Vraag nr. 130 van 18 juni 2001
van de heer CARL DECALUWE
Zonevreemde woningen – Praktijkruimte vrije be-roepen
Conform artikel 43, § 2 van het decreet betreffende de ruimtelijke ordening, gecoördineerd op 22 okto-ber 1996 en gewijzigd bij decreet van 26 april 2000, kunnen gedurende vijf jaar (vanaf 18 juni 1999) af-wijkingen van de gewestplannen worden toege-staan bij het verlenen van een bouwvergunning, wanneer de aanvraag onder meer betrekking heeft op het verbouwen, herbouwen of uitbreiden van een bestaande vergunde woning.
De aanpassingen gelden enkel voor gebouwen ge-legen in een limitatieve lijst van gebieden, w a a r o n-der agrarisch gebied, s e r r e g e b i e d ,l a n d s c h a p p e l i j k waardevol agrarisch gebied, i n d u s t r i e g e b i e d , . . .D e gebouwen moeten voldoende uitgerust zijn en palen aan een openbare weg. Bovendien moet het aantal woongelegenheden beperkt blijven tot het bestaande aantal. De architecturale eigenheid van het bestaande vergunde gebouw moet behouden blijven en de goede ruimtelijke ordening mag niet worden geschaad.
De bepalingen in het decreet zijn duidelijk. E c h t e r, de principes van architecturale eigenheid en de vrijwaring van de goede ruimtelijke ordening wor-den in concrete gevallen soms zeer stringent toege-past.
Voor een bepaalde beroepscategorie rijst een bij-zonder probleem inzake zonevreemde woningen. Meer bepaald voor mensen die een zelfstandig be-roep (hoofdbebe-roep) uitoefenen, zoals dokters, a d-v o c a t e n ,k i n e s i s t e n , en die een deel d-van de woning gebruiken voor hun hoofdberoep.
Als voorbeeld volgende situatie : een kinesiste heeft een deel van de woning (gelegen in agrari-sche zone) ingericht als praktijkruimte. Aan het gezin wordt een bouwaanvraag die betrekking heeft op de uitbreiding van het woongedeelte (en dus niet van het praktijkgedeelte) geweigerd door de gemachtigde ambtenaar.
Ondanks het feit dat werd voldaan aan de voor-w a a r d e n , motiveert de gemachtigde ambtenaar de negatieve beslissing als volgt : "Een uitbreiding van de woning is niet in overeenstemming met de goede ruimtelijke ordening, aangezien de uitbrei-dingswerken aan het woongedeelte een gevolg zijn van het inrichten van het praktijkgedeelte. D e z e
bestemmingswijziging ten behoeve van een zone-vreemde activiteit is niet aanvaardbaar in het agra-risch gebied".
1. Wat zijn de richtlijnen aan de administratie m . b. t . het principe van de architecturale eigen-heid en de vrijwaring van de goede ruimtelijke ordening ?
2. Wat moeten mensen met een zelfstandig beroep in dit geval doen ?
Moeten zij ergens anders een bureau of een praktijkruimte kopen om toch hun beroep naar behoren te kunnen uitoefenen ?
Antwoord
1. Artikel 43, § 2 vanaf het zesde lid van het dcreet betreffende de ruimtelijke ordening, g e-coördineerd op 22 oktober 1996, regelt het ver-b o u w e n , uitver-breiden en herver-bouwen van de zoge-naamde "zonevreemde" woningen.
Het zal de Vlaamse volksvertegenwoordiger be-kend zijn dat deze regeling door het V l a a m s Parlement momenteel grondig wordt gewijzigd. Het artikel bevat bepalingen waarbij uitzonder-lijk van de normale bestemmingsvoorschriften mag worden afgeweken. Net omdat het om een afwijkingsregel ging, is de toepassing ervan dus geenszins evident en moest elk geval grondig worden afgewogen. Het bewuste artikel regelt werken en handelingen aan niet met de bestem-mingsvoorschriften overeenkomende woningen (en andere gebouwen) in afwachting dat de ge-meentelijke overheid via aangepaste plannings-instrumenten een uitspraak doet over concrete sites of gebieden.
2. Praktijkruimten van zelfstandige beroepen zijn strijdig met de gewestplanbestemming parkge-bied.
Aangezien artikel 43 § 2 als nieuw gebruik in "uitsluitend wonen" voorziet, kunnen dergelijke praktijkruimten enkel onder de algemene be-stemming "wonen" vallen als ze daar duidelijk ondergeschikt aan zijn. Zo bijvoorbeeld kan het kantoortje van een verzekeringsagent, de prak-tijkruimte van een architect, kinesist of dokter en dergelijke meer, als ondergeschikt aan het wonen worden beschouwd als de vloeropper-vlakte (er wordt niet gerekend met volume omdat sommige beroepspraktijken een grotere hoogte vergen) merkelijk kleiner is dan het w o o n g e d e e l t e. In dat geval blijft de woonfunctie immers duidelijk hoofdfunctie.
