Aanbevelingen vervolgonderzoek

Dit onderzoek heeft getracht is getracht het gebrek aan empirische toetsten tussen de beschikbare literatuur met betrekking tot risicomanagement en de sectie risicoverslaggeving in jaarverslag van Nederlandse beursgenoteerde ondernemingen te verkleinen. Hierbij zijn de grootte van de onderneming, het risicoprofiel van de onderneming en wel of geen beursnotering in de Verenigde Staten als verklarende

variabelen meegenomen. Soortgelijk onderzoek heeft al plaatsgevonden in andere Europese landen als het Verenigd Koninkrijk en Italië. Een mogelijk aanknopingspunt voor vervolg onderzoek is het dieper ingaan op verschillen tussen landen, waarbij een onderscheid moet worden gemaakt tussen landen met het Angelsaksische model en landen met het Rijnlands model. Om de kennis over risicomanagement / risicoverslaggeving te vergroten zou er naar verschillen kunnen worden gezocht die naar voren komen, wanneer de genoemde risico’s in de sectie risicoverslaggeving met elkaar worden vergeleken. Dergelijk onderzoek zou wellicht verschillen aantonen tussen landen met het Angelsaksische model en landen met het Rijnlands model, waarmee nieuwe inzichten verkregen kunnen worden over variabelen die risicoverslaggeving in verschillende landen beïnvloeden.

In dit onderzoek is een positief verband gevonden tussen de omvang van de sectie risicoverslaggeving en een beursnotering in de Verenigde Staten. Echter is er geen verband gevonden tussen het aantal genoemde risico’s en een beursnotering in de Verenigde Staten. Vervolg onderzoek zou zich op deze hypothesen kunnen richten en het onderzoek verdiepen om zo mogelijk betere resultaten te genereren die een aanknopingspunt bieden om de verbanden beter te verklaren.

Daarnaast is in dit onderzoek de invloed van de financiële crisis op de sectie risicoverslaggeving onderzoek. Het belangrijkste resultaat hierbij was dat er in de crisisjaar 2008 en significant meer risico’s zijn genoemd in de sectie risicoverslaggeving dan in het crisisjaar 2009. Vervolg onderzoek zou zich erop kunnen richten om dit verschijnsel te verklaren. Mogelijke aanknopingspunt hierbij is het feit dat risico’s in 2008 makkelijker te benoemen waren dan in 2009. Een andere mogelijke verklaring die in ogenschouw genomen kan worden is dat ondernemingen in eerste instantie wel meer risico’s opnemen in sectie risicoverslaggeving om de informatieasymmetrie te verkleinen en vervolgens dit niet doorzetten maar alleen kwantitatief meer blijven rapporteren om de indruk te wekken dat zij er alles aan doen om de informatieasymmetrie te verkleinen, terwijl in werkelijkheid kwalitatief gezien dit niet het geval is.

7. Referenties

Ahmed, K., Courtis, J.K., (1999). Associations between corporate characteristics and disclosure levels in annual reports. British Accounting Review, vol 31, p35–61.

Akerlof, G., (1970). The market for ‘lemons’: quality uncertainty and the market mechanism. Quarterly Journal of Economics, vol 90, p629–650.

Arrow, K., (1971). Essays in the theory of risk bearing. Markham, Chicago.

Beattie, V., McInnes, B., Fearnley, S. (2004). A methodology for analysing and evaluating narratives in annual reports: a omprehensive descriptive profile and metrics for disclosure. Accounting Forum, 28 p205–236.

Beretta, S., Bozzolan, S., (2004). A framework for the analysis of firm risk communication. The International Journal of Accounting, vol 39, p 265–288.

E IN PRESS

Bessis, J., (2002). Risk Management in Banking. Wiley, Chichester.

Botosan, C.A. (1997). Disclosure level and the cost of equity capital, The Accounting

Review, vol 72, p323-349.

Coates, J.C., (2006). A Short Critique of Selected Empirical Studies of the Sarbanes- Oxley Act. Unpublished Paper.

Code Tabaksblat, (2003). Dutch corporate governance code: Principles of good corporate governance and best practice provisions. Corporate governance code

monitoring committee.

De Loach, J. W., (2000). Enterprise-wide risk management: Strategies for linking risk and opportunities. Prentice-Hall, Londen.

Droogsma, J., (2009). Risicomanagementsystemen in de praktijk, kwaliteitsbepalende factoren, stand van zaken en ontwikkelpunten. Maanblad Accountancy en Bedrijfseconomie, vol 83, p262-272.

Emanuels, J., de Munnik, W.G., (2005). Enterprise Risk Management als risicobeheersingssysteem, een praktische uitwerking van het risicomanagement proces.

MCA tijdschrijft voor organisaties in control, p30 – 37.

Emanuels, J., Van Leeuwen, O., Walage, P., (2004). Internal Control volgens Sarbanes-Oxley: Overzicht en praktische betekenis. Management Control & Accounting, vol 78, p348 – 355.

Firth, M., (1979). The effect of size, stock market listings, and auditors on voluntary disclosure in corporate annual reports. Accounting and Business Research, vol 9, p273– 280.

Jensen, M., & Meckling, W. (1976) Theory of the firm: Man- agerial behavior, agency costs, and ownership structure. Journal of Financial Economics, vol 3, p305-360.

Hackston, D., Milne, M.J., (1996). Some determinants of social and environmental disclosures in New Zealand companies. Accounting, Auditing and Accountability

Journal, vol 9, p77–108.

Helbok, G. and C. Wagner. (2006a). Determinants of operational risk reporting in the banking industry. Paper SSRN. (retrieved March 14, 2009 from http://papers.ssrn.com/sol3/papers.cfm?abstract_id=425720)

Healy, P.M. and K.G. Palepu. (2001). Information asymmetry, corporate disclosure, and the cost of capital markets: A review of the empirical disclosure literature, Journal of

Holsti, O.R., (1969). Content Analysis for the Social Sciences and Humanities.

Addison-Wesley, London.

Hossain, M., Perera, H.H.B., Rahman, A.R., (1995). Voluntary disclosure in the annual reports of New Zealand companies. Journal of International Financial Management and

Accounting, vol 6, p69–85

Krippendorff, K., (1980). Content Analysis: An Introduction to Its Methodology. Sage,

Beverly Hills.

Krippendorff, K., (2004). Content Analysis: An Introduction to Its Methodology, second ed. Sage, Beverly Hills.

Linsley P.M., Shrives P.J., (2006). Risk reporting: A study of risk disclosures in the annual reports of UK Companies. The British Accounting Review, vol 38, p 287 – 404. Lupton, D., (1999). Risk. Routledge, London.

Malone, D., Fries, C., Jones, T., (1993). An empirical investigation of the extent of corporate financial disclosure in the oil and gas industry. Journal of Accounting, Auditing

and Finance, vol 8, p249–273.

Power, M., (2004). The Risk Management of Everything: Rethinking the Politics of Uncertainty. Demos, London.

Renes, R.M., (2004). Zonder interne beheersing geen corporate governance. Accounting, nr vol 9, p 20 - 27.

Ross, S.A., Westerfield, R.W., Jaffe, J., (2008). Corporate Finance: Core principles and applications. McGraw-Hill Education, Europe.

Solomon, J. F., Solomon, A., Norton, S. D., & Joseph, N. L. (2000). A conceptual framework for corporate risk disclosure emerging from the agenda for corporate governance reform. British Accounting Review, vol 32, p447–478.

The Committee of Sponsoring Organizations of the Treadway Commission (1992). Internal Control – Integrated Framework.

The Committee of Sponsoring Organizations of the Treadway Commission (2004). Enterprise Risk Management – Integrated Framework.

Watson, D., Head, T., (1998). Corporate Finance Principles and Practice. Financial

Times Management, London.

Wilson, R. (1968). On the theory of syndicates. Econometrica, vol 36, p119-132.

Jaarverslagen

AEX AMX Jaar

Ahold Aalberts Industries 2007, 2008, 2009

Akzo Nobel AMG 2007, 2008, 2009

ASML Arcadis 2007, 2008, 2009

Bam Groep ASM International 2007, 2008, 2009

Boskalis Crucell 2007, 2008, 2009 Corio CSM 2007, 2008, 2009 DSM Draka Holding 2007, 2008, 2009 Fugro EuroCommercial 2007, 2008, 2009 Heineken Heijmans 2007, 2008, 2009 KPN Imtech 2007, 2008, 2009 Philips Logica 2007, 2008, 2009 Randstad Nutreco 2007, 2008, 2009

Reed Elsevier Ordina 2007, 2008, 2009

SBM offshore Ten Cate 2007, 2008, 2009

Shell USG People 2007, 2008, 2009

TNT VastNed Retail 2007, 2008, 2009

Tom Tom Vopak 2007, 2008, 2009

Unilever Wavin 2007, 2008, 2009

8. Bijlagen