• No results found

Interview transcripten

In document In het huis van... En Progresse (pagina 78-116)

Interview transcript ‘Erve Scholten’

Naam organisatie: Erve Scholten

Naam respondent: Annet Lansink (eigenaresse) Adres: Hooidijk 49

Postcode & plaats: 7662 PB Hezingen Datum en plaats: 22-04-2015, Hezingen M: Marle

A: Annet

*Een introductie heeft al plaatsgevonden voordat het interview werd opgenomen.

A: De schaapskooi is dus in de loop der jaren is dat een rijksmonument geworden, in de jaren 60 is het gerestaureerd, *uh*, toen was het dus voor ja 2007 zijn we daar mee begonnen maar die was dus rond het jaar 2000 was die aan restauratie toe. En *uh*, en toen is mijn man Johan, die is dus wel regelmatig naar de gemeente geweest, zo van ‘is daar nog een beetje subsidie voor omdat het een rijksmonument is, want dan willen we die wel weer laten restaureren’. En er stonden machines in, die gebruiken we nou als machine berging. Heel vroeger was het een schaapskooi, maar het deed dus toen dienst als

machineberging. Maar die machines worden ook telkens groter, die konden er niet meer in; een paar hele kleine dingen die stonden er nog, maar dat was niet noemenswaardig. Eigenlijk had het voor ons totaal geen waarde, helemaal niets. Nou en *uh*, en dan kwam hij bij de gemeente, nou ja soms een keer 10 procent of 15 procent of nog een stukje renteloze lening wat we konden krijgen, maar we hadden zoiets van ‘ja, dat schiet ook niet op’, en dat gaan we niet doen. Wij hebben er gewoon helemaal niets aan en *uh*, en toen kwam dat dus maar een beetje op z’n beloop. En we waren eigenlijk al zover dat hij ook gezegd heeft van ‘nou we willen er ook wel een sloopvergunning voor aanvragen, dan mag het voor ons wel weg’ en als jullie er iets mee willen, het is een rijksmonument, dan mag je hem herplaatsen ergens op een openluchtmuseum of wat je er ook mee wilt.

M: Maar ook dat mocht niet?

A: Het gebouw was niet verplaatsbaar, het moest hier blijven staan. Iets verderop hier, die mensen hebben van een varkensschuur boerderijlodges gemaakt. Samen met hotel Droste.

M: Hoe heten zij?

A: Erve Frielink. ’t Frielink. En die doet samen met Droste, en zij hadden toen een officiele

openingsmiddag, toen waren wij ook uitgenodigd, de wethouder was er ook bij, en zij hadden zelf zoiets van ‘goh zijn jullie al ver met de schaapskooi’, ‘nee nog niets’. En toen had Johan ook zoiets van: ‘Als wij zoiets mogen wat hier gebeurd is, dan zie ik ook nog wel kans om er meer geld in te steken. Omdat wij eigenlijk geen geld kregen van het gemeentehuis, waren we ook nog wel bereid om er zelf meer in te gaan investeren, dan heb je een andere bestemming, en dan hoop je toch dat er op den duur meer mee wordt

78

terugverdiend. En *uh*, toen had hij direct gezegd van: ‘het was bij die mensen al zo moeilijk gegaan, van een varkensschuur dat maken, en jullie praten over een rijksmonument… met andere woorden: ‘dat vergeet maar’, maar ik zal het in ieder geval toch doorgeven zei hij, en die ambtenaar die ermee belast is met dat soort zaken die zal ik eens het een en ander laten uitzoeken, en dan maak ik een keer een afspraak. Dat heeft hij toen gedaan, al met al heeft het wel twee jaar geduurd voordat alles in orde was, maar die man was Wim Scholten van de gemeente, die was helemaal bezeten van de schaapskooi. Hij had zoiets van ‘nou dat is toch jammer als dat verloren gaat’…

M: Ja, het is toch wel een erg bijzonder pand. Wat heeft hij toen geadviseerd?

A: Ja, en hij had wel zoiets van ‘dat moet eigenlijk toch nou wel gebeuren’. Dus hij heeft alles in het werk gezet, en uiteindelijk kwam er een bestemmingsplan wijziging, en hij heeft het zelfs zover gekregen bij de gemeente dat we subsidie kregen. Dat is wel gunstig, maar toen we met de plannen naar de boekhouder gingen hadden zij zoiets van: ‘nou wat jullie willen, dat is bijna niet haalbaar.’ We kregen wel een negatief advies om het aan te pakken. Zij zagen er niet wat in. Toen kwam die subsidie later, en toen was het verhaal natuurlijk ook wat anders. Wij waren ook zover dat we de vergunningen hadden, en we hadden zoiets van ‘nou, we gaan ervoor, je doet wel vaker een investering en achteraf weet je pas of het een goede of foute beslissing was’.

M: Ja, want niet geschoten is altijd mis.

A: Ja precies. Ik bedoel, we hebben ook wel eens meer koeien gekocht maar de melkprijs kan ook in elkaar klappen. Dat weet je ook altijd niet. Nou en verder was alles voor elkaar en we dachten ‘we doen het gewoon’. Toen is Droste hier nog een keer geweest, die wou opzich wel de zelfde constructie als die ze met Frielink hadden. *Uh*, het liefst deed hij voor 10 jaar, een contract aangaan, wij doen dan investering maar hij zegt dan ‘iedere maand krijg je zoveel geld van mij’, hij heeft dan eigenlijk de exploitatie in handen, en dan krijg je gewoon een vast bedrag per maand van Droste, en als je schoonmaakt krijg je een toeslag, als je zorgt voor het ontbijt moet je aan bepaalde eisen voldoen, door bijvoorbeeld brood bij de Bosbakker te halen of lokale producten gebruiken. En daar krijg je dan ook geld voor, dat je dat dan moet verzorgen, en per maand maakt hij je het bedrag over. En daar is hij hier ook voor geweest en dat wilde hij wel, maar hij wilde de constructie van de schaapskooi al anders, hij wilde de tekening aanpassen etc., en *uh*, het was allemaal klaar, en het geld dat hij ons aanbood dat viel ook nog wel tegen, je hebt in die zin wel vastigheid, en we hadden zoiets van ‘hij kan het beter verhuren misschien, maar het is ook een beetje een uitdaging om het zelf te doen, en het zelf in handen te hebben’. Hij stapt hier uiteindelijk ook in om zelf beter te worden, en niet om hier z’n geld achter te laten.

M: Ja snap ik, hij heeft zo ook zijn eigen belangen.

A: Dus dat wilden we niet gaan doen. Dus we hebben het gewoon zelf geprobeerd, en dat gaat eigenlijk boven verwachten. Je hebt ook geen idee wat je te wachten staat, want bijvoorbeeld qua prijs hebben we aparte bedragen vastgesteld voor de verschillende accommodaties. We zijn dus als prijs gelijk begonnen, maar de schaapskooi is iets aparter, en daar was ook meer vraag naar. Dus toen hebben we deze prijs omhoog gehaald. Dat is ook een beetje aanvoelen. En er is natuurlijk ook heel veel in de buurt hier, dus ik denk wel: ‘als je je een beetje kunt onderscheiden van een ander, dat maakt je wel beter’.

79

M: Waarmee onderscheiden jullie je?

A: Nou het is een ander gebouw, het is een rijksmonument, het is helemaal vernieuwd, een mooie stijl. We kunnen straks wel even kijken.

M: Oke. Op wat voor doelgroepen richten jullie je eigenlijk?

A: Nou daar hebben we helemaal niet over nagedacht van te voren, we zitten eerlijk gezegd niet te wachten op de jeugd maar die krijgen we hier ook niet, mensen van 18-25 jaar in ieder geval. Het zijn meestal in de weekenden hele families of gezinnen met kinderen, dat hebben we erg veel. Soms ook wel vriendengroepen of vriendinnengroepen, maar soms ook wel groepen die vroeger met elkaar gestudeerd hebben of sportgroepjes. Vorige week hadden we in die nieuwe, 14 dames van ongeveer 30-35 jaar die een vrijgezellen weekend hadden. Dus dat soort groepen krijgen we. Maar niet echt jongeren.

M: En waar komen deze bezoekers vandaan?

A: De meesten komen uit het westen van het land. Ook wel wat die kwamen uit het oosten, maar de meesten komen uit het westen van het land. Niet direct uit de buurt.

M: Was er in eerste instantie nog nagedacht welke doelgroepen aantrekkelijk konden zijn?

A: Ja goed je kunt er niet echt uit kiezen, dat was gewoon een beetje afwachten. Daar hebben we van te voren niet bij nagedacht. En het is wel zo, daar staan we wel open voor, dat we ook laten zien hoe het hier op de boerderij gaat. Sommige mensen hebben een vooroordeel over boeren, wat dat betreft willen we wel goed laten zien hoe het gaat op de boerderij. Mensen met kinderen bijvoorbeeld, die vragen we altijd mee of ze mee willen melken, of ze iets willen proeven, of kalveren voeren, dus dat is leuk. Sommige mensen willen er ook niets mee te maken hebben, die zie je als ze komen en je ziet ze weer als ze weggaan, die willen gewoon op zichzelf zijn.

M: Dus eigenlijk verkopen jullie de overnachting als kernproduct, maar wat bieden jullie aan behalve puur het kernproduct?

A: We hebben keukenspullen, bedlinnen, handdoeken die we aanbieden. Desgewenst zorgen we voor een ontbijt, maar dat komt niet heel vaak voor. Ik bedoel dat kan, dat bieden we dan ook aan. Vooral als mensen voor een langere tijd verblijven, en alles is in de huisjes, ja dan redden ze zichzelf ook wel. Vaak zijn het ook wat grotere groepen, die halen zelf wel boodschappen.

M: Ja dat nemen ze zelf al wel zelf mee zeker.

A: Ja daarom, dus waarom zouden we dan het ontbijt standaard verzorgen. Een enkele keer komt het voor maar niet heel vaak. We bieden het in ieder geval wel aan als zij het willen.

M: Bieden jullie behalve de overnachtingen ook arrangementen aan?

A: Nee, dat hebben we wel eens gedacht dat het aantrekkelijk is, maar dat doen we niet. Ik zie dat wel soms bij mensen, en als ik zelf denk ergens heen te gaan, dan vind ik het ook fijn dat er iets bij is. We hebben dus wel als omgeving aangeboden waar ze overal heen kunnen gaan, wat tips wat hier in de buurt is, voor kinderen, maar niet echt dat we concreet arrangementen aanbieden. Wel eens aan gedacht. M: En waar zat je dan aan te denken?

80

A: Ja dat weet ik niet, je ziet wel eens dat sommige mensen bepaalde workshops verzorgen ter plekke, ik denk sommige mensen vinden het wel handig, die stippen alles uit. Sommigen zijn heel creatief en die hebben het hele weekend al volgepland. En anderen komen met een idee van ‘we zien wel’. Voor sommigen zouden arrangementen wel handig zijn. En als hun dat arrangement dan aanspreekt…. Ja, we hebben er wel eens aan gedacht om er iets mee te gaan doen.

M: Wat is jullie gemiddelde bezetting, in percentages uitgedrukt?

A: Poe… Ik hou dat niet precies bij. Ik weet het niet precies… maar ik denk wel zeker 70 procent. Bij de schaapskooi is dat nog wel hoger, maar bij het Veurhoes wat lager… dus ik denk gemiddeld wel 70 procent.

M: Hoe maken jullie eigenlijk reclame voor de accommodatie?

A: De site is het allerbelangrijkste, daarnaast adverteren op meerdere sites. Daarmee staan we ook op een heel aantal.

M: En wat voor tussenhandelaren zijn dat dan?

A: Ja, zoals vakantieadressen, vakantieboerderij, super-trips, lekker uit met groepen, holland vakantie huis, ik weet het zo niet. Origineel overnachten en super-trips, dat is meer voor bijzondere

overnachtingen. En daar staan we met de schaapskooi op, en ook met die nieuwe. Dat is wel een goeie. Daar krijgen we heel veel boekingen van. Het is wel een dure site om op te staan, maar het kan je beter iets meer kosten dat het je ook echt iets oplevert, dan uh… Dat je het voor niks erop heb staan. M: Mag ik vragen wat het kost om op zo’n site te staan?

A: Die van super-trips kost ongeveer een honderd of 5 per jaar. En nu staan we er met die tweede ook op, en voor die tweede moeten we nu ook wat betalen. Origineel-overnachten was goedkoper, en super-trips was voor die eerste iets van 500 euro en die tweede iets van 300 euro geloof ik… Ik weet het niet zeker dat moet ik eerst nakijken. Maar *uh*, dat zijn wel de duurdere websites. En origineel-overnachtingen daar kregen we die tweede wel wat goedkoper, en of dat met super-trips ook was… Maar ja, ik dacht ook gelijk toen we de tweede accommodatie aanboden dat we die ook maar op die twee sites moesten aanbieden, want die leveren ons wel echt wat op.

M: En die werken dus ook wel goed?

A: Ja, we hebben dan op onze site ook wel zo’n webstart, of ja we hebben nu een nieuwe website, maar in ieder geval dat je kunt zien hoeveel mensen je site hebben bekeken per dag en ook op welke manier ze op je website komen.

M: Oke, dat lijkt me wel handig

A: Ja dat vinden wij zelf ook wel handig. Ik bedoel je hoeft er niet alle dagen op te kijken, maar dat houd je gewoon bij. Of via marktplaats, of gewoon via google, of welke site dan ook. En dan staat er in een

percentage achter van ‘zoveel via die site, zoveel via die site’ dus dan kun je zelf een beetje kijken. Het is ook wel eens zo dat je dan een website laat vallen, want die brengt ons niet zoveel… En laten we die eens proberen… Op die manier.

M: En jullie kunnen dit doen door de manier waarop jullie website is gebouwd?

A: Ja precies. Dan heb je een beetje een idee. Via de site dus wel, en via andere websites en het internet, daar komen ook wel de meeste boekingen door. En daarnaast adverteren we wel eens in landleven, dat is

81

ook wel een erg goed en mooi blad. We hebben er voor een aantal jaren geleden ook met een hele

reportage ingestaan, dat bracht ons toen ook wel veel bezoekers. M: In Landleven? Is dit een lokaal blad of door heel Nederland? A: Door heel Nederland. *Pakt het blad erbij*.

M: Oh, dat is wel erg mooi als je daar in kunt staan.

A: Ja, we hebben toen met de schaapskooi ook gevraagd, van ‘is dat iets voor het blad’ *uh*, nouja, ik had het eigenlijk zo gebracht dat veel mensen aangaven dat zoiets in Landleven moest staan, en dat het daar geschikt voor was, in ieder geval op die manier hebben we het gevraagd. En *uh*, dat hebben ze bekeken en dat was goed. En toen zijn ze hier geweest en de fotograaf heeft foto’s gemaakt, dat was een half jaar van te voren bekend, maar al die nummers zijn al zolang van te voren klaar, we zouden er toen de zomerdag in komen, en toen hebben we er met 3 pagina’s ingestaan. Grote foto’s erbij, op de voorpagina stonden we ook nog met een foto erop.

M: En daar waren geen kosten aan verbonden?

A: Nee dat kostte niks, nee, dat was ideaal. Er is heel veel reactie op geweest. Zelfs vorige maand waren hier nog mensen, die hadden dat uitgeknipt, dat ze dat toen in Landleven hadden gezien. Maar je kunt ook zo adverteren he, met zo’n kleine advertentie.

M: En daar betaal je waarschijnlijk wel voor?

A: Ja zeker, dat was geloof ik 59 euro, en nu iets van 75 euro. En nu zetten ze geloof ik wel overal een foto bij, maar toen was het maar net de vraag of de foto erbij kwam. Je stuurde hem telkens mee maar hun bepalen of die erin komt. En of er plaats genoeg voor is in het blad. Je stond gewoon eens in de zoveel tijd met je foto erin. Meestal staat nu wel overal een foto bij. Bij de meeste wel. Dus dit doen we ook nog wel geregeld, maar dit keer staat er niet in.

M: Hadden jullie ook veel boekingen toen jullie reportage erin stond?

A: Ja dat wel. Je kunt het niet altijd zeker weten want dan moet je al snel een enquête neerleggen hoe ze ons hebben gevonden, maar je hoort het nog wel eens uit een reactie. En in het begin toen we net bezig waren toen waren we nog wel eens benieuwd hoe de mensen bij ons kwamen. Merle ook, die had vanuit school toen zo’n enquête die ze moest uitdelen met bepaalde vragen, en die hebben mensen ook ingevuld die tijd, en ik had wel zoiets van ‘ach, ik denk dat ik zo’n enquête eens uitwerk met vragen die ik zelf ook belangrijk vind, en ook met de vragen erbij van ‘hoe heeft het jullie hier gebracht’’.

M: Ja, soms kan het je best wel veel informatie opleveren.

A: Ja. Want er waren soms ook van die vragen die ertussen stonden van: ‘is de ontvangst goed, is de informatievoorziening voldoende, hoe is de verhouding van de inrichting van de accommodaties en is er voldoende parkeergelegenheid.

M: Ja, mensen zeggen vaak niets totdat ze er naar gevraagd worden.

A: Ja precies. En de mensen zijn ook niet verplicht om het in te vullen. Daar wil ik eigenlijk nog wel mee bezig. En dan ook weten hoe ze bij ons adres zijn gekomen. Want daar kun je natuurlijk wel iets mee. Maar zo hebben we zo vaak zoiets van ‘daar kunnen we nog iets mee doen, of hier moeten we nog iets mee’. En *uh*, op zich loopt het goed dus dan gaan dat soort dingen ook minder snel. Als we nou niets te doen hadden dan zouden we gaan denken: ‘wat kunnen we nog verbeteren’. Het is nooit goed genoeg,

82

want dan moet je alle dagen bezet hebben, maar dat hoeft ook niet en dat lukt ook niet. We zijn er nou in ieder geval wel tevreden mee.

M: Doen jullie ook aan persoonlijke verkoop?

A: Nee niet echt. We hebben wel een bord aan de weg staan met onze website en de naam van Erve Scholten. Het komt nog wel eens voor dat mensen in de zomerdag langsfietsen en aankomen en vragen ‘goh, hebben jullie hier wat te huur’? Dan zijn ze op een camping of in een ander huisje, en dan vragen ze of ze even mogen kijken. En dan nemen ze folders mee, dus dat soort dingen. Of wel dat je her en der in de buurt wat folders verspreid. De kinderen werkten destijds bij Watermolen Bels, toen hebben ze een keer wat folders meegenomen of… tja… op plekken als Tante Sien. En onze Facebook pagina.

M: Doen jullie veel aan Social Media?

A: Nee ik kan dat zelf niet eens goed. Merle (dochter) heeft een keer zo’n Facebook pagina aangemaakt.

In document In het huis van... En Progresse (pagina 78-116)