Gebruik toolbox in kaart brengen

Het in kaart brengen van de gemaakte stappen in de toolbox per leerling, is een combinatie van een kwalitatieve en kwantitatieve analyse geweest. Hoe leerlingen gebruik maken van de toolbox behelst de eerste deelvraag van mijn onderzoek. Per leerling heb ik in Excel een blad aangemaakt, waarin ik in een tabel heb genoteerd welke antwoorden en waardes ik in het werkboekje van de leerling kon vinden. De tabel is dus gecreëerd op basis van de mogelijke stappen in het werkboekje. Voor het werkboekje van het genre e-mail heb ik gekeken of het self-assessment is gemaakt, hoe het self-assessment is ingevuld (score door middel van smileys), of de leerling een conclusie heeft getrokken op basis van het self-assessment (welke maatopdracht gemaakt moet worden), of er een maatopdracht is gemaakt, welke maatopdracht dat is geweest, of de hulp-op-maatopdracht volledig is gemaakt en of er sporen zijn van revisie of nakijken in de

betreffende hulp-op-maatopdracht. Als er meerdere hulp-op-maatopdrachten zijn gemaakt, heb ik dit ook in het overzicht genoteerd. Bovendien heb ik van de extra gemaakte hulp-op-maatopdracht(en) ingevuld of deze volledig zijn gemaakt en of er sporen van revisie zijn.

41 Deze gegevens heb ik ondergebracht in een Excel-document met op elk nieuw blad een andere leerling. Omdat smileys in een Excel-overzicht lastig leesbaar zijn en er bovendien vaste waarden zijn die gebruikt worden bij onderzoek, heb ik de positieve smileys als antwoord bij de vragen van het self-assessment als waarde ‘1’ genoteerd en de negatieve smileys als een ‘0’. Er zijn een aantal leerlingen die een ‘neutrale’ smiley als antwoord hebben ingevuld ‘ ’ (niet blij en niet verdrietig), daar heb ik ‘0,5’ als waarde ingevuld. Wanneer een leerling niets ingevuld heeft, gebruikte ik het getal 9 en wanneer een vraag niet van toepassing was, omdat bijvoorbeeld een eerdere vraag leeg is gebleven, noteerde ik een 8 als waarde. De genoemde conclusies van het self-assessment en de gemaakte hulp-op-maatopdrachten heb ik ingevoerd met een letter, zodat deze snel te herleiden zijn aan de categorie of opdracht waar de letter bij hoort (A, B, C, D of E).

Voor het betoog heb ik dezelfde stappen in kaart gebracht, alleen zijn er voorafgaand aan het schrijven van de eerste versie van het betoog nog een aantal vragen en een

bouwplan dat ingevuld moest worden door de leerling. Ik heb in het Excel-overzicht genoteerd of de vragen beantwoord zijn, of de vragen allemaal beantwoord zijn, of het schrijfplan is gemaakt, en of het schrijfplan volledig is. Voor de uitkomst van het self-assessment heb ik de scores overgenomen zoals die door de leerling zijn opgeschreven of aangekaart op de lijn van 0 tot 100. Op het moment dat er geen waarde is ingevuld, heb ik dit weergegeven met de waarde 999, een waarde niet van toepassing staat in de rij van antwoorden op stellingen als 888. De conclusie van het self-assessment in de toolbox van het betoog was niet altijd duidelijk onder te brengen in een letter, omdat deze woordelijk werd opgevraagd bij de leerling. In een overzicht in de bijlagen heb ik deze woordelijke conclusies omgezet in een letter die hoort bij de categorie van de alineanormen waarover de leerling schrijft. Als voorbeeld: wanneer een leerling bij de conclusie schrijft ‘de

singaalwoorden moet meer’, dan kan ik interpreteren dat de leerling bezig wil gaan met categorie – en daarmee hulp-op-maatopdracht – C die hoort bij signaalwoorden. Deze letter staat in het Excel-overzicht bij de conclusie van het self-assessment, ondanks dat de leerling deze wellicht in woorden heeft uitgedrukt.

Om de stappen in de toolbox van de e-mail en de toolbox van het betoog in één oogopslag te kunnen overzien, heb ik de gegevens van het self-assessment en hulp-op-maatopdracht van de e-mails en het betoog in het overzicht onder elkaar gezet. Dat betekent dat bij de kolommen die betrekking hebben op de vragen voorafgaand aan het

schrijven van het betoog, er voor de toolbox van de e-mail niets ingevuld kon worden. In het overzicht heb ik dit aangegeven door in deze kolommen in de rij van de toolbox van de e-mail een 8 in te vullen. Daarnaast heeft het self-assessment van de e-e-mail 11 vragen en het self-assessment voor het betoog maar 10 stellingen, dus de 11e vraag in het overzicht is bij het betoog niet van toepassing en heb ik daarom met een 888 ingevuld.

In het Excel-overzicht van de gemaakte stappen in de toolbox, heb ik de verschillende categorieën van alineanormen met verschillende kleuren aangegeven. Op die manier heb ik duidelijk proberen te maken welke stellingen of vragen bij welke categorie horen en is verderop in het overzicht snel te herkennen welke conclusie en hulp-op-maatopdrachten bij welke categorie horen. De kleuren heb ik als volgt toegepast: oranje betreft deelonderwerp en kernzinnen, rood geeft de categorie van signaalwoorden weer, blauw staat voor

verwijswoorden en groen staat voor de afbakening van alinea/ zinnen schrijven. In het geval dat de leerling bij het self-assessment de conclusie trekt dat hij of zij met

hulp-op-maatopdracht E bezig wil, dan heb ik die letter in het overzicht weergegeven met een gele kleur. Bij de toolbox van het betoog wordt de categorie van deelonderwerp en kernzin gesplitst in twee deelcategorieën en dus twee hulp-op-maatopdrachten. Vandaar dat de kleuren in dit schema een licht oranje (categorie deelonderwerp) en een gewoon oranje (kernzin- en argumenten) variant hebben. In de figuren hieronder zijn de kleuren zichtbaar.

Het overzicht van het proces van het werken in de toolbox heb ik per leerling gemaakt en deze overzichten heb ik toegevoegd als bijlagen van deze scriptie.

A = Deelonderwerp en kernzinnen B = Signaalwoorden

C = Verwijswoorden D = Afbakening van alinea

A = (Deel-)onderwerp B = Kernzin en -argumenten C = Signaalwoorden

D = Verwijswoorden E = Zinnen schrijven

Figuur 1: kleurenoverzicht toolbox e-mails

Figuur 2: kleurenoverzicht toolbox betoog

43