Hoeveel tentoonstellingen hebben jullie gerealiseerd? Wij hebben zeven tentoonstellingen gerealiseerd.
Hoeveel mensen hebben meegewerkt binnen het team aan deze tentoonstelling?
Er hebben zestien mensen die intern afkomstig zijn meegeholpen en 5 externen. Denk hierbij aan de vertaler etc.
Welke data staat de tentoonstelling er?
De tentoonstelling staat er vanaf 18 april tot 30 augustus.
Wat zijn tot nu toe de reacties van het publiek en verwachten jullie veel publiek?
Daar is nog geen echt onderzoek naar gedaan maar tot nu toe wordt de tentoonstelling best goed bezocht. Je merkt dat bezoekers zoekende zijn naar een verband tussen de objecten. We krijgen ook veel reacties dat mensen het een mooie inrichting vinden, we hebben er namelijk wel echt een volwaardige tentoonstelling van gemaakt en hem niet ‘weggemoffeld’. De reacties van de gastconservatoren zijn Apetrots.
Ook hebben we op zaal een magneetbord opgehangen zodat mensen zelf ook kunnen mix matchen, dit gebeurt veel. Ook merk ik dat veel mensen staan te luisteren als ik iets op zaal vertel. Het zijn toch andere feitjes, makkelijker, dan degene die ze normaal horen over bijvoorbeeld van Gogh.
Hebben jullie al eerder ervaring opgedaan met participatieprojecten?
In het verleden heeft het KröllerMüller Expose ontwikkeld (door Herman Tibosch). De website van Mix Match Museum is hierop gebaseerd. Dit begon in 2010, toen zijn er 100 werken online gezet met als thema ‘De aller mooiste werken op papier’ en mensen konden hun top 3 insturen met commentaar of anekdotes hierbij. Uit deze top drieën is een top 50 geselecteerd. Deze kwam daadwerkelijk op zaal te hangen. Dit waren werken die normaal niet vaak te zien zijn geweest, doordat papier vaak in depot opgeslagen wordt door problemen met conservatie. Nu hebben we de collectie dus wat verlevendigd. Ook hebben we een kindereditie georganiseerd met als thema ‘het mooiste landschap’. Hier is een top 20 van gemaakt. Ook tijdens het afscheid van de voormalige directeur van het KröllerMüller hebben we nog een expose georganiseerd gericht op beeldjes.
Expose is vooral laagdrempelig geweest, het duurde misschien een minuut om je top drie aan te klikken en er iets bij in te vullen. Toch werd je wel met je naam genoemd binnen de tentoonstelling. Dit is ook het meest gefotografeerde deel geweest van de tentoonstelling (muur met namen).
84 Met Expose hebben we ook in 2010 de Interactive Award gewonnen. In 2013 hebben we ook nog ander participatie project met kinderen gedaan. Toen hebben we kinderen uitgenodigd om verhalen te schrijven bij de kunstwerken. In totaal hebben we toen 500 verhalen verzameld.
Wat is de reden dat jullie met dit project mee hebben gedaan?
Mix Match Museum was een droom van Herman om een soortgelijk iets als Expose ook landelijk uit te kunnen voeren. Zo konden verschillende collecties gecombineerd worden. Toen is hij musea gaan verzamelen en fondsen gaan aanschrijven.
We hoopten op verassende inzichten. KröllerMüller kent de andere collecties ook niet zo goed. Eigenlijk hadden we een tweevoudig doel: enerzijds hoopten we te leren van het publiek. Zo konden we kijken of het publiek in staat is om tentoonstellingen te maken. Je vraagt veel van ze. Opvallend hierbij is dat veel mensen die wij geselecteerd hebben, al iets met kunst hadden. Bij Expose was dit niet zo. Anderzijds was het ook een leermoment hoe de samenwerking met andere musea ging. Vooral met betrekking tot bruikleenverkeer. Normaal tijdens tentoonstellingen werken wij vooral veel met objecten uit de eigen collectie. Nu hadden we bruikleenverkeer vanuit zes musea.
Waarom past dit project bij het KröllerMüller?
Participatie is belangrijk voor het KröllerMüleler. Daar is de hele visie van het museum op gericht. Kunst is iets waar je zelf iets van mag vinden. Jouw mening is net zo belangrijk, dit komt af van het gedachtegoed van de oprichtster. ‘Goede kunst leidt tot nieuwe kunst’. Iedereen ziet iets anders in kunst en het is allemaal waardevol. Zo passen wij ook filosofeer techniek toe op kinderen: hiermee gaan we richting de persoonlijke beleving van kunst bij kinderen. We doen veel met deze persoonlijke beleving. Zo hebben we recentelijk nog een audiotour met Nico Dijkshoorn gehad om een ander perspectief op kunst te geven.
Hoe hebben jullie dit project ervaren? Kan je plus- en minpunten van dit project noemen?
Iedereen doet dit erbij als project. We hadden geen extra mensen hiervoor en er was ook geen centrale projectleider. Dit miste ik wel, met name met betrekking tot deadlines vooral voor de pers en communicatie. Hier zouden we veel aan gehad hebben. Ook hadden wij intern een drukke planning maar doordat het een samenwerkingsproject is, kan je eigenlijk niks verschuiven. Volgende keer zou ik liever niet zo’n groot project in zo’n drukke periode hebben gehad.
Zelf was ik ook nauw betrokken bij het maken van de website. Wat ik hieraan een gemis vond, was dat de site niet halverwege veranderd is nadat de inzendingen waren geselecteerd. Ook uit de blogs had meer gehaald kunnen worden.
Wat is de meerwaarde voor geselecteerde deelneemster om mee te doen aan dit project?
Persoonlijk denk ik dat het vooral de erkenning en trots is. Bijvoorbeeld de jongste deelnemer van 11 kijkt nu ook heel anders naar kunst. Hij had een fictief verhaal bedacht bij zijn tentoonstelling. Hij
85 heeft zodoende op een creatieve manier kennis gemaakt met kunst. Ook is er sprake van een verbinding met het museum. De deelnemers voelen zich meer betrokken.
Hoe vaak hebben jullie afgesproken met de deelneemster?
We hebben ze eerst gemaild om te zeggen dat hun selectie is gekozen. Vervolgens hebben we gebeld om door te spreken welke objecten niet beschikbaar waren en alternatieven door te spreken. Hier hebben we over en weer over gemaild. Vier van de zeven deelnemers zijn bij de inrichting komen kijken. Andere drie konden niet op deze datum. Alle zeven waren bij de opening. De deelnemers hadden geen zeggenschap in indeling. Dit ondermeer omdat er veel verschillende objecten binnen zouden komen die het KröllerMüller zelf ook niet kon. Dus hebben wij dit zelf op gevoel ingedeeld. Daarnaast heeft de vormgever de kleurstroken bedacht. We hadden ook geen tijd om elke dag overleg te hebben met de deelnemers en we hadden maar twee inrichtingsdagen.
In hoeverre had de deelneemster zeggenschap binnen dit project?
De teksten in de tentoonstelling zijn gebaseerd op de motivatieteksten van de website. Deze zijn wel wat herschreven maar dit is in samenspraak gebeurd. We hebben in de tentoonstelling drie soorten teksten. De ‘ik’ teksten van de gastconservatoren, de ‘wij’ teksten van het KröllerMüller en de ‘jij’ tekst bij het magneetbord. Er zijn geen blogs geschreven door gastconservatoren. Wel komt de klas van de 11 jarige deelnemer op bezoek en geeft deze deelnemer zelf een rondleiding. Ook bij koffietijd optreden op televisie was een van onze gastconservatoren betrokken
Hebben jullie van te voren regels gesteld richting de deelneemster?
Van te voren hebben we duidelijk gemaakt wat er verwacht werd van de deelnemers. Bijvoorbeeld dat we de tekst zouden gebruiken en dat ze mee mochten kijken met inrichten. We wilden vooral niet te hoge verwachtingen scheppen. De deelnemers waren hier eigenlijk wel blij hiermee, zij wilden zelf ook niet te veel tijd hierin steken.
Wat is het verschil in aanpak van dit project tussen de zes musea?
Halverwege zijn er naar mijn mening wel wat musea bijgesteld. We hadden van de voren ook al discussie of je één of meerdere deelnemers zou moeten realiseren. Gelukkig was iedereen heel erg serieus met de tentoonstellingen. Niemand heeft de tentoonstelling ‘weggemoffeld’. Ook in de blogs en social media gebruik zit veel verschil tussen de musea. Elk museum mocht zelf de invulling in participatie geven. Dat was ook de insteek.
En wat is de meerwaarde voor bezoekers van de tentoonstelling?
Bezoeker krijgt ook een kijkje achter de schermen. Zo hebben we transportkisten in de tentoonstelling staan en hebben we een stappenplan in de tentoonstelling om te laten zijn wat er allemaal voorafgaand aan een tentoonstelling gebeurd. Ook een meerwaarde dat er gekke combinaties van objecten staan.
86 INTERVIEW MET STEFFIE MAAS,VAN ABBEMUSEUM