Mijn zoontje van 12 jaar voelde zich vreselijk met het mondkapje en de indoctrinatie van de docenten

Nu thuis met online les voelt hij zich steeds meer verdrietig. Hij wil gewoon normaal naar school!

LL: Ik ben in de brugklas 12 geworden, dus niet mondkapjes plichtig, ook astmatisch, maar moet toch op school mondkapje op. Daarom sinds 5 oktober al online lessen.

O: Mijn dochter zit in een examenklas van een mbo-opleiding. Het is een praktijkopleiding in de logistiek die wordt gegeven binnen een soort van bedrijf. Ze hebben een klas met slechts 8 leerlingen. Het is een praktijkgerichte opleiding waar ze dus eigenlijk de hele dag staat. Ze heeft vanochtend te horen gekregen dat ze het gebouw niet meer in komt zonder mondkapje. Ze moet nu dus 8 uur per dag dat ding op en ook nog in bus een uur heen en een uur terug. Mijn dochter heeft sinds haar 10e chronische hoofdpijn, wat nu zelf migraineachtige vormen aan begint te nemen. Ik vind dit onverantwoord om dan zo lang 4 dagen per week met een mondkapje te lopen.

O: Ik heb 2 tieners, een met down van 15 en een zoon van 12. Vooral mijn dochter raakt in paniek van zo'n kapje. Mijn zoon pubert dus doet netjes wat van hem gevraagd wordt, anders moet hij nablijven. Ik geef mijn kids aan dat ze het kapje het beste onder de neus kunnen houden, maar dat is natuurlijk niet de bedoeling...Zelf draag ik geen kapje maar hou, daar waar nodig, mijn mauw wel voor mijn mond.

O: Ik ben moeder van 2 tienerzonen (13 en 15 jaar). Ze zijn gelukkig nogal laconiek en dragen met tegenzin een mondkapje in de gangen. Wel worden ze er erg behendig in om de regels te ontduiken: mimen dat je hem opdoet nadat ze op de gang zijn aangesproken, je spiekbriefje erin verstoppen e.d. Wel hoor ik

verhalen van gestreste leraren die dreigen met heftige sancties en dat de sfeer op school wel 'flink verpest' is. Ik vind het verschrikkelijk dat ze in zo'n rare samenleving rondlopen en met zulke ongerijmdheden te maken hebben. Mijn oudste zei vertwijfeld: 'het kan toch niet dat al die volwassenen het fout hebben, dat kan ik niet geloven!' Hun vertrouwen in de overheid en de schoolautoriteiten wordt hiermee ook enorm aangetast. Ingewikkeld...

O: Eigenlijk is het teveel om op te noemen op deze school. Onze dochter is op zoveel manieren al onjuist bejegend. Een docent klassieke talen noemde haar een asociaal kind omdat ze geen mondkapje droeg. Dit gaat zover, tot de rector van deze school aan toe. De rector heeft enkele dagen later (nadat wij al beklag hadden gedaan op school) onze dochter in de hal van de school, te midden van allerlei leerlingen haar aan haar tas omgedraaid en daarna haar aangesproken als een asociaal kind, en dat daardoor de school wellicht moet sluiten en er mensen ziek worden. "Ik zeg het gewoon, ik vind jou een asociaal kind". Tevens wordt haar gehele klas vastgehouden door de wiskundedocent, totdat onze dochter haar mondkapje op zou doen, om het lokaal te mogen verlaten en anders geen pauze. Dan is er nog een scheikunde docent, welke van mening is dat erin haar les de kapjes over de mond gedragen moeten worden, dan praten ze niet zoveel.

Later kregen wij (ouders) als uitleg dat deze docent meerdere mensen in het huishouden zou hebben die in de "doelgroep" vallen mbt het virus. Dan zijn er nog de diverse conciërges en administratief medewerkers die haar continue eruit pikken. En naar haar zeggen is geen van allen op een normale wijze omgegaan met haar. Allen volkomen niet pedagogisch en vooral ook op sociaal gebied onaangepast. Wij maken ons

wordt er bijv door een kinderkoor het woord "Mondkapje" hardop gespeld en daarna uit

geschreeuwd. _Onderstaand sprookje is afgelopen week voorgelezen via de intercom (dit is ook gedeeld met de ouders): Er was eens …. een lapje textiel dat eruitzag als een mondkapje. En omdat ze zichzelf, een tikje narcistisch, altijd opzette, noemde iedereen haar: Mondkapje. Op een dag ging Mondkapje wandelen in het grote, donkere Bacillenbos. (lalala laaa) Plotseling stond daar, midden op het pad, een vreemde figuur.

Hij was een beetje bol met rare uitsteeksels en zag er in zijn corpulentie nogal plakkerig uit. Het was…

Coronavirusje. Hij praatte ook een beetje plakkerig en met veel consumptie. Zo sprak hij spetterend tot Mondkapje: “Zeg, Mondkapje, waar ga je henen, zo alleen?” Nu zou je verwachten dat Mondkapje zou beginnen over koekjes en een grootmoeder en zo, maar nee hoor. Ze bedacht zich geen moment, stormde op Coronavirusje af en gaf hem een flinke kopstoot. Het was wel een beetje vies en kleverig, maar

Coronavirusje kwam niet door Mondkapje heen. Nee: Mondkapje knalde gewoon door Coronavirusje heen!

Nu lag Coronavirusje als een dun laagje snot, uitgesmeerd over de zompige bodem van het Grote Bacillenbos. En zo leefde Mondkapje, omdat ze zichzelf had opgezet, nog lang en gelukkig!

LL: De plicht voor mondkapjes werd bij ons al ingevoerd op school, voordat de wettelijke plicht er was. Ik vond het meteen al niet fijn om een mondkapje op te zetten. Als ik het mondkapje langer op heb, dan krijg ik het benauwd en als ik het nog langer op heb, dan krijg ik hoofdpijn. Vooral bij het trap lopen, krijg ik het benauwd. Het duurt altijd even voordat je het weer af mag zetten in het lokaal. Je moet eerst naar je kluis en je moet wachten op de gang voor je de klas in moet. Al die tijd heb je je mondkapje officieel op. Ik heb het mondkapjes steeds op gedaan bij binnenkomst, maar zodra ik ruimte zag, heb ik het stiekem onder mijn kin gedaan. Ik heb van het mondkapje veel puistjes op mijn kin en in mijn nek gekregen. Ik heb gelezen, dat dit maskné heet. Ik zou het fijn vinden als er een vrije keuze was of je dit mondkapje wel of niet wil opzetten.

De leraren bij mij op school houden in de gaten of je je mondkapje op hebt… Ze staan in de gang en roepen, dat ik het mondkapje over mijn neus moet doen of op moet doen. Als je het mondkapje niet op doet, dan krijg je een preek en heb je een probleem. Je wordt dan waarschijnlijk naar huis gestuurd. Als je je

mondkapje goed draagt, zeggen ze, dat je een muntje krijgt. Met zo’n muntje kun je een uitslaapkaart regelen of iets lekkers kopen in de winkel of twee mondkapjes kopen. Volgens mij heeft nog niemand zo’n muntje verdiend met het mondkapjes goed dragen. Er zijn heel veel mensen zoals ik die het mondkapje niet of niet goed dragen, maar ook heel veel die het wel doen. Er zijn leraren die niet zo moeilijk doen en ook leraren die aangeven, dat ze ook tegen de regels zijn of die dit laten blijken zonder woorden. Ik durf niet meer mijn neus op te halen, want ik ben hiervoor een keer weg gestuurd. Ik kwam toen van buiten naar binnen en dan duurt het even, voordat mijn neus niet meer loopt. De lerares van de klas hoorde mij mijn neus ophalen. Ze zei, dat ik moest blijven zitten en voerde een gesprek met mij, dat ik niet met een snotneus in de klas mocht zitten en zei, dat ik verkouden was. Ik gaf aan, dat ik niet verkouden was en dat ik van buiten kwam. Ze werd boos, omdat ik anders beweerde. Ze stuurde mij naar de time out, ik moest me daar afmelden om naar huis te gaan. Ik zei tegen de leraar in de time out, dat ik niet verkouden was. Hij zag dat ook, maar hij wilde daar geen verantwoordelijkheid voor nemen. Hij stuurde mij door naar de

zorgmedewerker op school die hierover ging. Deze meneer dacht ook, dat ik niet verkouden was en besloot dat ik weer terug moest naar time out, om daar een kwartier te zitten en als ik dan nog een kwartier mijn neus niet ophaalde, dan mocht ik op school blijven. De zorgmedewerker gaf me de tip om als ik van buiten kwam naar de w.c. te gaan en eerst mijn neus goed leeg te snuiten, voordat ik de klas in ging om dit gezeur te voorkomen. De medewerker van time out wilde nog steeds de verantwoordelijkheid niet nemen en stuurde mij door naar de teamleider. De teamleider zei, dat hij in alle gevallen de leraar steunt die een leerling eruit stuurt, dus die stuurde mij naar huis. Ik wil gewoon naar school en de leraren maken mij dit op deze manier onmogelijk. Ik ben steeds meegegaan in de regels, omdat ik het moeilijk vind om tegen regels in te gaan. Ik wil respect hebben voor leraren en dat vind ik op deze manier steeds moeilijker worden. Ik houd me aan regels, omdat ik bang ben, dat er tegen me geschreeuwd gaat worden, ik heb daar geen zin in, dus ik buig en zal stiekem steeds dat mondkapje af doen.

LL: Half augustus dacht ik dat ik op een normale manier naar school zal gaan, gedurende het heel schooljaar 2020-2021 en verder. Ik genoot van het onderwijs. Ik genoot ervan dat ik weer ‘normaal naar school kon’. Ik

kon zonder enige beperkingen naar school gaan om te gaan leren en om mijn nieuw gemaakte vrienden te zien en te ontmoeten. Ik was mijn hele leven eenzaam en ik was altijd alleen. Sinds augustus 2020 is dit veranderd. Ik kreeg vrienden en ik werd meer gelukkiger in mijn leven. Al mijn leven was ik (diep) depressief, maar sinds augustus 2020 werd het minder. Helaas kwam op 22 oktober 2020 een mondkapjesplicht op mijn school. Zonder enige vraag van mij en andere leerlingen werd dat plicht zomaar ingevoerd. Het is mij bekend dat de MR (medezeggenschap) dit besloten heeft, maar ik heb hier mijn twijfels bij. Ik heb van die dag tot 15 december 2020 geen leerlingen gevonden die bij dit besluit betrokken waren (er werd beweerd dat ook leerlingen hierbij betrokken waren), ook geen ouders van die kinderen. Verdachte situatie zou men kunnen zeggen dus. Hoe dan ook, sinds de invoer van de mondkapjes bleef ik me de eerste dagen hiertegen

verzetten. Ik droeg die dingen niet. ‘Vergeten’ of ‘ik zet het zo op’ was mijn antwoord, maar helaas werd het keer op keer strenger. Zelfs dat leerlingen de toegang ontzegd is om op school te zitten waardoor die

leerlingen onterecht als spijbelaars gemeld werden, terwijl ze niet spijbelden. Hoe dichter bij 1 december hoe strenger het werd met mondkappen. Bij een docent moest je ook een mondkapje dragen toen men bij het bureau ging staan. Natuurlijk wou ik dat niet doen, dus voor vragen moest ik maar een bericht via Teams sturen, want de leraar wou me aan het bureau hebben. Te gek voor woorden eigenlijk dat ik zo behandeld werd. Het was 14.12.2020. De lockdown 2.0 werd een feit. Na de kerstvakantie mocht ik door bijzondere omstandigheden de lessen vanuit school volgen, maar helaas (met alle tegenzin) ben ik verplicht om een mondkapje te dragen. Ik draag het, zoals altijd, onder mijn neus, maar ik merk dat iedereen steeds meer erop let om ook je neus bedekt te krijgen. Hierdoor ontstaan heel gekke en onwenselijke situaties. Om een voorbeeld te noemen: Het was 04.01.2021. De eerste schooldag na de jaarwisseling. Een meisje van het examenjaar begon te lopen en begon haar mondkapje op te doen. Onmiddellijk kreeg ze een zware aanval van de directrice en afdelingsleider dat ze geen mondkapje op heeft, terwijl ze liep. Ze zei: ”Ik ben het vergeten daarom zet ik het nu al op” waarop het antwoord was: ”Dit is je tweede keer vandaag zonder mondkapje” en “wees blij dat jullie naar school mogen, want anderen moeten de lessen online volgen”. Ik keek echt met alle verbijstering naar de reactie van die twee mensen. Het leek alsof dat ene meid zulke zware misdaad had begaan dat ze meteen de bak ingegooid had moeten worden. Hierdoor creëert men onnodige angst voor meer opspraken en onaangename situaties. Helaas door de mondkapjesplicht ga ik nergens heen, ook niet om boodschappen te halen. Door de mondmaskers ben ik zo depressief en hopeloos geworden dat ik sinds eind oktober met zelfmoordgedachten te kampen heb. Deze zijn niet weg,

aangezien de lockdown (thuissituatie niet goed, missen van mijn vrienden en eenzaamheid slaat de pan uit) en mondkapjes heb ik liever dat ik doodga dan dat ik hiermee, met corona, doorga. Het probleem is zelfs zo zwaar dat ik door de onnodige en zinloze maatregelen aan alcohol verslaafd raakte, want ergens moet de pijn en het verdriet toch weg. Ik zie de toekomst op dit moment heel somber en als we doorgaan met huidige maatregelen, ook op school, zie ik het niet meer zitten. En door andere mening over

mondkapjes e.d. aangaande corona heb ik een deel van de klasgenoten tegenover mij gekregen, dus ik heb mensen die onterecht tegen mij zijn, ik heb nergens zin in, ik voel me enorm eenzaam, ik kreeg een

verslaving erbij en ik heb zelfmoordneigingen. Hoever willen we dan nog gaan met mondkapjes e.d. als er een duidelijk en zichtbaar effect is dat de maatregelen op scholen strenger en ridiculer worden en dat steeds meer jongeren het niet meer zien zitten? Echt hoelang moeten we wachten? De docenten zijn minder verstaanbaar en zijn bang als iemand het ‘mondkapje’ verkeerd draagt overigens. Dit zorgt alleen voor meer stress, spanning en onverwachte situaties bij mij en dit zorgt voor minder zin in onderwijs en lessen volgen, want men wordt alsnog depressief gemaakt.

O: Onze twee oudste zitten op het voortgezet onderwijs. De oudste heeft vanaf 1 december geweigerd om een mondkapje te dragen. Hij werd er vaak op gewezen, en moest er dan 1 ophalen bij de desbetreffende op

welkom zijn. De kinderen zijn onze toekomst, maar op psychologisch gebied krijgen 'zij behoorlijk wat te verduren. Ik maak mij daar grote zorgen om.

O, Utrecht: Mijn zoon (12) zit in het 1e jaar mavo/ havo klas. Deze school begon in oktober 2020 al met het verplichten van het dragen van een mondkapje. Dat weigerde mijn zoon. Elke dag ging hij met zijn rugzak vol boeken naar school en elke dag werd hij door 2 mensen bij de ingang naar huis gestuurd. Wie hier stonden waren de directrice of een conciërge of de onderbouw leerling coördinatrice of een docent. Wij hebben een geldige medische verklaring van een arts. Het CLV mocht deze kopiëren, maar nog steeds mag hij niet de school binnen. Mijn zoon heeft 2 audio opnames van deze ontzeggingen gemaakt. Hij zegt duidelijk dat hij naar school moet en je hoort duidelijk dat hij weggestuurd wordt. Vervolgens staat hij al 3 maanden in Magister genoteerd als' gespijbeld'. Twee keer hebben mijn man en ik een gesprek aangevraagd. Blijkbaar boeit het het CLV niets, want zij hebben niets ondernomen naar de kant van ons ouders m.b.t. hun zorgen omtrent onze zoon en het onderwijs. De directrice heeft gedreigd met de leerplichtinspectie en ik heb gezegd dat deze welkom is. Ik zal duidelijkheid geven aan deze man of vrouw, maar er is nog niemand geweest die met ons contact heeft opgenomen. De leerling coördinator heeft in een gesprek dat zij met mijn zoon heeft gevoerd (ik heb de audio opname) dingen gezegd als: 'Maar...., jij wilt toch ook niet dat mijn collega's ziek worden omdat jij geen mondkapje draagt?'. 'Zullen wij afspreken dat jij hier op school gewoon, net als iedereen, een mondkapje draagt en thuis zeg je gewoon tegen je moeder dat je 'm niet opdoet. Kunnen wij dat afspreken?' Ongelooflijk, ik wist niet wat ik hoorde. Deze vrouw verteld een 12 jarige te liegen tegen zijn moeder/ouders! Wat heeft zij nog meer gezegd of gedaan tegen andere kinderen in het verleden! Ook merkte deze leerlingen coördinator op dat er meerdere kinderen in de klas geen mondkapje wilden dragen omdat ze dat zagen en hoorden van mijn zoon. Dat kon de school helemaal niet gebruiken! Vanaf die tijd volgt hij online les, wat voor sommige vakken niet kan (gym, creatieve vakken) en voor toetsen moet hij via de zijingang naar binnen. Dan meldt hij zich bij de leerlingen coördinator en moet hij apart in een leeg lokaal de toets maken. Ze voelt eerst overal of hij geen telefoon bij zich heeft (anders inleveren) en na de toets moet hij het formulier bij haar inleveren. Zij brengt hem via de zijingang dan weer naar buiten. Bezopen! Daarbij mag ze niet aan mijn kind komen om te voelen of hij een telefoon bij zich heeft! Inmiddels heb ik er een advocaat op zitten, maar aangezien rechters geen toetsingen mogen doen en alle rechtszaken daardoor verloren raken heb ik hier weinig hoop op. Nu ben ik met 2 andere scholen bezig onder voorwaarden dat mijn zoon natuurlijk zonder mondkapje les kan krijgen. Het is 45 minuten fietsen voor hem (nu 2 minuten), maar dat moet dan maar. PS. Uit de twee gesprekken die wij gevoerd hebben is het enige wat school zegt: 'Dit zijn de schoolregels en daar niet iedereen zich aan houden'.

LK: Ik ben docent Engels op een VMBO school en vindt de mondkapjesplicht misdadig.

O, Limburg: Mondkapjes werken niet en kunnen bovendien schadelijk zijn voor de gezondheid. Helaas is het ook op de school van mijn zoon verplicht en wordt er daar zeer streng op gehandhaafd. Kinderen worden tegen elkaar uitgespeeld en een schuldgevoel aangepraat. Mijn zoon en ik zijn beiden tegen een

verplichting.

O: Na diverse mails naar de school van mijn twee dochters over de mondkapjes weet ik niet meer wat te