• No results found

Plaats in de krant

In document Interviewen was zijn leven (pagina 57-60)

Hoofdstuk 7 Analyse interviews

7.3 Plaats in de krant

De interviews van Willem hadden elk jaar een min of meer vaste plaats in de krant, al veranderde die plaats in de loop der jaren. In 1957 bestond de weekendbijlage bij de krant nog niet. Wittkampfs interview stond meestal achterin de krant, bij de variapagina’s. De stukken, die het grootste deel van een pagina vulden, stonden bovenaan op de (best zichtbare) rechterpagina, veelal op pagina 15, 17 of 19. Hierop was één echte uitzondering: op 2 februari 1957 stond ‘de Willem’ rechts bovenaan pagina 5. Ook in 1960 had Willem een prominente plaats in de krant. Weekendbijlage PS zat in dat jaar al bij de krant, maar Willems rubriek stond altijd op de laatste rechterpagina van de ‘normale’ krant. Wie zijn rubriek zocht hoefde dus alleen de krant tot de voorlaatste pagina open te slaan.

Jaar Willem Vrije Volk Alg. H.blad Trouw Telegraaf Volkskrant

1956/7

Rechterpagina achterin krant

Bovenaan

pagina Vrij N.v.t. Nieuwspagina

Verschillende rubrieken Nieuws- of sportpagina 1963 Rechterpagina PS Bovenaan pagina Vrij of nieuwspagina Bovenaan pagina Supplement Nieuwspagina Verschillende rubrieken Bovenaan rechterpagina achterin krant 1968/ 1969 Rechterpagina PS Bovenaan variapagina Rechterpagina Supplement Bovenaan variapagina rechts Bovenaan variapagina rechts Bovenaan rechterpagina achterin krant

Tabel 4. Vergelijking plaats interview in de krant.

In 1963 was ‘door Willem’ verhuisd naar de weekendbijlage, waar Wittkampf de ruimte had om bijna een pagina te vullen. Meestal was dit pagina 5 of 7, in ieder geval was hij vrijwel altijd op een rechterpagina te vinden. In die plaats in het zaterdagse Parool kwam in de jaren die zouden volgen geen verandering meer: ook in 1966, 1968 en 1969 vulde Willem als hij een interview publiceerde meestal pagina 5 of 7 van PS.

Het Vrije Volk had al in 1956 een aparte weekendbijlage bij de krant: Vrij. Als de krant een persoonlijk interview publiceerde kwam het altijd in deze bijlage terecht, daar stond het bovenaan een van de eerste pagina’s. Verder werd de weekendbijlage vooral gevuld met lange essays. In de kranten die geen interview bevatten, was Vrij over het algemeen helemaal met dergelijke essays gevuld. Ook in 1963 plaatste de krant persoonlijke interviews in de weekendbijlage, al kwam het ook voor dat lange persoonlijke interviews op de nieuwspagina’s voorin de krant terecht kwamen. De reden hiervoor zal zijn geweest dat de interviews enige nieuwswaarde in zich droegen. Zo publiceerde Het Vrije Volk in september een interview met de Israëlische schrijver Ephraim Kishon op pagina 5. Het interview was persoonlijk, maar ging ook over een zojuist in Amsterdam gepresenteerd boek. De stukken die in Vrij terecht kwamen waren vooral vermakelijk en bezaten minder nieuwswaarde. In 1968/1969 had de krant geen aparte bijlage meer; persoonlijke interviews kwamen bovenaan de variapagina’s achterin de krant terecht (19 of 21 bijvoorbeeld), terwijl de krant ook regelmatig gebruik maakte van nieuwsinterviews op de eerste pagina’s.

Ook Algemeen Handelsblad beschikte over een weekendbijlage: Supplement. Deze bijlage was in 1963 de plaats voor persoonlijke interviews. De stukken stonden altijd met een grote kop erboven op één van de pagina’s in de bijlage. In 1968 en 1969 week de krant hier

niet echt van af, al was in die jaren door een veranderde opmaak Supplement bij de gewone krant gaan horen, waardoor de paginanummers doorliepen. Omdat de krant lange interviews publiceerde namen de stukken soms meerdere pagina’s in beslag, waarbij het tweede deel van een interview enkele pagina’s later werd voortgezet, altijd op de rechterpagina.

Trouw maakte in 1956 sporadisch gebruik van interviews. De drie geselecteerde interviews uit dat jaar stonden op de nieuwspagina’s van de krant, op pagina 4, 9 en 15. Dat kon ook niet anders: de krant had geen bijlage en bevatte nauwelijks variaberichten. En hoewel twee van de interviews (dat met de beroemde vliegenier Marinus van Meel en dat met een onbekende vrouw met veertig katten) persoonlijke elementen bevatten, hadden de berichten ook enige nieuwswaarde. De nieuwsinterviews die Trouw in 1963 publiceerde stonden eveneens op de nieuwspagina’s, vaak prominent voorin de krant op pagina 2 of 3. In 1968/1969 was de plaats van het interview veranderd. De meer persoonlijke interviews vulden de variapagina’s achterin de krant. Steeds waren deze interviews duidelijk aanwezig op rechterpagina 13, 17 of 19, met een grote kop en een foto van de geïnterviewde erbij.

Wat bij de plaats van de interviews in De Telegraaf in 1956 vooral opvalt, is dat ze door de hele krant werden gebruikt: op de nieuws-, mode-, sport- en variapagina’s. Dat was in 1963 niet anders: een interview kon op elke pagina in de krant worden aangetroffen. Een echte bijlage had de krant in deze jaren niet, net zo min als grote interviews op een vaste plaats ergens achterin de krant. Dat was later in de jaren zestig wel anders: in bijna elke zaterdagkrant was een lang persoonlijk interview op de laatste pagina’s van de krant te vinden.

In 1956 publiceerde de Volkskrant niet in elke zaterdagkrant een interview. Als er een interview in de krant stond was dat op de nieuwspagina’s of bij de sport. Daarin was in 1963 verandering gekomen: de krant publiceerde interviews op de pagina’s achterin de krant, waar de geïnterviewden de achtergronden bij grote nieuwsfeiten uitlegden of persoonlijke dingen vertelden. In 1968 en 1969 had het persoonlijke interview een vaste plaats in de krant veroverd. In elke zaterdageditie stond een verhaal met een beroemd individu op een van de laatste pagina’s van de krant. Vanwege de dikkere krant (zeker ten opzichte van 1956) stonden deze interviews bijvoorbeeld op pagina 29 of 33.

In document Interviewen was zijn leven (pagina 57-60)