+
Die van Leyden breecken veel Huysen en Cloosters af, buyten haer Stadt een half mijl in't ront.
+
DIe van Leyden ,,meenden het sou haer gelden, Sonder beyden,, sy haest'lijck ordre stelden, Om tegenweer ,,te doen, sy ras af branden, Dat haer mocht deer,, doen, huysen, hutten, wanden: Een half mijl int rondt,
'Tgeboomte datter stondt, Dat wert al afgesmeeten; Dorp, huysen, cloosters, slot, Wert vernielt naer 'tgebot,
Om t'crencken 'tSpaens vermeeten.
+
Die van Alckmaer stercken haer Stadt.
+
Aen d'ander zy ,,so was Alckmaer in sorgen, Datmens' in ly,, sou brengen t'avont, morgen, Waerom sy haest ,,de Stede deden stercken, Versien op 't laest,, met veel stercke bolwercken: Om den wreeden vijandt,
Te mogen doen weerstandt, 'Tperijckel te ontvlieden;
+
De Spaengaerden mutineren tot Haerlem.
+
De Spaengaert mutineert, Betaling hy begeert,
Die mostmen hem eerst bieden.
+
VVillen niet optrecken sonder gelt.
+
De Spaengaert siet ,,wil van Haerlem niet trecken, Om in verdriet,, te brengen ander plecken,
+
De Marquijs Vitel, comt tot Haerlem ende accordeert mette Spaengaerts van haer betalinge.
Marquijs Vitel ,,comt om haer t'accorderen,+
Doch cost niet wel,, stillen al haer begeren: Het quam seer wel te pas,
Want daer en tusschen was, De vreese weer wat over; Want veel gemoeden trou, VVaren alsdoe seer flou, En 't was alom seer pover.
Ten viel niet licht ,,de mutery te stillen, Nochtans geslicht,, werden ten laest haer grillen,
+
Duc d'Albaas opset om het geheel noorder quartier in te nemen, te water ende te lande.
Omtrent dees tijt ,,dat d'een d'ander socht krencken,+ Hoord'men subijt,, dat den Duc had bedencken, Om het Noorder-quartier,
Te overwinnen fier, Te water en te lande; Hy maeckt veel schepen ret, Daer met hy hem vermeet, Haer te brengen tot schande.
+
De Spaengaerts comen voor Alckmaer.
Hy comt voor eerst ,,de Stadt Alckmaer bespringen,+
Die hy seer neerst,, en cort hoopt te bedwingen, Met veel geschut ,,Duytschen, Spaengaerden, VValen; Seer meenich hut,, wert gemaeckt sonder dralen: Terstondt beschiet hy plat,
De Vesten vander Stat,
+
De Stadt wert met 20 stucken beschoten.
Met twintich groote stucken;+ Meer dan twee duysent schoot, Schootmen in corter stoot, Om hen al te verdrucken.
+
De Stadt bestormt.
Sy vallen aen ,,te stormen en beclimmen,+ Malcander slaen,, sy op vest met vergrimmen,
D'een die climt op ,,d'ander stort weer ter neder, Datse in't sop,, vallen met sport, met leder: Die fury die was groot,
Daer blijfter meenich doot, Elck dede daer sijn beste; D'een d'ander niet en spaert, Maer crenckt met spies, met swaert,
+
De storm wert afgeslagen,
+
En slaense af in't leste.
+
De vrouwen doen mede haer best om den storm af te slaen,
+
Die vrouwen teer ,,die weerden haer als mannen, Behaelden eer,, tegen dese tyrannen,
Hoepen geteert ,,calck-water, kesel-steenen, Haest metter veert,, worpens' onder haer heenen: De Spaengaerden verwoet,
Sochten goet ende bloet, Maer sy wilden't niet geven; Sy vochten voor haer wijf, Kind'ren, en eygen lijf, Vry haer geloof te leven.
+
Tweede aenval afgeslagen.
+
De vijant fel ,,al was hy afgeslagen,
Quam weer aen snel,, met versch volck henluy plagen, Meer in getal ,,doch ten mocht hen niet helpen, Want het liep al,, om Spaengaerts te verdelpen: Des Princen Garnisoen,
Thoonden hem vroom en koen, Als Soldaten met eeren; De Spaengaerts glorieus, Riepen victorieus,
Alsmense op ging scheeren.
+
Derde aenval der Spaengaerden afgeslagen.
+
Ten derde mael ,,is hy noch weer gecomen, Met hoochmoets prael,, te verdrucken den vromen,
Dan cregen slaech ,,daer bleeffer wel tien hondert, Die haere maech,, niet meer jeuckten bysondert: Vroech in den morgen stondt,
Begonden sy't gesondt, Tot savonts t'seven uyren; Twintich vier Soldaets vroom, Dertien Borgers niet loom, Mosten de doot besuyren.
+
Sonoy doet de sluysen openen.
Sonoy gaf last ,,te openen de sluysen,+
Het water wast,, de Spaengaert moet verhuysen,
+
De Spaengaert sorcht voor te verdrincken.
Hy wert vervaert ,,hy meent hy sal verdrincken,+ Deur 'swaters aert,, laet hy sijn hoochmoet sincken: Steecktmen deur dam en dijck,
'Tgeschut blijft in het slijck, Hoe raeck ick wt den Lande, Dacht hy, geheel verbaest,
+
Breeckt van het beleg op ende vliet met schande.
Dus brack hy op met haest,+
Vliet van Alckmaer met schande.
+
Dit wil Duc d'Alba wreecken.
Duc d'Alba boos ,,verstont dit met verstooren,+ Sonder verpoos,, heeft hy een eed' geswooren, Dat hy dit sou ,,haer al t'samen verleeren, Man, kinder, vrou,, wil hy seer wreed' tracteren: Hy was tot Amsterdam,
Daermen Boots-volck aennam, Om t'scheep te gaen bevechten;
+
Bossu Admirael maeckt gereetschap te water.
De Grave van Bossu,+ Had den last hier van nu, Die soudet al wtrechten.
+
Bossu comt met syn oorlochschepen op zee.
+
Hy comt op zee ,,met groote Oorloch-scheepen, En meend' alree,, hy soudese verleepen,
Met groot gewelt ,,comt hy om te bestrijden, Daer tegen stelt,, hen, om sich te bevrijden,
+
De Noorthollanders comen hem tegen.
+
'TNoorthollantsch Scheeps-volck cloeck, Die hen niet maecken t'soeck
Maer den Vijant ontfangen; Sy clampten boort aen boort, Schieten alsoo't behoort, En blusschen haer verlangen.
+
Den Noorthollandtschen Admirael clampt Bossu aen boort.
+
Den Admirael ,,van Noorthollandt gepresen, Quam sonder fael,, en dede Bossu vresen, Hy leyde vast ,,aen boort sonder te scromen, Van sulcken gast,, en cond' hy niet ontcomen: Men vocht daer fel en heet,
Bossu kreech sijn bescheet,
+
Bossu geeft hem op en wort gevangen.
Dat hy hem most opgeven;+
VVant hy kreech geen ontset, Sy stelden hem een wet, Daer naer hy moste leven.
+
De Noorthollantsche krijgen grote buyt van geschut, cruyt, kogels.
Seer groote buyt ,,hebben sy hier gekregen,+ Kogels en cruyt,, grof stucken twintich negen, Spaengaert, Duyts, VVael ,,die werden daer gevangen, Maer principael,, ging Bossu self dees gangen: Tot Hoorn werdens' gebracht,
Daermense weynich acht, D'ander gingmen vervolgen; Maer sy rieckende lont, VVeecken van daer terstont, Siende hen seer verbolgen.
+
Dese victory quam de, gevangen Haerlemsche Magistraten seer wel te passe,...
Dees victory ,,die quam oock seer te baten,+
Die noch in ly,, t'Haerlem gevangen saten, Sy souden haest ,,de doot hebben gestorven, Maer noch int laest,, hier deur genae verworven: VVant had Duc d'Alba strang,
Gedoot, de selvegang, Had Bossu moeten treden; 'Teen mes hiel inde schey 'Tander, dit luckte bey, En stilde de wreetheden.