1. Wat zijn jouw functies precies bij Innovattic en hoe oud ben je? 2. Wat heb je gestudeerd?
3. Wat voor soort apps ontwikkel jij vooral? Waarom?
4. Zit er veel verschil in het maken van verschillende soorten apps? 5. Hoe is de samenwerking tot stand gekomen met de prediabetes app? 6. Hoe zou je het doel van de prediabetes app omschrijven?
7. Hoe is er nagedacht over het design van de app? 8. Hoe is er nagedacht over de functies van de app?
9. Hoe weet de gebruiker door het design en de functies wat hij moet doen met de app? 10. Hoe zorg je ervoor de mensen de app blijven gebruiken?
11. Is de app interactief? En heeft de app een game element?
12. Wordt lichamelijke activiteit van de gebruiker gemeten? En zo ja, hoe en waarom? 13. Lijkt het jou slim om de app te koppelen aan een social platform? Zodat patiënten hun
informatie of doelen kunnen delen?
14. De app is uiteindelijk te downloaden voor iedereen. Maar in hoeverre worden de gebruikers door het design en de functies aangesproken als risicogroep? (ongezond eten, te weinig bewegen)
15. Hoe wordt een vertrouwde omgeving gecreëerd in de app?
16. Hebben mensen als zij in een risicogroep worden geplaatst, meer drang om hun levensstijl te veranderen? Opwekken van schaamte of schuldgevoel (emotie) door ongezonde levensstijl? 17. Juist omdat mensen met prediabetes zich nog niet ziek voelen, hoe zou de app door het geven
van feedback en informatie het juiste effect hebben?
18. Voordat mensen de app kunnen gebruiken moeten zij een vragenlijst invullen over de kwaliteit van het leven en zelfmanagement. Waarom is hiervoor gekozen?
19. Hoe zullen de gebruikers de vragenlijst ontvangen, aangezien dit bij de back-end hoort? 20. Er is gekozen om Apple Researchkit te gebruiken, waarom?
21. Op jullie website staat als doel voor de app: “kennis opdoen door het verzamelen van
gegevens voor eHealth doeleinden op basis van ‘big data’ en ‘machine learning’.” Wat is big data en wat is machine learning?
22. We lezen vaak in het nieuws dat steeds meer persoonlijke data wordt verzameld met nieuwe technologieën, ook op medisch gebied. Denk je dat het steeds normaler wordt voor mensen om hun (medische) data te delen?
23. Welke data wordt er in de prediabetes app verzameld? En wie heeft hier toegang tot? 24. Wat wordt er met gegevens gedaan?
92
25. Tegenwoordig wordt er meer druk uitgeoefend op de persoonlijke identiteit van de burgers, door de juiste keuzes te maken en medeverantwoordelijk te zijn gemaakt voor eigen zorg. Vind je dit een goede of slechte ontwikkeling?
26. Worden de gebruikers door het design en functies van de prediabetes app meer verantwoordelijk gemaakt voor hun eigen zorg?
27. In welke mate verwacht jij dat apps de dokter gaan vervangen? 28. Wat denk jij dat de nieuwe trends worden op het gebied van eHealth? 29. Zou je nog iets willen toevoegen aan ons gesprek?
93
Interview 4: App designer. 4 mei ‘17 om 16.00. SP1: Wat zijn precies jouw functies bij Innovattc?
SP2: Ik ben interaction designer en officieel is dat zegmaar dat je beetje de beginfase van het design doet, je denkt heel erg na vanuit de gebruiker. Je bent niet bezig met hoe het eruit ziet, of past het wel in het stijltje van het LUMC in dit geval. Alle kleurgebruik, alle vormtaal alles nog weg. Gewoon denken, welke schermen zijn allemaal nodig, welke content hebben we, wat is de tone van zo’n app? Voor ouderen heeft een app andere eisen dan voor kinderen.
SP1: En wat voor apps ontwikkel je dan vooral? Bijvoorbeeld medische apps?
SP2: Ja, dat hangt er heel erg van af. Innovattic wil wel die kant op, maar we hebben ook allerlei andere klussen.
SP1: Verschilt het heel erg om deze apps te maken?
SP2: Je moet gelijk na denken voor wie maak ik dit nou? En niet van die vind ik vet om te maken of dit ziet er wel goed uit. Ik kijk vooral naar of de app gewoon werkt, in plaats van dat hij er gewoon mooi uitziet. Dat mensen niet verdwaalt raken bijvoorbeeld in de app.
SP1: En wat heb je gestudeerd?
SP2: Industrieel design. De master en dat gaat ook wel over interaction design. Ontwerpen voor en vanuit de gebruiker. Heeft eigenlijk niks met apps te maken, maar wel met het designen voor gebruikers.
SP1: Hoe zou je het doel van de prediabetes app omschrijven?
SP2: De app is voor mensen met een verhoogd risico op diabetes en ze kunnen beter in de gaten houden wat ze eten. Maar dan wel op een vrij luchtige manier. Niet ik moet elke dag m’n schema bijhouden en het moet elke dag heel strak. Maar meer van ik eet iedere dag een appel, maar is die appel eigenlijk wel handig. Het is een soort van hulpje, maar niet te extreem, het zijn geen mensen die in levensgevaar zijn ofzo. Het is ook een beetje een leerproces zo’n app.
94
SP2: Ja dat is een hele algemene vraag… Nou de mensen zijn niet in gevaar ofzo, maar willen wel meer leren. Mensen hebben vaak niet eens door dat fruit bijvoorbeeld slecht kan zijn. Dus dan zien mensen ah dit is eigenlijk niet zo goed. En wat ik vooral wilde doen is, het leerprocess staat gewoon voorop en dat mensen niet bang zijn van kut ik moet elke dag alles bijhouden; daar heb ik gewoon echt geen zin in. Want er zijn heel veel apps die dat al doen ook. En mensen stoppen dan ook vaak na twee weken, dus het moet een beetje relaxed blijven.
SP1: Ja, en hoe zie je dat dan terug in het design?
SP2: Nou bijvoorbeeld, je hoeft niet iedere dag je schema bij te houden. Je kan dus je lunch, je ontbijt, je diner en je snacks toevoegen. Stel je voegt wat producten toe aan je ontbijt, dan zie je oh deze is rood. Je ziet nog niet hoe hoog de waarde is ten opzichte van iets anders, maar je ziet wel al van oh die is het slechtst en die staat ook bovenaan. En als je daar dan op klikt kan je wat meer leren over
cornflakes. En dan staat er, probeer een keer wat anders. De volgorde staat gerangschikt op slechter. Het is gewoon heel clean nog, rood betekent slechter.
SP1: En hoezo staan de rode producten bovenaan?
SP2: Ja, kijk hier staan nu vier dingetjes in, maar dat kan natuurlijk een lijst worden van twintig dingen. Dan zie je gewoon gelijk dit zijn de pijnpunten. Het is voor de prediabetes patiënt belangrijk dat ze de slechte dingen uit hun eetpatroon halen. Op een gegeven moment hebben ze steeds minder van die rode puntjes in hun schema staan en dan denken ze ook nu ga ik die oranje wel even
aanpakken. Het is niet zo dat alles groen moet zijn, dat is niet het doel. SP1: Waarom is er gekozen voor deze kleuren?
SP2: Ik heb eigenlijk gekozen voor vijf kleuren. Ten eerste is die gewoon super herkenbaar voor mensen. Rood is slecht. Groen is goed. Het is gewoon een soort stoplicht. Daar heb je altijd mee te maken. Als ik van blauw naar paars zou gaan, dan is dat voor mensen al moeilijker om te leren. Je ontkomt er niet aan dat je aansluit bij wat mensen al kennen. De instap is dan heel laag. Je hebt mensen die kleurenblind zijn natuurlijk, maar er zit ook een functie in die het om switched naar kleurenblindheid. Maar dat is dus ook belangrijk.
95
SP2: Met die tekstjes wordt de slechtste van vandaag uitgelicht. Gewoon 1 tip op een dag. Dat is genoeg om ff weer te weten, hier ga ik op letten. Niet je vult allemaal dingen in en dan dit moet anders, dit moet anders, dit moet anders. Dat gaan mensen toch niet onthouden. Met kruisje kan je het tekste wegklikken en dat komt die ook niet meer terug. Het is een proces, op dag één hoeven mensen niet gelijk helemaal gezond te worden. Diabetes kan jaren duren voordat je dat krijgt. En als je die app gewoon relaxed gebruikt dan kan je er wel heel veel uithalen.
SP1: En als je kijkt naar de categorieën; ontbijt, lunch, diner, snacks?
SP2: Dit is ook in samenwerking met de researcher toen trouwens gegaan. Dus dat stem je ook op elkaar af. Je kunt alles natuurlijk in een grote bak gooien, maar het is wel fijn als je kijkt, je kunt bijvoorbeeld makkelijker zien; oh mijn lunch gaat heel goed.
SP1: Werd je daar in beperkt door wat het LUMC van jou wilde en wat jij wilde doen?
SP2: Nou niet beperkt. Nee het is zeker niet beperkt, want zij zijn echt experts als het gaat om diabetes en ik weet daar helemaal niks van. Zo beginnen de meeste projecten. Ik kan gewoon apps ontwerpen en zij niet. En zij kunnen mensen helpen in ziekenhuizen en ik niet. En die twee expertises moeten gewoon bij elkaar komen. Zij kennen de patient beter dan ik zelfs. Dus ik gebruik zeker hun kennis voor het designen van de app. Je komt altijd een beetje naar elkaar toe. Dus ik zie het als een samenwerking.
SP1: Oke. En hoe heb je nagedacht over de functies?
SP2: Ja de functies zitten vooral hier (onderaan de app). Dit is typisch iets van Apple gewoon doet. Dus dat moet je ook gewoon zo doen.
SP1: Want het is een Apple style?
SP2: Ja klopt, meestal ontwikkelen we hier voor iOs en Android. Maar voor de eerste fase wilden ze op iOs richten.
SP1: Sluit het Apple design aan bij de app?
SP2: Ja zeker. Je ontwikkelt voor de doelgroep (prediabetes), maar je ontwikkelt ook, zeg maar de iPhone gebruikers zijn ook weer een doelgroep. Jij bent gewoon gewend hoe je de wekker op dit ding
96
zet. Maar als ik dan iets maak wat wel werkt maar voor jou heel raar is; van he dit knopje zit bij Apple net links. Het zijn hele kleine dingen, maar die zijn toch irritant. Als ik dit voor Android zou maken dan ziet iedereen, dit is gewoon een Apple ding.
SP1: En de functies als je het doel van de app in je achterhoofd houdt?
SP2: De core functionaliteiten daar ga ik eigenlijk niet over. Dat zegt de klant. Ze wilden een catalogus met alle producten erin, een soort dagboek, about GI en iets van challenges wilden ze. Dus dat je doelen kan stellen.
SP1: Hoe weet de gebruiker wat die moet doen met de app?
SP2: Blauw is altijd actief of klikbaar, dat is een actieve kleur. Het plusje betekend iets toevoegen. Die tabbar kennen ze van andere apps. Dus daar heb je al heel veel mee gewonnen. Maar ze moeten we een beetje leren in het begin, hoe de app werkt. Vaak krijg je bij nieuwe apps ook zo’n welkom schermpje en dit gaat er ook inkomen bij de prediabetes app. Je wilt het ook een beetje mensenlijk houden, niet alleen maar droge stof.
SP1: Ja, want hoe zorg je ervoor dat mensen de app blijven gebruiken?
SP2: Dat is een goede vraag. Daar heb ik nu denk nog niet veel mee gedaan, maar je wil vaak dat mensen het blijven gebruiken. En vaak met dieet en goede voornemens, die stranden. Dus je hebt sowieso push-berichten die je af en toe krijgt. Maar heel veel apps doen dat al. Maar daarom wilde ik de app vooral relaxed laten zijn, niet van yo je bent een dag vergeten schiet is op. Dat wil je niet. Want dan krijgen mensen juist meer afkeer van zo’n app. Er komt wel elke dag een berichtje met vergeet je dag niet af te ronden. Maar dat moet goed in balans zijn. En misschien ligt er een kleine taak bij artsen zelf. Dat de dokter ter sprake brengt of ze de app nog een beetje gebruiken. En zullen mensen zijn die het perfect zullen invullen, en andere zullen denken ja dan krijg ik maar diabetes. Je kunt ze niet dwingen en dat moet je ook niet doen.
SP1: Is de app interactief?
SP2: Een app is in principe al interactief. Maar je krijgt al feedback als iets wordt toegevoegd en je krijgt hierbij een wat menselijkere zin. De programmeurs werken gewoon met codes en om daar dan menselijke zinnen uit te krijgen, dat is soms nog wel lastig. Je wilt toch dat die app aanvoelt als een soort mens ofzo. Je moet er een beetje een band mee krijgen ofzo. Dus wat dat betreft zou ik het
97
interactief kunnen noemen. Je stopt er iets in en ‘hij’ zegt wat terug zeg maar. En voor andere app is dat helemaal niet nodig, maar voor deze denk ik wel.
SP1: En een game element?
SP2: Ja! Dat zijn die challanges. Dan zeg je over acht weken wil ik geen rode puntjes meer ofzo. Dat kan vanalles zijn, maar daar weet ik dus weer minder van. Dus je wordt hierdoor meer uitgedaagd en je kan het ook, je kunt iets winnen ofzo, maar je kunt het ook niet halen. Dus dan krijg je een soort van strijd, je speelt natuurlijk niet tegen anderen, maar je speelt dan tegen jezelf. Je wordt hierdoor
uitgedaagd en geprikkeld. En je voelt je misschien ook echt slecht; ja jezus ik heb het gewoon niet gehaald. Dat is denk ik het spelelement, er is gewoon een eindpunt.
SP1: En er wordt ook lichamelijke activiteit gemeten?
SP2: Oeh ja dat is een goede. Daar weet ik niet zoveel van af. Dat zit niet in mijn eerste designs. SP1: Lijkt het jij slim om de app te koppelen aan een social platform?
SP2: Dat is altijd goed om te implementeren denk ik. Maar het is moeilijk om in te schatten welke mensen dat willen doen. Ik zou het zelf nooit doen bijvoorbeeld. Maar die mensen zijn er wel. Maar is het de moeite en het geld waard? Ik denk dat andere health app er meer aan hebben dan deze, want is meer op jezelf gericht.
SP1: De app is uiteindelijk voor iedereen te downloaden. Maar in hoeverre worden de gebruikers door het design en de functies aangesproken als risicogroep?
SP2: Of de tone is dat zij een risicogroep zijn? Nee ik denk niet dat dat er heel erg in zit. Maar je zou het wel kunnen doen want er is nog niets aan de hand, het is niet iets om je voor te schamen. Ik vind dit niet een heel gevoelig punt ofzo. De app is wat laagdrempeliger. Ook omdat hij relaxed feedback geeft denk ik dat mensen zich niet aangevallen voelen. Het is vooral dat je je meer bewust wordt en ziet dat er alternatieven zijn die ook gewoon prima zijn. Die helemaal niet zoveel invloed hebben op jouw eetpatroon. Mensen die moeten afvallen dat ik gelijk heel extreem, maar ik denk dat het met deze app een klein verschilletje is.
98
SP2: Het is wel echt heel persoonlijk, het is echt jouw data. Maar het is geen app die heel warm en menselijk voelt als andere apps. Bijvoorbeeld hardloop simulators met een sexy vrouwenstem die je aanmoedigt, dat is het niet. Dit is een vrij functionele app, die ook gewoon heel snel werkt. Elke keer als je warmte toevoegt kost dat ook meer stappen of meer tijd. Om vooral niet teveel tot last te zijn, overzichtelijk, rustig, duidelijk en informatief.
SP1: Juist omdat mensen met prediabetes zich nog niet ziek voelen, hoe zou de app door het geven van feedback en informatie het juiste effect hebben?
SP2: Dat zit hem vooral in deze tekstjes, en de tekstjes die bij de producten zelf staan. De teksten maken we vaak niet zelf, maar is de taak van de ander. Maar hier wordt echt duidelijk weergegeven, je moet echt niet die watermeloen eten als je slim bent. Niet van eet het niet, maar er zijn gewoon
alternatieven die goed zijn. De motivatie ligt uiteindelijk altijd bij jezelf, maar je kunt wel zien als je gewoon die app bijhoud en je ziet elke keer die rode stippen staan, ja dat voelt natuurlijk niet goed. Ja ho ik eet gewoon niet goed, als ik zo doorga dan krijg ik gewoon diabetes. Je ziet gewoon heel helder hoe je eet. ‘You ‘can’ try this… dus je wordt wel gemotiveerd voor iets anders. Het staat er gewoon feitelijk zonder een waardeoordeel. En of je er iets mee doet of niet is dan toch aan jou.
SP1: Voordat mensen de app kunnen gebruiken moeten zij een vragenlijst invullen over de kwaliteit van het leven en zelfmanagement. Waarom precies?
SP2: Oh dat zou kunnen. Het is echt december dat ik hier voor het laatst aan heb gewerkt. Maar ik denk dat je soms wat meer van de patiënt wil weten. En dat je misschien ook, nadat die app gebruikt is dat je dat weer kan vragen. Je wilt gewoon wat meer persoonlijke informatie van iemand.
SP1: Hoe zullen de gebruikers de vragenlijst ontvangen, aangezien dit bij de back-end hoort?
SP2: Ja dat is een goede, want tegenwoordig is het een enorm die met privacy enzo. Sommige mensen zijn heel huiverig, die willen absoluut niet dat data verzamelt word. Maar ik denk als het op aanraden van je huisarts is en het gaat via het ziekenhuis en het gaat over je eigen gezondheid dat je dan sneller ja zegt.
SP1: Er is gekozen om Apple Researchkit te gebruiken, waarom?
SP2: Researchkit is vrij nieuw, en heeft als doel om allemaal apps samen te laten werken, die met gezondheid te maken hebben. En voordelen zijn, voor al deze apps kan de data worden gecombineerd.
99
En meer en meer gaan ziekenhuizen het ook gebruiken. Mensen hebben een telefoon thuis en kunnen zelf veel makkelijker dingen invullen. Hoeven niet daarom steeds naar het ziekenhuis toe. Dus je ziet gewoon dat er heel veel potentie ligt bij researchKit. Je hebt dus niet allemaal losse appjes, van hoe oud ben je etc. maar dat gaat allemaal in een keer. De drempel is vrij laag om een nieuwe app te