WEEKBLÄD VÄN Of VOLKSPARTIJ VOOR VRIJHEID EN DEMOCRÄTIE

(1)

VIIJ·HIID EN DEMOCIATIE

^. ^.

Zaterdag J 1 maart 1956 - No. J9J

Agenda Liberaal · Middenstandscon{!;res

(Zie pag. 3)

...ol

WEEKBLÄD VÄN Of VOLKSPARTIJ VOOR VRIJHEID EN DEMOCRÄTIE

G

een feest plaatst de christen~eid in onze dagen, ook in haar verhoudmg tot hen àie zich geen christen noemen, voor groter moeilijkheden dan het Paasfeest. Het spreekt van overwinning van het leven op de dood, van ópstanding. En het is voor ieder duidelijk, dat wij het mysterie van de dood, evenals het mysterie van het leven, verstandelijk nooit vatten of doorgronden kunnen.

Wat de Evangeliën ons als Paasboodschap brengen is dan ook niet meer dan een poging tot benadering van het probleem, hierin aange- duid. De opstanding zelve wordt er niet in be- schreven. De Bijbel volstaat ermede, in verschillende, onderling van elkaar afwijkende, lezingen te vermelden, dat die opstanding heeft plaats gehad. Zulks in tegenstelling tot andere, niet in de Bijbel opgenomen, evangeliën gelijk bijv. het "evangelie naar Petrus", dat van iets jongere datum is dan de vier bekende. En daaruit blijkt, dat men toen reeds minder schroom- vallig tegenover dit. mysterie stond dan de lilchrijvers der kanonieke evangeliën waren.

Terwijl deze slechts als met heilige schroom aanduiden wat op de Paasmorgen aan enkele vrouwen en discipelen bij Jezus' graf werd ge- openbaard, geeft het evangelie naar Petrus een vrij omstandige beschrijving van de opstanding. ;,In de nacht nu, waarin de dag des He- ren aanbrak, terwijl de soldaten t~ee aan tw~e

de wacht hielden, klonk een luide stem in de hemel en zagen zij de hemelen geopend en twee mannen, fel schitterend, vandaar nederdalen en het graf naderen. De steen, die voor de deur lag, wentelde zich vanzelf op zijde, het graf werd geopend en de twee jongelingen gingen erin, Toen de soldaten dit zagen, maakten zij de hoofdman wakker en terwijl zij verhaal- den wat zij gezien hadden, zagen zij drie mannen uit het graf komen. Twee van. hen onder- steunden een derde en een kruis volgde hen.

Van de eerste twee reikte het hoofd tot aan de hemel, van hem die door hen geleid werd, tot boven de hemel. Zij hoorden een stém uit de hemel: "Hebt gij aan de doden gepredikt?" En van het kruis kwam het antwoord: "ja".

Wie dit verhaal leest en het vergelijkt met de sobere mededelingen der nieuw-testamenti- sche evangeliën over het gebeurde op de Paas- morgen, zal getroffen worden door het ver- schil in uitbeelding van wat toch in de grond door één en dezelfde gedachte beheerst is ge•

weest.

.,. *

*

Z

ouden we hier de vraag willen stellen: wat is waarheid, dan moeten wij bedenken, dat waarheid nooit buiten bepaalde voorstellin- gen om gaat, die steeds betrekkelijk zijn. Het zal er altoos om moeten gaan, ook in kerkelijke geloofsvoorstellingen de waarheid te ontdek- ken, die daarin als verhuld vóór ons treedt.

Andererzijds zullen we met de dichter moeten erkennen: "Veel wordt bewezen wat toch in de grond niet waar is en veel is eeuwig waar, of- schoon 't bewijs niet daar is".

En daarom: wat verhalen ons de Evangeliën aangaande de Paasmorgen?

Vrouwen horen bij een graf een wondere boodscb,.p: die gij zoekt is hier niet. Dat is eigenlijk een wonder-heerlijke boodschap voor ieder, die staat bij de groeve van een die hij liefhad.

Maar voor deze vrouwen is zij oorzaak van smartelijke ontsteltenis. En in hun verwarring zoeken die vrouwen Jezus' vrienden op, de discipelen. Hun vertellen zij wat ze gezien en gehoord hebben.

PASEN

^I ^. ^•

Gezien met hun ogen en gehoord met hun oren?

Wat zou het? Leven en dood spreken hun eigen taal tot wie een levende of een dode lief- heeft. En het hart van wie treurt om een dode ziet en hoort meer dan ooit oog en oor kunnen opvangen. Die vrouwen, ook als zij er niets van begrijpen, wèten: hij is hier niet.

* * *

D

at zoiets tot ons bewustzijn kan door- dringen, zelfs als we smartelijk gebogen staan aan een pasgedolven graf of in de aula van een crematorium, dàt is een wonder. Wel- nu, dit is voor het bewustzijn dezer vrouwen zekerheid geworden. Een zekerheid, die zij niet verwerken konden, maar die toch hun treden licht maakte, toen ze naar Jeruzalem terug- keerden langs dezelfde weg, die zij even tevo- ren - toen het begon te lichten! - zwaar en diep bewogen waren gegaan: dáár, in het graf, is hij niet!

.•...•...

^,

... . GELUKWENS AAN DE

KAMERITRA.CTIE

* *

^DeTweede Kamer heeft op vrijdag

*

23 maart een historische daad verricht, toen zij met op twee na algemene stemmen haar goedkeuring a~n de Algemene Ouderdoms- wet hechtte.

Dat was een nationale beslissing over een waarlijk nationaal project, waardoor, zoals de Kamervoorzitter het uitdrukte, als dit ontwerp eenmaal wet zal zijn geworden, aan de ongelukkige combinatie: "oud en arm" een einde zal zijn gekomen.

Het algemene ouderdomspensioen houdt een gedachte in, aan welker verwezenlijking ook reeds talloze vooroorlogse vrijzinnigen - vrijzinnig-democraten en liberalen - hun propa- gandistische krachten hebben gewijd.

Met grote instemming zal men in onze kring

l

de verrichtingen van de V.V.D.-fractie en met name het optreden van prof. Oud en mr. Van Leeuwen hebben gevolgd.

Onze fractie heeft, door tot het uiterste te trachten, de vlek, welke zij op het goede werk van minister Suurhoff meende te zien rusten, n.l. de aanpassingsartikelen, daaruit verwijderd te krijgen, gehandeld naar eigen eerlijke visie.

Maar zij heeft daarbij, naar onze stellige overtuiging, tevens gehande~d in overeenstemming met hetgeen in de overgrote meerderheid van ons volk als rechtsovertuiging leefde.

Zij heeft deze strijd gevoerd met open vizier en met grote bekwaamheid en zij heeft het pleit alleen verloren door het zwichten van anderen voor de dreigementen van de minister.

Maar toen die strijd eenmaal was beslist, . heeft zij ook gedaan wat prof. Oud al onmid-

dellijk had aangekondigd: zij heeft - ondanks deze ontsierende vlek - haar stem aan het voorstel in zijn geheel gegeven.

Naast de gelukwens van dr. Kortenhorst voor Regering en Kamer is er onzerzijds behoefte aan een speciale gelukwens voor onze fractie voor de voortreffelijke wijze, waarop haar woord- voerders de mening van een zo groot deel van ons volk heeft weten te representeren.

Een nabeschouwing over de behandeling hopen wij de volgende week te geven, in onze gebruikelijke parlementaire rubriek.

• • • • • • • • • • • • 6 • • • • 6 . 6 6 . 6 6 . ⁶• • • 6 . 6 • ... "

Dat is de eerste triomf van het leven op de dood, van de eeuwigheid op. de tijd. De eerste goddelijke vertroosting in het van rouw gebro- ken mensenhart.

Maar als die vrouwen daarvan nu vertellen willen aan de discipelen, ach, hoe zullen ze dan de woorden vinden om aan de waarheid, die nu haar deel geworden is, uitdrukking te geven zo dat zij werkelijkheid wordt ook voor hén?

Nuchter-realistisch als de Bijbel - boek van de heiligste gevoelswaarden - soms kan zijn, zegt ons verhaal: de discipelen hielden wat die vrouwen zeiden voor ijdel en geklap en geloof- den haar niet.

* * *

"Maar zie . . . ", op diezelfde dag gingen twee van hen naar een dorp, twee uren gaans van Jeruzalem gelegen, Emmaüs genaamd. En zij spraken met elkaar over al- wat gebeurd was.

Wat was er gebeurd?

Jezus, de Nazarener, hun vriend eri Heer, was veroordeeld en gekruisigd.

Smartelijk voor hem.

Maar voor hen ook _zo bitter van ontgoocheling. Immers zij hadden "gehoopt, dat hij de man was, die Israël zou verlossen. Maar met dat al is het nu reeds de derde dag dat dit is geschied. Vrouwen uit onze kring hebben ons ontsteld. Zij hebben het graf ledig gevonden.

Ze zeiden zelfs, dat ze een verschijning van engelen hebben gehad, die zeiden dat hij leeft . . . "

Dat is voor de discipelen kennis uit de derde hand, die hun voorkomt als een hallucinatie, een droom, of als fantastisch spel der vrome verbeelding.

"Sommigen der onzen - zo vervolgen de Emmaüsgangers - zijn toen naar het graf gegaan en hebben het bevonden zoals die vrou ..

wen zeiden. Maar Hem hebben zij niet gezien . . . "

Op dat "zien" komt het voor de Emmaüs~

gangers nu juist aan. En omdat zij Hem niet gezien hebben, waren ze maar uit Jeruzalem weg gegaan. Hun blijven in de stad des onheils heeft geen zin meer. Het is immers onherroe- pelijk afgelopen met de "man" van wie zij toch eerlijk hadden gehoopt en geloofd, dat hij de verlosser van Israël zou zijn!

Zij schamen zich hun ontgoocheling niet. Ze praten er onomwonden over met die derde, die daar aan hun zijde is gekomen en die hun ogen niet bij machte waren te herkennen. Ja, die ogen van ons, mensen . . .

Totdat die derde gaat spreken. De doden, niet waar, spreken hun eigen taal tot wie verslagen achterbleven in dit leven.

En wat die twee dan horen, dat brengt rust in de bewogenheid van hun hart. En al begrijpen zij niet, één ding begrijpen ze toch: nu moest hun leven altoos op deze hoogte kunnen blijven. Op deze hoogte van vertroosting en verzoening, waar zij door alle duister heen iets zien van het licht Gods.

"Blijf bij ons, Heer, want het is tegen de avond"- zo zeggen zij.

Dat was één ogenblik van heilig contact.

Maar ook als dat heilige contact met de dode verbroken is, als hij weer uit hun ogen verdwe- nen is, -zeggen ze: "Was niet ons hart brandende in ons, toen Hij onderweg met ons sprak?"

Dat hart bedriegt niet. Al ware al het andere onwerkelijk, dit is waar: hun hárt was .brandende in hen, zolang Hij aan hun zijde ging.

(Zie vervolg pag. 2 onderaan)

..

•

(2)

i I.

· h l

~: ^.

•

VRIJHl!JID EN DEMOCRATIE

Flitsen van Het Binnenhof (1)

doen wedervaren aan de verwachtingen, die te dezen zijn gewekt".

De veriC'!CJÏnCJ der colleCJegelden • OnCJe:ukkiCJe koppe;i~9 aan w;,jz:iginCJ Subsidiewet • ErnstiCJ oponthoud • Minister Cals kwam 0^~ziin plan teruCJ • Amendement-Fortanier-De Wit om teruCJ·

V:erkende kracht tof 1 september 1953 te herstellen· .,Het Vriie Volk" dacht er desgeliiks over • De P.v.d.A.-fractie steunde echter onvoldoende • Kamermeerderheid koos weg van de minste weerstand.

Men zou zo denken, dat, gezien deze tirade in het eigen partijblad, de fractie van de P.v.d.A. het amendement van mevrouw Fortanier wel tot het uiterste zou hebben gesteund. Daarvan is echter geen sprake geweest.

In aanleg zei haar woordvoerder, de heer Posthumus, de ,.argumentering van de minister op dit punt niet geheel te begrijpen" en heel voomichtig zei hij:

,.Ik moet dan ook vooralsnog, zolang Ik geen overtuigender argumentatie van de minister heb gehoord, mededelen, dat mijn fractie het een verplichting tegenover de ouders en tegenover de stude- rende kinderen acht om deze verlaging alsnog met terugwerkende kracht op 1 september 1953 te doen ingaan".

V

oor de tweede maal binnen beo trekkeiijk korte tijd heeft het merkwaardige en pikante feit zich voor- gedaan, dat ,.Het Vrije Volk" i~ zijn avondblad zich voor iets kwam mtspre- ken op dezelfde dag. dat onze geestverwante mevrouw Fortanier-de Wit daarvoor in de Kamer had gepleit, maar door de. P.v.d.A.-fractie in de steek werd ge-

laten. ..

De eerste maal gebeurde dat biJ de kwestie van de scholenbouw èn thans is

· nat weder geschied bij die van de verlaging van de collegegelden.

Die verlaging der collegegelden be- hoorrle tot het complex van maatregelen tot huurverhoging en belastingverlaging.

Tot de maatregelen op onderwijsgebied behoorden: de afschaffing van de schoolgelden voor de lE!el"Plichtige jeugd en de verlaging van de schoolgelden voor . de niet-leerplichtige jeugd en de verlagmg van de collegegelden.

De beide eerstgenoemde maatregelen werden per 1 september 1953 doorge- voerd en minister Cals liet weten, dat hetzelfde de bedoeling was met de colle- gelden; welke met terugwerkende kracht per 1 september 1953 van f 325 op f 200 zonden worden verlaagd.

Met die collegegelden-verlaging, welke nu typisch eens een tegemoetkoming was aan de intellectuele middengroepen, die in deze tijd in het algemeen niet ver- wend worden, is het echter een groot

dn•ma geworden. ~

Van confessionele zijde verbond men daeraan dè eis, dat daaraan zou worden gekoppeld de wijziging van de Subsidie- wet voo;r het bijzonder onderwijs. Dat was wel erg jammer, want dit bleek een zeer ingewikkelde geschiedenis te zijn, die groot oponthoud heeft veroorzaakt.

Mevrouw Fortanier gaf toe, dat verho- ging van de subsidies voor het bijionder hoger onderwijs nodig was, gezien de gestegen kosten. Maar de verlaging van de collegegelden bleek daarvan slechts ren fractie te bedragen, die ook op andere wijze gecompenseerd had kunnen worden, zodat baars inziens zonder na- deel voor het bijzonder hoger onderwijs deze twee ontwerpen los van elkander behandeld hadden kunnen worden.

Maar dat is nu eenmaal niet geschied en mede daardoor kwam de wijziging van de Hoger-Onderwijswet, enz. pas de-

:Zf'·· dagen in behandeling.

":n wat was nu geschied? Minister Cals was teruggekomen op zijn toezegging. die rollegegelden-verlaging terugwerkende k;-acht te verlenen tot 1 september 1953, èoch had daar bij nota van wijziging van gemaakt: 1 september 1954.

• •

•

D^~twas voor de betrokkenen een grote teleurstelling en mevrouw F'ortanier meende terecht, zich daar niet bii neer te mogen leggen.

Voor die verlating met een jaar beriep de minister zich eerst vooral op .,admini- stratieve moeilijkheden". Het was, zo

m~ende hij, uiterst moeilijk, nog na te g;-an, waar de studenten van het studie-

j::-.~,. 1953-1954 waren gebleven.

Mevrouw Fortanier begreep dat niet, 'li!l'lt dat betrof slechts een kleine categorie, n.l. alleen degenen, die het H.O.

tussentijds hadden verlaten. Maar bo- Yendien deed zij een heel eenvoudig middel aan de hand, n.l. dat de minister voor Jlen zou bepalen, dat ze zelf of hun ouders de aanvrage tot term~betaling moesten indienen; dan wist de minister prompt, waar ze bereikbaar waren.

Maar nu kwam. in een verder stadium ,·an het mondelinge debat in de Kamer, dE: minister met een nieuw argument:

wanneer de verlaging zou terugwerken tot 1 september 1953, zou dat een bedrag

MEVR. FORTANIER-DE WIT ... eenvoudig middel ...

in de orde van grootte van f 2 miljoen kosten en dat kon de schatkist op het ogenblik niet dragen.

Ook dat begreep mevrouw Fortanier weer niet, want die merkte terecht op, dat dit tenslotte toch was verdisconteerd in het belastingplan van maart 1953.

Hoe het zij, mevrouw Fortanier diende bij de replieken een amendement in, om in artikel 11 (betreffende de terugwerkende kracht) in plaats van .,1954-1955"

te lezen: .,1953-1954".

En hier komen we nu tot hetgeen ,.Het Vrije Volk" dezelfde dag, waarop de Ka- mer de discussie had geopend (13 maart) des avonds in een kort hoofdartikel schreef: .• Wij hebben ·reeds eerder · betoogd, dat deze wijziging van de oor- spronkelijke voorstellen, die alleen een gevolg zijn van traagheid bij het wetge- vende apparaat, voor de betrokken studenten en hun ouders een ongemotiveer- de tegenvaller is. Wij dringen er thans andermaal op aan, dat de minister in het overleg met de Kamer alsnog recht zal

Dat was al een voOil'Zichtige verken·

ning van .,de weg terug", die dan ook bij de replieken reeds met stevige pas wer.d ingeslagen. In plaats van in ieder geval zo la'J:ig mogelijk vol te houden - zoall mevrouw Fortanier heeft gedaan, die na.

dien nog enige malen het woord heeft gevoerd, om de onjuiste houding van de minister aan te tonen - kondigde de heer Posthiunus, nàdat minister Cals zijn ·

"onaanvaardbaar" had laten horen, toen al aan, ,.zich de vrijheid ni~ meer t!l kunnen veroorloven, dit amendement, waarmede hij overigens op zichzelf ak•

koord ging, zonder meer te blijven steu- nen".

• • •

V

an de rechterzijde kwamen derge- lijke geluiden en minister Ca]s had dus gemakkelijk spel, en werd in zijn bedreigingen steeds positiever. Zou de minister het aangedurfd hebben, het ontwerp bij aanvaarding van het amendement-Fortanier geheel in te trekken?

Mevrouw Fortanier geloofde daar niets van maar waarom zou de minister, zien- de, 'dat de meerderheid van de Kamer al stond te trappelen om rechtsomkeerd te maken, daar niet in steeds positiever vorm mee dreigen?

Zo werd dit, ondanks de als altijd in- telligente en bedreven wijze, waarop mevrouw Fortanier het pleit voerde, toch een verloren zaak. En na vier keer het woord te hebben gevoerd, was zij wel ge- noopt te ve;.klaren: ,.Ook de nadere uit- eenzetting van de minister heeft mij niet overtuigd, maar, afwegende wat ik van de verschillende sprekers heb vernomen, ben ik er wel zeker van, dat de Kamer de weg van de minste weerstand zal kie- zen en de ministér zal volgen. Dit bete- ' kent natuurlijk, dat mijn amendement geen enkele kans maakt, en daarom heb ik de eer het in te trekken".

De verlaging van de collegegelden tot het genoemde bedrag - daarna z.h.s.' aangenomen· ..:.__ zal dus terugwerken tot 1 september 1954.

A.

DEZE BURGER

heelt (in De Linie) gelezen dat wij mooiè moderne methoden zulJen zien toepassen gedurende de te verwachten heerlijkheid van de ~~derTandse

verkiezingsacties. De Haagse briefschrijver van het blad schn}ft, dat de h.h. Volkstribunèn met helicopters uit den hoge zullen nederdalen naar de Iaagbijdegrondsheid van het go;de kiezersvolk. . .. . .

Van toen deze burger nog z6 n burgerfje was bermnerf hiJ zich, dat m een klein plaatsje in Drenthe, waar hij van zijn rechtmatige vacantie met- toeslag-van-pa geno<:>t, de heer A. B. Kieerekoper uit het nabur_ïge E_mmen verscheen in een mooi paardenrijtuigjé~ Dat heeft toen een d1epe mdruk op mij gemaakt, omdat ik een eindje naast de koetsier op de bok mocht meerijden. Het heelt daardoor een haar gescheeld of ik was voor de V.V.D.

verloren gegaan. Een haar, of ik had nu met de heer Van der Goes van

Naters Frans zitten praten. .

Later zijn de auto's gekomen. Eerst sec. Daarna met plakkaten en lUid- sprekers. Dat gaf mooie opwinding in ons stadje en ik was er als de kippen bij om alle ferme toespraken met alle honderd. pxoce?.t ·gelijk ~ alle onomstotelijke waarheden te beluisteren. Ik was toen 1:n}na de_ JOngste communist van Nederland geweest. Had ik nu een schervengenebt over papa StaJin gehouden.

Zonder de verworvenheden der techniek ben ik tot Oud gekomen. Ik be- hoor nu tot de liefste en tederste schapen van zijn kudde. En al kwam vader Tilanus in een straaljager overgevlogen, of neef Zijlstra in een atoompleen - ik blijf waar ik ben. De herder is mij dierbaar; zijn

schaapskooi is mijn huis. .

Voor mij behoeven de 'kopters dus niet te vliegen en te wentelwieken.

Maar ik vind het toch leuk, dat zij meewentelen met de tijd.

Als Romme uit de wolken dçalt ben ik er in.

Zandt doet er niet aan mee. Hij komt te paard.

En laat Oud maar lopen.

Hij hijgt toch de stem van DEZE BURGER

W ~~

fi8

;;;;.·PAG. I

Drs KORl'HALS

Vice-president ener K.S.G.-commissie

Het werk van het parlement der Ge- meenschap voor Kolen en Staal onttrekt zich over het algemeen aan de waarne- ming van het publiek. De verslagen in de pers van hetgeen in de openbare ver- gaderingen van het parlement dezer Ge- meenschap wordt gezegd, zijn over het algemeen uitermate summier.

En van hetgeen in de onderscheidene commissies verricht wordt blijkt ook maar weinig naar buiten. Niettemin worden in deze commissies de openbare de- batten voorbereid en vindt daarin regel·

matig een diepgaand overleg plaats met de Hoge Autoriteit der Gemeenschap voor Kolen en Staal over het door deze te voeren beleid.

Zo heeft de Hoge Autoriteit kort geleden maatregelen genomen tegen de mach- tige kolenkartels. Daarover heeft zij bij voortduring nauw overleg gepleegd met één der commissies der Gemeenschap, na·

meiijk de commissie voor de gemeenschappelijke markt.

Zoals onie lezers bekend zal zijn, is on- ze partijgenoot drs. H. A. Korthals eni~e

malen· als rapporteur van deze commissie in het kartelvraagstuk opgetreden en heeft het parlement der K.S.G. op basis van de door de heer l(orthals opgestelde rapporten zijn standpunt in deze materie bepaald.

In de laatste vergadering nu van de commissie voor de gemeenschappelijke markt, welke vorige week te Brussel ia gehouden, is de heer Korthals benoemd tot vice-president ·dezer commissie. De heer Korthals is in deze functie de op- volger van de Fransman Maurice Fau~e,

die voor deze functie had bedankt ID

verband met het feit, dat hij is opgenomen in het kabinet van de heer Guy Mollet.

De benoeming van de heer Korthals had plaats met algemene stemmen.

Komende Middenstands- forumavonden

In l'tamenwerking met de betrokken afdelingsbesturen heeft de Land·elljke ·

Middenstandscommissie de volgende bijeenkomsten, waarin een ;.:tddenstanda- forum zal optreden, belegd:

MaaDdac t april te Amersfoeri, ba hetel·

Riehe, Korte Graeht Z. Aanvanc tt.t5 • • · Maandag. 16 april te Heerenveen.

Maandag Z3 april te Enschedé.

Maandag 7 mei te Goor.

Haan~ 14 mei te Zeist in hotel "Herml-

~",om luur.

Jlaaudac 21 mei te Middelber~

Dinsdag 29 mei te Goe8 Maandag 4 juni te Rotterdam.

Deze bijeenkomsten zijn ook toegan•

keiijk voor leden van omliggende af·

delingen.

(Vervolg van pag. 1)

D

at een hart, kil en leeg geworden als de dood, weer warm kan worden, brandend warm, ja warm van brandend leven, dàt is een wonder.

Het is die Geest alleen, die ook ons hart brandende kan maken.

En het is die Geest alleen, die ook een kille, door haat verscheurde wereld weer bewoon- baar kan maken voor gerechtigdheid, liefde en vrede_

Hebt ge één ogenblik in uw leven gekend, waarin uw hart waarlijk brandende in u was?

Brandende ook van geloof in de waarde der menselijke persoonlijkheid en haar vrijheid?

Dat kan de Geest Gods alleen: een hart, leeg .en kil als de dood, weer brandend van warmte maken.

In Christus' hart was de liefde Gods brandende, want in H~ was de Geest Gods levend.

Als gij misschien in uw verlorenheid, of de wereld in d~ hare, de Geest Gods al niet meer zoeken zoudt, omdat ge niet meer in Hem ge- looft, zie: Hij is na bij, zoals Christus, gestor- ven, bij de Emmaüsgangers was en met hen mede ging op de weg.

Dan zult ge, ook als het "tegen de avond loopt", iets van een ~1.eilige stem horen_: was niet ons hart urandende in ons . . . ?

Dan zult ge ook iets verstaan van het~~~n

de· eerste christenen bedoelden, wanneer ZlJ m -zielsverrukking beleden: de Heer is waarlijk

opgestaan! d. R.

(3)

VRIJBEID EN DEM:OCRATIB

Flitsen van Het Binnenhof (11)

Begroting van Justitie in de Eerste Kamer • Mr. De Vos van Steenwiik over het Haarlemse huweliiksgeval en bisschoppeliike brieven • Erkenning van prof. Beaufort • Afwiizing van beschul·

diging ·van anti-papisme • Indische Nederlanders en .. spiit-optan·

ten ... Minister Van Oven gaf niet thuis.

Het is goed, dat onze geestverwant, mr. De Vos van Steenwijk, bij de behandeling van de begroting v11n Justi- tie in de Eerste Kamer, de puntjes. nog eens op de i's heeft geplaatst in de zaak van het Haarlemse huwelijksgevat

De. mel"ites van het geval kent JDeD reeds uit vorige discussies. We behoeven daar dus niet op in te gaan en vermei·

den slechts, dat de heer De Vos vaa Stee11wijk zich nogmaals richtte tegen ltet rondzenden van bisschoppelijke 'brieven aan (niet-rooms-katholieke) vrouwen, met de mededeling, dat het huwelijk tussen haar en haar echtgenoot daor de bisschop "ongeldig" was verklaard.

Bij de replieken sprak de heer De Vos van drie brieven van dit soort en hij merkte dan ook wat droog-sarcastisch op: "Er schijnt een levendige correspon·

dentie te bestaan tussen de bisschop van Haarlem en vrouwen, die moeten worden aangespoord tot scheiding".

Prof. Beaufort <K.V.PJ merkte nu wel op, dat onze geestverwant de schijn o,p

zich laadde, "niet geheel vrij te zijn van een zeker anti-papisme", maar hij moest dan toch wel toegeven, dat het hier een

"ongelukkige passage" betrof en even later sprak prof. Beaufort nogmaals van .,summiere of minder duidelijke passa- ges".

Zijn redenering echter was: natuurlijk is hier bedoeld: .,voor de katholieke kerk geen geldig huwelijk".

Dit doelen op "•mti~papisme» was ondertussen voor prof. Molenaar, als fractievoorzitter, aanleiding, aan het slot van het debat ook nog in het geweer te komen om te zeggen dat hij het waar·

deerde; dat uit de redé van prof. Beau- fort bleek, dat ook hij o.a. de tweede door de heer De Vos van Steenwijk aan•

gehaalde brief een ongelukkige brief vond, maar prof. Molenaar kwam er tegen op, dat, als deze zaak in het juiste licht werd gesteld, er gedacht werd aan anti-papisme. Er wordt onzerzijds zeker geen enkele prijs gesteld op

MR. DE VOS VAN STEENWIJK .... pleidooi voor Indische Nederlanders ....

verwijdering tussen bevolkingsgroepen!

Ook aan de zaak van Anneke Beek·

man wijdde de heer De Vos v. Steen·

wijk nog een ogenblik aandacht, er daarbij op aandringend, dat de Justitie met het onderzoek naar de verblijfplaats van dit Joodse pleegkind met kracht zou voortgaan. Haar prestige is hiermede ge- moeid en de minister zal daar alle aandacht aan moeten wijden, want hij stuit in dezen op "sterke tegenstand ·en op een muur van sabotage".

* • •

Minister Van Oven had zijn eerste parlementaire contact toevallig in de Eerste Kamer, omdat deze aan dé begroting van Justitie toe was. Het bleek wel duidelijk, dl!,t, ~1 is de~ mini,§,ter

een bekwame oud-juridische hoogleraar, met hem in deze paar maanden van zijn ambtsvervulling min of meer diepgaan- de vragen niet zijn te behandelen.

De heer De Vos van Steenwijk moest dat ervaren in de door hem uitvoerig ter sprake gebrachte kwestie van de naturalisatie van Indische Nederlanders.

Het betreft hier, naar· men weet, twee categorieën. In de eerste plaats betreft het hen, die zijn gedupeerd door het bekende arrest van de Hoge Raad va11 18 juni 1954.

Volgens de minister zijn dat er, blij·

kens zijn antwoord op destijds schl"ifte- lijk gestelde vragen, niet zoveel dat daarvoor een afzonderlijke regeling nodig is. Welnu, als het er niet zoveel zijn, dan hoopte onze woordvoerder, dat de naturalisatie van die personen vlug tot stand zal komen. De Hoge Raad heeft zelf in dat arrest gezegd, te begrijpen dat veel mensen gedupeerd zouden worden, maar dan moesten zij- maar naturalisatie aanvragen.

De tweede categorie, Waal' het ài~

om gaat, wordt gevormd door de z.g.

"spijt~optanten", voor wie ook de "Nieu- we Rotterdamse Courant" in een hoofd·

artikel met nadruk de aandacht had ge- vraagd.

Dat zij·n zij, die, somtijds bedreigd met ontslag door de leiders van bedrij- ven, wanneer zij niet de Indonesische nationaliteit aannamen, onder sterke druk en daartoe gebracht door de propaganda, voor de Indonesische nationaliteit hebben geopteerd. . .. _

Zeer ernstig in dit verband is vooral, dat de toenmalige Hoge Commissaris in Djakarta daar sterk propaganda voor heeft gemaakt. Zo in een artikel in de

"Java Bode" van 8 december 1951, ge- titeld: "Van hart tot hart tot de Indische Nederlanders". Schamper merkte de heer De Vos van Steenwijk op: "Het woord hart staat er met een "t". Als wij çle tegenwoordige toestand nagaan, kunnen wij het beter met een "d"

schrijven".

In bedoeld artikel werd zoals de heel' De Vos met citaten uitvoerig aantoonde, voor het opteren van de Indonesische nationaliteit veel reclame gemaakt.

Velen hebben van hun keuze nu grote spijt en wat doet thans Nederland? Heb- ben wij, zo vroeg de heer De Vos, tegenover deze verkeerdelijk ingelichte Ne- derlanders geen ereschuld? Zij moeten leven onder een regime, dat hoe langer hoe meer een vijandige houding tegen heA., aanneemt.

31 ~T 1956 - PAO. 3

Zij moeten aanhoren, hoe de radio al- daar dagelijks de bevolking tegen hen ophitst. Is het een wonder, dat moeder3 met angst in het hart de toekomst voor hWl kinderen tegemoet zien en dat zij in de Nederlandse nationaliteit een red- middel zien, dat hun voor de toekomst althans' enige zekerheid kan geven? Zij zullen, naar de heer De Vos v. Steen~

wijk meende, royaal, zonder lange pro- cedure, hier moeten worden toegelaten.

*

Minister Van Oven beriep zich echter o.a. op de woningnood hier te lande en zei woordelijk: "Ook de Regering is innig begaan met het lot van degenen, die uitsluitend uit economische nood voor Indonesië geopteerd hebben en thans teleurgesteld zijn, maar zij zullen de gevolgen van hun daad moeten aanvaarden en er rekening mede hebben te houden, dat er nog tienduizen- den Nederlanders willen repatriëren".

Het resultaat was dan ook, dat de heer De Vos van Steenwijk moest vaststellen, dat het antwoord van de minister hoogst onbevredigend was, maar dat hij twij·

felde of het zin had, met de minister, die pas in functie was (en dat .maar een paar maanden zal blijven) daarover nog nader van gedachten te ' wisselen. Hij sprak echter de hoop uit, dat lie minister hetgeen hij over de naturalisatie en de toelating van Indische_ Nederlan- ders had gezegd, nog eens in de Han- delingen zou willen nalezen en dat de minister dan zou erkennen, dat de zaak ernstiger is dan hij blijkbaar vermoedde.

Bovendien kondigde de heer De Vos van Steenwijk aan, deze zaak verder met minister Van Thiel te zullen opnemen, hetgeen ook inderdaad is geschied.

A.

!IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIÎilllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllilllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll~

• - -- -

- -- _- - -

- =

- - _- - _- -

- -

WOENSDAG 25 APRIL

1956

LIBERAAL MIDDENSTANDSCONGRES

in Bellevue - Leidsekade te Amsterdam PROGRAMMA

11.00 uur: Opening door de voorzitter van de Landelijke Middenstands- commissie van de V.V.D., de heer D. W. Dettmeijer te 's-Gravenhage.

11.15 tlur: Inleiding van de heer M. -A. Wisselink, belastiLlgconsulent te Amsterdam, over:

•• Onrechtvaardigheden in de belastingwetgeving ...

12.15 uur: Toespraak van Mevrouw G. B. Ch. Sjollema-s' Jacob, presidente vaa de Unie van Vrouwelijke V rijwilligers te Rotterdam:

.. Midclenstandsvrouwen. waar bliift gii?"•

Na de inleidingen bestaat gelegenheid tot gedachtenwisseling.

13.00. uur: Onderbreking voor het gebruiken van koffietafel of lunch.

M. Visser,

F. L. van der Leeuw,

voorzitter van de raadsfractie te Arnhem, candidaat voor de Tweede Kamer;

secretaris van de Landelijke Midden- standscommissie, oud-directeur van de Koninklijke Nederlandse Middenstands- bond te 's-Gravenhage.

V ragen kunnen schriftelijk en mondeling worden gesteld.

16.00 uur: Slotwoord door Prof. Mr. P.

J.

Oud, voorzitter van de Volks- partij voor Vrijheid en Democratie en vaa de Tweede Kamerfractie te Rotter- dam.,

Het hoofdbestuur verwacht, dat vele politieke vertegenwoordigers, bestuurs- leden en belangstellende 'leden van de partij deze

: .. 14.15 uur: Heropening van het (Ongres.

tweede liberale manifestatie

- -

- - - -

- -

- _- -

=· -

- - --

Optreden van het

LIBERALE MIDDENSTANDSFORUM

bestaande uit de heren

J.

^{G. H.}Cornelissen, lid van de Tweede Kamer der Staten- Generaal en voorzitter van de Algemene Nederlandse Kruideniersbond te Amster- dam;

C. van der Linden, lid van de gemeenteraad te Rotterdam, candidaat voor de Tweede Kamer, lid van het- dagelijks bestuur van de Ko- ninklijke Nederlandse Middenstands- bond;

Mr. F. Portheine, lid van de gemeenteraad te Leiden, candidaat voor de Tweede Kamer, adjunct- secretaris van de Koninklijke Nederland- se Middenstandsbond;

zullen bijwonen. Elke afdding zij vertegenwoordigd, bij voorkeur ook door haar leden-middenstanders!

De Landelijke Middenstandscommissie rekent er op, dat alle leden van plaatselijke middenstandscommissies, vergezeld door hun dames en door vrijzinnig-denkende collega's, deze

demonstratie van eensgezinde middenstandsactiviteit

kracht zullen bijzetten door naar Amsterdam te komen!

. OP WOENSDAG 25 APRIL. OP NAAR AMSTERDAM!

WIJ REKENEN OP U!

Namens het Hoofdbestuur;

D. W. DETTMÉIJER, Honorair Algemeen

Secretaria.

Namens de Landelijke Middenstandscommissie:

F. L. VAN DER LEEUW, Secretaris.

- -

= -

- =

- -

= -

- - _- - -

= - - = - - - -

- - - -

- -

= =

- - - -

= =

- - - - _- -

- --

- -

i.mlllllllllllllllllllllllllllllllllllllll UIIJIUIUIIUIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllliiiiiT.

(4)

VRIJHEID EN DEMOCRATIE

Flitsen van het Binnenhof (111)

Eerste Kamer behandelde begroting van Maatschappeliik Werk

• Wederom: Indische Nederlanders· .. J'accuse .. van mr. De Vos van Steenwiik • Afzonderliik ministerie noodzakeliik? • Gevaar van te grote centralisatie· Het beiaardenprobleem ·De .. friencl•

ly visitor".

D

e heer De Vos van Steenwijk heeft woord gehouden en heeft bij de begroting van Maatschappelijk Werk de kwestie van de Indische Nederlanders, waarmee hij bij de nieuwe minister van Justitie zo weinig was opgeschoten, even- eens ter sprake gebracht.

Dat kon, omdat in ieder geval de repa- triëring op Rijksvoorschotbasis en de :zorg voor gerepatrieerden hier te lande

~nder MaatschappelijK Werk thuis hoort.

Onze woordvoerder toonde zich uiter- aard dankbaar voor wat de minister ten behoeve van de Indische Nederlanders had weten te bereiken, maar er valt op dit·gebied nog heel wat te doen.

Er was over geklaagd, dat de betrok•

kenen in Indonesië goedbedoelde ambtelijke adviezen zo gemakkelijk in de wind sloegen. Hier was de heer De Vos van Steenwijk precies waar· hij wezen wilde, want hij zei:

Dat kan ik me best begrijpen, gezien de ervaring met de Hoge Commissaris, die hen er met zijn artikel "Van hart tot hart" in de "Java Bode" van 8 december 1951 in heeft laten lopen. En nu geeft de Nederlandse Regering niet thuis. De minister van Justitie voelt er niets voor.

hen met spoed weer aan de Nederlandse nationaliteit te helpen. Het is hun eigen schuld, zo wordt betoogd, dat zij voor de Indonesische nationaliteit hebben geopteerd.

De heer De Vos kon zich begrijpen, dat zij, die nu wilien repatriëren, thans zeggen: Bewaar mij voor de zg. goedbedoelde adviezen van Nederlandse ambtelijke zijde.

Zij weten het ook, dat de minister-president al ,enige malen heeft gezegd: het bedrijfsleven in Indonesië kan hen zo moeilijk missen.

De wijze, waarop men zich hier o.a. op de woningnood beroept, deed de heer De Vos uitroepen: Men moet hiern8.!1St eens stellen de wijze, waarop West-Duitsland zijn vluchtelingenstroom uit het oosten opvangt en verzorgt. Daar gaat het nog om heel andere getallen vluchtelingen,·

die het niet meer kunnen uithouden onder een hun vijandig gezind regime.

MINISTER VAN TH1EL - · · beroep op het kabinet .... _

Ook minister Van Thiel, zo zei de heer De Vos, zou zich wel weer op "het Ka- binet" beroepen, maar hij noemde dat een zich versehuilen achter een onper- soonlijk lichaam. .Wie is dan toch de kwade genius in het Kabinet - zo vroeg spreker -'-, die niet voelt voor onze In- dische Nederlanders, die voor ons hebben gewerkt, die voor ons hebben ge- /streden tegen Japan en die deel hebben

genomen aan de politieonele acties ? Is het de minister van Wederopbouw en Volkshuisvesting ? Is het de minister- president ? Men zou, naar hij opmerkte, geneigd zijn de laatste erop aan te zien, wanneer men let op diens uitlatingen in deze Kamer op 9 februari 1956, waarop hij reeds de aandacht had gevestigd.

De heer De Vos van Steenwijk zag de toestand voor onze landgenoten in Indo- nesië zetlr somber in, ook . al is minister Van Thiel (zoals ook uit zijn antwoord bleek) met de beste bedoelingen bezield, en onze woordvoerder kon niet nalaten zijn: "j'accuse" tot het Kabinet te rich- ten.

V

oor het overige deed de heer De Vos van Steenwijk nogmaals uitkomen, persoonlijk niet overtuigd te zijn van de noodzaak van het bestaan van dit afzonderlijke ministerie, "welks belangrijkste werk bestaat in het verlenen van subsidies".

Zeer grote nadruk legde de heer De Vos op de gevaren, dat het gehele maatschappelijk leven doortrokken wordt van een centralistische geest en dat aan plaatselijke initiatieven het leven onmo- gelijk wordt gemaakt.

. Hij meende ook, te moeten waarschu- wen, dat men het bij het maatschappelijk werk niet al teveel in diploma's moest zoeken en het mooie werk van vrijwillige krachten in deze niet geheel te- niet te doen.

Wat de bejaardenzorg betreft haalde de heer De Vos van Steenwijk met instemming aan hetgeen de heer Lijnzaad, directeur van de stichting Noordholland voor Maatschappelijk Werk, in een rede op een landdag van de Nederlandse Fede- ratie voor Vrouwelijke Vrijwillige Hulp.

verlening. te Utrecht in november 1955 had opgemerkt.

Deze had ervoor gewaarschuwd, dat men niet moest menen, het bejaarden- probleem uitsluitend te kunnen oplossen door het bouwen van grote tehuizen voor hen. In Engeland zegt men terecht: Keep them at home".

Indien het niet nodig is,. moet men deze mensen niet in tehuizen onderbrengen.

Niets is dikwijls zo funest als een passie- ve oude dag. Er moeten voor hen voor- waarden worden geschapen om nog ac- tief bezig te zijn en voor de niet-mobiele bejaarden vestigde de heer Lijnzaad de aandacht op het Engelse. systeem van de

"friendly visitor".

Bij de replieken kon de heer De Vos van Steenwijk verschillende mededelingen van minister Van Thiel en de algemene teneur van diens rede over het algemeen met instemming begroeten.

Maar wel legde de heer De Vos er nog eens de nadruk op, dat uit het feit, dat hij geen afzonderlijk departement voor Maatschappelijk Werk nodig acht, zeker n i e t de conclusie mag worden getrok- ken, .. d_at hij of zijn fractiegenoten zich zouden distanciËiren van het maatschappelijk werk als zodanig. Het is goed, dat de heer De Vos van Steenwijk dat nog eens met nadruk stipuleerde, want het tegendeel is stellig het geval. .A.

Vijfentwintig jaar vernederlandste Gentse Universiteit

Liberale Vlaamse studenten over

* *

vijfentwi~tig jaar geleden was

*

het eerste academische jaar van de volledige vernederlandste Gentse Universiteit ingezet, nadat het Belgische Parlement het wetsontwerp daartoe in het voorjaar van 1930 had goedgekeurd.

Het Maartnummer van "Neohumanis- me", het orgaan van het Liberaal Vlaams Studentenverbond L.V.S.V., dat als maan- delijks bijvoegsel van "Het Volksbelang", het orgaan van het Liberaal Vlaams Ver- bond, wordt verzonden, stond geheel in het· teken van dit heuglijke feit.

Met trots kon prof. dr. Hans van Wer- veke, ere-voorzitter van het L.V.S.V., in dit blad vaststellen, dat de Gentse Uni- versiteit aanzienlijk heeft bijgedragen tot het vormen van een Nederlandse cultuur- gemeenschap en van een hoger Neder- lands geestesleven in België.

Zij heeft het Vlaamse volk de ontwik- kelde elite helpen bezorgen, waardoor het kan deelnemen aan de steeds in tempo toenemende "vaart der volkeren", zonder daarbij zijn eigen wezen ontrouw te worden.

De ongeluksprofetieën, waarmee de tegenstanders de vernederlandsing be-

streden, kwamen niet uit. Integendeel.

De studentenbevolking in Gent slonk niet, maar steeg van 1000 vóór 1914 tot over de 3000 thans.

Het blad bevat ook de rede van prof.

dr. A. Lilar, de liberale min. van Justi- tie, over .,Liberalisme en Wetenschap;

de taak van de jongeren in de partij", wegens verhindering door ziekte voorge- lezen door diens partîculiere secretaris op het congres van het L.V.S.V. te Ant- werpen, waarin deze o.a. met instemming de woorden van de grote en betreurde Julius Hoste aanhaalde:

"Het liberalisme is de bevestiging van de overtuiging, dat de vooruitgang van beschaving en maatschappij slechts duur- zaam is wanneer die vooruitgang steunt op de persoonlijke vrijheid en de eigen wilskracht' der mensen".

* * *

W

at is en wat betekent "Neohuma- nisme" voor de ons geestverwante Vlaamse studenten ?

Het maandblad van die naam' verscheen voor het eerst in december 1936 en opende- toen met het sindsdien in Vlaanderen beroemd geworden manifest:

"Slaet op den Trommele", dat op de voor- pagina verscheen.

Het ,,Neohumanisme" was voor hen een symbool, een aanduiding van hun modern en sociaal liberalisme.

Het politiek humanisme zagen zij, naar we lezen, het best verwezenlijkt in de parlementaire democratie, een politiek systeem, dat gegrondvest is op de decen- tralisatie en deconcentratie van de be- stuurlijke macht en waarin aan ieder mens zedelijke rechten gewaarborgd wor-

het liberalisme

den en de uitoefening ervan verzekerd wordt. Zodoende worden de persoonlijke vrijheden van de mens beschermd en wordt aan de mens een deel van de ver- antwoordelijkheid van de staatsinrichting gegeven.

Zij wensten ook de economie een hu- manistische grondslag te geven. Om dit te bereiken stonden zij een deconcentratie van de economische machten voor, o.a. door de uitvaardiging van anti-trust- wetten. Zij wensten de rol van de Staat herleid te zien tot die van economisch toezichtsorgaan.

"Het Neohumanisme betekende voor hen tevens, dat zij geen algemeen eeuwig geldende waarheid omtrent de wereld, het leven en de mens wensten te aan- vàarden, maar in alle nederigheid de be- trekkelijkheid van de menselijke kennis erkenden. Zijn opvattingen toetsen aan de werkelijkheid, zijn fouten inzien, nooit overtuigd, dat er maar één waarheid bestaat, indien deze niet op redelijke wijze is bewezen en altijd de mens verantwoor- delijk stellen voor de daden, die hij in volle vrijheid heeft gesteld: dàt is humanisme".

•••

W

ij eindigen hiermede. Het is vol- doende om aan te tonen, hoezeer de inzichten van deze liberale Vlaamse studenten en ons omtrent het wezen van het liberalisme evenwijdig lopen.

Bovenal echter is de bedoeling van deze korte beschouwing, onze Vlaamse geestverwanten geluk te wensen met het volledige succes van hun strijd en hen te danken voor hetgeen zij aldus hebben bijgedragen ter bevordering van onze ge- zamenlijke Nederlandse cultuur.

t l MA.A:RT 1956 - PAG. i

Copla voor deze ~·ubra::K te sen . . n naar:

Mejuffr. Joh. H. Springer, Alexander- ttreet 16, Haarlem.

...

* *

! 16 Mei 1956 !

* *

* V ^*

* ROUWEN *

* *

* * V ERKIEZINGS ^* *

* *

: DAG :

!

Landelijke bijeenkomst in

!

*

het Minervapaviljoen te

*

Amsterdam voor leden en

*

!

belangstellenden.

!

*

Spreeksters: ie

: A. Fortanier-De Wit, ie

*

^Mr.^J.^M.Stoffels-Van ie

*

Baaften, :

*

^Mr.^{J. J.}^Th.ten Broecke ie

*

Hoekst~, ie

*

^G.Doornbos--Oosting, ie

*

^Mr.^J.·^Hefting. ^ie

*

Comité van aanbeveling: ^~.,.

*

^ie

*

G. Wijsmuller-Meyer, A'dam. ie

*

D. H. Barmé-Hanf, A'dam. ie

*

S. Boekhoff, Apeldoorn. ie

*

^{M ..}Hardeman, Den Haag ie

*

Ir. A. Kuiper-Struyck, R'dam. ie

*

T. 'Pilaar-Gaarlandt, Goes. ie

*

A. A. C. Prummel-Bulder, ie

*

Scheemda., ie

*

H. A. van Riel-Smeenge, ie

*

Zeijerveld (Dr.), ie

*

^H.J. Schlerp.per-v. Gijn, Vught ie

*

Mr. E. Veder-Smit, Huis ter ^~...

*

^Heide. ^ie

*

M. Visser-Bakker, Schagen. · ie

*

H. A. A. L. de Vries-van der .,. ~

*

^~

*

Hardt Aberson, Hengelo (0.) .,.

*

G. de Zeeuw-Buisman, ie Leeuwarden. ie

*

^ie

****************

TOCH STEMMEN

W

ie in juni op reis is, ot ziek, en zich dus niet persoonlijk naar het stemlokaal in zijn woonplaats kan begeven, kan toch zijn of haar stem doen gelden. En dat is maar gelukkig ook, want die ene stem kan net de schaal doen doorslaan. Er zijn verschillende mogelijkheden.

Ten eerste zou uw reis niet over de grens kunnen gaan maar daar binnen blijven. In dat geval stapt u persoonlijk tussen 8 en 30 mei naar een of andere secretarie en vertelt daar in welke gemeente u uw stem wilt uit- brengen. Dat komt dan verder in orde.

Gaat u wel naar het buitenland, of, wat wij niet voor u hopeR, bent u langdutig ziek, dan is er een andere regeling mogelijk. Dan kunt u nl. een huisgenoot of een familielid machti- gen in uw plaats te stemmen. Daar- voor zijn op de secretarie van uw gemeente formulieren te krijgen en die moeten ook weer voor 30 mei ingele- verd zijn.

Alleen voor onverwachte hindernis- sen is er geen oplossing, wat erg jammer is, maar administratief is men ge- bonden aan 14 dagen voor de stem- datum.

Op die 30e mei, of liever de 29ste mei, moeten w~ dus letten. Dat duurt nog wel lang, maar de tijd is om voor men het beseft, vooral met reisplan- nen in het hoofd!

Er zijn veel mensen die dit alles niet weten. Maakt dus bijtijds leden en geestverwanten in uw omgeving op- merkzaam op deze mogelijkheden. La- ten zij zorgen, dat hun stem ook wer- kelijk de V.V.D. ten goede komt. .., Haal vast zo'n formulier, al is he~;

nog onzeker of u het nodig hebt. Zo niet, dan kunt u er misschien een andere kostbare stem mee behouden.

J. H.S.