Strafmaatregelen

De U.S. Navy zocht tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog naar manieren om de discipline op peil te houden. De toestroom van zoveel tijdelijke opvarenden, zowel wit als zwart was niet bevorderlijk voor de discipline. Sinds april 1800 waren de Navy Articles of War van kracht geworden. Hierin waren de strafmaatregelen voor marinemannen vastgelegd. Belangrijk in

131

Roca, S. L. (1998). Presence and Precedents: The USS Red Rover during the American Civil War, 1861- 1865. Civil War History, 44(2).

132 _{Zie tabel 2: Reidy, J. P. (2001). Black Men in Navy Blue During the Civil War.} 133

Ramold, S. J. (2002). Slaves, Sailors, Citizens: African Americans in the Union Navy. DeKalb: Northern Illinois University Press. 104.

deze artikelen was de afschaffing van kielhalen en alle vormen van executie behoudens de galg.134 Het geselen van opvarenden was nog wel steeds toegestaan, maar kende een maximum aantal slagen. Tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog ontwikkelde zich dit verder met de revised Navy Articles of War in juli 1862.135 Deze vernieuwing was noodzakelijk omdat commandanten vaak hun bevoegdheden overschreden. Zij voerden executies van opvarenden uit waartoe zij niet bevoegd waren. Dit nieuwe reglement zette duidelijk uiteen hoe er gehandeld moest worden bij bepaalde overtredingen. De krijgsraad ging nu een prominentere rol spelen. Commandanten konden maximale straffen van twee maanden hechtenis opleggen en daarnaast konden zij deze straf uitbreiden met een water en brood dieet. Als er zwaardere disciplinaire straffen benodigd waren, konden de overtreders zware metalen schakels om hun polsen en/of enkels krijgen. Tevens werd het geselen van opvarenden als straf afgeschaft. Daarnaast werd de vermelding van eervol of oneervol ontslag gedocumenteerd. Dit kon belangrijk zijn voor het vinden van werk buiten de U.S. Navy.

Het vraagstuk hoe er gehandeld moest worden met zwarte opvarenden die de marinereglementen overtraden, stond in de herziene versie centraal. Het was met name lastig dat zwarte opvarenden vrijheden in noordelijke staten genoten, die in zuidelijke staten illegaal waren. Daarnaast waren getuigenissen van zwarte mannen, zelfs niet in alle noordelijke staten ontvankelijk voor het gerecht. Toch besloot de U.S. Navy, dat de zwarte en witte opvarende principieel gelijkwaardig waren voor de marine reglementen. Getuigenissen van zwarte opvarenden waren gewoon rechtsgeldig voor krijgsraden. De enige beperking hierop was dat de getuige competent moest zijn. Zolang niet aangetoond werd dat de zwarte getuige, door bepaalde vastgestelde redenen incompetent was, kon deze gewoon getuigen.136 Hiermee waren zij gelijkwaardig met blanke opvarenden. Zij kregen hiermee zelfs rechten die niet in alle noordelijke staten golden. Deze marinereglementen golden voor de gehele marine, dus ook voor het Mississippi Squadron. Hierin werd geen onderscheid gemaakt in huidskleur of rang, zodat dezelfde straffen golden voor alle verdachten. Als er gekeken wordt naar de uitvoering van de straffen is er een opmerkelijk verschijnsel waar te nemen. Het blijkt dat de gemiddelde straffen uitgedeeld aan zwarte opvarenden lichter waren dan die voor witte opvarenden. De gemiddelde tijd in hechtenis die opgelegd werd tijdens de Burgeroorlog was

134

Ramold, S. J. (2002). Slaves, Sailors, Citizens: African Americans in the Union Navy. DeKalb: Northern Illinois University Press. 139.

135 _{Idem. 145.} 136

De Hart, W. C. (1859). Observations on Military Law, and the Constitution and Practice of Courts Martial. New York: Wiley. 387-403.

voor witte opvarenden ruim 45 maanden, terwijl die voor contrabands ruim 35 maanden was.137 Er waren ook verschillen in de overtredingen die de beide rassen begingen tijdens hun dienst voor de U.S. Navy. Blanke opvarenden werden vaker berecht voor desertie, gewelddadige handelingen en overtredingen tegenover het marine gezag.138 Zwarte opvarenden werden vaker berecht voor disciplinaire overtredingen. Voorbeelden hiervan zijn diefstal, vernieling en slapen tijdens de wacht.139Als er gekeken wordt naar het Mississippi

Squadron blijkt dat er in dit squadron hogere straffen dan gemiddeld werden uitgedeeld. De

gemiddelde hechtenis voor alle opvarenden was bij het Mississippi Squadron ruim 58 maanden. Wanneer een opvarende schuldig werd bevonden, werden zij overgedragen aan een civiele gevangenis. Voor het Mississippi Squadron was dit Illinois State Penitentiary in Joliet.140 Hierbij is tevens opvallend dat de witte opvarenden de hoogste gemiddelde straffen kregen uitgedeeld in het Mississippi Squadron.

De literatuur geeft geen duidelijke verklaring voor het feit dat blanke opvarenden gemiddeld hogere straffen ontvingen dan contrabands bij onder andere het Mississippi Squadron. Toch zijn er een aantal logische oorzaken te bedenken. Ten eerste is er gesteld dat de blanke bemanning veelal afgedankte soldaten en opvarenden waren. Zij hadden discipline en orde niet hoog in het vaandel staan, waardoor er veel bestraft moest worden. Een tweede logische verklaring kan het hoge percentage zwarte opvarenden bij het Mississippi Squadron zijn. De spanning tussen de rassen zorgde voor gewelddadige uitbarstingen bij voornamelijk witte bemanningsleden. Correcties werden door blanke opvarenden uitgevoerd, waarmee zij probeerden de traditionele grenzen tussen beide rassen terug te brengen.141 Dit is tevens weer terug te zien in de aard van de overtredingen. Blanke opvarenden werden grotendeels veroordeeld voor gewelddadige vergrijpen. Om discipline en orde te behouden tussen de rassen moesten de officieren van dit squadron waarschijnlijk zwaarder straffen dan in andere squadrons benodigd was. Een derde mogelijke verklaring is de zogenoemde cotton mania. Veel opvarenden misbruikten de vorderingen van katoen als een vrijbrief voor diefstal en plunderingen. Hierbij is het echter niet duidelijk of zwarte opvarenden hier minder aan

137 _{Ramold, S. J. (2002). Slaves, Sailors, Citizens: African Americans in the Union Navy. DeKalb: Northern}

Illinois University Press. 154.

138

Ibidem.

139 _{Idem. 155.}

140 _{Ramold, S. J. (2002). Slaves, Sailors, Citizens: African Americans in the Union Navy. DeKalb: Northern}

Illinois University Press. 159.

deelnamen dan witte opvarenden. Verder onderzoek is nodig om meer duidelijkheid te krijgen in de verklaringen voor de gemiddeld hogere straffen van blanke opvarenden.