Aanpassingen om het bereik te verhogen

Een aantal participanten gaven aan dat zij extra inspanningen leveren om de doelgroep te bereiken. De voornaamste aanpassingen worden hieronder beschreven

4.4.2.1 Verlagen financiële drempels

Veel participanten gaven aan dat ze de financiële drempels voor mensen met een lage SES proberen te verlagen. Dit doen ze door kansentarieven of een gratis aanbod aan gezondheidsbevorderende activiteiten te voorzien.

“En op het vlak van prijs ook. Ik werk met een apart werkingsbudget en ik probeer dat toch wel zeker gratis aan te bieden, dus zowel naar organisaties als naar de deelnemende mensen.” (interview 4)

4.4.2.2 Samenwerking met organisaties

Een aantal participanten gaven aan dat ze niet zozeer focussen op hoe ze als organisatie zelf mensen met een lage SES kunnen bereiken maar dat ze er bewust voor kiezen om samen te werken met bestaande organisaties die de doelgroep, mensen met een lage SES, reeds bereikt hebben en er nauw mee in contact staan. Een aantal voorbeelden van organisaties die participanten aangaven waarmee ze samenwerken zijn verenigingen waar armen het woord nemen, inloopcentra van het CAW, het OCMW, inloopteams van Kind en Preventie … . Een aantal participanten

38 brachten aan dat dergelijke samenwerkingen voordelen hebben omdat de organisatie enerzijds veel expertise heeft in het werken met kwetsbare groepen, en anderzijds omdat mensen met een lage SES reeds de organisatie kennen, waardoor de organisatie voor hen als een veilige en vertrouwde omgeving kan fungeren. Eén participant deelde mee dat ze een veilige omgeving, waar alle mensen zich goed voelen om aan gezondheid te werken, heel belangrijk vindt.

“Ik vind het heel belangrijk om samen te werken met die organisaties, met die

verenigingen. Ik vind dat dat eigenlijk een versterkende factor is omdat meer kennis hebben over het doelpubliek zelf, over de bezoeken die ze over de vloer krijgen, zij kennen de mensen ook, zij weten wat er leeft, zij weten welke gezondheidsvragen dat er zijn en welke gezondheidsproblemen er zijn dus ik vind dat een hele belangrijke om met ons aanbod naar hen toe te gaan en ook vraaggericht te gaan werken.” (interview 4)

“Als zij al ergens in een groep zitten is het belangrijk om zich aan te sluiten in de groep in plaats van nieuwe groepen te creëren dus ik denk bestaande werkingen die zich echt richten tot die mensen, waar mensen zich veilig voelen. Een veilig gevoel, dat vind ik ook belangrijk. Daar kan je meer aan de slag. En dat gevoel van veiligheid is heel belangrijk denk ik in die groep. En zeker als je daar een traject mee doet rond gezondheid. Ik denk veiligheid on top of my list dan.” (interview 8)

Een paar participanten gaven aan ervaren te hebben dat dergelijke organisaties soms verzadigd zijn met betrekking tot bepaalde gezondheidsonderwerpen. Een voorbeeld dat een participant aanhaalde was een uitgewerkt project rond gezonde voeding en beweging ter preventie of verbetering van diabetes type 2. Omdat vanuit de literatuur bleek dat dat de prevalentie van diabetes type 2 bij mensen met een lage SES hoger ligt, wilde ze graag dit project integreren bij een organisatie die in contact staan met mensen met een lage SES. Echter de organisatie zelf gaf aan dat zij geen vragende partij waren voor een dergelijk project. Zij hadden als organisatie recent deelgenomen

39 aan een gelijkaardig project rond diabetes type 2. Daarbovenop gaf de organisatie aan dat er bij de doelgroep geen wensen leefden voor een nieuw gelijkaardig project. Door deze ervaring deelde de participant mee dat ze nu meer vanuit de input van de doelgroep en organisaties vertrekt. Ze vraagt zelf input rond welke (gezondheids- )thema’s de doelgroep wil werken. Van daaruit wordt dan een actie ontwikkeld. Dit principe staat ook in de ethische code beschreven waarbij er gepleit wordt om gemeenschapsgericht te werken, vertrekkend vanuit de noden van de gemeenschap.

“Ik kreeg direct een antwoord van eigenlijk we zijn hier zo verzadigd met die informatie want wij hebben juist een project achter de rug met de diabetesliga en we hebben eigenlijk echt… het is niet meer gewenst, die diabetes. En toen ben ik beginnen nadenken van oké, dat is hier echt een verkeerde manier van naar een organisatie stappen. Want in feite, oké dat kon wel goed afgelopen zijn ook, maar dat is niet hoe je moet vertrekken. Zeker als je met een bepaalde groep werkt, moet je de input vanuit de groep krijgen.” (interview 8)

4.4.2.3 Persoonlijk aanspreken van doelgroep

Een aantal participanten gaven aan dat het persoonlijk aanspreken van de doelgroep ook tot een hoger bereik kan leiden. Het persoonlijk aanspreken gebeurt meestal door brugfiguren of personen werkzaam in de organisatie waarmee samengewerkt wordt.

“Het is niet voldoende om een flyer te geven of te zeggen van op die dag gaat die activiteit door een paar weken op voorhand…. want dan lukt het meestal niet. Dus het is echt, gericht aanspreken, blijven aanspreken ook van mensen.”

40

Onderzoeksvraag 3: Welke ethische vragen of problemen ervaren preventiewerkers en hoe gaan ze hiermee om?