herderin
bron
Een nieuw lied, tusschen een herder en een herderin. z.n., z.p. 18de eeuw
Zie voor verantwoording: http://www.dbnl.org/tekst/_nie086nieu01_01/colofon.php
© 2013 dbnl
1
Een nieuw lied, tusschen een herder en een herderin.
Stem: Laast in het groene kruit.
LAast in het groene kruyt, Hoorde ik een zoet gewemel, Ag wat een zoet geluyt, Van den hoogen Hemel.
Daer ik vont een Magetje schoon,
Nooit geen schoonder vrouwspersoon. bis.
't Was op een Morgen vroeg, Dat ik het omwaekten,
En myn hert dat joeg, Om het zoet te genaken, By dat zoete Vogel geluit,
Ik trok met myn schaepjes uit. bis.
Ik hoorde op een fluit, Zoo lieffelyk speelen, Ag wat soet geluit, Wie zou dat verveelen, Dat al aen een klaer Revier, Ag wat aengenaem Plaizier. bis
Ik speelde op myn schallemey, Ik liet den Echo sweven,
Ik trok door de Wey, Om myn te begeven, By dat zoete Vogel geluit.
En ik trok zoo den velden uit. bis.
Ik heb strak myn hond, Hier tot myn geroepen, En ik zei tersond, Hier valt niet te snoepen, Want ik zie myn harderin, Toont een ander wedermin. bis.
Ik stont hier heel ontstelt, In de groene bladeren, En ik stont als een helt, Kwam hoe langer hoe nader, En ik zei wel harderin, Is 't niet een trouwe min. bis.
Ik zei wel herder zoet, Ziet de winden keeren, Weet ik in myn gemoet, Daer uit kan gy leeren,
Meent gy dat ik een eerbaere maegt, Meer als een hoer liefde draegt. bis.
Ik zei ag herderin, Gy by de wind geleken,
Een nieuw lied, tusschen een herder en een herderin
Want zoo een maegt wort nooit geëerd, Die met alle winden keert. bis.
Ik zei ag herderin, Is dat liefde dragen, O gy valsche min,
Moet gy in schyn behaegen.
Om te neemen zoo een maegt, Die zoo weinig liefde draegt. bis.
Adie schoone blom.
Adie zoete koren, Adie schaepjes al, Die ik van te voren, Weide uyt een zuyver min.
Adie valsch herderin. bis.
2
Een zeer aardige en vermakelyke klugt, die 'er is voor gevallen van een gierige juffrouw, die haer neers gebrand heeft aan een Pan met
gebraden spek, die de meid op het secreet gezet had.
Op een bekende vois.
Ay vrienden wilt aenhooren!
Wat ik u stel te voren, en luistert na dit lied, want het is alzo gezied:
Al van een Iuffrouw hier wel op let, Was met gierigheid bezet,
Al op haer knegt en meid, Dat haer nog bedroogen heid.
Dees Iuffrouw wilt weeten!
Met gierigheid bezeeten, Zeer boos en opstinaet,
Tegen knegt en meid zeer kwaed, Boter Brood en Kaes zeer ras, Sloot zy altyt in de kas, En dat zonder abuis, Als zy waer uit ten huis.
Het was op een tyd voor dezen, Het scheen of het wou wezen, Dat Iuffrouw heel zertyn, Ging na de Kerk allyn.
De knegt sprak myn wel aenhoord, Ik hael van de Bakker Brood, En daer hangt een stuk Spek, Laet ons eten voor gebrek.
De knegt is heen gelope, Al om het Brood te kopen, de meid geheel verbaest, Braed het spek al met 'er haest, de knegt komt spoedig weerom, En hy ziet dat Iffrouw komt:
De meid zonder abuis, Brengt 't spek op ' kakhuis.
De meid die maekte open;
Iuffrouw is voor gelopen, en zetten haer gatjen neer, Op gebrade Spek en Smeer:
Maer zy sprong op zeer figeland.
En haer gat dat was verbrand, Zy keek wel onbedagt, En werd braef uitgelagt.
De knegt al zonder falen:
Die moest een meester hale, En die sprak terstond, Ik moet bekyken uwe wond,
Een nieuw lied, tusschen een herder en een herderin
En nog tot haer spyt, Uitgelagt van knegt en meid.
Dees Iuffrouw verheven, Gaet de zaek te kennen geven, Aen de Magistraet;
Die daerom lagte met 'er daad, De Magistraet sprak zeer koen, Gy moet knegt en meid voldoen, En staen zy u niet aen,
Geeft haer loon en laet haer gaen.
Gy Heeren en Iuffrouwen, wilt deze zaek onthouwen, Geeft knegt en meid Eeten zat, Op dat gy niet verbrand u gat, Want de Dienstbode zyn niet slegt, Sluit geen eten voor haer weg, Maer geeft dog haer beheer, Op dat gy behoud u eer.
