Ik ben moeder van 3 kinderen op 3 verschillende middelbare scholen. Mijn dochter wordt bedreigd met schorsing en na 3x schorsing geen vervolgopleiding meer

O: Onze zoon (13 met Down), zit op het speciaal voortgezet onderwijs. Ook daar wil men men dat de kinderen in de gang en bij de praktijklessen een mondkapje dragen. Onze zoon wil dit niet en hoeft dat gelukkig niet; hij heeft een verklaring van de huisarts. Onze zoon wordt erg angstig van de mondkapjes.

LK: Ik werk op een middelbare school en vind het ongelooflijk dat mijn collega's de kinderen zo op hun nek zitten. Dat fanatisme vind ik heel apart. Maandenlang liepen ze zonder mondkapje en nu worden ze gesommeerd zo'n ding op te doen. Ze zijn slim genoeg om te snappen dat het geen nut heeft.

O: Mijn zoon van 14 moet nu al maanden met een mondkapje naar school. Overleg met de school heeft niets opgeleverd. In het begin had hij thuis mogen blijven, maar hij wilde zelf naar school omdat hij niets wil missen en het beste leert door naar de leraren te luisteren. Hij weet dat mondkapjes niet werken en vindt het vreselijk. Hij gaat met tegenzin naar school. Ik kan het niet helemaal beoordelen want hij praat er niet makkelijk over. Ik denk sterk dat hij duidelijk minder lekker in zijn vel zit hierdoor. Hij is erg opgelucht door de lockdown. Hij komt soms thuis met vreselijke verhalen. Leraren die hun leerlingen verantwoordelijk stellen voor hun gezondheid. Die leerlingen verwijten dat ze positief getest zijn en nu niet bij hun moeder op bezoek kunnen. Hun moeder in gevaar brengen. Leraren die op de gang staan en je met een loeizware tas (eerst mochten de kinderen hun kluisje niet gebruiken en moesten dus elke dag alle boeken meenemen, mijn kind fietst er ook nog vijf kilometer mee) terug sturen omdat trappen zijn afgesloten en je enorm om

moet lopen , boos zijn als je je mondkapje niet goed ophebt en gewoon tegen ze liegen. De mentor vertelde mijn zoon dat een mondkapje daadwerkelijk verplicht is (dat was in het begin) terwijl hij tegen mij toegaf dat dit niet zo was. Alle ramen staan continue open, ook nu het winter is. Het is hierdoor steenkoud in de school.

Helaas gaat mijn jongste na de zomer ook naar zo’ n verschrikkelijke plek. Mijn hart bloedt. Ik sta met mijn rug tegen de muur en weet niet wat ik hieraan kan veranderen. Overleg met school is zinloos en ze wijzen ook elke verantwoordelijkheid af. De regering zegt dat het moet. Punt. Bewijs dat het bijdraagt aan de gezondheid kan ik opvragen bij de regering. Dat zien zij niet als hun taak.

LK: Ik ben docent en mentor en een eenling op school in mijn Corona-kritische houding. Ik werd gelijk weggezet als ‘complotdenker’, door collega’s waar ik al jaren fijn mee samenwerk. Ik ben in gesprek gegaan met de schoolleiding nadat ik al mijn klassen anoniem had geënquêteerd over de ervaringen met

mondkapjes (uitkomsten waren voor mij ronduit schokkend), het enige wat ik terugkrijg is ‘beleid is beleid’

en daar mocht ik niet tegenin gaan. Wat ik ook aandraag aan wetenschappelijke onderzoeken, het is

beschamend, maar het maakt me vooral verdrietig. Het enige wat ik nu heb aangeboden aan mijn leerlingen is dat ze in mijn zeer goed geventileerde lokaal pauze mogen houden als ze dat willen zonder mondkapje.

H.B. (ouder):

Wij hebben een zoon met autisme van 16 jaar en een dochter op het vwo van 14 jr. Mijn dochter was de enige van haar school die weigerde een mondkapje te dragen. Na twee weken thuis, kregen wij een gesprek (met locatiedirecteur en hoofd van afdeling vwo), want al deed ze mee met online lessen, toch vonden ze dat ze naar school moest. Afgesproken dat ze een tomatennetje en/of knoflooknetje op mag, uit protest, want iedereen hoort te weten dat dit net zomin helpt. Eén lerares heeft mijn dochter asociaal genoemd, die docente heeft zelf astma en is bang. Sindsdien was de sfeer in de klas volgens onze dochter verandert. Twee klasgenoten hebben haar gepest omdat zij zich volgens hen helemaal niet houdt aan de

coronamaatregelen... Onze zoon zou met stage er 1 op moeten, dus hij loopt geen stage meer. Hij heeft geen goede connectie met z'n lichaam, zo is hij al een keer zijn nagel verloren, zonder dat hij het door had. Dus ik vertrouw het niet, afgezien dat hij het ook echt niet wil. Al zit hij op een speciale school (VSO), zijn docenten

LL: Ik was mijn mondkapje kwijt en de docent zei: 'dan moet je er maar 1 lenen van iemand.' Ook was een kind flauwgevallen door zuurstoftekort. Bij de kantine hebben we de regel als je eet en zit hoef je geen mondkapje te dragen, maar als je niet eet en zit dan moet je het wel op. Ik kwam voor me zelf op en vertelde hoe een onzin ik dat vond en vervolgens had ik een kantine verbod voor een dag. Ook heb ik het idee dat niemand een schone mondkapje gebruikt en altijd de zelfde draagt.

LK: Ook als docent levert de verplichting van het dragen van een mondkapje en de sfeer die door deze verplichting in de school is gekomen (collega's die als handhavers leerlingen (en soms ook mij als collega) toeschreeuwen een mondkapje op te zetten) heel veel stress op. Dit heeft effect op mijn werkplezier en gemoedstoestand. Ik ervaar de sfeer geregeld alsof we in een soort drillkamp zijn in plaats van een school.

LK: Al vanaf het eerste noemen van het woord mondkapje heb ik mij ingelezen in de werking en het gebruik hiervan. Ik ben ervan overtuigd dat mondkapjes meer kwaad doen dan goed. Zelf kreeg ik na het gebruik hoofdpijn. Ik relateerde dat eerst niet aan het mondkapje. De week daarop gebeurde het weer. Daarna was het herfstvakantie, toen had ik nergens last van. Na de herfstvakantie kreeg ik weer hoofdpijn. En daarna Corona. Ik had keelpijn, moest hoesten en had snot. En ik was moe. Heel moe. Hoofdpijn had ik niet. Toen ik twee weken later weer aan het werk ging kreeg ik weer hoofdpijn. Heel erge hoofdpijn. De week daarop weer. Toen vond ik het genoeg. Ik heb het op mijn werk aangegeven en ben nu de enige docent zonder mondkapje op mijn school. Een verademing. Nu ik weer vrij kan ademen, voel ik pas goed wat we de leerlingen aandoen. Ik wil dat dit stopt. Ik heb nog nooit een leerling aangesproken wanneer er geen

mondkapje werd gedragen en af en toe laat ik verkleumde leerlingen in mijn lokaal opwarmen in de pauze. Ik ben hiertegen, dit is niet goed. Dit heeft een enorm effect op de vorming van deze jonge mensen en het moet stoppen. Ik ben mentor 2e klas Praktijkonderwijs & NT2 begeleiding.

O: Mijn dochter (14) heeft een uitzondering i.v.m. kno geschiedenis. Door groepsdruk toch het mondkapje gedragen en kwam daarna elke dag met hoofdpijn uit school en kreeg weer ontstekingen in o.a. holtes.

Dus een mondkapje / faceshield op, werd ten overstaan van klas boos bejegend door docent duits en gedreigd dat ze niet meer terug mocht komen, tenzij ze een werkend mondkapje droeg. Er ligt nu officiële klacht bij de directie van ons ouders.

O: Ik ben ouder van 2 kinderen waarvan 1 van 12 op het gymnasium. Helaas hebben we de school al vaker moeten benaderen vanwege de mondkapjes plicht. Mijn zoon wil het absoluut niet opzetten, om meerdere redenen, en zeer terecht naar mijns inziens. Hij was niet meer welkom bij een bepaalde les en heeft lessen online ook niet kunnen volgen. Hij heeft inmiddels maar een bandana op die hij af en toe over zijn mond trekt. Uit wanhoop/noodzaak, want de toetsen moeten worden behaald. Een leraar was zo bang dat hij de angst bij onze zoon legde, mijn zoon kwam helemaal in de war thuis. En er zijn nog meerdere situaties. Hij is nog maar een brugpieper die zich veilig zou moeten voelen, eindelijk na een jarenlange pesterij op het basisonderwijs. En nu weer dit! Hij staat ontzettend sterk nog in zijn schoenen, moet ik zeggen, om deze groepsdruk te kunnen weren! P.S. voor mijn dochter moeten we voor volgend jaar - online- een middelbare school kiezen. Al het beleid van de scholen is hetzelfde. Sinds de mondkapplicht wil ze geen winkel of stad meer in. Dus ik vrees nu al voor dit onderwijs wat ‘t niet gaat worden....

O: Ik ben ouder van 2 tieners (12 en 14 jaar). Ik maak zorgen over de vergaande maatregelen op school, zoals het dragen van niet-werkende mondkapjes, die zelfs schadelijk zijn voor onze kinderen. Ik heb bezwaar aangetekend bij de school met allerlei wetenschappelijke bronnen over mondkapjes. De directie heeft enkel een standaardbrief terug gemaild en heeft op mijn tweede email niet meer gereageerd. Ik voel me door de directie van school niet serieus genomen in mijn zorgen.

LK: Ik herken veel van jullie verhaal. Wat mij het meest schokte zijn de verschillende verhalen van scholen en waarin deze heel veel verschillen. Tot mijn spijt werk ik ook op een school waarbij wij ook als boa’s de

leerlingen als vee de hokken in sturen. Tot mijn spijt. Ik probeer mij zoveel mogelijk van te onthouden.

O, Noord-Brabant: Mijn dochter gaat naar ...dat als voorbeeld deze achterlijke maatregelen

propageerde. In gesprek geweest met de directie daar destijds, geen mm opgeschoten. Men staat niet open voor gesprek over dergelijke maatregelen en de inbreuk op zelfbeschikking. Dus ik volg dit op de voet.

O: Ik ben alleenstaande moeder (weduwe) van drie (diagnose- ASS/ADD/ADHD) pubers, ambulant begeleider en mentor van een familielid met drie schoolgaande kids, 1 kindje thuis. Ik ben bezorgd om wat ik bij mijn kinderen en omgeving zie en ik merk (angst, verdeeldheid, spanningen, verminderde levenslust,

vereenzaming en/of isolement, etc. De maatregelen zijn schadelijk en de gevolgen nu en op de langere termijn, niet te overzien. Mijns inziens willens en wetens!!

O: De kinderen op de school van mijn zoon worden verplicht om een mondkapje te dragen. Na allerlei