Interviewer: Dit gesprek zal ongeveer 30 minuten duren en aan het eind van het gesprek is er de mogelijkheid tot aanvulling indien u nog iets kwijt wilt. Als u bijvoorbeeld iets kwijt wilt waar ik het niet over heb gehad, of dat u vindt dat ik over iets te weinig of niet heb doorgevraagd, kunt u dat natuurlijk aankaarten. Daar is ruimte voor aan het eind van het gesprek. Het doel van dit interview is om er achter te komen hoe de begeleiding bij ex-prostituees in de praktijk verloopt. Ik heb met “Y” (red. zie interview A) en “Z” (red. zie interview B) gesproken, aangezien zij ex-prostituees begeleiden vanaf het moment dat zij zich aanmelden bij het Jongerenloket.
Wat is uw functie binnen het SoZaWe?
Respondent: Nou meid we kennen elkaar al een tijdje nu hoor, je hoeft niet zo formeel te doen. Ik ben klantmanager intake op Jolo, zo noemen we het Jongerenloket hier, leuk he. De taken die ik heb zijn onder andere het beoordelen of iemand recht heeft op bijstand, een voorschot broodnood verstrekken, het verrichten van betalingen en ik heb verantwoording over rapportages en beschikkingen. Daarnaast doe ik ook de quickscan. Ik bespreek als eerst de schoolsituatie, hopelijk wil de klant weer terug naar school want dan hoef ik ze bijna niet over te halen om lekker weer te gaan studeren en dan kunnen ze studiefinanciering aanvragen. Ik probeer ook zoveel mogelijk met mijn collega’s te praten over mijn klant als die bijvoorbeeld helemaal geen cv heeft en niet echt gemotiveerd over komt. Dan probeer ik met mijn collega’s een oplossing te bedenken om de klant weer een beetje te motiveren. Nadat ik een klant heb gesproken typ ik eerst mijn rapportage om alles op een rijtje te zetten, dan zie ik welke onderwerpen mij nog niet helemaal duidelijk zijn. Dan loop ik naar een collega waarvan ik het idee heb dat die mij wel kan helpen met de situatie en leg ik de casus uit. We hebben ook vergaderingen over intakegesprekken, om deze te verbeteren. Daar vraag ik soms ook dingen omdat we dan toch al met zijn allen in dezelfde ruimte zijn en dan kunnen we ook van elkaar leren.
I: Als ik het goed heb begrepen werk je best veel samen met je collega’s om verschillende meningen aan te horen, zodat je per klant de juiste oplossing kan bedenken om de juiste begeleiding te geven. Je had het ook over vergaderingen, merk je dat er verandering plaats vindt na zo’n vergadering? R: Ja, want er is nu bijvoorbeeld een vaste volgorde van onderwerpen tijdens de quickscan gesprekken. Hierdoor worden er zowel intake als werk gerelateerde vragen beantwoord en
geregistreerd in het verslagje. Hiermee wordt ook voorkomen dat de klantmanager van team intake geen informatie vraagt aan de klant die al eerder besproken zijn. Zo heeft de klant eerder de indruk dat er geluisterd wordt en hoeft hij of zij vervelende zaken niet opnieuw te bespreken. Ik heb dan geen intakegesprekken met ex-prostituees, want die doet “Y”, maar ik heb bijvoorbeeld wel ex-daklozen of ex-verslaafden. Daar wil je toch wel dat er een bepaalde band is en dat ze het idee hebben dat ze je kunnen vertrouwen.
R: Qua bron documenten vind ik de bankafschriften belangrijk, zodat het leefpatroon makkelijk vast te stellen is. Je kunt vaak zien of er sprake is van meerdere bankpassen en het pingedrag in een andere stad of wijk. Het gebeurt regelmatig dat iemand zijn woning in Rotterdam west heeft, maar dat er gepind wordt in bijvoorbeeld Rotterdam zuid. Er kan hierdoor worden gedacht aan een partner waar de klant verblijft.
I: Hoe belangrijk is het om woonsituatie vast te stellen?
R: Ik vind het erg belangrijk. Ten eerste wil ik kijken of iemand wel echt woont waar hij/zij aangeeft, ten tweede vind ik het belangrijk dat duidelijk is dat deze klant alleenstaand is of samen woont. Ik probeer tijdens de huisbezoeken te kijken of er bijvoorbeeld kledingstukken of administratie in de woning aanwezig zijn die niet van de klant zijn. Dit is belangrijk omdat je dan weet of de klant echt zo zelfstandig is als dat zij aangeven.
I: Hoe zou je dit kunnen samenvoegen met het woord zelfredzaamheid?
R: Uhhmm ik denk dat als de klant al niet eerlijk is over de situatie, er al een hoop signalen zijn waardoor je het idee kunt krijgen dat de klant niet zo zelfredzaam is als wat zij denken. Bedoel je dat? I: Ja dat bedoel ik met mijn vraag. Met welke instrumenten van het Jongerenloket kan je de
zelfredzaamheid verhogen van een klant?
R: De testen die worden afgelegd tijdens WerkLoont is denk ik wel het belangrijkste instrument die we gebruiken. Tijdens gesprekken kan je altijd al op een bepaalde hoogte de situatie schetsen, maar door de vragenlijsten op de computer gaan we net iets dieper in op bepaalde domeinen. Dan zie je dus hoe hoog ze scoren en hoop je door bepaalde cursussen en gesprekken de zelfredzaamheid te kunnen verbeteren of verhogen.
I: Denk je dat er verbeterpunten zijn voor de begeleiding om de zelfredzaamheid te kunnen verhogen? R: Ja natuurlijk, er zullen altijd verbeterpunten zijn. Intake heeft niet zoveel tijd, we zijn meer bezig de zelfredzaamheid te bepalen en als de uitkering is toegekend wordt het dossier overgedragen aan beheer en zij hebben het weer te druk. Dus eigenlijk zou de zelfredzaamheid al op een bepaalde hoogte bepaald moeten zijn of zoiets en dan kunnen wij eerder aan de slag met verhogen. Maar hoe de zelfredzaamheid al bepaald moet zijn voordat ze hier terecht komen kan ik niet echt bedenken. We kunnen ze moeilijk op straat een blaadje uitdelen voordat ze een uitkering aan komen vragen om even een situatie op papier te zetten hoe de zelfredzaamheid is op allerlei domeinen. De klanten die twijfelen om een uitkering aan te vragen hebben wel genoeg andere dingen aan hun hoofd. I: Bedankt voor je openheid. Zou je nog iets willen toevoegen aan dit interview?