Een Lofzang en Gebedt voor 't gebruik van 't H. Avontmaal

Op de zangwyze van den XXIV. Psalm. P.17

Uw goedheit, Heer, is zonder endt En door al 't wereltruim bekent; Gy geeft ons eindelooze schatten;

Gy schenkt ons uw' geliefden Zoon,

En zendt hem uit den hemeltroon; Een wonder voor geen mensch te vatten. 2 Het is uw Zoon en eeuwig Beeldt,

Wiens kracht al onze wonden heelt, De hardigheit van onze harten.

Dies zyn wy thans (vol dankbaarheit Aan uwe groote Majesteit,)

Ontheft van vreeze, schuldt en smarten. 3 O Heer, voltrek in ons uw werk,

En druk op ons uw goddlyk merk, En in ons hart uw hemelwetten!

Ontvonk ons in een' liefdegloedt, Tot u, O Godt, het hoogste goedt En reinig ons van alle smetten. 4 Geef datwe denken dag en nacht,

Op 't heil door u te weeg gebragt Om ons van zonden te bevryden.

Opdat wy verder trek noch lust Meer hebben dan tot 's hemels rust, En ons geheel aan u te wyden.

XVII. Gezang. Voor de bedieninge van 't H. Avondmaal.

Op de zangwyze van den XXXII. Psalm. P.15.

Dien uwe schuldt aan 't vloekbaar kruishout griefde, Noodt heden u aan zyn' gewyden disch,

Ten blyke dat hy uw Verlosser is. Die Herder, die u voert in klaverweiden, Komt hier zyn vleesch en bloet voor u bereiden, Tot spys en drank voor 't hygende gemoedt, 't Geen hy hier meê, naar zyn genade, voedt. 2 Nadat hy heeft Godts recht voldaan door lyden,

Om u van schuldt en straffe te bevryden, Zoo biedt hy u zyn eigen lichaam aan, En offerbloet, waardoor hy heeft voldaan. Het hemelsch broodt dat d' Israliten aten, En zy in 't laatst als laffe spyze haatten, Kon nimmer hun bevryden van den doodt; Maar ons de kracht van Iesus, 't hemelsch broot. 3 De Heilant is het waare broot van 't leven,

Om onze ziel de levenskracht te geeven; Zyn heilig vleesch alleen de waare spys, Waarmede hy haar voedt naar zyne wys. Zyn dierbaar bloet, ten drank haar aangeboden, Verfrischt en sterkt haar onder zyn genooden, Als 't offer dat haar 't leven heeft verdient, Waar doorze Godt beschouwt als haaren vriendt. 4 Dit is 't bewys dat Iesus is gestorven,

Waardoor hy ons den hemel heeft verworven, En onze ziel ten leven wederbaart.

Godt, die voor ons zyn' Zoon niet heeft gespaart, Maar overgaf om aan het kruis te sneeven, Verwekt in ons een nieuwe kracht, en 't leven Waardoor hy ons tot zyn gemeenschap brengt, En 's doots gewelt niet over ons gehengt.

Ruste.

5 Hy, die zyn ziel gevoelt van liefde blaaken Tot Iesus, en zyn tafel komt genaaken, Zoodat hy zyn gebroken lichaam eet,

En kruisbloet drinkt; bezwykt in kruis noch leet, Noch worstelt om tot hoogen staat te stygen. Hy streeft alleen om 's Hemels kroon te krygen; Waardoor hy sterft aan eigen wil en lust, En in zyn' Godt, als zynen oorsprong, rust. 6 Zyn leven, vry van aardtschen last en zorgen,

Is met den Heer in Godt alree verborgen, Zoodat hy gansch voor zynen Heilant leeft, En in de doot zich willig overgeeft, Wanneer 't betreft om zyne leer te staaven. Dien komt Godt zelf aan zyne tafel laaven, En spryzen: dien schenkt hy het vleesch en bloet Van zynen Zoon, en 't onvergangbaar goedt. 7 Een Christen komt den Heilant zich toepassen

Door waar geloof; gereinigt in de plassen Van 't offerbloet, dat uit zyne wonden vloeit, Waardoor zyn hart van zyne liefde gloeit. O, wat is dat geluk niet hoog te schatten, Voor geen verstant des stervelings te vatten; Dat Iesus ons heeft met zyn bloet gekocht En hier door met de Godtheit weer verknocht! 8 Gelukkig is de mensch, ja zalig t' achten,

Heer, Iesus, die u lieft met alle krachten! Hy, die u volgt, en door 't geloof beschouwt, En u alleen zyn zaligheit betrouwt.

Wie kan van haar het eeuwig onheil weeren? Wie door zyn kracht beschermen in den noodt? Dan gy alleen, verwinner van den doot. 9 By u alleen is 't woordt van 't zalig leven.

D' onsterflykheit kond gy alleen ons geeven. Gy voert ons, Heer, alleen ten hemel op, Daar vinden wy in 't licht den hoogsten top Der heerlykheit, in's hemels ruime kringen. Dies willenw' u, O Heer, ter eere zingen, Dat u komt, met den Vader en den Geest, All' eer en lof op 't eeuwig hemelfeest!

XVIII. Gezang ter onderwyzinge om zich te bereiden tot het H.

Avondmaal.

Op de zangwyze van de X. Geboden. P.54

Laat elk zich zelven onderzoeken, Of hy in Iesus naam gelooft, Naar eisch der Goddelyke boeken,

Als zyn Verlosser, Heer, en Hoofdt. 2 Of zyne ziel ontbrandt van binnen, En vierig haakt naar haaren Godt; Om hem als 't hoogste Goedt te minnen,

En zynen naasten, naar 't gebodt.

3 Of hy gevoelt zyn groot' elenden, En haar gevoeliglyk beschreit; Of hy 't voortaan naar Godt wil wenden,

Als oorsprong aller heiligheit. 4 Of zyn boetvaardigheit oprecht is,

En hy aan Godt zich overgeeft, Aan wien zyn ziel zoo vast gehecht is,

Dat hy niet zich, maar Gode leeft.