IJZERWERKEN
Bevordert deugdelijke las
N.V. EERSTE VLAARDINGSE VERFFABRIEK
VLAARDINGEN
Telefoon 3692
MAANDORGAAN
NAADLOZE STALEN BUIZEN
N.V. Rijnstaal
vlh J, W. OONK & CO.
ARNHEM Postbus 42
VAN DE JONGEREN ORGANISATIE VRIJHEID EN DEMOCRATIE
Tel. 24941/45QUO VAD IS VRI-JE WERELD?
Moefen wij wanhopen of zijn er inderdaad nog perspectieven ? QP
het moment, dat dit blad verschijntis er waarschijnlijk op het terrein van onze nationale politiek een belang- rijke beslissing gevallen. Wij doelen op de parlementaire behandeling van de wet op de kinderbijslagverzekering.
Wij kunnen ons voorstellen, dat het ver- loop van de debatten door een ieder, die maar enige politieke belangstelling heeft met spanning is gevolgd. Immers, er zat de mogelijkheid van een kabinetscrisis in.
Belangrijke zaken voorwaar. Doch zij zijn slechts een bagatel, vergeleken bij de in- ternationale politieke ontwikkeling, die ongetwijfeld, vooral de laatse weken ern- stige zorgen baart.
Waar gaat de wereld heen, zo vragen wij ons allen af. Zal de kwestie Berlijn tot een nieuwe wereldoorlog voeren of zal het re- delijk verstand tenslotte toch nog zege- vieren?
Niemand kan hierop op dit moment het juiste antwoord geven.
Maar zorgen maken wij ons en terecht.
* * *
Qe pers is doorgaans ook al zeer som- ber in haar commentaren, op een enkele uitzondering na en het is aan een van deze uitzonderingen, dat wij op deze plaats aandacht willen schenken. Wij doe- len hier op een meer dan voortreffelijke beschouwing van de bekende Amerikaan- se journalist Walter Lippmann in de Volkskrant.
"Vv·e he"ooen een stortvloed van slecht nieuws gehad", zo schrijft hij, "en de tijd is aangebroken om uit te maken, of we dit onder ogen zullen zien en er lering uit trekken, of dat we ervoor zullen terug- deinzen en zullen vervallen in 'n neurose van zelfmoordneigingen''.
Wij laten Lippmann nu verder aan het woord, die zijn voortreffelijke analyse al- dus vervolgt:
"Er zijn er te veel onder ons, die ontstemd en teleurgesteld gereed zijn toe te geven dat Kroetsjef gelijk heeft, als hij voorspelt dat het communisme de wereld aan het veroveren is en dat we behalve oorlog geen middelen hebben dit tegen te houden. Ik geloof dat dit defaitisme absoluut verkeerd en overbodig is. Het is gegrond op een misvatting en verkeerde uitleg van het- geen er is gebeurd sinds de tweede wereld- oorlog en van wat er op het ogenblik ge- beurt. De kern van de vergissing is dat we de overeenkomst zoeken in plaats van het onderscheid tussen de communistische beweging die banden met Moskou en Pe-
king nastreeft en de wereldwijde bewegin- gen van sociale hervorming en sociale re- volutie, die bijna overal streven naar na- tionale onafhankelijkheid en die los willen staan van de grote mogendheden.
*
*
*K
roesjef hoopt en verwacht dat hij alle hervormingsbewegingen en alle revoluties zal kunnen leiden en dirigeren.We spelen hem precies in de kaart als we ons zelf identificeren met de tegenstanders van de verandering in plaats van met de leiders van de verandering.
Voor degenen die denken dat Laos en Zuidoost-Azië "verloren" zijn en dat zoals in een domino-:;;pel al de Aziatische landen en het hele gebied van de Stille Oceaan verloren zullen gaan, zou ik de aandacht willen vestigen op Egypte. Slechts weinig jaren geleden- om precies te zijn in 1955 - werd ons verzekerd, dat Egypte en Syrië en Irak en al de olie van de Perzische Golf en het Suez-kanaal "verloren" waren of "verloren" zouden gaan. Egypte had wapens gekregen van Tsjechoslowakije, het kreeg hulp van de Sovjet-Unie voor het bouwen van de Asoean-dam, het na- tionaliseerde het Suez-kanaal en alles was
"verloren".
* * *
En kijk nu eens. Syrië en Irak en de Perzische Golf zijn niet communis- tisch. Egypte blijft zijn communisten in de gevangenis zetten. Kroesjef heeft Egypte openlijk aangevallen. President Nasser roept een congres bijeen van neutrale lan- den die de leiding van Moskou niet aan- vaarden. Egypte heeft een beslissende rol gespeeld in het tegenhouden van de stroom van Russische wapens naar de rebellen in Kongo. En kijk na Egypte eens naar het Nabije Oosten. Kijk naar Guinea, dat zes maanden geleden als "verloren" werd af- geschreven. Het is niet verloren ondanks de verschillende honderden Russische technici die er nog steeds zijn. Waarschijn- lijk is het ten dele zelfs niet verloren, juist omdat de Russische technici die er verblijven, zich zo impopulair hebben ge- maakt. In elk geval zijn de kansen gunstig, dat Guinee uiteindelijk één lijn zal trek- ken met de rest van onafhankelijk Afrika als een neutrale staat. Het lijkt er nu zeer veel op, dat heel Noord-Afrika, van Ma- rokko tot Egypte, de neutrale richting zal kiezen en zal weigeren door Moskou over- heerst te worden of richtlijnen te aanvaar- den uit Parijs of Washington.
Ik geloof, hoe dan ook, niet dat Cuba "ver- loren" is en ik heb de sterke indruk dat Kroesjef Cuba nog lang niet als zo "verlo- ren" beschouwt als bijvoorbeeld een sena- tor Smathers dat doet. Want Cuba ligt even ver van Moskou als Laos van Washington. Na verloop van tijd, en dat hoeft niet noodzakelijk een hele lange tijd te zijn, zal de Cubaanse revolutie zich weer aansluiten bij de gemeenschap van Ameri- kaanse staten. Dat zal ze doen, omdat ze nergens anders heen kan.
De vooruitzichten voor de toekomst gaan niet in de richting van een communisti- sche overheersing van de wereld. De voor- uitzichten voor de toekomst zijn sociale hervorming en soèiale revolutie in de rich- ting van het einddoel: nationale onafhan- kelijkheid en gelijkgerechtigheid van het individu. In deze historische tendens zal Kroesjef alleen dan "de locomotief van de historie" zijn, zoals hij zich zelf zou heb- ben genoemd volgens een verhaal van de heer Alsop, als wij onszelf opwerpen als de stootblokken van de geschiedenis.
*
*
*Wat is de les uit al deze bevindingen?
In wezen is dit de les, dat er, zoals president Kennedy onlangs zei, een we- reldomvattende sociale opstand aan de gang is die de communisten niet in het le- ven roepen, maar waar ze profijt van ho- pen te trekken. Als we voor ons zelf een politiek kiezen tegen deze wereldomvat- tende beweging van sociale hervor-ming in, dan zullen we de koude oor log ver liezen en de verwachting van Kroesjef zal wer- kelijkheid worden. Als we daarentegen vriendschappelijk staan tegenover de be- wegingen van sociale verandering en deze met actieve maatregelen steunen, zullen de leiders ervan zich niet aan Moskou on- derwerpen, omdat ze zich niet aan Moskou behoeven te onderwerpen. Ze wensen zich niet aan Moskou te onderwerpen, omdat hetgeen ze verlangen onafhankelijkheid is."
* * *
Tot zover Walter Lippmann, die ons met zijn voortreffelijke beschou- wing een hart onder de riem steekt.
Wij hebben aan zijn woorden niets toe te voegen en daarom is ons hoofdartikel dan ook weinig oorspronkelijk.
Wij meenden er evenwel goed aan te doen de woorden van Lippmann aan onze lezers ter overdenking door te geven.
Zij zijn het overwegen ten volle waard.
G.S.
WE RI{ TIJD EN WERiiGELEGENHEID
Voor ons jongeren is de ontwikkeling ·van levensbelang
Het is nog te vroeg om het lopende jaar te kwalificeren. Op het moment dat d·ez,e regels geschrev,en werden moest het d·ebat over de kinderbijslag nog worden gehouden en wilde ne Volkskrant nog steeds niet geloven dat het compromis haalbaar zou zijn ·en het kabine·t niet zou kunnen vallen op deze netelige zaak en ·er (dus) niet gerekend (·en gehoopt) behoefd·e te worden op een and·ere regeringscombinatie. ne omzwaai in de C.H.-gelederen werd (nog) niet vertrouwd of hij frustre,erde de wens,en. Nu U dez.e bijdrage leest is de zaak al beklonken. En dan blijv,en er genoe.g politieke onzekerheden in het komende halfjaar. We moeten de Kerst voorbij zijn om over een kwalificatie te kunnen beraadslagen. Gaat alles verder naar wens, dan zal 1961 ongetwijfeld als "het jaar van d·e vijfdaagse werkweek" ·de historie ingaan.
De liberale senator Van Riel heeft ons gewaarschuwd dat de aanpas- sing wel een hele tijd zal vergen.
Wie echter het politiek jongerenfo- rum "Jeugd in persoon" voor de t.v.
heeft gezien en gehoord, weet dat het nogal meevalt. De heren hadden er geen moeite mee. Onze vriend Gab Dorsman b.v., het is prettig het te weten, houdt zich de zesde dag onledig met karweitjes onder het motto "doe het zelf" en de resteren- de tijd spandeert hij aan "bijlezen".
Hij besteedt de dag derhalve nuttig, we hadden het trouwens niet an- ders verwacht. Een bijgelezen Gab is voor de club even waardevol als de karweitjes-echtgenoot voor zijn gade.
Toch hebben wij iets tegen dat "doe het zelf". Wij geloven n.l. niet dat gespreksleider mr. Hiltermann - inquisiteur zouden we ook kunnen zeggen - gelijk krijgt en dat zater- dagse karweitjes 's maandags door een vakman moeten worden vol- tooid. Gab is daarvoor veel te han- dig. En hij niet alleen. De heren zelfdoeners leren het wel. En daar- in zit een zeker bezwaar. Wat zij doen, kan een vakman niet doen. Of- wel, zelfdoen gaat ten koste van de werkgelegenheid van de professio- nele klusjesman. Een behanger, een timmerman, een tuinman en een schilder zijn duur. Daarover wordt door de patiënten snel geklaagd, je kunt het beter, bedoeld is goedkoper, zelf doen. En men krijgt er nu de tijd voor. Het hoge uurloon kan overi- gens toch niet zo verwonderlijk zijn, voor zichzelf streeft men er na en accepteert men het als van zelfspre- kend.
Ceen klusjesman
trekking tot de arbeidsmarkt geen verandering op, in de huidige situa- tie niet. Er is daarvoor (nog) een te groot tekort. Men zou het zo kun- nen zeggen, dat wij ten aanzien van de mechanisering en automatisering een achterstand hebben. Een opmer- king die men niet al te letterlijk, laat staan denigrerend voor onze industrie moet nemen.
In Amerika is de situatie .anders.
Daar is werkloosheid, en niet alleen door een terugslag in de economische gang van zaken, recessie heet dat deftig. Ook - en dat is erger - structureel kampt Amerika met een tekort aan werkgelegenheid. Ook voor de recessie, .aldus de regering Kennedy, lag de werkloosheid niet beneden de vijf procent (drie pro- cent achten de geleerden normaal en aanvaardbaar). Het zal de Ameri- kaanse bewindslieden niet meevallen om het percentage tot vier terug te brengen, zoals zij zich ten doel stel- len. Kennedy's regering komt met zijn streven om werkgelegenheid te scheppen in conflict met de bedrij- ven. Die hebben de laatste jaren enorm gemechaniseerd en geauto- matiseerd en dat legt geen wind- eieren. Zij voelen er begrijpelijk en terecht niets voor de klok terug te draaien en de ontwikkeling te rem- men.
Men vergisse zich niet in het effect van de mechanisatie en automatise- ring. In de Amerikaanse staalin- dustrie doen nu 250.000 man het werk waarvoor 12 jaar geleden 500.000 man nodig waren. De auto- mobielindustrie in de V.S. werd door de recessie vrij ernstig getrof- fen, zij komt nu weer op gang, maar 160.000 arbeiders behoeven niet te- rug te keren in de fabrieken door de rationalisering van de produktie.
In de laatste vijf jaren is op de Amerikaanse kantoren een kwart van de betrekkingen komen te ver- vallen door het invoeren van elek- tronische machines. Men berekent dat in de komende vijf jaren nog vier miljoen (!) werknemers overbo- dig zullen worden.
Amerikaanse cijfers. Zeker, de ver- houdingen in ons land liggen anders,
nog anders tenminste, maar men moet toch ook niet overdrijven wan- neer men oreert over de enorme in- dustrialisatie in de States, zoveel zijn we hier nu ook weer niet ach- ter.
De betrekking tussen werktijd en werkgelegenheid is nu duidelijk.
Door de grote werkgelegenheid is verkorting van de werktijd te berei- ken. Dat dwingt tot mechanisatie, rationalisatie, automatisering. En dat doet de werkgelegenheid relatief dalen. Dat alles is in onze situntie niet erg, integendeel, want dat be- tekent dat de spanning afneemt.
Maar in een andere situatie kan het tot bijzonder vervelende structurele werkgelegenheidsproblemen leiden, die noch door terugdr.aaien van de klok, noch door een vierdaagse werkweek zijn op te lossen.
Hier ligt nu het bezwaar tegen het zelfdoen. Wanneer de werkgelegen- heid in de industriële takken rela- tief afneemt, is het niet zonder be- denkingen om ook in de diensten- sector de werkgelegenheid te ver- minderen. En - theoretisch mogelijk niet helemaal juist - het behangen door een behanger willen wij zien als een dienstverlening. Bovendien wordt de dienstverlening voor het overgrote deel betoond door de (kleine) middenstand, die het moei- lijk genoeg heeft en die wij niet graag de dupe van de vrije zaterdag zien worden. In dit verband is de
"snabbel" van de vijfdagenwerken- de behangersknecht uiterst beden- kelijk.
Er komt bij dit alles nog een factor die niet bevorderlijk is voor de werkgelegenheid. Dat is de integra- tie of concentratie van bedrijven.
Een van bedrijfsoogpunt uit gezien volkomen begrijpelijk en juist stre- ven in een Europa dat economisch naar een eenheid groeit. Amerika geeft ook hier de les. De werkloos- heid ligt er lager dan het nationale gemiddelde in Madison (dat is in de staat Wisconsin), in Stamford (in Connecticut), in Ohama (Nebraska) en op Hawaii. Deze plaatsen hebben één ding gemeen: ze zijn voor de welvaart niet afhankelijk van één enkele (tak van) industrie.
In Amerika
Deskundigen in de V.S. zijn van oordeel dat voorwaarde voor welva- rende gebieden nu en in de toekomst is, een gevarieerde industriële be- drijvigheid met tientallen kleine be- drijven en een grote ontwikkeling in de dienstenverlenende sector: be- stuursapparaten, financiële instel- lingen, toerisme ook.
Wij leven vandaag in een "wel-
vaart". De gevolgen, niet de oorza- ken van de welvaart echter - me- chanisering, korter werken - , kun- nen bij kerend getij hun prijs nog opeisen. Dan is het (weer) de kleine man die het gelag betaalt. Pessi- misme dus? Nee, dat niet. Maar dat de medaille twee kanten heeft wordt in de welvaartsroes gemakkelijk vergeten. Korter werken is een symptoom van een structurele ver- andering in de maatschappij, in het economisch leven meer speciaal.
Voor ons jongeren is de ontwikke- ling van levensbelang, daar is waar- lijk geen woord teveel mee gezegd.
Daarom doen wij goed ons de pro- blemen te realiseren en ons te bera- den op oorzaak en gevolg van de vrije zaterdag en haar besteding.
dBo.
Z.O. Drente besprak
het rassenvraagstuk
Op zaterdag 3 juni j.l. hield de J.O.V.D. afdeling Zuid-Oost Drente een bijeenkomst in zaal Grevink te Emmen.
De voorzitter, Roelof Lanting, sprak het welkomstwoord.
Hij had het genoegen het woord te geven aan de heer K. J. Junius Ingerman, die vertelde over de Kongo en het rassenvraagstuk en het met ons besprak.
De heer Ingerman is verbonden aan het Koninklijk Instituut voor de Tropen te Amsterdam.
Spreker nam ons mee naar de Kon- go, waar hij met zijn gezin temid- den van de negerbevolking heeft gewerkt. De negers zijn betrouwbare mensen, die gruwelijk zijn mishan- deld en nu zelf in opstand komen.
Hij vertelde een kerkdienst te heb- ben bijgewoond voor negers. De predikant bad voor de blanken: Onze Vader ... en voor de negers: De Vader ... .
Verschrikkelijk, zijn zij dan geen kinderen van God?
Spreker nam ons ook mee naar Lambarene, waar dr. Albert Schweitzer werkt. Een zeer nobel mens, die alles doet in het belang van zijn patiënten.
Na de pauze toonde de heer Inger- man een schitterende kollektie dia's over het werk en het leven van de negerbevolking.
Bizonder jammer was het, dat deze zeer leerzame avond maar door zo weinig J.O.V.D.'ers werd bezocht.
Toen de voorzitter tegen midder- nacht de avond sloot, hadden we allen heel wat meegenomen, om nog eens te overdenken.
Nu zal men ogenblikkelijk tegenwer- pen: er is toch volop werk, men kan geen mens krijgen, ook geen klus- jesman, of het moest er een met een vrije zaterdag zijn. Inderdaad, in de huidige situatie staat geen zelfdoe- ner een vakman in de weg. Er is een tekort aan werkkrachten in schier iedere branche. Maar wie ga- randeert dat die situatie zo blijft?
Juist de werktijdverkorting kan hier via een omweg verruimend werken.
Voorwaarde voor de invoering van een vijfdaagse werkweek is een handhaven van de produktie door opvoering van de produktiviteit. De .arbeidstijdverkorting is een wel- vaartsverschijnsel. In een periode van grotere werkloosheid is het voor de werknemers, vertegenwoordigd door de vakbonden, heel wat moei- lijker werktijdverkorting te bedin- gen. In een krappe arbeidsmarkt dus een streven naar werktijdver- korting. Dat betekent dat de werk- gever, de fabrikant moet zorgen voor een produktiemethode die met minder manuren evenveel en als het kan meer produkt oplevert. Hij moet zijn produktieproces mechani- seren. In ons land levert dat met be-
I I I
.-ers
geven door hun lidmaatschap blijk van maatschappelijke ver- antwoordelijkheid. De NRC is voor hen een bij uitstek ge- schikt dagblad voor het vergaren van betrouwbare gegevens betreffende alles wat onze samenleving beroert; een uiter- mate geschikt middel bij een onafhankelijke opinievorming.Vraagt de NRC vrijblijvend op proef als U nog geen abonnee bent.
NIEUWE ROTTERDAMSE COURANT
POSTBUS 824, ROTTERDAM, TELEFOON: 111.000
MARGINALIA
Bruins Slot (I)
f~P een A.R.-vergadering
\:../ heeft de heer Bruins Slot o.a. gesproken over de commer- ciële televisie. Hij is er tegen.
Dat wisten we al. Maar waarom is hij tegen? Omdat de N.C.R.V.
dan zou gaan verdwijnen!
"Als de OTEM televisiezendtijd krijgt, betekent dit de onder- gang van de N.C.R. V." En daar- om moet de OTEM dus geen zendvergunning krijgen.
Wij vragen ons zo langzamer- hand wel af in welke bochten de tegenstanders van commer- ciële televisie zich wringen om die tegen te houden. Waar om zou de N.C.R.V. moeten ver- dwijnen als er commerciële t.v.
komt? Er wordt dan toch op twee kanalen uitgezonden?
Dat de kijkers dan het commer- ciële programma zullen ver- kiezen boven het N.C.R.V.-pro- gramma is iets wat ook wij ver- wachten. . . . Wat dat betreft voelt de heer Bruins Slot de si- tuatie wel goed aan. Maar dat de N.C.R.V.-zuil zou gaan ver- dwijnen kunnen wij ons in onze stoutste dromen niet voorstel- len. Zulke instellingen handha- ven zich altijd bijzonder hard- nekkig ....
Bruins Slot (11)
/~m de commerciële televi-
\:..J sie afschrikwekkend voor voor te stellen, beijveren de tegenstanders hiervan zich al- tijd om de Amerikaanse com- merciële televisie ten tonele te voeren. De heer Bruins Slot bleef hierin niet achter.
Dit is echter een vals argument als het gaat om commerciële televisie in Nederland. Met na- me de OTEM heeft uitdrukke- lijk gesteld, dat ze niets van het Amerikaanse sponsorsysteem wil weten. Zij heeft duidelijk naar voren gebracht, dat de programmering en de reclame in gescheiden handen zou moe- ten komen.
Niettemin komen de tegenstan- ders van de commerciële televi- sie steeds weer met de Ameri- kaanse t.v. aandragen. Waar- om? Misschien omdat ze geen werkelijk goede argumenten tegen commerciële t.v. kunnen aanvoeren.
Zwak
lfls men het politieke beeld
~ in de Tweede Kamer t.a.v. de commerciële televisie op het ogenblik bekijkt, dan is er geen meerderheid voor com- merciële t.v. te vinden. De Par- tij van de Arbeid verdedigt de belangen van de V ARA, de A.R.
de N.C.R.V. en de K.V.P. (voor het grootste deel) de K.R.O.
En waarom deze krampachtige houding? Staan de omroepver- enigingen werkelijk zo zwak in
hun schoenen, dat ze iedere vorm van concurrentie willen vermijden?
Deze omroepverenigingen wil- len nu echter ineens zelf de re- clame voor de t.v. brengen.
Jaren hebben ze er tegen ge- ageerd, maar nu ze het "OTEM- spook" zien, willen ze zelf die
"goedkope en verderfelijke re- clame" gaan uitzenden. Dan hebben ze hun zin. De concur- rentiemogelijkheid is uitgescha- keld en alles hebben ze in eigen handen.
Referendum
qo
ij zijn ervan overtuigd, dat de Tweede Kamer t.a.v. de commerciële televisie niet het standpunt van het Ne- derlandse volk vertegenwoor- digt. Uit allerlei opinieonder- zoekingen blijkt, dat het Neder- landse volk in overgrote meer- derheid betere t.v. wil en dit verwacht te krijgen als er con- currentie komt door middel van de commerciële televisie.Niettemin ziet het er naar uit, dat de volksvertegenwoordigers - die stemmen zonder last of ruggespraak! - de belangen van de omroepverenigingen la- ten prevaleren boven die van het Nederlandse volk.
Er zitten gevaarlijke kanten aan een referendum, o.a. door de demagogische vraagstelling die kan worden geformuleerd. Toch vinden wij het jammer, dat er in de Nederlandse Grondwet geen mogelijkheid tot een refe- rendum wordt gegeven. Een dergelijke volksuitspraak over de commerciële televisie zou werkelijk laten zien hoe het Ne- derlandse vplk er over denkt.
Luns
Cl~ eel Nederlanders vinden
-v
het prachtig op politici te schimpen. Bij een glas sherry en een bitterbal gàat zo'n kraakrede er goed in. Onze po- litici behoren tot de slechtst betaalde ter wereld. Met name parlementsleden verdienen in andere landen aanzienlijk meer.Onze ministers verdienen rond
f
38.000. Het is duidel~jk, dat deze mensen in het bedrijfsle- ven veelvouden van deze bedra- gen zouden kunnen verdienen.In het bijzonder een minister van Buitenlandse Zaken kan van zijn salaris niet rondkomen.
Een naar onze mening verwer- pelijke toestand. Dat er niette- min mensen gevonden worden, die voor een geringe vergoeding of helemaal geen vergoeding een zware werkkring verkiezen is iets waar het Nederlandse volk deze mensen zeer dankbaar voor moet zijn.
Het is bekend, dat geen één volk zijn regeerders dankbaar is; ondankbaarheid is het loon voor iedere politicus. Zijn am-
kracht moeten vormen.
Toen minister Luns in het mid- den van deze maand plotseling onwel werd in de Tweede Ka- mer is het echter b~j velen dui- delijk geworden, dat het toch niet zo prettig is om minister te zijn. Minister Luns werkt soms zestien uur per dag. Werk, dat veelal gepaard gaat met grote spanningen. Dat houdt niemand uit. Minister Luns vond het niettemin nodig. Hij heeft zeer goed tegenspel gege- ven t.a.v. De Gaulle inzake het Europa der Zes. Hij heeft een brug geslagen tussen de Zes en de Zeven. Wij kunnen hem hier niet dankbaar genoeg voor z~jn.
Wij hopen, dat hij weer spoedig hersteld zal z~jn en zijn waarde- vol werk zal kunnen hervatten.
Die Nederlanders, die altijd schimpen op politici hebben naar wij hopen door de ineen- storting van minister Luns een ander beeld van het werk van onze bewindslieden gekregen.
Vrijheid
C7'\ e vijfdaagse werkweek
~ brengt tal van proble- men met zich mee. Dat was te verwachten en het zou niet erg zijn als er op verschillende punten een soepele overgangs- regeling zou zijn.
De deurenfabriek van Bruyn- zeel raakte door de vijfdaagse werkweek in ernstige moeilijk- heden. De onmisbare deuren voor de nieuwbouw konden niet meer op tijd worden afgeleverd.
De directie vroeg toen aan haa·r personeel of het op basis van vrijwilligheid toch op zaterdag- morgen wilde komen werken.
Twee weken ging dat goed. De derde zaterdagmorgen werd het verboden door de Arbeidsin- spectie.
De arbeiders kunnen wel in een ander bedrijf gaan werken. Ze mogen ook tien-en-een-half uur per dag bij Bruynzeel werken, maar niet op zaterdagmorgen.
Wij vragen ons af wat er op dit punt nog van de vrijheid over is. De woningzoekenden - de jongeren dus - zijn hier het ernstigst door getroffen. Wij hopen van harte dat de liberale bewindslieden in deze kwestie zullen ingrijpen. Het Kabinet- De Quay heeft bij haar optre- den meer vrijheid beloofd. Wel maak het waar, heren bewinds-
lieden! F. A. H.
Te gast bij de Deutsche Ju nodemokraten
In het schitterend gelegen plaatsje Plän werd van 9 t/m 11 juni een conferentie gehouden met de Euro- pese jeugd, waarbij verschillende politieke richtingen vertegenwoor- digd waren.
Helaas was de verbinding vanuit Osnabrück zó slecht, dat wij pas om half drie 's nachts in Hamburg aan- kwamen, zodat wij aldaar de gele- genheid kregen Sankt Pauli bij nacht te zien.
Zaterdag waren wij te gast bij de
Sleeswijk-Holstein in de Nato.
's Middags stond o.a. op het pro- gramma de economische en sociale struktuur van Sleeswijk-Holstein en de situatie aan de Duits-Deense grens.
's Avonds was er een zeer genoege- lijk bal.
Zondagmorgen werd er een voor- dracht gehouden die zeer leerzaam was, over het onderwerp: Vrijheid- Waarom?
Al met al een zeer leerzaam week- end in een mooie omgeving.
d. R.
Het socialisme met de jongeren nog steeds op
gespannen voel
Het zit het socialisme in ons land nog steeds niet mee wat betreft haar pogingen redelijke contacten met de jongeren te onderhouden.
De voor de oorlog zo bekende A.J.C. (Arbeiders Jeugd Cen- trale) ging ter ziele en de later opgerichte "Nieuwe Koers" on- derging hetzelfde lot. Later kon men iets vernemen van een nieuwe poging om de jongeren onder de rode vaan te scharen en wel de oprichting van
"Ruimte". Maar ook dit blijkt een doodgeboren kindje te zijn.
Tot overmaat van ramp ont- stond er enige tijd geleden ook nog een breuk tussen de P.v.d.A. en de socialistische stu- dentenorganisatie "Politeia".
Een belangrijk deel van de huis- houdelijke zitting van het op 9 en 10 juni in Amsterdam ge- houden zetstiende congres van de democratisch socialistische studentenvereniging "Politeia"
is besteed aan het bespreken van de situatie, die ontstaan is door het verbreken van de rela- tie met de Partij van de Arbeid op initiatief van deze partij.
Met algemene stemmen heeft het congres het beleid van het hoofdbestuur goedgekeurd. De vereniging besloot evenals in het verleden haar werk als on- afhankelijke democratisch-so- cialistische studentenvereniging voort te zetten. M.a.w. de breuk met de Partij van de Arbeid werd niet hersteld.
Een voor het socialisme zorge- lijke ontwikkeling. In het bij- zonder voor de nieuwe partij- voorzitter, oud-minister Suur- hoff, die, als wij het wel heb- ben, wil trachten de invloed van het socialisme onder de jonge- ren te vergroten.
Tot dusver blijkt van een der- gelijke opzet- hoe schoon ook in zijn streven - bitter weinig.
Het gaat hier om een veelbete- kenende ontwikkeling, die wij uiteraard met belangstelling volgen. Inmiddels kan worden geconstateerd, dat het een lelijk ding is als een politieke partij er in faalt bij de jongeren aan te slaan. Kennelijk biedt het socialisme in ons land voor de jongeren te weinig perspectie-
ven. G. S.
Staalconstructies voor alle doeleinden Speciaalbedrijf voor zwaar plaatwerk
Constructiewerkplaatsen
w. Huizer n.v. Capelle a/d IJssel - telefoon 0-1804-2657
De vijfdaagse werkweek en haar gevolgen
(Ingezonden)
Nu we bezig zijn om, vrijwillig of genoodzaakt, de vrije zaterdagmor- gen in te voeren, beginnen we al in een stadium te komen, dat we eigen- lijk liever een stop zouden willen toeroepen aan deze kettingreactie.
Zo langzamerhand hebben we de ontwikkeling van de vrije zaterdag- morgen kunnen volgen en we zien, dat dit snel verloopt; wat zijn hier- van de consequenties zo zult u al- licht vragen.
In den beginne heeft men dit opge- vat misschien om een nieuw ideaal te hebben om naar te streven, im- mers de sociale idealen van de P.v.d.A. zijn min of meer verouderd, zelfs Marx is nu van de baan.
In vele bedrijven waar een vrije za- terdag wordt overwogen zit men dus met de produktieverlaging, hetgeen dan wordt opgevangen door de schafttijden te verkorten, of 's avonds soms wat langer te wer- ken.
Ik vraag me af waarom deze vrije zaterdag direkt al volop in de om- loop is gegooid, om het zo eens uit te drukken, waarom had men het niet eerst geprobeerd om deze dag eens in de twee weken vrij te geven om zo tot een compensatie te komen wat betreft de produktie.
opend zijn, maar dan een roulee- ringssysteem ingevoerd wordt, zodat er voor het personeel een vrije za- terdag is om de twee of drie weken, al naar de vorm van overeenkomst.
In Zweden en uiteraard de overige Scandinavische landen zien we dat op zaterdagmorgen normaal wordt doorgewerkt, alléén in de winkels dan, tot ongeveer twee uur, terwijl weer een roulatiesysteem zorgt voor de vrije zaterdagmorgen eens in de twee weken.
Nogmaals, ik hoop niet dat het gaat zoals de ervaring die ik in de omge- ving van Londen opdeed.
Het was zo, dat het erg moeilijk was om in een der voorsteden een hotel te vinden wat open was om daar een nacht te slapen op zater- dagavond. Het overnachten alleen ging nog maar er was geen ontbijt, zelfs kon men niets te drinken krij- gen; ja water, wat je dan zelf nog uit de kraan moest halen.
Het scheen daar normaal te zijn, dat alles dicht was gedurende het week- end.
Spinners en Twijners van
Weef- en Tricotgarens
Nu zit men veelal met de moeilijk- heid omdat de vrije zaterdagmorgen overal gewild wordt en het voor die bedrijven, die het niet kunnen ver- antwoorden uitermate penibel wordt.
Waar gaat het naar toe als deze vrije morgen overal gegeven wordt in de middenstand en dan wel voorname- lijk in de winkelsector?
Als we een dergelijke situatie gaan krijgen dan dient het toch wel over- wogen te worden wat we doen en niet zomaar een beslissing te nemen.
Naar mijn mening moeten we dus het kalmer aan gaan doen en er niet maar volledig aan toe geven, men bedenke vooral dat voor niet alle bedrijfstakken dit even eenvoudig
ligt. A. A. BOUMA
Stadskanaal actief rHBu HB'u1
Zoals bekend, is nog steeds zaterdag de dag, waarop de grootste omzet plaats vindt, maar als hier geen vrije zaterdag wordt gegeven, hoe gaat het dan met de winkelbedien- den, blijven ze, of zal dit misschien niet een aanleiding zijn voor een nieuwe loonronde?
Ik vraag me af of hier niet begon- nen kon worden met een bepaald roulatiesysteem, men kan dan later alsnog een volledige vrije dag geven.
Dus b.v. zoals ik hierboven al noem- de, om de twee weken een vrije dag, m.i. lijkt me dit verstandiger dan hetgeen we op het ogenblik doen.
Deze hele vrije zaterdag is toch eigenlijk wel vreemd verlopen. We zien immers, dat vele mensen na hun wekelijkse plicht ook op zater- dagmorgen nog alerlei baantjes aan- nemen om nog iets extra's te gaan verdienen. Dit is volgens mij niet de opzet geweest van deze vrije dag.
Volgens mij, maar ik kan mis zijn, is het min of meer de bedoeling ge- weest op deze manier meer te ver- dienen door minder uren te werken.
Als we even naar onze Oosterburen, Duitsland, kijken, zien we ook daar, dat, tenminste in de grote steden, 's zaterdags de winkels normaal ge-
De J.O.V.D. afdeling "Stadskanaal en Omstreken" hield op 22 april j.l.
in Hotel Panman een propaganda- feestavond. Als spreker had het be- stuur de heer Zegering Hadders uit Emmen uitgenodigd. Laatst genoem- de sprak voor ongeveer een vijftig- tal toehoorders over de liberale po- litiek in al zijn facetten.
Na de pauze beantwoordde de heer Zegering Hadders de verschillende vragen die hij tijdens de pauze schriftelijk had ontvangen.
Het was ongeveer 11 uur toen voor- zitter W. Goes uit naam van alle aanwezigen de heer Zegering Had- cters dankte voor zijn uiteenzetting.
Hiermee was dan het einde van het officiële winterprogramma gekomen.
Uit onze J.O.V.D.-familie
Op 30 juni a.s. treden in het huwe- lijk
.1. TUINENGA en M.ACKEMA
Receptie van 4.30-6.00 uur, Nassau- laan 25, Alkmaar.
Toekomstig adres: Engwierum D 164.
I I
·I I I I I I I.
SERVICE ....•••
Ononderbroken kasuren.
van 8.45 tot 16.30 uur.
Voor overige· 'transacties zijn onze kantoren geopend tot 17.00 uur.
Ook, voor U: de HBU
I I I I I·
I I I
_.J I
HOLLANDSCHE BANK-UNIE N.v.
L
AMSTERDAM· ~ DEN 'HAAG··--·--
Problemen rond de draadomroep
Geen terugkeer meer naar de vooroorlogse toestand
Als een bezoeker ergens in Nederland een huiskamer binnenkomt vindt hij daar dikwijls een vierkant kastje staan. Een kastje, uiterlijk ongetwijfeld minder fraai dan de meeste mode,rne radio's, maar waar een geluid uitkomt van welhaast onov,ertrefbare, kwaliteit.
De eigenaar van bet kastje v,ertelt dan de bezoekers, dat dit nu zijn "radio- distributie" is. Hij realiseert zich meestal niet, dat hij ,eigenlijk een onjuiste mededelingen doet. De trotse eigenaar van bet kastje is immers geen abonnee van de radiodistriebutie, maar van de draadomroep. Voor velen betekenen deze beide woorden weliswaar betz,elfde, maar ten onrechte!
Gedurende de eerste periode van zijn ontwikkeling was de radio een bij- zonder voorwerp. De uitzendingen waren voor de luisteraars evenzo- veel bijzondere gebeurteni~>sen.
Na enige tijd kwamen verschillende personen op het idee om anderen te laten meeluisteren naar hun radio's.
Zij stelden luidsprekers ter beschik- king, die allen waren aangesloten op een radio-ontvangtoestel. Hieruit ontstond voor sommigen een brood- winning. Zij richtten radiocentrales op waarin verschillende radiouit- zendingen werden opgevangen. Deze werden dan weer versterkt en door- gegeven naar de abonnees, die tegen betaling een luidsprekerkastje ont- vingen. Zo bestonden in Nederland voor de oorlog een groot aantal "ra- diodistributie"-netten, die door par- ticulieren werden geëxploiteerd. De geluidskwaliteit van deze netten verschilde van geval tot geval.
Voor de arbeidersbevolking, die de dure radiotoestellen niet kon beta- len, w.as de radiodistributie van gro- te betekenis. Men kon goedkoop luisteren naar de radio, zonder een radio te kopen.
Tijdens de tweede wereldoorlog achtte de bezetter het voortbestaan van de particuliere radiodistributie- netten niet verenigbaar met de Duitse belangen. Ten einde de con-
trole te kunnen verscherpen, werd de zelfstandigheid der aparte net- ten opgeheven en ontving in 1941 de P.T.T. het beheer over alle radio- distributienetten in ons land.
Na 1945 bestond er strijd over de vraag of de radiocentrales weer aan hun oorspronkelijke eigenaren te- ruggegeven moesten worden of niet.
Pas in 1953 nam de Tweede Kamer de beslissing dat de centrales offi- cieel genaast zouden worden. Het beheer werd nu definitief aan P.T.T.
opgedragen. Voor de voormalige eigenaren kwam toen een schadere- geling tot stand.
De laatste jaren brachten verder een belangrijke technische ontwikkeling.
De radiocentrales - en via hen de abonnees - werden d.m.v. kabels rechtstreeks met Hilversum ver- bonden. Ze ontvingen de verschil- lende Nederlandse programma's daardoor niet meer door de lucht, maar via een draad. De draadom- roep ontstond!
Nieuwe "orm
Deze nieuwe vorm van techniek be- tekent een grote verbetering. Ver- vormingen van het geluid, evenals storingen kunnen nu niet meer op- treden. De draadomroep garandeert een natuurgetrouwe geluidsweer-
Uit de tijd toen spelen nog lezen was
gave. De hoge tonen komen nl. bij ontvangst via de draad beter door dan bij ontvangst door de lucht.
Radiobezitters zijn vaak geneigd om via klankregeltoetsen "de bassen wat sterker te laten klinken". Men mag dat misschien wat mooier vin- den, van een natuurgetrouwe weer- gave kan dan echter niet meer ge- sproken worden. Als gevolg hiervan moet iemand die de door hem ge-
kozen klank van zijn radiotoestel als normaal beschouwt, wennen aan het geluid van de draadomroep.
De draadomroep moet een nuttig instituut genoemd worden omdat hierdoor alle lagen van de bevolking tegen een betaalbare prijs een uit- stekende ontvangstkwaliteit van de radioprogramma's kunnen ontvan~
gen.
Te betreuren valt dat de exploita- tie van de draadomroep de laatste jaren niet bevredigend verloopt. De exploitatie is verliesgevend. Het aantal gewone abonnees loopt steeds terug. (Het zijn er thans echter nog
± 400.000). Hiervoor bestaan o.m. de volgende oorzaken:
Tijdens de laatste oorlog werden ve- len abonnee nadat de radio's inge- leverd moesten worden; deze abon- nees bedankten in de periode na de oorlog.
Verder werd vaak het hebben van radiodistributie als een uiting van armoede beschouwd; de toenemende welvaart gaf daarom een toename van het aantal radiotoestellen en een afname van het aantal draad- omroepabonnees.
Aannemelijk is voorts, dat er ook abonnees verloren gingen doordat een onvoldoende aanpassing plaats vond aan de verlangens van de abonnees, terwijl ook de goede mo- gelijkheden van de draadomroep onvoldoende werden benut.
Wel werd het aantal manieren waarop de draadomroep aangesloten kan worden uitgebreid, b.v. door aansluitingen op televisietoestellen, maar b.v. aan een dikwijls gehoorde wens: het leveren van luidsprekers met piek-up-aansluiting, werd niet voldaan. Hierin zou n.l. volgens sommigen een ongeoorloofde con- currentie van een staatsbedrijf t.o.v.
het particuliere bedrijfsleven schui- len.
Goede mogelijkheden
De draadomroep levert goede mo- gelijkheden voor speciale soorten uitzendingen via de 3e of 4e lijn. Zo zouden - als aanvulling op de re- gionale omroepen - uitzendingen kunnen plaatsvinden aangepast aan plaatselijke gebeurtenissen, b.v. lich- te muziek voor de netten in Brabant en Limburg tijdens carnaval of uit- zendingen van de begrotingsdebat- ten in de gemeenteraden via de plaatselijke netten. Laatstgenoemde uitzendingen kunnen niet via de beide Hilversums geschieden, omdat landelijk hiervoor onvoldoende be- langstelling zal bestaan.
De draadomroep heeft reeds een be- scheiden eigen programma van tweemaal drie uren in de week. Het bestaande programma en de verbe- tering en uitbreiding ervan beteke- nen voor de Hilversumse omroep- verenigingen een onwelkome con- currentie. Dit kan echter geen kwaad als daardoor het nut en de rentabiliteit van de draadomroep verhoogd worden. Ook hier valt
echter het argument van de ontoe- laatbare concurrentie door een staatsbedrijf naar voren te brengen.
Het feit dat een staatsbedrijf de draadomroep exploiteert blijkt ver- der een goed opgezette reclamecam- pagne te verhinderen.
Onze conclusie moet daarom zijn:
de ontwikkelingskans van de draad- omroep wordt verkleind doordat men - terecht of ten onrechte - meent dat het staatsbedrijf der P.T.T. het particuliere bedrijfsleven op onge- oorloofde wijze beconcurreert in- dien het ten behoeve van de draad- omroep bepaalde verbeteringen wil aanbrengen.
Het heeft daarom zin een pleidooi te voeren voor het afstoten van de exploitatie van de draadomroep door de P.T.T. Hierdoor zal de weg geopend worden voor een exploitatie op normale commerciële basis waar- door de ontwikkelingskansen zullen toenemen. Het besluit om de exploi- tatie der radiocentrales in handen van het staatsbedrijf der P.T.T. te laten werd genomen in een tijd dat de socialistische invloed in ons land zeer sterk was. Het zou in de lijn van de huidige regering liggen om ook op dit punt nieuwe initiatieven
te nemen.
Tot slot zij opgemerkt dat de con- centratie van alle draadomroepnet- ten in één hand, met name voor de kwaiteit der netten, zinvol is. Een terugkeer naar de vooroorlogse toe- stand mag daarom niet meer het
doel zijn. E. N.
Onze redactiesecretaris sprak in Alblasserdam
De J.O.V.D. afdeling Alblasserdam- Ridderkerk besloot zaterdag 27 mei j.l. het seizoen met een succesvolle bijeenkomst in zaal "St. Joris" te Ridderkerk.
De heer F. A. Hoogendijk, lid van de propagandacommissie van de V.V.D. en medewerker van Else- viers weekblad sprak over nationa- le en internationale politiek.
Spreker, die tijdens de verkiezings- campagne van Kennedy in Amerika verbleef, heeft ondanks het falen van de Amerikaanse politiek inzake de kwestie Cuba, en het zeer moei- lijk op te lossen Laotiaanse geschil, waarin Amerika is verwikkeld, toch goede verwachtingen van de jonge president Kennedy, die een vaste lijn in zijn politiek wenst te volgen.
Als Chroestsjev en Kennedy elkaar na de besprekingen in Wenen beter hebben leren kennen, zal er wel eens sprake kunnen zijn van een hardere politiek tussen de beide blokken die zij vertegenwoordigen.
Nadat de op het betoog van de heer Hoogendijk gevolgde discussie was besloten, bedankte de voorzitter de spreker voor zijn heldere uiteenzet- tingen.
De verdere avond hebben de aanwe- zigen zich aangenaam kunnen ver- pozen onder de muzikale klanken van een geestdriftige band.
De ,,Bill ol Righls'' beslaai 185 jaar
Document van grote betekenis voor de levenswijze der vrije volken
Op 12 juni was het 185 jaar geleden dat goedkeuring werd gehecht aan een feestelijkheden en samenkomsten der bekende politici of diplomaten, document, dat van grote waarde is gewe,est bij de ontwikkeling van onze
natie en van de allergrootste betekenis is geweest voor de levenswijze der vrüe volken in het algemeen.
Op 12 juni 1776 vergaderde e,en aantal toegewijde en vooruitziende mannen in het Huis van Afgevaardigden in WilHamsburg in de staat Virginia. Het war,en de afgevaardigden van dez,e staat, die met algemene stemmen de
"Virginia Declaration of Rights" van George Mason aannamen, een verkla- ring die later de grondslag zou worden voor de eerst,e 10 amendementen op de Federale Grondwet.
Het is een der belangrijkste docu- menten in de geschiedenis van de democratie; hierin wordt het wettig karakter aangetoond van een aantal ideeën over de vrijheid, die zich in de loop der jaren hadden ontwik- keld. Niet alleen vormt het docu- ment de grondslag voor onze "Bill of Rights", maar het werd ook door de Fransen gebruikt toen zij hun Verklaring van de Rechten van de Mens opstelden. De gedachten, die daarin voorkomen treft men thans aan in de grondwetten van demo- cratische regeringen in de gehele wereld en in het Handvest van de Verenigde Naties.
Op 15 mei, vier weken voor de aan- neming van dit document, had de- zelfde Vergadering van Afgevaar- digden met algemene stemmen de vermaarde Resolutie voor Onafhan- kelijkheid aangenomen, waarin een beroep werd gedaan op het Conti- nentale Congres de Koloniën "vrij en onafhankelijk" te verklaren.
Daarop werd de Britse vlag van het koloniale Kapitool neergehaald en vervangen door de "Grand Union", Amerika's eerste nationale vlag.
Dit luidde een periode van 40 dagen in van grote activiteit op wetgevend gebied, waarin de grondslagen voor onze democratie werden gelegd.
De Resolutie voor Onafhankelijk- heid werd op 7 juni door Richard
kelijkheidsverklaring voor de ver- eende kolonies op schrift te stellen.
Zijn laatste ontwerp werd op 4 juli 1776 aangenomen, een datum die se- dertdien de belangrijkste nationale feestdag van de Amerikanen aan- duidt: Onafhankelijkheidsdag.
In Virginia werd George Mason's Declaration of Rights aangenomen en de staatsgrondwet goedgekeurd, die als model zou dienen voor ande- re staten en men koos Patriek Henry tot eerste goeverneur van het nieu- we Gemenebest Virgina. Deze gehe- le periode uit onze geschiedenis kan men als het ware meebeleven in een van Amerika's meest bekende
"bedevaartsplaatsen" - het Kolo- niale Williamsburg.
De gebouwen van dit historische stadje heeft men in een tijd van 34 jaar zodanig gerestaureerd, dat thans de 18-eeuwse gratie en waar- digheid van deze stad volledig tot hun recht komen. Op een oppervlak van 50 hectare zijn 400 gebouwen, omgeven door tuinen uit het verle- den, dank zij een schenking van John D. Rockefeller Jr., zo herscha- pen dat men zich in die oude tijden waant en zich niet zou verwonderen om de hoek de notabelen van weleer tegen het lijf te lopen.
Elk jaar worden meer dan een half miljoen bezoekers door gidsen in Henry Lee bij het Continentale Con- het kostuum van die tijd door de gres in Philadelphia ingediend en oude stad rondgeleid, die de sfeer werd met grote meerderheid aange- van eeuwen herademt. In het stad- nomen. Aan Thomas Jefferson werd je worden jaarlijks in de tijd die toen opdracht gegeven een onafhan- aan de grote feestdag voorafgaat
Historische vierins m Williamsburs
gehouden, waaraan vaak studenten uit andere landen deelnemen.
Het hoogtepunt van de herdenkings- feesten vormt de toespraak van een
die gehouden wordt in dezelfde zaal, waarin zoveel jaren geleden de Vir- ginia Declaration of Rights werd aangenomen.
Nogmaals: het
~wakkekabinet
(Ingezonden)
In de Driemaster van mei 1961 las ik een loftuiting op het kabinet-De Quay van de heer A. A. Bouma.
Deze sprak de hoop uit, dat alle J.O.V.D.'ers met hem hopen dat ons huidige kabinet alle nog te nemen stappen goed zal nemen en hij wenst hun sterkte toe om deze zitting te kunnen voltooien en de volgende weer te kunnen aangaan.
Helaas moet ik hem teleurstellen.
Ik hoop, dat wij zo snel mogelijk een ander kabinet krijgen. En hiermee bedoel ik geenszins dat aan de sa- menwerking van de huidige "rege- rngspartijen" een einde zou moeten komen, maar het moet toch mogelijk zijn verschillende ministers door betere te vervangen.
Is er voor een confessioneel-liberaal kabinet niet een meer capabel mi- nister-president? Kan de K.V.P.
geen betere krachten opbrengen?
Waarom b.v. niet een prof. Beel, een prof. Van den Brink? Prof De Quay is een beminnelijk mens, maar de hooggeleerde psycholoog heeft van politiek inzicht niet doen blijken, noch in dit kabinet, noch een twin- tig-tal jaren geleden.
De zwakste minister die we thans hebben is wel mr. dr. Van Rooij.
Zijn beleid wordt door staatssecre- taris Rooivink ontworpen, uitge- voerd en verdedigd. En als minister Van Rooij eens in de Kamer aan het woord is, dan praat hij wel maar zegt niets.
Op vele punten heeft ons kabinet de nodige steken laten vallen; mijnheer Bouma, U haalde nog even de veel- omstreden bindingen tussen fracties en kabinet aan. Die zijn er officieel niet, maar intussen zei onlangs mi-
Maandorgaan van de Jongeren Organisatie Vrijheid en Demo- cratie (J.O.V.D.)
Hoofdredacteur: G. Stempher.
Leden van redactie:
Bote de Boer Lzn, E. Nypels, ir. F. Wagenmaker.
F. A. Hoogendijk (secretaris) Redactie-adres:
Paulinastraat 88, Den Haag Adres - Administratie:
Gooiergracht 163, Laren (N.H.) Telefoon 02953-3563.
Abonnementsprijs minimum f 3,- per jaar. (Voor leden gratis).
Abonnements- en advertentie- gelden uitsluitend aan G. Stern- pher Laren (N.H.), Postgiro 244397 of op bankrekening, Hollandsche Bank-Unie N.V., Herengracht 434--438, Amsterdam.
nister Van Aartsen te zullen aftre- den, ook al zouden alléén zijn par- tijgenoten voor de motie-Van Ei- bergen hebben gestemd en het be- leid van de minister dus goedge- keurd zou zijn. Is dit een standpunt van een minister, die in een kabinet zit dat geen bindingen met Kamer- fracties heeft?
Verder zijn er niet al te gelukkige dingen gedaan door minister Beer- man (met zijn merkwaardige spijt- optanten- en totobeleid) en door minister Visser (die zonder de Ka- mer in te lichten atoomkoppen in ons land liet opslaan).
Toch, mijnheer Bouma, ben ik het op één zeer belangrijk punt volledig met U eens. Het gaat in ons land zo slecht nog niet. Doch dit is niet zo- zeer te danken aan het kabinet- De Quay, dat zeker capabele ministers telt (en zelfs enkele zeer kundige als b.v. onze minister van financiën).
Nee, de belangrijkste oorzaak is wel de super-hoogconjunctuur waarin wij thans verkeren.
Daardoor kan o.a. een gedifferen- tieerd loonbeleid met de produktivi- teit als maatstaf het nog aardig doen. Maar toch is het een fout uit- gangspunt. Men kan de mensen niet belonen naar de produktiviteit van de bedrijven waar zij werken. Dit gaat misschien in de bouw, in fa- brieken, maar niet lukt het met groepen als ambtenaren (militairen b.v.), verpleegsters, etc.
Nee, we zijn met dit kabinet op de verkeerde weg. Vervroegde verkie- zingen, andere regeringspartijen, zijn niet nodig. Maar enkele muta- ties in dit kabinet zouden veel goed kunnen doen; niet alleen voor een voor de V.V.D. gunstige verkiezings- uitslag, maar vooral voor het welzijn van ons land.
H. WIEGEL
Frank Rijsdijk's lndustrieele On- dernemingen n. v.
Hendrik-ldo-Ambacht Tel. H.-l.-Ambacht 245
Rotterdam 117615
SCBEEPSSLOPERIJ
HANDEL in:
• Oud IJzer
• Nieuw IJzer,
• Bruikbaar IJzer, enz.
