Overeenkomst tussen dagboeken, brieven en milblogs

een oorlog kan niet uitgelegd worden vanuit bronnen uit tweede hand. Volgens soldaten kunnen alleen die personen die daadwerkelijk deelgenomen hebben aan een oorlog vertellen hoe dat is en voelt. ‘If soldiers don’t tell these stories, who will? Considering that much of our nation’s military history has been culled from soldiers’ letters home, milblogs are history in real time and need to be read to understand what the war is about’.79 _{De milblogs zouden, volgens deze soldaten, gelezen}

moeten worden door burgers als die willen begrijpen hoe de oorlog echt is.

3.2. Overeenkomst tussen dagboeken, brieven en

milblogs

Milblogs zijn de meest recente ontwikkeling binnen de communicatiemogelijkheden van soldaten. De technologie achter de milblogs mag dan een moderne ontwikkeling zijn, het schrijven zelf is een eeuwenoude traditie. Net als dagboeken en brieven van soldaten in voorgaande oorlogen zijn milblogs een belangrijke historische bron en delen zij verschillende karkatereigenschappen met hun voorgangers.80

Zowel het bijhouden van een dagboek als het schrijven van brieven waren populaire bezigheden in de achttiende, negentiende en begin van de twintigste eeuw. Met name in de middenklasse en hogere klasse werd 78 Boots on the Ground, ‘Grave Injustice for Iraqis’, (12 december 2003)

http://bootsonground.blogspot.nl/2003/12/ (gezien op 30 juni 2017). 79 Rita, Pyrillis, ‘The Blog of War’, (21 juni 2007)

http://www.biztechmagazine.com/article/2007/06/blog-war (gezien op 15 mei 2017). 80 Medley, ‘Keep It Down Over There!’, 155.

geloofd dat deze vormen van schrijven jonge mannen en vrouwen zouden helpen met de ontwikkeling van vaardigheden zoals handschrift en de ontwikkeling van het persoonlijk bewustzijn. Door de industriële revolutie kwam het individu meer centraal te staan, met als resultaat dat dagboeken een zelfbewuster karakter kregen. Daar kwam nog bij dat dankzij de industriële revolutie papier en boeken goedkoper werden, waardoor het schrijven in een dagboek een populaire bezigheid werd.81

Hetzelfde kan gezegd worden over de weblog. Dankzij de digitalisering in de late twintigste en vroege eenentwintigste eeuw is de blog een populair medium geworden. ‘Just as paper-and-pen letters have fallen out of favor back home, soldiers in Iraq have the luxury of high- speed Internet connections to keep them from becoming strangers to their families during long deployments’.82 _{Het is een algemene misvatting}

dat dagboeken alleen gelezen worden door de auteur zelf. De inhoud van dagboeken was in veel gevallen niet alleen bedoeld voor privégebruik. Historisch gezien hebben dagboeken meerdere functies gehad, van reisdagboeken zoals die van Charles Darwin tot persoonlijke logboeken zoals die van Anne Frank. Dagboeken werden vaak gebruikt om ideeën te formuleren die later gebruikt zouden worden voor brieven of toespraken voor een publiek. Om deze reden voorzagen veel auteurs hun geschriften met context en informeren zij hun lezers over mensen en plaatsen. Milblogs en publieke dagboeken brengen het leven en privégedachten van de auteur over. Het primaire verschil tussen de twee is dat posts op milblogs direct gepubliceerd worden.83

Dagboeken bieden geen gelegenheid om sociale verbindingen te creëren. De diary-writing community is een groep individuen die dezelfde handeling uitoefenen. De milbloggemeenschap is daadwerkelijk een sociaal netwerk van mensen die niet alleen met elkaar verbonden zijn door een gemeenschappelijke activiteit, maar ook door fysieke en 81 Arianna, Baggerman, ‘Tijd en Identiteit. De opkomst van de autobiografie in de lange negentiende eeuw’, in: Ernst Bohlmeijer, Lausanne Mies en Gerben Westerhof, De betekenis van levensverhalen. Theoretische beschouwing en toepassing in onderzoek en praktijk (Utrecht 2007), 159-169, aldaar 164.

82 A Female Soldier, ‘geen titel’, (18 december 2005)

https://web.archive.org/web/20051216055958/http://afemalesoldier2.com/ (gezien op 25 oktober 2017).

mondelinge interactie. Blogs bevatten daarom niet alleen de kenmerken van het dagboek, maar ook van de brief. Historisch gezien zijn brieven het middel geweest om sociale en economische verbindingen te maken en te onderhouden. Aanvankelijk ontwikkelde de milbloggemeenschap zich door middel van cross-posts.84 _{Cross-posts zijn posts waarin milbloggers}

doorverwijzen naar andere milblogs. ‘Jean-Paul Borda, of The National Guard Experience blogrolled me. I shall be doing the same here. Go hit him up, he's a good read’.85 _{Soldaten kunnen ook berichten van andere}

milblogs op hun eigen blog plaatsen. Wat milblogs anders maakt dan de brief is dat hun bereik door het internet veel groter is. Brieven die soldaten naar huis stuurden, werden vaak in een kleine kring van familie en vrienden gedeeld zodat iedereen binnen de familie op de hoogte was van de situatie van de soldaat. Met posts op hun blogs kunnen soldaten in een keer meerdere lezers bereiken, terwijl het bereik van een brief veel kleiner is.

Het zijn niet alleen de soldaten die behoren tot de milbloggemeenschap, maar ook hun familieleden en vrienden. Als een soldaat gewond raakt of overlijdt dan verspreidt dit nieuws zich snel via de blogs. Carla Lois schreef op haar blog ‘Some Soldier’s Mom’ dat haar zoon gewond was geraakt en of mensen informatie over hem hadden. Er reageerden al snel mensen met informatie over haar zoon. Lois schrijft:

‘There was a soldier who read it – an Air Force nurse whoe just got back to Minnesota – and he called a friend – an Air Force nurse in the hospital were my son was. The nurse checked on him and left a comment on my blog: “I saw your son, his injuries are not life threatening, and he is doing fine”.’86

Een paar uur later kreeg Lois officieel bericht van het Amerikaanse ministerie van Defensie dat het goed ging met haar zoon, maar dankzij haar blog en de milbloggemeenschap wist zij dit al.

84 Ibidem, 158- 159.

85 Ma Deuce Gunner, ’Sunday’, (15 mei 2005)

http://madeucegunners.blogspot.nl/2005/05/ (gezien op 7 november 2017). 86 Rita, Pyrillis, ‘The Blog of War’, (21 juni 2007)

De cross-posts en daarmee de steeds groter geworden milbloggemeenschap hebben geleid tot een jaarlijkse milblogconferentie en de jaarlijkse uitreiking van de milbloggies Awards. In het verleden werden de brieven van soldaten alleen doorgegeven onder familieleden en vrienden van de soldaat. Het verschil tussen de brief en de milblog is dat nu iedereen met internet kan uitzoeken hoe het met de soldaten in oorlogsgebieden gaat. Men hoeft niet perse een familielid te zijn van een soldaat om zijn of haar blog te kunnen lezen.