Vraag nr. 95
van 15 februari 2001
van mevrouw ANN DE MARTELAER
Sorteerbedrijven bouw- en sloopafval – Restfractie Het huidige afvalbeleid stelt dat afval zoveel moge-lijk moet worden voorkomen of gerecy c l e e r d . Ve r-volgens heeft verbranden van afval voorrang op s t o r t e n . In dit kader ontstonden er sorteercentra voor bouw- en sloopafval, zoals het bedrijf Celis André Containers NV uit Lubbeek. Dit bedrijf slaagt erin tot 83 % van het aangeboden afval te r e cy c l e r e n . De overige 17 % niet-r e cycleerbaar be-drijfsafval wordt tot op heden gestort.
Inzake de afvoer van deze restfractie bedrijfsafval (weigering op en sluiting van REMO-stort ; w e i g e-ring op andere stortplaatsen, de ontheffingsquota, . . . ) rijzen op korte termijn problemen voor dit be-d r i j f. Ook zou be-door be-de samenstelling van be-deze frac-tie restafval, vanwege de hoge calorische waarde en de aanwezigheid van gips- en kalkhoudend ma-t e r i a a l , verbranden in sommige ovens niema-t direcma-t voor de hand liggen.
1. Onderkent de minister het probleem van dit specifieke sorteerbedrijf inzake de afvoer van deze restfractie bedrijfsafval ?
2. Op welke manier wordt aan sorteerbedrijven die de hoeveelheid bouw- en sloopafval vermin-d e r e n , verzekervermin-d vermin-dat zij ergens terechtkunnen met dit restafval ?
3. Zijn er voor deze fractie restafval verbrandings-mogelijkheden ?
Antwoord
1. Uitgesorteerd niet-recupereerbaar bedrijfsafval heeft een gemiddelde calorische verbrandings-waarde van 13,9 GJ/ton (GJ : gigajoule ; giga = 1 0- 9; joule = eenheid van energie – red.). De
ca-paciteit van een verbrandingsinstallatie is afhan-kelijk van mechanische en thermische begren-z i n g e n . De begrenbegren-zingen begren-zijn vastgelegd in het " s t o o k d i a g r a m " , dat de hoeveelheid energie en massa weergeeft die in de installatie kunnen worden verwerkt en dat aangeeft welke de mi-nimale en maximale verbrandingswaarden van het afval zijn waarbij de installatie nog volgens de specificaties van de fabrikant kan verbran-d e n . Het verbranverbran-den van een te grote hoeveel-heid afval met een te hoog energetisch gehalte kan schade toebrengen aan de oven en/of de
k e t e l . Het stookdiagram wordt door de fabri-kant bij de verbrandingsinstallatie geleverd. Algemeen is het zo dat de hoeveelheid afval die de installatie kan verwerken, zal dalen vanaf een zekere energie-inhoud van het te verbran-den afval. De energie-inhoud van het afval waarbij deze daling zich voordoet, is verschil-lend voor elke installatie, doch is gesitueerd rond de 10 GJ/ton afval.
De ovenuitbaters trachten de capaciteit van hun ovens maximaal te benutten : men zal er dan ook naar streven om energierijker afval (bv. u i t-gesorteerd bedrijfsafval) zodanig te vermengen met minder energierijk uitgesorteerd huishou-delijk afval (gemiddeld 10 GJ/ton) dat de hoe-veelheid afvalstoffen die de oven kan verwer-ken niet zal worden beperkt door een te hoge energetische waarde van het te verbranden a f v a l . Gelet op de toenemende uitsortering van het afval (o. m . de afzonderlijke inzameling van G F T- en groenafval, een toename van het pro-centueel aandeel van kunststof en papier in het restafval van ondernemingen en van kunststof en laminaten in huishoudelijk restafval), w o r d t een tendens waargenomen waarbij de energie-inhoud van het te verbranden restafval toe-n e e m t . Ook is het mogelijk om de verbratoe-n- verbran-dingsoven aan te passen/te ontwerpen zodat er afval met een hogere energie-inhoud kan wor-den verwerkt zonder de installatie te beschadi-gen.
en drankkartons – red.). Specifieke aanvaard-baarheidscriteria kunnen enigszins variëren tus-sen de verschillende verbrandingsinstallaties. Het door de Vlaamse volksvertegenwoordiger vermelde bedrijf zal de vermelde informatie kennen en er in de praktijk mee worden gecon-f r o n t e e r d . Het bedrijgecon-f kan uiteraard op de voor-waarden opgelegd door de verbrandingsinstalla-ties inspelen en een fractie aanbieden die snel-ler kan worden aanvaard (dus anorganische ma-terialen eruit, zeker pleisterkalk en gipsplaten). 2. Overeenkomstig artikel 5.2.4 van het V l a r e a
mag gesorteerd brandbaar en/of recupereerbaar restafval niet meer worden gestort (Vlarea : Vlaams Reglement voor Afvalvoorkoming en -beheer – red.). Restafval van sorteerbedrijven van bouw- en sloopafval kan worden afgevoerd naar een inrichting vergungd voor de verbran-ding van niet-gevaarlijk bedrijfsafval en van huishoudelijk afval. De Vlaamse overheid houdt in het Uitvoeringsplan Huishoudelijke A f v a l-stoffen 1997-2001 bij de planning van de be-schikbare verbrandingscapaciteit rekening met het te verwachten aanbod van afvalstoffen in Vlaanderen.
Aangezien de huidige verbrandingscapaciteit in Vlaanderen te klein is voor de verwerking van het restafval, worden voor de stortplaatsen bij ministerieel besluit afwijkingen op de stortver-boden verleend. Door deze afwijkingen wordt de continuïteit inzake afvalverwerking verze-k e r d , in het bijzonder door de contingentering af te stemmen op het aanbod aan afval in het voorbije jaar. Ook daar kan het restafval van de betrokken firma dus nog terecht.
De lijsten van alle in Vlaanderen vergunde in-richtingen voor het verwerken van afvalstoffen kunnen worden geraadpleegd op de OVA M -website (www. o v a m . b e, vervolgens klikken bij "databanken verwerkers/ophalers") ( OVA M : Openbare A f v a l s t o f f e n m a a t s chappij voor het Vlaams Gewest – red.).
