Artijckel. De ziele versaeckende de werelt, wilt Godt alleen dienen

DE ZIELе. Ghebenedijt moet ghy zijn, ô licht mijns Herten, die door uwe Goddelicke worden mijn ooghen geopent hebt. Nu sien ick mijne verblintheyt, ende hoe dat wy als blindt, dwaes en dul ons selven worpen in't eeuwigh Vyer. Nu sien ick hoe ydel deWerelt is. Ydelheyt der Ydelheden, en al Ydelheyt, eere, pleysier, rijckdommen, en al dat de Werelt heeft, acht en bemindt. ô eeuwige goetheyt! ô Fonteyne der liefde! wat sal ick van u segghen! ghy hebt boven alle hope bermhertigheyt met my ghedaen, mijn blintheyt verlichtende! gheluckich voorwaer sijn sy die u dienen en staen voor u Goddelick Aenschijn dagh en nacht, die alles versaeckende en verlaetende u alleen dienen en beminnen uyt geheel hun Herte, die alleen allen dienst en liefde weerdigh zijt, en wie alle Creaturen schuldigh sijn te dienen. Siet, al dat wy hebben, en daer mede wy u konnen dienen is altemael het uwe: ende dat meer is, gy dient ons meer als wy u. Hemel en Aerde en al dat ghy tot onsen dienst gheschaepen hebt, is ghedeurigh bereyt, en doet al dat ghy bevolen hebt. En dit is noch een kleyn; ghy hebt u H. Engelen tot onsen dienst gheschickt: en dat, alles te boven gaet, ghy hebt u

geweer-57

dight den Mensch selve te dienen, ende hebt ons u selven met al dat gy hebt voor eeuwigh belooft. Wat sal ick u hier voor weder geven mijnen Heere ende Godt? och ofte ick u koste dienen alle de daeghen mijns Levens! och ofte ick u oock eenen dagh weerdighlick koste dienen; die allen dienst, eere, ende lof weerdigh zijt! ick protestere voor Hemel en Aerde, voor nu en voor altijdt, dat ick geenen anderen Koninck en hebbe noch en erkenne als den Heere JESUS. VoorwaerÔJESU! ghy zijt mijnen Godt en mijnen Koninck, en ick ben uwe arme Dienaeresse, die u schuldigh ben te dienen met alle mijne krachten: soo wille ick, soo begeere ick, en dat my ontbreeckt, voldoet het door uwe goetheyt. 't ls een groote eere ende glorie u te dienen en alles te verachten om u. U te dienen is meer als Koninck te zijn; een meerder eere als ick weerdigh ben: maer ontfanckt Heere uwe Dienaeresse volghens u woordt, en uwe oneyndige bermhertigheyt.

IV. Artijckel. De ziele bevreest van haere vyanden, bidt Jesum om hulpe, de welcke hy haer belooft.

MAer hoe sal ick in uwen Dienst kónnen voortgaen en volherden, die soo broos ben om te wederstaen, soo licht om te vallen, ende soo kranck

58

om op te staen? hoe sal ick konnen ontgaen alle de listen en stricken mijnder Vyanden? siet Heere mijnen Godt, geheel de werelt is vol stricken еn stroppen der begeerlickheyt, die sy bereyt hebben voor mijne voeten: ende wie sal dese konnen ontloopen (AUGUST.) eylaes! mijne Vyanden die boose Jaegers hebben my al jaegende soo dickwils gevangen, gelijck eenen Voghel, in hunne Netten. (ТHREN. 3). Die alderbooste, de aldererghste, alderschalckste ende aldervreedtste Jaegers; Jaegers die de Trompe niet en steken om gehoort te zijn, maer doorschieten den onbevlecten in het verborgen. (BERNARD.) Die Princen deser duysternissen, alderschalckst door die quaetheyt ende doortrockentheyt van dat Duyvels bedrogh; soo dat ten hunnen opsicht den alderwijsten Mensch, is ghelijck een Beeste ten opsicht vande Jaegers, sy hebben ontallicke Stroppen en Netten gespannen voor onse Voeten, ende alle onse weghen met verscheyden bedrogh vervult. Wie sal het konnen ontkomen? sy hebben stricken ghestelt inde Rijckdommen, stricken inde Aermoede, stricken in Spijse, in dranck, in't vermaeck en pleysier, in slaepen, in waecken, in woorden, en wercken, ende in alle onse wegen. Maer ghy ô Heere! helpt ons en verlost ons, op dat wy u moghen loven en belydende segghen: Gebenedyt sy den Heere die ons niet gegeven

en heeft tot proeye aen hunne Tanden. Onse ZIELEis verlost gelyck een Mussche van het strop der Iaegers: den strop is gebroken en wy zijn verlost. Pal. 123.

JESUS. En vreest niet mijn Suster, mijne Duyve, voor de Klauwen uwer Vyanden. Ick kenne uwe kranckheyt, en ben bereet u sterckte en gratie te geven. Ick sal selve voor u stryden en vechten, en u

be-59

schermen. 't Is waer dat ghy ghedeurigh u moet bereyt houden tot den strijdt, ghy wordt bevochten van buyten, van binnen, oock van onsienelicke Vyanden, van alle kanten oock als ghy het minst peynst. Weest op u hoede soo langh ghy leeft, ghy zijt gedeurigh in't midden uwer Vyanden; ghy en sult geen ruste vinden, ten sy in my alleen. En Peynst niet dat ghy hier sult hebben Geestelicken troost, naer uwen wille, mijn Heyligen selve en hebben die alsoo niet gehadt, maer ter contrarie sy hebben veel swarigheden, aerbeyt, strijdt en tentatien geleden; wel wetende dat alles dat men hier lijdt, niet te vergelycken en is by de toekomende glorie. Wilt ghy terstont hebben dat sy naer veel traenen en grooten aerbeyt qualick hebben konnen verkrijgen? verwacht my, strijdt vromelick geeft ZIELen Lichaem ten besten voor mijne glorie. Ick sal alles vergelden, ick sal met u wesen in alle tribulatie, strijdt en noodt. Ghy moet alles om mijnder liefde geerne onderstaen, te weten, aerbeyden, droefheden, tentatien, quellingen, benautheden, noodtsaeckelickheden, kranckheden, injurien, opspraken, berispinghen, verootmoedinghen, beschaemtheden en verachtinghen. Dit helpt al tot de Deught: hier mede proeve ick mijne Soldaeten, hier van maecke ick eeuwigh-deurende Croonen.

60

V. Artijckel. Jesus leert de ziele met wat waepenen sy teghen haere vyanden