden besproken op de redactie. Laat de webredacteur in die tussenliggende periode geen teken van verbetering zien, dan moet hij of zij misschien ander redactioneel werk gaan doen. Als het dan nog steeds slecht gaat, kan er ontslag volgen.

13. Wat vindt u in het algemeen van de standaardprocedure die gebruikt wordt op uw reactie voor het controleren van nieuwsberichten op waarheidsgehalte voorafgaande aan plaatsing op internet?

Verburg vind dat de standaardprocedure soms beter kan. Bij AD.nl gaat het er om hoe sneller je bent, hoe beter je scoort. Daardoor wordt er nog weleens voorbijgelopen, niet aan het checken, maar aan het dubbel checken van bronnen of nieuwsfeiten. “Ik ben er van overtuigd dat dit voor elke grote nieuwssite geldt.” Volgens Verburg verwachten lezers ook dat het nieuws snel gebracht wordt en dat lezers zeggen: “Ja, het nieuws moet natuurlijk wel waar zijn, maar wij willen ook heel graag heel snel geïnformeerd worden.” Volgens Verburg vinden lezers vaak wel dat de snelheid vaak wel net even ten koste gaat van de kwaliteit van het stuk. Uiteindelijk worden fouten zo snel mogelijk uit het

11.2 Gespreksverslag interview Niek Stolker – HP/De Tijd

1. Wie vindt u dat er verantwoordelijk is voor het controleren op waarheidsgehalte van nieuwsberichten voorafgaande aan plaatsing.

De internetjournalist zelf.

2. Op welke manier krijgt de internetjournalist richtlijnen mee om nieuwsberichten vooraf te controleren op waarheidsgehalte? Is hier bijvoorbeeld een

standaardprocedure voor, zoals een redactiestatuut?

De richtlijnen zijn niet vastgelegd. De richtlijnen zijn gewone regels, zoals dat als iemand geciteerd wordt diegene dat ook echt gezegd moet hebben of dat een bericht moet kloppen. Ook zijn de mensen die bij HP/De tijd werken geen beginners, dus wordt er vanuit gegaan dat die al een beetje weten hoe het werkt.

3. Zijn er richtlijnen vastgesteld in uw controleprocedure die aangeven dat verschillende soorten binnenkomende nieuwsberichten ook op verschillende manieren

gecontroleerd mogen worden op waarheidsgehalte?

Het ANP wordt gewoon vertrouwd tenzij er echt iets heel raars in een persbericht staat. Bij Twitter is het gewoon het gezond verstand gebruiken. Als Frits Wester twittert: “Cohen stapt op”, wordt dat meteen gelooft, vanwege de enorme ervaring die Wester heeft. Als zomaar iemand iets twittert, dan wordt de tweet wel gecheckt.

4. Hoe zorgt u ervoor dat uw standaardprocedure voor het controleren van nieuwsberichten op waarheidsgehalte nageleefd wordt op uw redactie?

Als een webredacteur een fout maakt, wordt hij of zij daar op aangesproken. Stolker: “Maar wij werken met professionals. Zij maken niet snel de fout dat een nieuwsbericht niet klopt.”

5. Houdt u bij in welke mate uw standaardprocedure voor het controleren op waarheidsgehalte van nieuwsberichten, nageleefd wordt op de redactie of niet? * Waarom wel/waarom niet

Fouten worden niet bijgehouden op de redactie van HP/De Tijd.

6. Wat gebeurt er vervolgens met die resultaten?

De redactie van HP/De Tijd is erg klein. Als iemand een fout maakt, krijgt diegene dat direct van de andere collega’s te horen.

7. Heeft u vastgesteld wat de grens is voor het aantal fouten dat de redactie mag maken op het gebied van waarheidsgehalte van reeds geplaatste nieuwsberichten? Bijvoorbeeld in de vorm van een minimumpercentage fouten dat gemaakt mag worden, bijvoorbeeld per dag, per week of per jaar?

Nee.

8. Wordt het aantal fouten dat per dag, per week of per jaar worden gemaakt ook bijgehouden?

Nee.

9. Hoe worden die fouten bijgehouden?

10. Als u vervolgens constateert dat een internetjournalist fouten heeft gemaakt in een geplaatst nieuwsbericht op uw website, vindt u dat dan minder erg in situaties waarin:

Het bericht snel geplaatst moest worden om de concurrentie voor te zijn?

Nee. Een nieuwsbericht moet kloppen. Stolker: “Als je onzin verkondigt, gaat je geloofwaardigheid naar de knoppen.”

Vooraf de bron van het nieuwsbericht betrouwbaar leek voor de journalist en hij/zij deze dus niet goed gecontroleerd heeft?

Ja en nee. “Het blijft mensenwerk, zegt Stolker. Hij kan het zich voorstellen, maar zal wel ongetwijfeld de journalist er op aanspreken. “Bijvoorbeeld in een situatie waarin Frits Wester twittert: ‘Job Cohen stapt op’ en dit nieuws blijkt achteraf toch niet te kloppen.”

11. Zijn er nog andere voorbeeldsituaties waarbij u het maken van fouten van reeds geplaatste nieuwsberichten op uw website minder erg vindt?

Nee, fouten maken is volgens Stolker nooit goed.

12. Wat zijn in het algemeen de consequenties voor de internetjournalist die (te veel) fouten heeft gemaakt? (meer dan minimumpercentage bijvoorbeeld)

Dan wordt de internetjournalist gecontroleerd en als hij of zij meerdere keren fouten maakt, volgt er ontslag. Maar volgens Stolker maken de journalisten in dienst die fouten niet: “Het is namelijk best wel dom om onzin te scoren. Je wordt bijna altijd gepakt.”

13. Wat vindt u in het algemeen van de standaardprocedure die gebruikt wordt op uw reactie voor het controleren van nieuwsberichten op waarheidsgehalte voorafgaande aan plaatsing op internet?

Stolker is van mening dat zonder dat er een standaardprocedure is, de methode die nu gebruikt wordt redelijk goed werkt. Die methode is gebaseerd op gevoel en ervaring. Hierdoor worden er niet veel fouten gemaakt.

11.3 Gespreksverslag interview Joris Polman – SpitsNieuws

1. Wie vindt u dat er verantwoordelijk is voor het controleren op waarheidsgehalte van