Katre-i Hilal - Meidenclub

De vrouwenvereniging Hilal-Başak heeft voor haar jonge achterban een aparte meidenclub opgericht, genaamd Katrei Hilal. Daar lezen ze in een groep van vier à vijf meiden samen een boekje. Op de filmavonden, tweemaal per maand, bekijken ze een film en bespreken die samen. Vanavond zijn de meiden weer bij elkaar. Terwijl ze aan een

çiğ-köfte 63 zitten, praten ze met elkaar over een stadswandeling die

ze in het centrum van Amsterdam gemaakt hebben, en wat ze daar allemaal gezien hebben. Men wisselt ervaringen uit dat er in deze wandelgroep veel geleerd is over Amsterdam en over Nederland. De meiden organiseren kampen voor ongeveer veertig meiden. Ze organiseren ook een enkele keer een stadswandeling voor de jongste meiden, tussen de 12 en 14/15 jaar. Ze doen soms een rondvaart, en gaan daarna de stad in. “We gaan naar het Rijksmuseum en een museum dat daar in de buurt ligt, wat was de naam ook al weer?”, vraagt Zehra zich af. “Het Van Gogh museum”, herinnert zich een ander. Ze zijn ook een keer naar zee geweest, maar ook naar de Kalverstraat, dit keer niet om te winkelen, maar om over de geschiedenis en de architectuur van de Kalverstraat en omgeving te praten. Terwijl ze hun ervaringen uitwisselen over de stadswandelingen, is de çiğ-köfte, die in een hoekje door een groep van twee meiden zelf wordt gemaakt, eindelijk klaar om te serveren.

62 Met de migratie raakt de migrant (en tot op bepaalde hoogte ook hun nakomelingen) de oude vertrouwde samenleving en de bestaande plaats in de samenleving kwijt. Migratie leidt tot shifting in het leven van de migrant.

85

Eén van de meiden serveert de çiğ-köfte die zeer heet is, terwijl de anderen frisdrank en ayran64 uitdeelt. Het is tijd voor muziek wanneer ieder van de çiğ-köfte geniet. Eén van de meiden speelt saz 65. De liedjes kiezen ze zelf, ter plekke; gewoon muziek die ze zelf leuk vinden. Na de saz komt de çiğ-köfte-party langzaam tot een eind. 3.6 Het Jongerencentrum MGT

Het Jongerencentrum MGT was gehuisvest in een zijvleugel van een oud troosteloos schoolgebouw. Het gebouw wordt opgefleurd door bedoeïen-achtige tenten buiten en de sfeer binnen. Het Jongerencentrum is in 2015 verhuisd naar een laagbouw pand in dezelfde straat, op een steenworp afstand van het oude gebouw. Het nieuwe gebouw oogt mooier en is beter onderhouden dan het oude, maar ligt afgelegen tegenover de metrolijn en het viaduct. In tegenstelling tot de Mevlana moskee ligt het Jongerencentrum nu niet langer meer in het midden maar bevindt zich aan de rand van de buurt. De binnenruimte van het Jongerencentrum bestaat uit een grote zaal met een kantine. Aan de zijkant zijn enkele kleinere ruimtes die voor groepsgesprekken en vergaderingen worden gebruikt. Helemaal achter in de grote zaal is er een zeer kleine ruimte ingericht als gebedsruimte, voor het geval dat een bezoeker, een bestuurder of medewerker wil bidden; die hoeft dan niet helemaal naar de moskee. In de grote zaal kijkt een grote groep jongeren de voetbalwedstrijd die op een grote home-cinema-achtig beeldscherm wordt geprojecteerd. We worden uitgenodigd ons kennismakingsgesprek voort te zetten in een rustige ruimte, in één van de zijkamers van de grote zaal. Het geluid van de speaker van de wedstrijd stoort hier minder, behalve als er een doelpunt (lijkt te) word(en)t gescoord. De vice-voorzitter

64 Ayran is een Turkse drinkyoghurt.

65 De saz is een Turks muziekinstrument met een lange snaar; de saz wordt vooral bespeeld bij het zingen van Turkse volksliederen en klaagliederen.

86

vertelt: “Sinds haar oprichting in 1990 is ons Jongerencentrum uitgegroeid tot een serieuze vrijwilligersorganisatie met een tiental ervaren vrijwilligers die de activiteiten organiseren.”. Hij vervolgt: “De organisatie vervult haar taken door steeds meer samen te werken met algemene organisaties en instellingen, waaronder het Dagelijks Bestuur Bos en Lommer, de GG&GD, de politie, scholen, Capabel66, het Moeder & Kind centrum en diverse migrantenorganisaties.” Een ander bestuurslid vult aan: “Zo komen deze organisaties vaak bij ons over de vloer voor samenwerking, voorlichting en informatie”. Eén van de bestuursleden verwijst naar hun jaarverslag en een aantal folders voor meer informatie: “Het is niet alleen belangenbehartiging, maar ook opvang, steun en begeleiding van de doelgroep. De sociaal-culturele en educatieve activiteiten voor en met jongeren krijgen veel aandacht. Zo zijn er weekendbijeenkomsten, er is huiswerkbegeleiding, seminars worden georganiseerd, en jongeren kunnen sporten in bijvoorbeeld een voetbalteam en in zwemgroepen. Ook zijn er soosavonden en huiskamergesprekken. Het Broer-Broertje project (abi-kardeş-project) heeft veel effect”, vult een derde bestuurslid aan.

Eén van die huiskamergesprekken heb ik geobserveerd. Het was op een zaterdagavond eind november 2013 bij één van de vrijwilligers van het Jongerencentrum thuis. De groep bestaat uit achttien jongeren in leeftijd variërend van 15 tot 26 jaar. Behalve de voorzitter en het dagelijks bestuur van het Jongerencentrum, zit iedereen nog op een school voor voortgezet onderwijs, voor Middelbaar Beroepsonderwijs (MBO) of – zoals een enkeling - voor Hoger Beroepsonderwijs (HBO). De bankstellen met twee of drie zitplaatsen bieden vanavond verre van voldoende zitplaatsen voor alle achttien gasten. Als oudste gast deel ik samen met een aantal oudere bestuursleden één van de banken. De rest, vooral jonge adolescenten,

66 Capabel is een landelijke educatieve organisatie voor inburgeringscursussen en staatsexamens. http://www.capabeltaal.nl.

87

zit in de kring op de grond op kussens, volgens een traditionele Turkse gewoonte. De kussens zorgen niet alleen voor het gemak voor degenen die uren op een tapijt op de grond moeten zitten, maar symboliseren tevens de waardering en aandacht van de gastheer voor zijn gasten.67 Na een korte inleiding van de gastspreker van de avond over ‘Jeugd en Samenleving’, wordt er frisdrank, thee en taart geserveerd door de jonge gastheer. Er ontstaat een gesprek naar aanleiding van de inleiding. Het kennismakingsgesprek zet zich onder het genot van thee voort. Het is rond kwart voor elf ‘s avonds wanneer ik de bijeenkomst verlaat en op weg ga naar het treinstation. Eén van de bestuursleden biedt mij een lift naar het station aan en haast zich daarna terug naar het gesprek van zijn vrienden in de huiskamer; een gesprek dat naar verwachting nog zeker een uur zal duren.