Vraag nr. 122 van 14 februari 2003
van mevrouw PATRICIA CEYSENS Ziekenhuizen – Buitenlandse patiënten
Nederland wordt geconfronteerd met enorme wachtlijsten op het vlak van gezondheidszorg. Reeds enige tijd sluiten Nederlandse zorgverzeke-raars overeenkomsten af met het Ziekenhuis O o s t-Limburg (ZOL) om massaal Nederlandse pa-tiënten op te nemen en te opereren.
Uit meerdere vragen die mijn federale collega's stelden aan de minister van Sociale Zaken blijkt dat de uitgaven van het Riziv, inclusief het deel verpleegdagprijs dat vanuit Volksgezondheid wordt g e s u b s i d i e e r d , wordt teruggevorderd van de ande-re staat, in casu de Nederlandse zorgverzekeraar. Voor de terugbetaling van de medische prestaties is uiteraard de federale overheid bevoegd. V l a a n d e-ren investeert echter ook in ziekenhuizen via het Vlaams Infrastructuurfonds voor Persoonsgebon-den A a n g e l e g e n h e d e n . Uiteraard is het zo dat in het ZOL Nederlanders massaal profiteren van de investeringen gedaan door V l a a n d e r e n , en dat dit vanuit het ZOL niet wordt ontmoedigd.
1. Worden investeringskosten op enigerlei wijze gerecupereerd bij de buitenlandse patiënten ? 2. Vindt de minister het normaal dat belastinggeld
dat vanuit Vlaanderen wordt geïnvesteerd in de eigen gezondheidszorg, zonder enige schuldvor-dering ten goede komt van de Nederlandse be-volking en dat eigenlijk via Vlaamse investerin-gen het wachtlijstenprobleem van Nederland wordt opgelost ?
Antwoord
1. De V I PA-investeringskosten worden actueel niet gerecupereerd bij buitenlandse patiënten. Over het al dan niet recupereren van subsidie-geld bij buitenlandse patiënten dient op een ge-nuanceerde wijze nagedacht te worden. V l a a n-deren beschikt namelijk over een erkende zie-k e n h u i s c a p a c i t e i t , die in staat moet zijn de fluc-tuaties in de Vlaamse vraagzijde gedurende het ganse jaar op te vangen. De ziekenhuizen moe-ten binnen deze capaciteit in staat zijn een normbezetting te halen op zijn verschillende diensten (C & D dienst : 8 0 % , M & E dienst : 70%, N dienst : 75%).
Gedurende het werkjaar kan een ziekenhuis, g e-durende de mindere periodes van bezetting, h e t verschil in capaciteit en normbezetting compen-seren door "geplande opnamen". De aard van het buitenlands gebruik van de Vlaamse capaci-t e i capaci-t , sicapaci-tueercapaci-t zich binnen de scapaci-tracapaci-tegie van de ge-plande opname en stoort in principe niet de toe-gankelijkheid voor de Vlaamse burger. Het is ook zo dat het buitenlands gebruik geen aanslag is op de capaciteit van de "niet-geplande opna-men".
Daarenboven merken we op dat het buiten-lands gebruik van de Vlaamse ziekenhuiscapaci-teit meestal beperkt is tot opnamen voor chirur-gische ingrepen. Hierbij is het verblijf van de buitenlandse patiënt meestal beperkt tot enkele (3 à 4) dagen. Voor zijn verdere revalidatie keert hij terug naar zijn land.
Het gebruik van de totale beschikbare capaci-teit ten opzichte van dit buitenlands gebruik is dus zeer beperkt, het neemt de laatste jaren wel stelselmatig toe.
2. Zoals reeds vermeld, worden V I PA-s u b s i d i e s toegekend op basis van een ziekenhuiscapaciteit die in staat moet zijn fluctuaties in de V l a a m s e vraagzijde gedurende het ganse jaar op te van-gen.
ruimte ontstaan om buitenlandse patiënten te behandelen.
Sinds juli 2002 werd daarenboven een nieuw fi-nancieringssysteem ingevoerd door de federale o v e r h e i d . Hierbij wordt met verantwoorde bed-den binnen een toegestane budgetenveloppe ge-w e r k t . Mocht de opname van buitenlanders er-voor zorgen dat deze budgetenveloppe over-schreden wordt, dan wordt slechts een deel van het budget herzien. Het betrokken ziekenhuis heeft er dus geen belang bij om patiënten (bui-tenlanders) boven referentie-aantal op te nemen.
Indien het ziekenhuis, zelfs met de opname van b u i t e n l a n d e r s, toch zijn toegestane r e f e r e n t i e-aantal niet haalt, dan zou men eigen-lijk moeten concluderen dat het ziekenhuis over een teveel aan bedden beschikt. I n v e s t e r i n g e n via V I PA met behoud van een zelfde aantal bedden zou in deze laatste gevallen niet meer mogelijk mogen zijn.
Ten slotte kan de vraag gesteld worden of voor deze vroeger uitgevoerde investeringen, w a a r-van in beperkte mate gebruikgemaakt wordt door buitenlandse patiënten, er in een terugbe-taling moet worden voorzien. Theoretisch zou dit kunnen via de overeenkomsten die afgeslo-ten worden tussen het ziekenhuis als zorgleve-rancier en de zorgkantoren van de buitenlandse patiënten als zorginkopers. De regelgeving ver-biedt niet dat bij deze overeenkomst binnen de bepaling van de "productprijs", een deel betrek-king heeft op de afschrijvingskosten voor de in-vestering en waarvan een deel doorgestort kan worden naar het V I PA . In Nederland ontvan-g e n , bij wijze van voorbeeld, de zorontvan-gkantoren van de overheid all-in-prijzen voor "medische behandelcombinaties" waarin ook de middelen voor infrastructuur zijn begrepen.
