Sporen voor verder onderzoek

We willen argumenteren dat onderzoek naar collective student efficacy een meerwaar-de kan betekenen voor het begrijpen én mogelijk verbeteren van zowel meerwaar-de persoonlijke ontwikkeling als de kwalificatiekansen van kinderen en jongeren. Bestaande

instru-menten kunnen gebaseerd worden op hertalingen of uitbreidingen van instruinstru-menten die gebruikt werden bij:

– onderzoek naar collective beliefs tijdens teamwerk (zie eerder o.a. Lent, Schmidt,

& Schmidt, 2006);

– onderzoek naar collective teacher efficacy (zie o.a. Short Form of the Collective Ef-ficacy Scale van Hoy, Tarter, & Woolfolk Hoy (2006), dat gebaseerd is op Goddard, Hoy, & Hoy (2000));

– onderzoek naar self-efficacy bij studenten zoals eerder vemeld in de verschillende meta-analyses.

Dergelijke instrumenten laten vervolgens toe om factoren te bepalen die gelinkt kun-nen worden aan al dan niet lage of hoge collective student efficacy, en ze laten ook toe te kijken naar welke correlatie er bestaat tussen collective student efficacy en leren.

Nog belangrijker, indien die link er wel degelijk is: vervolgonderzoek laat toe om net als bij collective teacher efficacy op zoek te gaan naar maatregelen die collective stu-dent efficacy kunnen verhogen. Een interessant te verkennen denkspoor zou kunnen zijn of de data van de JOP-monitor daarvoor direct of indirect bruikbaar zijn.

7.

Tot slot

We zijn meer dan 40 jaar na het eerste werk van Bandura over self- en collective ef-ficacy. De voorbije decennia heeft dat tot veel zinnig en relevant onderzoek geleid in onderwijs. Daarbij lag de nadruk vaak vooral op self-efficacy, maar kent onderzoek naar collective teacher efficacy een belangrijke boom in de laatste twee decennia. Dat collectieve wordt echter maar spaarzaam onderzocht onder leerlingen, maar er zijn genoeg aanwijzingen dat ook hier een meerwaarde te vinden kan zijn. Op deze manier kan het leven en vooral het samen leven op school een nieuwe aandacht krijgen die leerlingen mogelijk ten goede kan komen met linken naar leren, maar ook naar ontwik-keling zoals bij het stimuleren van executieve functies.

Voor het onderwijsbeleid betekent het mogelijk ook een waarschuwing voor het te veel focussen op kwalificatie en het steeds aan belang winnende subjectificatie, die schuilgaan onder concepten als ‘gepersonaliseerd leren’ of ‘onderwijs op maat’. Terwijl dergelijke vormen van differentiatie zeker een meerwaarde kunnen beteken, kan dat evengoed gelden voor het collectieve. Maatregelen zoals flexibilisering zoals we gekend hebben in het hoger onderwijs, hebben tot zorgen geleid rond sociale cohesie (Raad Hoger Onderwijs, 2020). Onderzoek naar collective student efficacy kan mogelijk lei-den tot inzichten die erop kunnen wijzen dat daardoor ook voor kwalificatie en subjec-tificatie kansen zijn gesneuveld, zoals het bestaande onderzoek rond sociale cohesie al toont. Dat is zodoende een belangrijke waarschuwing voor mensen die spelen met dergelijke flexibiliseringsideeën voor bijvoorbeeld het secundair onderwijs.

Bibliografie

Agirdag, O., Van Houtte, M., & Van Avermaet, P. (2012). Why does the ethnic and socio-economic composition of schools influence math achievement? The role of sense of futility and futility culture. European sociological review, 28(3), 366-378.

Artino, A.R., La Rochelle, J.S., & Durning, S.J. (2010). Second-year medical students’ motiva-tional beliefs, emotions, and achievement. Medical education, 44(12), 1203-1212.

Baird, M.D., & Pane, J.F. (2019). Translating standardized effects of education programs into more interpretable metrics. Educational Researcher, 48(4), 217-228.

Bandura, A. (1977). Self-efficacy: Toward a unifying theory of behavioral change. Psychological Review, 84, 191-215.

Bandura, A. (1997). Self-efficacy: The exercise of control. New York: W.H. Freeman.

Belfi, B., Gielen, S., De Fraine, B., Verschueren, K., & Meredith, C. (2015). School-based social capital: The missing link between schools’ socioeconomic composition and collective teacher efficacy. Teaching and Teacher education, 45, 33-44.

Biesta, G. (2007). Why “what works” won’t work: Evidence-based practice and the democratic deficit in educational research. Educational theory, 57(1), 1-22.

Biesta, G.J. (2015). Good education in an age of measurement: Ethics, politics, democracy. Rout-ledge.

Biesta, G.J.J. (2011). Learning democracy in school and society: Education, lifelong learning and the politics of citizenship. Rotterdam: Sense Publishers.

Bloom, B.S. (1968) Learning for Mastery. Instruction and Curriculum. Regional Education Labo-ratory for the Carolinas and Virginia, Topical Papers and Reprints, Number 1. Evaluation Comment, 1(2), 1-17.

Chesnut, S.R., & Burley, H. (2015). Self-efficacy as a predictor of commitment to the teaching profession: A meta-analysis. Educational research review, 15, 1-16.

De Bruyckere, P. (2017). Klaskit: tools voor topleraren. Leuven: LannooCampus/Anderz.

De Bruyckere, P., Kirschner, P.A., & Hulshof, C. (2019). More Urban Myths about Learning and Education: Challenging Eduquacks, Extraordinary Claims, and Alternative Facts. Routledge.

Dietrichson, J., Bøg, M., Filges, T., & Klint Jørgensen, A.M. (2017). Academic interventions for elementary and middle school students with low socioeconomic status: A systematic review and meta-analysis. Review of Educational Research, 87(2), 243-282.

Donohoo, J., Hattie, J., & Eells, R. (2018). The power of collective efficacy. Educational Leader-ship, 75(6), 40-44.

Donohoo, J. (2017). Collective efficacy: How educators’ beliefs impact student learning. Thousand Oaks, CA: Corwin.

Eells, R.J. (2011). Meta-analysis of the relationship between collective teacher efficacy and stu-dent achievement.

Goddard, R.D., Hoy, W.K., & Hoy, A.W. (2000). Collective teacher efficacy: Its meaning, measure, and impact on student achievement. American educational research journal, 37(2), 479-507.

Gordon, R.J., Kane, T.J., & Staiger, D. (2006). Identifying effective teachers using performance on the job (pp. 2006-01). Washington, DC: Brookings Institution.

Hoy, W.K., & Tschannen-Moran, M. (1999). Five faces of trust: An empirical confirmation in ur-ban elementary schools. Journal of School leadership, 9(3), 184-208.

Hoy, W.K., Tarter, C.J., & Woolfolk Hoy, A. (2006). Academic optimism of schools: A force for student achievement. American Educational Research Journal, 43(3), 425-446.

Huang, C. (2013). Gender differences in academic self-efficacy: a meta-analysis. European journal of psychology of education, 28(1), 1-35.

Huang, C. (2016). Achievement goals and self-efficacy: A meta-analysis. Educational Research Review, 19, 119-137.

Keser, H., Uzunboylu, H., & Ozdamli, F. (2011). The trends in technology supported collabora-tive learning studies in 21st century. World Journal on Educational Technology, 3(2), 103-119.

Khong, J.Z., Liem, G.A.D., & Klassen, R.M. (2017). Task performance in small group settings:

the role of group members’ self-efficacy and collective efficacy and group’s characteristics.

Educational Psychology, 37(9), 1082-1105.

Klassen, R.M., & Tze, V.M. (2014). Teachers’ self-efficacy, personality, and teaching effectiveness:

A meta-analysis. Educational Research Review, 12, 59-76.

Lent, R.W., Schmidt, J., & Schmidt, L. (2006). Collective efficacy beliefs in student work teams:

Relation to self-efficacy, cohesion, and performance. Journal of Vocational Behavior, 68(1), 73-84.

Marzano, R.J. (2003). What works in schools: Translating research into action. ASCD.

Multon, K.D., Brown, S.D., & Lent, R.W. (1991). Relation of self-efficacy beliefs to academic out-comes: A meta-analytic investigation. Journal of counseling psychology, 38(1), 30.

Organisation for Economic Co-operation and Development. (2014). TALIS 2013 results: An inter-national perspective on teaching and learning. OECD.

Raad Hoger Onderwijs (2020). Advies: De grenzen van de flexibilisering? VLOR, RHO-RHO-ADV-2021-001.

Robinson, V., Hohepa, M., & Lloyd, C. (2009). School leadership and student outcomes: Identify-ing what works and why. Best evidence synthesis iteration [BES]. New Zealand: Ministry of Education.

Rybanska, V., McKay, R., Jong, J., & Whitehouse, H. (2018). Rituals improve children’s ability to delay gratification. Child Development, 89(2), 349-359.

Simons, M., & Masschelein, J. (2017). De Leerling Centraal? Leuven: Acco.

Spruyt, B., Van Droogenbroeck, F., & Kavadias, D. (2015). Educational tracking and sense of futil-ity: a matter of stigma consciousness? Oxford Review of Education, 41(6), 747-765.

Strayhorn, T.L. (2018). College students’ sense of belonging: A key to educational success for all students. Routledge.

Strunk, K.K., & Steele, M.R. (2011). Relative contributions of self-efficacy, self-regulation, and self-handicapping in predicting student procrastination. Psychological Reports, 109(3), 983-989.

Trinder, L. (2000). A critical appraisal of evidence-based practice. Evidence-based practice: A criti-cal appraisal, 212-241.

Tschannen-Moran, M., & Hoy, A.W. (2007). The differential antecedents of self-efficacy beliefs of novice and experienced teachers. Teaching and teacher Education, 23(6), 944-956.

Van Houtte, M., & Stevens, P.A.J. (2008). Sense of futility: The missing link between track posi-tion and self-reported school misconduct. Youth and Society, 40, 245-264.

Wang, S.L., & Hwang, G.J. (2012). The role of collective efficacy, cognitive quality, and task co-hesion in computer-supported collaborative learning (CSCL). Computers & Education, 58(2), 679-687.

Wiliam, D. (2012). Feedback: part of a system. Educational Leadership, 70(1), 30-34.