-‘Alida van Oldenhoeven!.... Vermoedelijk uit een boereschokkie! Nog maagdelijk....
tenzij de sterren anders uitwijzen,’ meldde Kris op een morgen, grimaste en liet een
kwartier later de schel inschakelen om te waarschuwen, dat de zitting een aanvang
kon nemen.
Onzeker schuifelde de aangekondigde naar binnen en werd met een vergewissend
opkijken ontvangen door madam Pedasco, die astrologische tierelantijntjes kraste
op een brochure over Occulte Wetenschappen. Zonder vragen schreef ze, na een
begenadigende toenadering over haar lorgnet, een paar getallen en symbolen op de
marge van de brochure, zuchtte onwijsgeerig en verzocht Alida om plaats te nemen
op de stoel naast de geïmproviseerde lessenaar. Alida gehoorzaamde wankel, zat
vrijwel naast de beroemde planeetleester en vis a vis de doodskop, voelde de kilte
van het graf, het kriewelen van de afzichtelijke kaaiman in haar rug en het klamme
zweet in haar handen, waarvan de linker met onnaspeurlijke stuwing werd opgenomen
en belandde in de greep van madam, die de vingers betastte en bij een ring bleef
steken:
‘Zeer.... zeer gecompliceerd.... Uw geboortedatum?’
‘Mei....’
‘De hoeveelste van welk jaar?’ vroeg madam, die de pols kneep en herkneep, over
de handrug zichzelf in trans en de bevende Alida buiten adem streelde: ‘De
hoeveelste?’
‘De dertiende, juffrouw.... De dertiende van negentien honderd en....’
‘Draai uw hand!.... Zo!.... U bent voor liefde en geluk geboren, maar u hebt een
storende aftakking in de hartlijn, een knak in uw loopbaan....’
‘Ja, juffrouw....’
‘Als u niet oppast kan de toestand zeer verergeren.... Maar er zijn, gelukkig,
compenserende invloeden van Sirius, die nog veel goed kunnen maken. Uw staat in
contact met een man. Een blonde man. Althans....’
‘Ja, blond juffrouw. Me eigelijke man is....’
‘Uw horoskoop zegt het reeds overduidelijk! U komt in verband met moeilijkheden
in liefdeszaken’, voorkwam madam, schouwde naar het gesternte aan de zoldering
en mengde cijfers en planeten op het vlak van de lessenaar:
‘Er is sprake van twee mannen.... De ene vreest ge en de andere hebt ge lief,
althans.... Oppassen!! De kronkellijn, die als een adder samenloopt tot aan de
hartknoop en de Venusbaan verstorend kruist, kan uw ongeluk worden, betekent
onheil!.... Nee, niet schrikken! Het komt vrij veel voor onder.... Is u van het
platteland?’
‘Ja, juffrouw.... Van Barendrecht.... Maar ik woon nou in de stad’.
‘Jawel.... Maar uw horoskoop wijst op het platteland. Dat klopt dus! Verstorende
kruisingen van de Venusbaan komen veel voor onder de dorpsmensen en staan in
verband met de bouw van het Heelal en de veeteelt.... We zullen nu eerst Saturnus,
uw hoofdplaneet, eens raadplegen.... Is u zwartgallig?.... Ik bedoel: vermoedt u
dikwijls
lukken, verkeerde afloop, dingen die u verdrietig en onrustig maken?’
‘Ja, juffrouw.... Heel erg.’
‘Ja juist!... Of u rijk of arm is kan u minder schelen. Het zakelijke in uw ster blijkt
van geen belang. Het doel van uw komst is.... Jaja.... Ik zie het al! Die gebroken
levenslijn en de wijkende stand van Mercurius, dat slaat op een verhouding, die nu
niet bepaald zuiver is.... Weer die twee mannen. De ene gehuwd en de andere.... Ja,
die heeft wel degelijk karakterfouten! Een sluimerende genegenheid tot zwieren!
Oppassen!.... Ik kan er zo niet veel mèèr van zien.... Hebt u bezwaar tegen het
ausculteren van Neptunes? Die is altijd wat helderder in liefdeszaken.... De kosten
bedragen slechts een gulden extra....’
‘Doet u dat maar, juffrouw. Als u me zeggen kan of Bertus.. Of die andere man,
eh....’
‘Spreekt u maar gerust uit. Voor mij bestaan geen geheimen. U merkt wel, dat ik
reeds alles uit uw horoskoop lees, ook het intiemste.... Dat wat men niet zo graag
geopenbaard wil hebben, zelfs niet door mij.... Mag ik nu even het uur van uw
geboorte?’
‘Geboorteuur?’ zocht Alida, verkneep haar zakdoek, herhaalde hoofdschuddend:
‘Ge-boor-te-uur?’ en werd verrast door de helderziendheid van Biancha Pedasco,
voor wie zelfs geen geboortuur geheim bleef.
‘Tien over twaalven.... De bewuste man, die niet uw man is, heet Bertus, is blond
en nog al, nou ja.... Nog al een hansiekonflansie.... Hij loopt gemakkelijk heen over
dingen, een toestand, die u diepbezorgd maakt?’
‘Ja, net, juffrouw....’
‘U ligt in scheiding, of u komt in scheiding te liggen.... O, in scheiding? Ja, 't lag
trouwens reeds onthuld.... En hier!.... Ojèè!.... Over tijd?’
‘Ja, juffrouw.... Nog maar heel effetjes....’
‘Dat klopt! U is denkelijk nog wel te helpen. Een gunstig teken ligt hier al: het cijfer
negen gedekt door de verlossende driestand van Maan, Mercurius en Mars! Als Mars
Saturnus verving, was er niets meer aan te doen, tenzij Sirius opschuift, wat maar
heel zelden voorkomt. U bent niettemin voor het geluk geboren.... Kijk! U mag de
sittewaasie zelf even overzien.... Daar de uitredder!!’
‘Ja, juffrouw....’
‘Neptunus bevestigt door een opwaartse zwenking naar de vierde zonnekoers. Het
onheil ligt trouwens reeds in uw geknakte levenslijn. Niet ongerust worden! We
hebben tot heden alleen de astrologische mogelijkheden in hun verschijnselen gevolgd.
Er zijn evenwel nog andere. Ge wilt toch alles weten, niet waar?’ Alida knikte
weifelend....
Rustig, schier majesteitelijk rees Biancha Pedasco om in het troebele licht van de
glazen bol te staren. Ze trok haar mond krampachtig samen tot een wrange tuit,
verdubbelde peinzend haar onderkin, sprak orakeltaal en vervolgde verstaanbaar
zakelijk: ‘Trouwen gaat niet mooi. Althans voorlopig niet.... Wat u in hoop en vrees
naar mij dreef, komt zeker! Tenzij.... Wat is u van plan te doen?’
‘Ik weet het niet,’ slikte Alida overstuur, sloeg haar handen voor het gelaat en
schokkerde verloren: ‘Ik dacht.... Ik hoopte, dat u....
‘Tja.... maar ik mag uw horoskoop niet vervalsen! U dacht, dat ik er wat op wist?’
waagde Biancha, kreeg een heftig-ontkennend hoofdschudden, een trillend afweren
terug en troostte moederlijk: ‘Niet zo van streek raken! Dergelijke beroerdigheid
maak ik hier dageliks mee! Het wemelt in de meeste horoskopen van ongewenste
kinderen. Maar het grootste deel stelt d'r komst nog een poosje uit.... Ik spreek nu
niet als zienster, maar als mens! U moet wel hèèl jong getrouwd zijn.... Een vrouw
als u!!.... Hoever bent u, naar schatting....’
‘Ik weet het heus niet, het kan best zijn, dat ik me een paar dagen of een week vergis’.
‘In elk geval nog in het aanloopstadium,’ wist madame, raadpleegde ten overvloede
‘The Highland Brigade’ en bepaalde stroever: ‘Ja, wat wil u? Wegblijven doet het
niet; en geholpen zijn verkiest u niet. Dààr! Dat is immers de knak in uw levenslijn!
Het kind is niet van uw man en die andere.... Nou nou!....
Alida weifelde en haar ganse lichaam weifelde mee. Ze keek tranenwissend naar
In document
Willem van Iependaal, De dans om de rinkelbom · dbnl
(pagina 45-49)