Definitie
De differentiaalvergelijking:
an(t)y(n) + an−1(t)y(n−1) + · · · + a0(t)y = g(t) (1) voor zekere continue functies a0, a1, · · · , an en g op een open interval heet lineair en van de orde n.
Is g de nulfunctie dan heet (1) een homogene vergelijking.
Zijn de co¨effici¨enten in (1) constanten dan heet deze differentiaalvergelijking lineair met constante co¨effici¨enten.
Als a0, a1, · · · , an continue functies zijn op een open interval en een functie y is n maal differentieerbaar op hetzelfde interval dan kunnen we aan y de functie
any(n) + an−1y(n−1) + · · · + a0y toevoegen.
Notatie L[y]
Dus:
L[y](t) = an(t)y(n)(t) + an−1(t)y(n−1)(t) + · · · + a0(t)y(t).
En dus kan de differentiaalvergelijking (1) geschreven worden als:
L[y](t) = g(t) met L[y](t) = 0 als g(t) = 0.
Stelling
Als L[y] gedefinieerd wordt zoals hiervoor dan geldt de zogenaamde lineariteitseigenschap dat wil zeggen:
L[c1y1 + c2y2] = c1L[y1] + c2L[y2] voor alle scalairen c1, c2
en n maal differentieerbare functies y1 en y2 op een geschikt open interval.
Gevolg
Als y1 en y2 oplossingen zijn van een n-de orde homogene differentiaalvergelijking dan is c1y1 + c2y2 voor alle scalairen c1 en c2 ook een oplossing.
Stelling
De algemene oplossing van een lineaire n-de orde homogene differentiaalvergelijking wordt gegeven door:
y = c1y1 + c2y2 + · · · + cnyn
waarbij y1, y2, · · · , ynlineair onafhankelijke oplossingen zijn.
Opmerking
Twee functies y1 en y2 zijn lineair onafhankelijk als ze geen veelvoud van elkaar zijn.
In het vervolg willen we de algemene oplossing bepalen van lineaire, tweede orde differentiaalvergelijkingen met constan- te co¨effici¨enten.
Toepassingen
Mathematische slingers (´e´en slinger) Elektrisch circuits (´e´en stroomkring) Massa-veersystemen (´e´en veer)
§3.7 Homogene 2-de orde differentiaal- vergelijkingen met constante co¨ effici¨ enten
Voordat we de algemene oplossing van de differentiaalvergelijking
a y00 + b y0 + c y = f (t) proberen te bepalen doen we dit eerst voor
a y00 + b y0 + c y = 0 (2) waarbij a, b, c ∈ R, a 6= 0.
De algemene oplossing van (2) wordt gegeven door
y = c1y1 + c2y2 waarbij y1 en y2 twee lineair onafhankelijke oplossingen zijn van (2).
y1 en y2 kunnen we vinden door ons af te vragen voor welke waarde(n) van r, y = erx een oplossing is van (2).
Dit is het geval als r een oplossing is van de kwadratische vergelijking ar2 + br + c = 0 die ook wel de karakteristieke vergelijking van beide differentiaalvergelijkingen wordt genoemd.
We onderscheiden drie gevallen:
b2 − 4a c > 0, b2 − 4a c = 0 en b2 − 4a c < 0.
b2 − 4ac > 0
De karakteristieke vergelijking heeft twee verschillende, re¨ele oplossingen r1 en r2.
De algemene oplossing van de homogene differentiaalverge- lijking (2) is
y = c1er1t + c2er2t (c1, c2 ∈ R) (y1 = er1t en y2 = er2t)
b2 − 4ac = 0
De karakteristieke vergelijking heeft twee gelijke, re¨ele oplossingen r1.
De algemene oplossing van de homogene differentiaalverge- lijking (2) is
y = c1er1t + c2t er1t (c1, c2 ∈ R) (y1 = er1t en y2 = t er1t)
b2 − 4ac < 0
De karakteristieke vergelijking heeft twee complexe
oplossingen r1 en r2, die elkaars complex geconjugeerde zijn.
Als r1 = α + iβ en r2 = α − iβ (α, β ∈ R) dan is de algemene oplossing van de homogene differentiaalvergelij- king (2)
y = c1eαtcos(βt) + c2eαtsin(βt) (c1, c2∈ R) (y1 = eαtcos(βt) en y2 = eαtsin(βt))
b2 − 4ac < 0
Als (c1, c2) 6= (0, 0) dan kan de oplossing ook geschreven worden als:
y = c1eαtcos(βt) + c2eαtsin(βt)
= q
c21 + c22eαt( c1
pc21 + c22 cos(βt)
+ c2
pc21 + c22 sin(βt))
= q
c21 + c22eαt(cos θ cos(βt) + sin θ sin(βt))
= q
c21 + c22eαt cos(αt − θ) waarbij cos θ = c1
pc2 + c2 en sin θ = c2
pc2 + c2.