Vraag nr. 234 van 31 maart 1998
van de heer JOHAN MALCORPS Autobanden – Terugnameplicht
De invoering van de terugnameplicht voor auto-banden stuit blijkbaar op groot verzet binnen de s e c t o r. Meer bepaald Michelin België zou zich niet herkennen in de principes van het Vlarea (Vlaams Reglement inzake Afvalvoorkoming en -beheer). 1. Wat is de stand van zaken betreffende de
over-eenkomsten tussen de voertuigbandenprodu-centen (en meer in het bijzonder Michelin) en de gewesten ? Zal in Vlaanderen een andere regeling van kracht zijn dan in Wallonië en Brussel ?
Wie zal opdraaien voor de kosten van de terug-name en verwerking van de autobanden : d e consument, de verdeler of de producent ? In welke mate worden in dit kader inspannin-gen opgelegd inzake het herrubberen van auto-banden, zoals eerder in het vooruitzicht gesteld door de minister (cf. mijn schriftelijke vragen nr. 58 van 10 oktober 1996 – Bulletin van Vragen en Antwoorden nr. 6 van 13 december 1996, blz. 555 – en nr. 178 van 12 februari 1997 – BVA nr. 13 van 18 april 1997, blz. 1300) ?
2. Wat is de meest actuele raming voor de kost-prijs van de sanering van de diverse autoban-denstorten in Vlaanderen ? Hoever staat men daarmee ?
In welke mate zullen de kosten voor de sane-ring van de verschillende autobandenstorten en voor de verwerking van autobanden – bijvoor-beeld in het verlengde van de oprichting van een milieuschadefonds, dus ook los van direct aangetoonde aansprakelijkheid – op de sector (inclusief de autobandenproducenten) worden verhaald ?
Antwoord
1. Begin februari 1998 tekenden de ministers bevoegd voor Leefmilieu van het Waals Gewest en het Brussels Hoofdstedelijk Gewest een raamakkoord omtrent de inzameling en de ver-werking van versleten banden.
In het Vlaams Gewest zijn milieubeleidsover-eenkomsten met bedrijfssectoren onderworpen
aan een decretale procedure. Daarom kon het genoemde raamakkoord niet meteen door het Vlaams Gewest worden onderschreven. I n m i d-dels is door het Vlarea (Vlaams Reglement inzake Afvalvoorkoming en -beheer) de aan-vaardingsplicht voor afvalbanden met toepas-sing van het afvalstoffendecreet ingevoerd. Met de betrokken sectoren worden op dit ogen-blik nog steeds onderhandelingen gevoerd om tot een milieubeleidsovereenkomst te komen. Een milieubeleidsovereenkomst kan niet in minder strenge zin afwijken van de geldende wetgeving. Dit betekent dat, indien een milieu-beleidsovereenkomst wordt afgesloten, de doel-stellingen van het Vlarea hierbij moeten worden nageleefd. Het Vlarea legt op dat van ten minste 25 % van de ingezamelde afvalbanden, u i t g e-drukt in gewicht, het loopvlak moet worden hernieuwd.
2. De Vlaamse regering wees 604,5 miljoen frank toe voor de ambtshalve verwijdering van rub-berafval die drie bedrijven, namelijk de BVBA Montulet, de NV BRC en de firma Vangeneug-d e n , a c h t e r l i e t e n . De totale hoeveelheiVangeneug-d aan rubberafval (technische rubber + bandenrub-ber) werd geschat op circa 80.000 ton. D e ambtshalve verwijdering werd gestart op 17 sep-tember 1997. Gelet op de recentste gegevens kunnen wij ervan uitgaan dat de aanvankelijke raming circa 10 tot 20 % overschat was ten gevolge van de onbekende dichtheid van een aantal producenten. Van de initieel geschatte hoeveelheid is tot op heden 14.000 ton verwij-d e r verwij-d . Nieuwe machines vermalen a rato van circa 150 ton rubberafval/dag. In de aanvangsfa-se dienden de afvalrubbers eveneens vooraf te worden gesorteerd.
