Contact met andere genodigden
8 Conclusie en aanbevelingen
Hoorzittingen en rondetafelgesprekken zijn informatie-instrumenten voor de Tweede Kamer. Tijdens de vergaderingen wordt de praktijkkennis van de genodigden benut om de Kamerleden te informeren. Voor deze instrumenten loopt al een aantal jaren een aanscherpingsproces. Hoe kunnen deze instrumenten effectief en doelmatig worden ingezet? Via literatuuronderzoek en observaties van hoorzittingen en rondetafelgesprekken is het proces en de context van het kennisoverdrachtproces tijdens de vergaderingen in kaart gebracht.
Voor het Presidium van de Tweede Kamer ligt de vraag wat het betekent als de rondetafelgesprekken worden vastgelegd en openbaar worden gemaakt. Via interviews en een survey zijn de meningen geïnventariseerd van de betrokken genodigden van rondetafelgesprekken. De meningen van de genodigden zijn onder andere gepeild over het openbaar maken en vastleggen van de vergaderingen, maar centraal stonden de vragen naar de factoren die invloed hebben op de bijdrage van de genodigden.
Uit de interviews en survey blijkt dat de kennis en ervaring van de genodigden van invloed is op de bijdragen van genodigden aan rondetafelgesprekken in de Tweede Kamer. De respondenten geven aan dat ze zo goed in het onderwerp van de vergadering zitten dat de duidelijkheid van de informatie- behoefte van de beleidsmakers volgens hen niet erg van invloed is op de kennisoverdracht bij ronde- tafelgesprekken.
De motivatie van de genodigden is van invloed op de kennisoverdracht van de genodigden bij hoorzittingen en rondetafelgesprekken in de Tweede Kamer. Het maatschappelijk en politiek belang van het onderwerp van rondetafelgesprekken is volgens de respondenten van invloed op motivatie van de genodigden. Het maatschappelijk belang speelt daarbij een grotere rol dan het politiek belang. Ook uitbreiding van het netwerk, contacten leggen met andere genodigden is volgens de respondenten van invloed op de motivatie van de genodigden. Toch blijkt uit het onderzoek dat de (netwerk)relatie met de Kamerleden volgens de respondenten niet erg van invloed op de bijdrage van de genodigden.
Het is niet aantoonbaar dat als kennismanagement in hoge mate is ingebed in de cultuur van de organisatie van de genodigde dit een positieve invloed heeft op de kennisoverdracht van de genodigde tijdens rondetafelgesprekken in de Tweede kamer.
De hoeveelheid tijd die een genodigde heeft om zijn bijdrage aan rondetafel gesprekken in de Tweede Kamer voor te bereiden heeft volgens de respondenten niet een noemenswaardige invloed op de kwali- teit van de mondelinge bijdrage aan de vergadering. Respondenten merken wel op dat ze de tijd die ze voor de schriftelijke inbreng krijgen ook kunnen gebruiken om hun mondelinge inbreng voor te bereiden.
Het medium van de kennisoverdracht, het rondetafelgesprek, is volgens de respondenten een geschikt medium om kennis en standpunten over te dragen.
Het schriftelijk vastleggen en openbaarmaken van de rondetafelgesprekken in de Tweede Kamer is volgens de bron van invloed op de bijdrage die de genodigde levert aan de vergadering. Het audio- visueel vastleggen en openbaarmaken van rondetafelgesprekken is volgens de respondenten niet van invloed op de bijdrage die de genodigde levert aan de vergadering.
Uit de observaties blijkt dat als hoorzittingen openbaar zijn en als er verslaglegging is van een ver- gadering, de genodigden minder geneigd zijn om open te reageren. Bij rondetafelgesprekken speelt dit minder omdat de onderwerpen minder gevoelig liggen dan bij hoorzittingen.
Aanbevelingen
De genodigden worden gemotiveerd door het maatschappelijk en politiek belang van het onderwerp van de vergadering. De antwoorden van de interviews en de survey tonen dat de genodigden verwachten dat de bijdragen die ze leveren aan de vergaderingen worden meegenomen in de overwegingen van de politieke partijen bij het bepalen van hun standpunt. Het is van belang dat de genodigden goed worden
Literatuurlijst
Alavi, Maryam, Timothy R. Kayworth, and Dorothy E. Leidner. “An empirical examination of the influence of organizational culture on knowledge management practices.” Journal of management information
systems 22.3 (2006): 191-224.
Alavi, Maryam, and Dorothy E. Leidner. “Review: Knowledge management and knowledge management systems: Conceptual foundations and research issues.” MIS quarterly (2001): 107-136.
Ardichvili, Alexander, Vaughn Page, and Tim Wentling. “Motivation and barriers to participation in virtual knowledge-sharing communities of practice.” Journal of knowledge management 7.1 (2003): 64-77. Baarda, Ben., M. P. M. De Goede, and J. Teunissen. Basisboek kwalitatief onderzoek. Handleiding voor het
opzetten en uitvoeren van kwalitatief onderzoek. Groningen: Wolters Noordhoff, 2005.
Boer, A. Het gebruik van kennis door beleidsmakers. Congres Kennis Beter Delen II, 31 oktober 2003, n.d., Veldhoven.
Boone, Pieter Frans. Managing intracorporate knowledge sharing. Rotterdam School of Management (RSM), Erasmus University, 1997.
Bovend’Eert, P. P. T., and H. R. B. M. Kummeling. Het Nederlandse parlement. Deventer, Kluwer, 2004. Chiles, Todd H., and John F. McMackin. “Integrating variable risk preferences, trust, and transaction cost economics.” Academy of management review 21.1 (1996): 73-99.
Choo, Chun Wei. The knowing organization: How organizations use information to construct meaning,
create knowledge, and make decisions. Second edition. New York: Oxford university press, 2006.
Davenport, Thomas H., and Laurence Prusak. Working knowledge: How organizations manage what they
know. Boston: Harvard Business Press, 1998.
Diensten Griffier Tweede Kamer. Handboek Griffier Tweede Kamer. Den Haag, 2008.
Duan, Yanqing, Wanyan Nie, and Elayne Coakes. “Identifying key factors affecting transnational knowledge transfer.” Information & management 47.7 (2010): 356-363.
Dixon, Nancy M. Common knowledge: How companies thrive by sharing what they know. Boston: Harvard Business Press, 2000.
Duivenboden, H. P. M. van, en A. M. B. Lips. Kennismanagement in de publieke sector: introductie. Amsterdam: Elsevier Bedrijfsinformatie, 1999.
Duynstee, F.J.M.M., Openbaarheid van de werkzaamheden van de Kamers. Hoe openbaar wordt ons
bestuur? Bestuurlijke verkenningen 15, Den Haag: Uitgeverij Vuga, 1969. 75-91.
Easterby-Smith, Mark, Marjorie A. Lyles, and Eric WK Tsang. “Inter-organizational knowledge transfer: Current themes and future prospects.” Journal of management studies 45.4 (2008): 677-690.
El Sawy, O. A., et al. “Understanding the nature of shared knowledge creation spaces around business processes: an international investigation.” Unpublished Working Paper, University of Southern California, 1998.
Giffin, Kim. “The contribution of studies of source credibility to a theory of interpersonal trust in the communication process.” Psychological bulletin 68.2, 1967.
Goede, B. de, and Maarseveen, H. Th, J. F. van (red.), Hoe openbaar wordt ons bestuur? Bestuurlijke verkenningen 15, Den Haag: Uitgeverij Vuga, 1969.
Gold, Andrew H., Arvind Malhotra, and Albert H. Segars. “Knowledge management: an organizational capabilities perspective.” Management Information Systems 18.1 (2001): 185-214.
Gupta A.K., and Govindarajan V. “Knowledge Flows within Multinational Corporations.” Strategic
Management Journal 21 (2000): 473-69.
Hagelstein, Gerrit H. De parlementaire commissies. Groningen: Wolters-Noordhoff, 1991.
Hagelstein, Gerrit H. Parlement en informatie: lust of last? Orwell of Athene? Democratie en informatie
samenleving. Den Haag: NOTA, 1992. 241-266.
Hart, Harm ‘t, en J. Hox. Onderzoeksmethoden. Den Haag: Boom onderwijs, 2005.
Houtkoop, Hanneke, en Tom Koole. Taal in actie: hoe mensen communiceren met taal. Coutinho, 2000. Ipe, Minu. “Knowledge sharing in organizations: a conceptual framework.” Human Resource
Development Review 2.4 (2003): 337-359.
Keijsers, Jolanda et al. Kennis beter benutten. Informatiegedrag van nationale beleidsmakers. Utrecht/ Leiden: NIGZ/TNO (2005).
Kuypers, G. Grondbegrippen van Politiek. Utrecht: Uitgeverij Het Spectrum, 1973.
Lester, James P. “The utilization of policy analysis by state agency officials.” Science Communication 14.3 (1993): 267-290.
Loeffen, Sandor. Naar een sterker parlement: meer (ruimte voor) onderzoek. Maastricht: Montesquieu Instituut, 2013.
Lomas, Jonathan. Improving research dissemination and uptake in the health sector: beyond the sound of
one hand clapping. Hamilton, Canada: Centre for Health Economics and Policy analysis, Mcmaster
University, 1997, 1-45.
Lomas, Jonathan. Using linkage and exchange to implement health services research into practice.
Congres Kennis Beter Delen, 2 november 2001, Veldhoven.
Oud, Pieter Jacobus. Het jongste verleden. Van Gorcum, 1951.
Owen, John Mackenzie. Is kennismanagement voorbij? In de ontpopping van Pentascope: veranderen en
vergeten. Universiteit van Amsterdam, 2002. 17 november 2013.
<http://dare.uva.nl/document/14961>.
March, James G. and Herbert A. Simon. Organizations. Second edition. Oxford, United Kingdom: Blackwell, 1993.
Mayer, Roger C., James H. Davis, and F. David Schoorman. “An integrative model of organizational trust.”
Norton, Melanie, red. Introductory concepts in information science. Second edition. Medford, New Jersey: Information Today, Inc., 2010.
Parlement & Politiek. 2008. 2 februari 2014. <http://www.parlement.com/id/vh8lnhrpmxv8/hoorzitting>.
Pijl, Rutger van der. Kennis is macht: een onderzoek naar de rol van parlementaire hoorzittingen bij het
versterken van de informatiepositie van de Tweede Kamer. Masterthesis Erasmus Universiteit, 2010.
Polanyi, Michael. The tacit dimension. New York: Achor books, 1967.
Pollitt, Christopher. The essential public manager. McGraw-Hill International, 2003.
Schendelen, M. P. C. M. van. Parlementaire informatie, besluitvorming en vertegenwoordiging. Dissertatie Erasmus Universiteit, 1975.
Schrijver, J.F. Het algemeen belang als politiek en juridisch begrip. Doctoraal scriptie Universiteit van Amsterdam, 1975.
Schulz, Martin. “The uncertain relevance of newness: Organizational learning and knowledge flows.”
Academy of Management Journal 44.4 (2001): 661-681.
Seydel, E. R. In dienst van de democratie: het rapport van de Commissie Toekomst Overheidscommunicatie. Den Haag, 2001.
Shonkoff, Jack P. “Science, policy, and practice: Three cultures in search of a shared mission.” Child
development 71.1 (2000): 181-187.
Soekijad, M., and E. Andriessen. “Conditions for knowledge sharing in competitive alliances.” European
Management Journal 21.5 (2003): 578-587
Soekijad, M., “Dare to Share: Knowledge Sharing Professionals in Co-opetitive Networks”. Electronic
journal of organizational virtualness. Vol. 7, (2005): 107-110.
Sorian, Richard, and Terry Baugh. “Power of information: closing the gap between research and policy.”
Health Affairs 21.2 (2002): 264-273.
Szulanski, Gabriel. “Exploring internal stickiness: Impediments to the transfer of best practice within the firm.” Strategic management journal 17.S2 (1996): 27-43.
Thiel, Sandra van. Bestuurskundig onderzoek: een methodologische inleiding. Bussum: Uitgeverij Coutinho, 2007.
Tweede Kamer der Staten-Generaal. Rapport Vertrouwen en zelfvertrouwen. Parlementaire zelfreflectie
20072009. Den Haag, Sdu uitgevers, 2009.
Tweede Kamer. 2013A. Tweede Kamer der Staten-Generaal. Handreiking voor genodigden
rondetafelgesprek. 14 januari 2013.
<http://www.tweedekamer.nl/images/Brief_handreiking_voor_genodigden_181-226738.pdf>.
Tweede Kamer. 2013B. Tweede Kamer der Staten-Generaal. Reglement van Orde van de Tweede Kamer.
7 mei 2014. <http://www.tweedekamer.nl/images/1RvO_181-238549.pdf>
Tweede Kamer. 2014. Tweede Kamer der Staten-Generaal. Verslag van hoorzitting tijdelijke commissie
ICT 25 april 2014. 12 mei 2014.
Tweede Kamer. 2014. Tweede Kamer der Staten-Generaal. Verslag van hoorzitting tijdelijke commissie
ICT 12 mei 2014. 12 mei 2014.
<http://www.tweedekamer.nl/images/140512_verslag_compleet_hoorzittingsdag_2_181-238750.pdf> Yin, Robert K. Case study research: Design and methods. Thousand Oaks, California: Sage publications, 2003. Veenstra, W. “Openbare hoorzittingen in het parlement.” Acta Politica. Meppel: Boom, 3 (1976): 383-405. Verbeet, Gerdi. Vertrouwen is goed maar begrijpen is beter. Nijgh & Van Ditmar, Uitgeverij, 2012.
Voermans, W. J. M. “Kennismanagement in het wetgevingsproces”. Openaccess Leiden University. 2000. 3 mei 2014.
<https://openaccess.leidenuniv.nl/bitstream/handle/1887/3464/360_255.pdf?sequence=1> Weggeman, M. Kennismanagement; de praktijk. Schiedam: Scriptum, 2000.