Vraag nr. 76 van 8 januari 1996
van de heer ETIENNE VAN VAERENBERGH Dijkterrassen – Vergunningen en retributies
Mijn vraag betreft het vergunningenbeleid voor het pri-vatief gebruik van de dijken (besluit van de Vlaamse regering van 16 maart 1994).
In het verleden was het zo dat onder meer de gemeente Knokke-Heist vergunningen afleverde voor het plaat-sen van een terras op de wandeldijk.
De vergunninghouders moesten daarvoor ook een belasting betalen aan de stad Knokke-Heist.
Thans worden de betrokkenen tweemaal aangeslagen, eenmaal door de gemeente, een tweede maal door het Vlaams Gewest.
Met een schrijven van 12 oktober 1995 hebben een heleboel terrasuitbaters op de wandeldijk in Knokke-Heist inderdaad een formulier toegestuurd gekregen om een vergunning aan te vragen voor het plaatsen van een terras op de wandeldijk en tegelijkertijd een uitno-diging om een retributie te betalen.
Kan de minister uitsluitsel geven wie ter zake nu uitein-delijk bevoegd is, de gemeente of het gewest ?
In ieder geval kan het niet zo zijn dat beide een vergun-ning afleveren voor het terras enerzijds en dat beide een retributie heffen anderzijds.
Antwoord
Het Vlaams Gewest is bevoegd vergunningen af te leveren voor het privatieve gebruik van het (openbaar) domein van de wegen, waterwegen en hun aanhorighe-den, zeewering en dijken (art. 40 decreet van 18 decem-ber 1992 houdende bepalingen tot begeleiding van de begroting 1993).
In uitvoering hiervan werd het besluit van de Vlaamse regering van 16 maart 1994 genomen voor het domein van de waterwegen en hun aanhorigheden, de zeewe-ring en de dijken.
In ruil voor het verkrijgen van een vergunning betalen de betrokken terrashouders als tegenprestatie een retri-butie (dit is geen belasting) aan het Vlaams Gewest. Dit wordt verantwoord door het feit dat het openbaar domein, dat van nature een "algemene nutsfunctie" heeft of bestemd is tot het gebruik door iedereen, nu van deze "algemene nutsfunctie" wordt afgewend door-dat één iemand wordt toegelaten privatief (d. i. met uit-sluiting van anderen) een deel van het domein te bezet-ten.
De motivatie van een eventuele gemeentelijke heffing op de plaatsing van een terras, ligt dan ook niet in voormeld privatief gebruik van openbaar domein door de betrokken terrashouder. Het gaat hier eerder om een heffing, een belasting (dit is zonder tegenprestatie) op de exploitatie van een terras.
Het is begrijpelijk dat dergelijke situatie nogal vreemd overkomt bij de betrokken terrashouder, die denkt dat hij tweemaal "voor hetzelfde" dient te betalen.
Om deze redenen is het Vlaams Gewest, in onderling overleg met de gemeente Knokke-Heist, van plan om voor de terrassen slechts één vergunning af te leveren aan de gemeente. De gemeente ondervergunt op haar beurt aan de onderscheiden terrasuitbaters. De retribu-tie voor privaretribu-tieve bezetting en de gemeentelijke belas-ting komen zodoende in één factuur.
