RUSLAND IN OORLOG GRATIS
Auteur: Peter DHamecourt Aantal pagina's: 300 pagina's Verschijningsdatum: 2014-09-12
Uitgever: Singel Uitgeverijen EAN: 9789054293729
Taal: nl Link:
Download hier
‘Het is oorlog’ is in Rusland geen loze kreet
Terwijl het leger van de tsaar zich ten zuidwesten van Moskou hergroepeerde, wachtte Napoleon tevergeefs op een Russische overgavedelegatie die maar niet kwam. Uiteindelijk brak een enorme brand in Moskou uit, waarbij de weinige voorraden die de Fransen hadden verloren gingen.
Omdat de winter naderde, trok Napoleon zich terug. De terugtocht werd echter een nachtmerrie.
De herfst bracht stortbuien, gevolgd door strenge vorst. De Kozakken werden steeds brutaler en vielen de gedemoraliseerde soldaten aan; ook had men veel last van partizanen. Tegen november bereikten slechts De Fransen trokken Pruisen binnen met de Russen op hun hielen, waarop Pruisen de zijde van Rusland koos. Na de Volkerenslag te Leipzig in , waarin de Russen een belangrijk aandeel hadden, werd Napoleon steeds verder ingesloten, en uiteindelijk trokken de Russen met hun bondgenoten Parijs binnen. In het daarop volgende Congres van Wenen had Rusland een belangrijke stem in het kapittel en consolideerde het zijn nieuwe machtspositie. Daarnaast stelde het zich samen met Pruisen later Duitsland en Oostenrijk-Hongarije ten doel te voorkomen dat ooit weer revoluties, zoals die van , "gevaarlijke" vormen zouden kunnen aannemen.
In zou Rusland deze belofte nakomen, toen een Hongaarse opstand in de Habsburgse monarchie door Russische troepen onderdrukt werd.
Rusland, Pruisen en Oostenrijk vormden een conservatief blok binnen Europa. In de 19e eeuw begonnen de eerste opstanden uit te breken tegen de tsaren en vooral tegen hun autocratische regime. De eerste opstand om de tsaar ten val te brengen was de decembristenopstand op 14 december tegen Nicolaas I. In de 19e eeuw maakte Rusland een grote culturele bloei door en maakte de wereld kennis met de Russische literatuur, Russische muziek en met het Russische ballet.
Na begon Rusland een imperialistische politiek te voeren. Men streefde naar een keten van loyale satellietstaten op de Balkan , de herovering van Istanboel , onderwerping van Centraal-Azië tot aan de Indische Oceaan , invloed in China , en toegang tot de ijsvrije havens. Dit zou hen vooral met de Engelsen in conflict brengen het Grote Spel. Deze politiek was overigens geheel in de lijn van die van de meeste landen in de 19e eeuw:
Nederland breidde uit in Indonesië, Frankrijk, Italië, Duitsland, België en Engeland in Afrika, vrijwel alle westerse mogendheden in China, Engeland in India. De Engelsen en de Fransen zagen dit met argusogen aan en besloten in Turkije te steunen. Het resultaat was de Krimoorlog , die tot duurde, en Rusland dwong in te binden. Ook probeerde Rusland toegang te verkrijgen tot de Zwarte Zee door de Kaukasus te veroveren tijdens de Kaukasusoorlog. Hierbij kwamen de Russische troepen onder andere in aanraking met de Tsjetsjenen.
Een Dagestaanse leider genaamd Imam Sjamil wist gedurende 25 jaar stand te houden tegen de Russische legers, waarna het gebied alsnog, zij het nominaal, onder bestuur kwam van Rusland. In het gebied rond Tsjetsjenië braken echter regelmatig opstanden uit. Rusland nam in de jaren - de Amoer- en maritieme provincies in op China, en stichtte Vladivostok "Beheers het oosten". De zuidelijke Centraal-Aziatische kanaten Turkestan werden veroverd, ondanks een jihad die tegen Rusland werd uitgeroepen. Hier ontstond het generaal-gouvernement Turkestan.
In vond een belangrijke hervorming plaats: tsaar Alexander II schafte de lijfeigenschap af. Deze op het eerste gezicht positieve maatregel werkte echter op korte termijn niet of zelfs averechts: door de financiële verschillen tussen de grootgrondbezitters en boeren raakten de laatsten opnieuw afhankelijk van de eersten. Soms kwamen ze zelfs in een slechtere positie dan voorheen, omdat de weinige bescherming die de lijfeigenschap bood ook verviel. Ondanks de Turkse verdediging bij Plevna aan de Donau kwamen de Russische legers tot km van Istanboel, waarop de sultan capituleerde. De Russen legden hem vervolgens het Verdrag van San Stefano op, dat hen via een enorme vazalstaat Bulgarije controle over de Balkan zou geven.
Engeland en Oostenrijk-Hongarije protesteerden, Duitsland bemiddelde. Ten slotte werd in Berlijn besloten Bulgarije in twee vorstendommen Oost-Roemelië en Bulgarije te splitsen en een derde deel, Macedonië , onder Turkse heerschappij te laten. Oostenrijk-Hongarije mocht Bosnië en Herzegovina bezetten het bleef net als Bulgarije wel formeel deel van het Ottomaanse Rijk , en Cyprus kwam aan Engeland. De Duitsers hadden de Europese machten handig tegen elkaar uitgespeeld; Rusland was teleurgesteld, Bulgarije woedend. Vanaf zou Rusland zich intensief met Bulgarije bemoeien. Rusland keerde zich hierop weer naar de Balkan. De Oostenrijkse annexatie van Bosnië en Herzegovina was voor Rusland een zeer onaangename verrassing en Rusland besloot samenwerking tussen de Balkanstaten te bevorderen om een blok tegen Oostenrijk te vormen.
Dit blok bleek echter plannen tegen Turkije te smeden, wat op de Balkanoorlogen uitliep. Ondanks deze Russische teleurstelling stond de Russische regering sterk onder druk van de " panslavisten ", die vonden dat Rusland zijn "kleinere Slavische broeders" Servië en Bulgarije moest steunen. Dit trok de tsaar meer en meer in de gevaarlijke maalstroom van de Balkan, en naar een confrontatie met Oostenrijk-Hongarije. Voor zijn moord werd onder anderen Aleksandr Oeljanov veroordeeld en opgehangen. Als gevolg van de moord op zijn vader was hij van mening dat deze vorm van vrijheid alleen maar zou zorgen voor meer revolutionaire ideeën. Hij voerde een reactionair bewind. Hij ontsloeg de liberaal gezinde ministers van zijn vader, verscherpte het staatstoezicht op middelbaar en hoger onderwijs, breidde de bevoegdheden van de politie aanzienlijk uit en ageerde als behoeder van de orthodoxie streng tegen joden , Rooms-katholieken en protestanten.
Opstandelingen en dissidenten werden massaal naar Siberië verbannen. Zijn buitenlandse politiek, aanvankelijk pro-Duits, raakte gaandeweg op Frankrijk georiënteerd. De Russische politiek in Azië bracht Rusland in conflict met een nieuwe vijand: Japan. Van - woedde de Russisch-Japanse Oorlog , die voor Rusland uitliep op een smadelijke nederlaag en op het verlies van Mantsjoerije en de zuidelijke Trans-Siberische spoorlijn.
Direct hierop volgde de revolutiepoging van die een reactie was op het bruut neerslaan van een vreedzame demonstratie in Sint Petersburg
"Bloedige zondag". Tsaar Nicolaas II deed daarop concessies die hij echter later weer introk. Pjotr Stolypin , voorzitter van de ministerraad van tot , voerde belangrijke hervormingen door op het gebied van de landbouw. Deze landbouwhervormingen waren veelbelovend. Stolypins uitspraak dat zijn hervorming "een weddenschap op de sterken" was, is vaak op moedwillige wijze verkeerd geïnterpreteerd.
Stolypin probeerde zo veel mogelijk boeren de gelegenheid te geven zich uit de armoede te verheffen, door de consolidatie van versnipperde kleine percelen te bevorderen, door het verstrekken van bank- en verzekeringsfaciliteiten aan de boeren en door de emigratie uit overbevolkte gebieden naar de onontgonnen gronden van Kazachstan en Zuid-Siberië te bevorderen. Het doel waarnaar Stolypin streefde was een klasse van enigszins welgestelde boeren te creëren, die een steunpilaar zouden zijn voor de maatschappelijke orde.
Beroemd is zijn uitspraak, gericht tot revolutionairen: "Jullie hebben grote opschuddingen nodig, wij een groot Rusland! Zie artikel:
Landbouwhervormingen van Stolypin. Stolypin werd in door een revolutionair vermoord. De tijden werden steeds roeriger: opstanden en stakingen waren aan de orde van de dag; de roep om hervormingen werd steeds luider. Toch achtte de tsaar zelf Rusland nog niet rijp voor een constitutionele monarchie en probeerde hij de autocratische regeerstijl van zijn vader door te zetten. Hierdoor werden allerlei oppositionele groeperingen de illegaliteit ingedreven, waardoor deze radicaliseerden.
Economisch werden er grote successen geboekt, maar door het uitblijven van politieke hervormingen bleef het gisten en broeien. Deze factoren, gecombineerd met nederlagen in de Eerste Wereldoorlog, bezegelden het lot van de monarchie. In nam Rusland als geallieerde deel aan de Eerste Wereldoorlog. De Russische legers sloegen een Oostenrijkse aanval af en drongen Oost-Pruisen binnen, maar werden vernietigend verslagen bij Tannenberg en de Mazoerische Meren. De troepen waren slecht bewapend: soms had één op de drie soldaten een geweer en moest de rest maar hopen wapens van gevallen kameraden of vijanden te vinden. De oorlog verliep dramatisch: de Russische verliezen waren enorm en de Russen werden verder en verder in eigen land teruggedreven. In januari en februari leidden stakingen en rellen aan het thuisfront tot de Februarirevolutie [3] , die de monarchie ten val bracht.
Er werd een Voorlopige Regering onder leiding van Georgi Lvov geïnstalleerd, die aan zou blijven tot er verkiezingen voor de Grondwetgevende Vergadering zouden worden gehouden. In juli werd premier Lvov vervangen door Aleksandr Kerenski. Kerenski's belofte aan de geallieerden om de oorlog voort te zetten werd hem echter zeer kwalijk genomen. Zowel monarchisten als bolsjewieken trachtten hem af te zetten.
In oktober pleegden de bolsjewieken onder leiding van Lenin een coup, de zogenaamde Oktoberrevolutie [4]. Aan het front losten de Russische legers op in het niets. De nieuwe bolsjewistische regering besloot met de Duitsers te gaan onderhandelen. De eisen van de Duitsers waren echter zeer zwaar, en Trotski , die de delegatie leidde, trachtte tijd te winnen. Het Duitse lenteoffensief van was echter desastreus voor de jonge republiek: Estland en de praktisch onverdedigde Oekraïne vielen de Duitsers in handen.
Lenin en Trotski zagen zich gedwongen de deplorabele situatie onder ogen te zien en tekenden het Verdrag van Brest-Litovsk. Ondertussen begonnen de opponenten van de bolsjewieken zich te roeren: de Witte legers brachten Siberië en, na de Duitse wapenstilstand in november , ook Oekraïne onder hun controle. De Armeniërs deden hetzelfde, maar hun jonge republiek werd drie jaar later tussen Rusland en het kemalistische Turkije verdeeld. Witte generaals trachtten Moskou te bereiken, maar coördineerden hun acties te weinig; deze onderlinge verdeeldheid werd de Witten fataal.
Ondertussen werd het Rode Leger opgericht. Een interventiemacht, bestaande uit Engelse, Franse, Amerikaanse en Japanse troepen trok via meerdere havens het land binnen. Hun komst werkte in feite averechts: hun aantallen waren te klein om van betekenis te kunnen zijn, maar de interventietroepen dreven de mensen in de armen van de Roden. De Russische Burgeroorlog werd aan beide kanten zeer wreed uitgevochten. De bolsjewistische soldaten martelden en moordden op grote schaal priesters, monniken, mensen van adel en gewone burgers die niet aan de kant van de Roden stonden. De Witten monarchisten, mensjewieken, liberalen deden hetzelfde met rode guerrilla's, joden en anderen.
Trotski zei dat alleen door wreedheid de oorlog gewonnen kon worden en de bolsjewieken maakten de zogenaamde " Rode Terreur " tot een deel van hun politieke programma. Lenin dreigde iedere criticus tegen de muur te zetten. In juli gaf hij persoonlijk opdracht aan Jakov Sverdlov om de tsarenfamilie te executeren. De oorlog veroorzaakte een hongersnood in en plaatselijk kwam zelfs kannibalisme voor en grote ontreddering. In wisten de Roden de oorlog ten slotte te winnen, maar het bleef nog tot onrustig. Twee tot drie miljoen Russen verliet het vaderland; zij waren het die later " emigranten van de eerste golf " werden genoemd. De gevluchte of uitgewezen intellectuele elite verzamelde zich hoofdzakelijk in Parijs.
Na de burgeroorlog was het land verscheurd en uitgeput en kon er geen sprake zijn van het implementeren van een socialistisch economisch systeem.
In besloot men het kapitalistische systeem voorlopig te handhaven en zo de voorwaarden te scheppen voor de economie om zich te herstellen.
Moderne en avant-gardistische kunst en literatuur konden bloeien; het waren de hoogtijdagen van onder meer de futuristische dichter Vladimir Majakovski. Tegen de achtergrond van deze liberale economische politiek rekenden de bolsjewieken onverminderd af met hun tegenstanders en potentiële vijanden: liberale en religieuze elementen, met name de Russisch-orthodoxe kerk.
Nog een aantal malen kwam het op verschillende plaatsen tot opstanden van de bevolking, maar deze werden hard neergeslagen. Vanaf het begin van de heerschappij van de bolsjewieken werden de kerken, de islam en andere godsdiensten meedogenloos vervolgd. De toenmalige patriarch van de Russische kerk, Tichon , werd tot zijn dood in eindeloos getreiterd met arrestaties en verhoren. Een bezoek aan een kerkdienst o. Van duizenden kerken werd de inventaris geconfisqueerd; ze werden gesloten en kregen een herbestemming of ze werden opgeblazen.
In de loop van en ging de gezondheid van Lenin hard achteruit. Stalin had ondertussen achter zijn rug om een grote macht opgebouwd, terwijl Trotski over het Rode Leger kon beschikken. Na Lenins dood in wist Stalin na een machtsstrijd met als belangrijkste tegenstrever Trotski zich van de macht in partij en staat van de prille Sovjet-Unie meester te maken en hield die vijfentwintig jaar in handen. Trotski werd verbannen en vanwege Stalins paranoia uiteindelijk vermoord in Mexico. Nadat Stalin de macht definitief in handen had, maakte hij in een einde aan de NEP. Hij voerde het eerste vijfjarenplan in en installeerde het zg. Centraal Planbureau. Stalin initieerde de collectivisering van de landbouw, waarbij kolchozen collectieve boerengemeenschappen en sovchozen staatsboerderijen tot stand kwamen.
Dit ging gepaard met grootschalige staatsterreur en wetteloosheid. Niet alleen welgestelde boeren, maar ook beduidend minder welvarenden mensen die bijvoorbeeld een koe of een aantal bijenkorven hadden werden ideologisch gediscrediteerd en tot " koelakken " bestempeld. Deze mensen waren daarmee feitelijk vogelvrij verklaard; alles werd hun afgenomen en ze werden aan het lot overgelaten. Velen stierven van de ontberingen; sommigen verdwenen in strafkampen of gevangenissen. De collectivisatie betekende het einde van de traditionele boerencultuur en liet de landbouw, beroofd van initiatiefrijke en zelfstandige boeren, berooid achter. Het zou nog jaren duren eer de landbouwproductiviteit weer op het niveau van voor de collectivisering was. Er kwam ook een resoluut einde aan het experimenteren op het gebied van kunst en literatuur; het socialistisch realisme werd nu de norm. De Grote Zuivering was een meedogenloze heksenjacht: voormalige oppositieleiders binnen de partij,
staatshoofden, premiers en partijleiders van de deelrepublieken, intellectuelen, kunstenaars, trotskisten aanhangers van Trotski , zinovjevisten aanhanger van Zinovjev , rechtsen, maar ook veel gewone burgers werden het slachtoffer van Stalins 'zuiveringen.
De strafkampen zaten overvol. Berucht waren onder andere de goelags van de Kolyma-zilvermijnen in Jakoetië. In begon Stalin voorzichtig toenadering te zoeken tot Engeland en Frankrijk, maar deze toonden weinig animo. Uiteindelijk sloot hij een non-agressiepact met Hitler, het zogenaamde Molotov-Von Ribbentroppact. Dit pact bevatte een geheime clausule die bepaalde dat Hitler Duitsland en Stalin Oost-Europa en de Baltische landen onderling zouden verdelen als Hitler Polen binnen zou vallen. De prijs die de Sovjet-Unie betaalde voor het pact met Hitler- Duitsland was zeer hoog: in werd de Sovjet-Unie toch aangevallen door Duitsland er zijn geruchten dat Stalin zelf een aanval aan het voorbereiden was, maar dat hij verrast werd door de Duitsers , en begon de Grote Vaderlandse Oorlog.
Noodgedwongen behoorde de Sovjet-Unie nu zelf bij de geallieerden. De behandeling van de Russische soldaten en de burgerbevolking door de Duitsers was vaak buitengewoon wreed. In december lukte het om de Duitsers in Stalingrad tot staan te brengen. Met 27 miljoen mensen had het land het hoogste aantal slachtoffers van alle geallieerde landen. De meerderheid van deze slachtoffers waren etnische Russen en de meeste slachtoffers waren gevallen onder de burgerbevolking. Direct na de overwinning in Europa verkilden de betrekkingen weer. In de periode - werden communistische regeringen in Oost-Europa aan de macht gebracht.
In vond evenwel een breuk met Joegoslavië plaats, officieel om ideologische redenen, maar feitelijk omdat Tito weigerde zich aan Stalin ondergeschikt te maken. In was er een nieuwe golf van arrestaties en verdwenen opnieuw velen in de Goelag. In datzelfde jaar testte de Sovjet- Unie haar eerste atoombom en wellicht gaf Stalin Noord-Korea stilletjes het groene licht voor zijn campagne tegen het zuiden. Inmiddels ging Stalins gezondheid sterk achteruit, en op 5 maart overleed hij. Officieel door een beroerte, maar een aantal historici verdenkt Lavrenti Beria van het vergiftigen van Stalin. Uit de machtsstrijd die volgde op de dood van Stalin kwam uiteindelijk Nikita Chroesjtsjov als sterke man naar voren.
Hij schokte de gedelegeerden van het 20e partijcongres op 23 februari door publiekelijk de cultus rond Stalin aan de kaak te stellen , en Stalin te beschuldigen van massamoord tijdens de grote zuiveringen. Hierdoor maakte hij zich onbemind bij de conservatieve fractie van de Partij. De
"kleine Stalins" in de Oost-Europese satellietstaten werden ernstig in verlegenheid gebracht, aangezien hun legitimiteit hiermee ondermijnd werd. In deze jaren werden veel slachtoffers van Stalins terreur gerehabiliteerd en keerden velen uit de concentratiekampen terug. Hoewel deze periode "de dooi" genoemd werd, was deze dooi maar heel betrekkelijk. Alexander Solzjenitsyn kon weliswaar zijn roman Een dag uit het leven van Ivan Denisovitsj publiceren, waarin de verschrikkingen van de Goelag werden verhaald, maar de kerkvervolgingen laaiden juist weer op.
Chroesjtjov regeerde met ijzeren vuist. De Hongaarse Opstand van werd door hem zonder pardon hardhandig onderdrukt. De Berlijnse Muur uit werd eveneens in zijn regeerperiode gebouwd. De Sovjet-Unie maakte economisch en technisch enorme vooruitgang, en wist de eerste ronde van de ruimtewedloop te winnen door eerst het hondje Laika en vervolgens de kosmonaut Joeri Gagarin als eerste de ruimte in te schieten. In leed Chroesjtjov echter bij de Cubacrisis een gevoelig gezichtsverlies.
Daarnaast was zijn gedrag regelmatig dat van een staatshoofd onwaardig; hij kon beledigende opmerkingen maken of inadequaat reageren. Eens sloeg hij hard met zijn schoen op de tafel in de Algemene Vergadering van de VN, waarbij hij de Filipijnse afgevaardigde Lorenzo Sumulong uitmaakte voor alles wat lelijk is. Het Politbureau vond het in genoeg en zette Chroesjtjov af. Leonid Brezjnev volgde Chroesjtsjov op als sterke man. Brezjnev, een Sovjetpoliticus van de oude stempel, was verantwoordelijk voor het neerslaan van de Praagse Lente in In voerde hij tegen China een oorlog bij volmacht waarbij Cambodja en Vietnam als pionnen fungeerden.
De relatieve ontspanning, die bij vlagen onder Chroesjtjov voorkwam, deed hij teniet, en vooral de Sovjetvloot werd sterk uitgebreid. In gaf hij opdracht om Afghanistan binnen te vallen, om de pro-Russische regering daar te hulp te schieten. De Sovjettroepen konden de guerrillastrijd van de Moedjaheddien , die werden gesteund door de Verenigde Staten, niet winnen, en meer en meer Russische soldaten keerden in lijkenzakken terug. In overleed Brezjnev, en werd opgevolgd door Andropov. Deze regeerde twee jaar, waarna de doodzieke Tsjernenko hem opvolgde. In overleed ook hij. Jarenlang had de Sovjet-Unie meegedaan aan de wapenwedloop met de Verenigde Staten , terwijl ook de verhoudingen met concurrent China steeds slechter werden.
De denkbeelden van Mao waren steeds verder verwijderd geraakt van de communistische regering in Moskou en in brak zelfs bijna een oorlog uit over een aantal eilandjes in de Oessoeririvier. De Vietnamese leider Ho Chi Minh wist vanaf zijn sterfbed te voorkomen dat het uitliep op een atoom oorlog. De top van Staat en Partij werd gevormd door oude mannen, die de zuiveringen van Stalin hadden overleefd als jonge officieren en functionarissen. Dit maakte hen zeer voorzichtig en conservatief. Dit bracht hen ertoe in de wapenwedloop tegen de VS op te blijven bieden als het Westen immers een overwicht zou krijgen, zouden ze misschien kunnen besluiten de Sovjet-Unie aan te vallen , terwijl de starre planeconomie steeds slechter en inefficiënter draaide. De partijleiding wilde hier niets aan doen en zelfs niets van weten. In kwam een nieuwe jonge leider aan de macht: Michail Gorbatsjov.
Hij was weliswaar communist, maar was bereid, in tegenstelling tot zijn voorgangers, de waarheid onder ogen te zien. Toen duidelijk werd dat de Sovjet-Unie vrijwel bankroet was en het nog maar een paar jaar zou kunnen volhouden, besloot Gorbatsjov met het Westen te gaan praten, in het bijzonder met de Amerikaanse president Ronald Reagan. Een vrij onverwachte ontspanning was het gevolg; in het Westen werd de Sovjet-Unie ineens een hot item en maakte de russofobie uit de Koude Oorlog plaats voor welwillende belangstelling.
Dissidenten werden teruggehaald, de top van Staat en Partij werd gezuiverd en de leiders in Oost-Europa en daarbuiten werd verteld dat de Sovjet-Unie hen niet langer zou steunen. De Russisch-orthodoxe kerk kreeg grote vrijheden. De Sovjettroepen werden teruggetrokken, inclusief de troepen in Afghanistan. In en vielen de communistische regimes als dominostenen om, waarna in de Duitse hereniging werd afgekondigd. In eigen land kwam Gorbatsjov klem te zitten tussen radicalere hervormers als Boris Jeltsin en de oude communistische garde. Deze laatsten deden in augustus een couppoging , die echter door toedoen van Jeltsin mislukte. Gorbatsjov kwam terug als een krachteloze president in een land dat in staat van ontbinding verkeerde. Buiten zijn weten werd het GOS opgericht, terwijl Estland, Letland en Litouwen zich eerder al onafhankelijk hadden verklaard.
In december was het afgelopen: Gorbatsjov trad af als president en de Sovjet-Unie hield op te bestaan. Het post-sovjettijdperk was nu aangebroken. Het was een chaotische tijd van hervormingen en grote sociale onrust. Veel mensen die in staatsdienst waren - en dat waren verreweg de meesten - kregen in geen maanden hun salaris uitbetaald. Boris Jeltsin, de held van augustus , en nu president, zag zijn populariteit zienderogen afnemen. Jeltsin was precies acht jaar president van de Russische Federatie, zoals het land nu heette. Hij kreeg het te stellen met twee financiële crises waaronder de Roebelcrisis in , groeiende oppositie van de communisten Zjoeganov en extreem-rechts Zijirinovski , toenemende armoede en misdaad, en migratiestromen binnen het GOS.
Daarnaast begon de bevolking gestadig af te nemen. Door de slecht opgezette privatiseringen onder leiding van Anatoly Tsjoebais begin jaren 90 ontstond een nieuwe groep superrijken door middel van casinokapitalisme , de Russische oligarchen, zoals Michail Chodorkovski , Boris Berezovski en Roman Abramovitsj. Jeltsin wist in een staatsgreep te stoppen , nadat hij de grondwet naast zich neer had gelegd.
Jeltsin stortte het leger, na verkeerd te zijn voorgelicht door zijn veiligheidsexperts, in een onzorgvuldig voorbereide militaire operatie in de de facto onafhankelijke - maar zeer zwakke - staat Itsjkerië. De Tsjetsjenen die tijdens de onafhankelijkheid sterk verdeeld waren, begonnen samen te werken in de Eerste Tsjetsjeense Oorlog en wisten, onder leiding van Aslan Maschadov en anderen uiteindelijk het slecht bewapende Russische leger uit de hoofdstad Grozny te verdrijven en Jeltsin, vertegenwoordigd door zijn generaal Aleksandr Lebed , tot onderhandelingen te dwingen, waarna de tweede de facto onafhankelijke Tsjetsjeense Republiek een feit werd in Deze vrede kon Jeltsin goed gebruiken voor zijn
verkiezingscampagne dat jaar. Zijn campagneleider voor de presidentsverkiezingen van Oleg Soskovets wilde dat er geld kwam door de privatisering van overgebleven staatsbedrijven.
De oligarchen spanden samen met Tsjoebajs om middels Jeltsins dochter Tatjana Djatsjenko Jeltsin ertoe te bewegen om geld te accepteren in ruil voor politieke invloed. Jeltsin stemde uiteindelijk in, wat leidde tot een verkiezingscampagne die nagenoeg geheel werd gefinancierd door de oligarchen. Tijdens de campagne, waarbij de oligarchen gebruik konden maken van hun eigen tv-zenders onder andere NTV , werd Jeltsin geprezen en werden mensen bang gemaakt met het perspectief van een terugkeer naar de Sovjet-Unie met haar eeuwige tekorten aan van alles. Ze schoven Aleksandr Lebed naar voren als alternatief voor Zjoeganov, waardoor de rating van de communisten sterk daalde in de peilingen. Jeltsin won daarop de verkiezingen.
Berezovski werd samen met zes anderen bekend als de " zeven bankiers " of G-7 , vanwege de politieke macht die zij verkregen na de
verkiezingsoverwinning. Zoals Chroesjtsjov slaagde ook Jeltsin erin zijn land geregeld in verlegenheid te brengen. Zo kneep hij een secretaresse in de billen voor het oog van miljoenen TV-kijkers en hing een aanklacht wegens corruptie boven zijn hoofd bij zijn aftreden wist hij echter zijn politieke onschendbaarheid te behouden. De Aziatische financiële crisis in juli had een versterkend effect op de economische crisis in Rusland.
Door de sterke daling van de goederenprijzen in de wereld, werden landen als Rusland, die sterk leunden op de grondstoffenexport extra hard getroffen. De scherpe daling van de olieprijs had grote consequenties voor Rusland. De politieke crisis bereikte een voorlopig hoogtepunt toen Jeltsin plotseling Viktor Tsjernomyrdin premier vanaf met zijn hele kabinet ontsloeg op 23 maart [6] en de tot dan toe onbekende jarige technocratische energieminister Sergej Kirijenko aanstelde als premier.
De invloed van de oligarchen op de politiek bleek toen Kirijenko de economische crisis wilde oplossen door een belastingstelsel in te voeren en de huizen van de top van staatsgasbedrijf Gazprom liet doorzoeken; ondanks zijn bevoegdheden had hij maar weinig bewegingsvrijheid. Het
hoogtepunt van de economische crisis kwam op 17 augustus , toen Rusland een default afkondigde en de roebelkoers door de bodem zakte.
Kirijenko werd daarop ontslagen. Hij werd in september opgevolgd door Jevgeni Primakov Berezovski had Tsjernomyrdin naar voren geschoven, maar de Doema blokkeerde dit tot tweemaal toe. Primakov, die werd gezien als een compromisfiguur, werd met een overweldigende meerderheid verkozen en wist het land er weer enigszins bovenop te helpen, onder andere door het doorvoeren van belastinghervormingen, waarna de roebel weer enigszins stabiel werd aan het einde van Het land was toen echter in grote problemen geraakt, wat nog versterkt werd door slechte oogsten dat jaar, waardoor op 9 oktober zelfs werd verzocht om humanitaire hulp met inbegrip van voedsel.
Jeltsin zag in Primakov een concurrent die snel in populariteit groeide en liet hem al na acht maanden vervangen door interim-premier Sergej Stepasjin in mei , die in augustus werd vervangen door ex- KGBer Vladimir Poetin. Op 31 december trad Jeltsin ten slotte af ten gunste van Vladimir Poetin, onder de voorwaarde dat het Openbaar Ministerie niet tot strafvervolging van de familie Jeltsin zou overgaan en de aanklacht wegens corruptie zou worden ingetrokken.
Poetins positie werd bij de verkiezingen van bevestigd: hij kreeg meer dan de helft van de stemmen. Op dat moment provoceerden Tsjetjeense rebellen Rusland door terroristische bliksemacties in het grensgebied van Tsjetjenië en Dagestan ; hierop werd maar zwak gereageerd en uiteindelijk kwam het tot een inval in Dagestan. Daarnaast deden zich in meerdere steden van Rusland flatbombardementen voor, die door Poetin werden toegeschreven aan Tsjetsjeense rebellen, iets wat door veel verslaggevers en wetenschappers wordt beschouwd als onmogelijk de FSB werd door sommigen verantwoordelijk geacht , maar wat de Russische motivatie om in te grijpen versterkte.
Het Rode Leger bezette onder meer het zuidelijke deel van het eiland Sachalin en de Koerilen-eilanden ten noorden van Hokkaido. Japan capituleerde op 2 september. De Opperste Sovjet van de USSR verklaarde 3 september tot nationale feestdag, maar de viering ervan raakte al snel in onbruik. Pogingen de feestdag terug te krijgen op de kalender liepen lange tijd op niets uit. De Russische regering deed echter niets met het idee, vermoedelijk om Japan niet voor het hoofd te stoten. De Russische regering draaide zich tot voor kort in allerlei bochten om het belang van de militaire overwinning op Japan te bagatelliseren.
Meld u aan en ontvang wekelijks de gratis nieuwsbrief, vol historische artikelen, nieuws en aanbiedingen. Mijn account Shop Winkelmand.
Geschiedenis van Rusland
Naast deze militaire interventies, spelen de Russen ook een grote rol in wat hij 'moderne oorlogsvoering' noemt. Daar zijn ze dag en nacht mee bezig. In de Koude Oorlog was Rusland een grote speler op het wereldtoneel en kon het op militair vlak iedereen de stuipen op het lijf jagen. Na
het uiteenvallen van de Sovjet Unie en het afbrokkelen van het land, hebben de Russen in de jaren 90 flink ingeleverd. Sinds president Vladimir Poetin aan de macht is, timmert het land aan de weg om weer een militair sterk Rusland neer te zetten. Toch is Zweden niet het enige land dat meer geld gaat uitgeven aan defensie. Dit zou volgens de afspraken minimaal 2 procent van het nationaal inkomen moeten zijn. Gisteren presenteerde Bijleveld de Toekomstvisie Daarin wordt gesteld dat ook Nederland extra geld moet spenderen.
Op dit moment gaat 1,5 procent van het nationaal inkomen naar defensie. In zou ons land op de gevraagde 2 procent moeten zitten. Gelukkig zijn die landen Estland, Letland en Litouwen — red. Dat geldt ook voor Polen. Dat geldt overigens niet voor Zweden en Finland. Laatstgenoemde deelt een kilometer lange grens met de Russen. Toeva Oedmoertië Chakassië Tsjetsjenië Tsjoevasjië Republiek van de Krim. De krajs zijn hele grote gebieden met vrij weinig inwoners. Krajs zijn een soort van territoria. De krajs hebben niet veel zelfstandigheid. Altaj 2. Kamtsjatka 3.
Chabarovsk 4. Krasnodar 5. Krasnojarsk 6. Perm 7. Primorski 8. Stavropol 9. Rusland telt 1 autonoom oblast, namelijk het Joodse Autonome Oblast.
Dit oblast is opgericht in , maar heft pas zijn huidige status sinds Wel is dit gebied na Israël het enige gebied met een Joodse status. Het gebied werd aangewezen als thuisland voor de Joden die toentertijd onder veel onderdrukking in Europa leden. Het communisme probeerde hier een einde aan te maken, ook al was het in strijd met de opvatting van Lenin dat arbeiders geen nationaliteit of geloof hadden. Het project is mislukt, onder meer door Stalin, de Tweede Wereldoorlog en het oprichten van de staat Israël. De autonome districten waren gebieden in oblasten met iets meer zelfstandigheid. Hier wonen volkeren die graag meer dingen zelf willen regelen. Sinds worden de autonome districten echter samengevoegd met de oblasten, waardoor de onafhankelijkheid verdwijnt.
Waar er voor nog 10 autonome districten waren, zijn er tegenwoordig nog maar vier. Drie hiervan zijn al onderdeel van een oblast, maar hebben nog wel enige zelfstandigheid. Alleen Tsjoekotka is echt zelfstandig. Als laatste heeft Rusland nog 3 federale steden. Als sinds hebben Sint- Petersburg en Moskou deze status, aangezien het de twee grootste en belangrijkste steden van het land zijn. De federale steden vallen niet onder een oblast, republiek, etc, maar zijn zelf een soort van provincie bestaande uit de stad zelf en het gebied eromheen. Sinds heeft de stad Sebastopol ook deze status. Deze stad ligt op de Krim en was eerst onderdeel van Oekraïne. De meeste landen erkennen de stad niet als onderdeel van Rusland. Rusland telt circa miljoen inwoners, maar de bevolkingsdichtheid is echter heel laag. Dit komt door de grootte van Rusland.
Volgens de schattingen van de Verenigde Naties is Rusland nummer 9 in de lijst van landen met meeste inwoners. Hiermee staat het tussen Bangladesh en Japan. Kijk je naar de bevolkingsdichtheid staat Rusland echter op plek Hoewel Rusland dus veel inwoners heeft, is dit in
vergelijking met de grootte van het land erg weinig. Toch is de bevolking in Rusland niet eerlijk over het land verdeeld. Vooral in het Europese deel van Rusland, de gebieden in en rond de Oeral en in het zuidwesten van Siberië wonen veel mensen en liggen ook de grote steden. Het Verre Oosten richting Japan en het noorden van Rusland zijn dunbevolkt.
Al je kijkt naar welke regio van Rusland het snelste groeit is dat Moskou , mede door de migratie. Als je alleen kijkt naar geboorten dan is dat de republiek Dagestan. Rusland telt 10 miljoen meer vrouwen dan mannen. Dit betekent dat er een overschot aan vrouwen in Rusland is. Vooral de verschillen tussen mannen en vrouwen boven de 55 jaar zijn groot. Dit is mede te verklaren doordat de levensverwachting van vrouwen veel hoger is dan die van vrouwen. Na het uiteenvallen van de Sovjet-Unie stierven veel mannen doordat de werkomstandigheden verslechterden en veel mannen bovendien te maken kregen met alcoholisme. De verslechterde levensomstandigheden en de migratie naar Europa en de Verenigde Staten zorgde ook ervoor dat de Russische bevolking daalde. Echter vind er de laatste jaren economische groei plaats, waardoor veel Russen uit de voormalige Sovjetrepublieken naar Rusland trekken.
Pas sinds kent Rusland weer een geboorteoverschot. Dit komt mede door de sterker wordende economie, waardoor veel mensen het financieel aankunnen om kinderen te krijgen, en doordat de overheid het nemen van kinderen ook bevorderde. Hoewel driekwart van de Russen in steden woont neemt de verstedelijking nog altijd toe. Met name in steden is de bevolking bezig met zich te moderniseren. Vrouwen krijgen hierdoor op steeds latere leeftijd kinderen en tevens wist seksuele revolutie door te breken.
Hoewel de economie is toegenomen gaat het nog niet helemaal goed met Rusland. Vooral de leefomstandigheden zijn nog altijd slecht. Hierdoor vindt er veel racisme plaats, met name tegen Joden en volkeren uit de Kaukasus, en is er een sterke vorm van nationalisme op komst. Rusland telt ongeveer volkeren. In is de laatste bevolkingstelling geweest, waarbij dit helemaal is uitgezocht. Daarnaast zijn nog grote groepen:. De Russische overheid erkent 48 van deze bevolkingsgroepen als kleine inheemse volkeren. De mensen moeten voldoen aan bepaalde voorwaarden. Zo moeten ze op het historische grondgebied leven en houden ze zich nog altijd vast aan hun traditionele manier van leven. De meeste van deze volkeren leven in afgelegen gebieden, als het noorden van Siberië en het Verre Oosten.
De Russische overheid zorgt ervoor dat deze volkeren zich aan bepaalde regels niet hoeven te houden om zo hun cultuur in stand te houden.
Rusland heeft een officiële taal, namelijk het Russisch. Onderwijs, politiek en officiële documenten zijn daardoor allemaal in het Russisch geschreven. Daarnaast hebben nog 28 talen een aparte officiële status. Dit gaat vooral om de oorspronkelijke talen. Toch spreekt iedereen naast zijn eigen taal ook het Russisch. Het Russisch is zelfs zo dominant dat veel ouders hun kinderen als moedertaal Russisch leren. Tsjetsjeens , Tuviens , Ingoesjetisch , Ossetisch en Tsjoevasjisch zijn de grootste minderheidstalen.
Toch spreken veel Russen naast het Russisch ook internationale talen. Het Engels is hiervoor het grootst, gevolgd door het Duits , het Frans en het Spaans. De grootste religie in Rusland is de Russisch-Orthodoxe Kerk. Rusland is overwegend christelijk en is dit sinds de 10e eeuw. Ook na het verbod op geloof in de Sovjet-Unie wist de kerk de grootste religie te blijven.
Hoewel veel Russen niet heel erg met het geloof bezig zijn, staan ze toch positief tegenover de kerk. De kerk heeft immers grote invloed gehad op de Russische geschiedenis. De kerken die in de tijd van de Sovjet-Unie zijn gesloopt of vervallen worden al sinds de jaren 90 gerestaureerd en heropgebouwd. Ook het protestantisme en de Katholieke Kerk heeft aanhang in Rusland. De tweede religie is de islam. Vooral de Turkse volkeren hangen de islam aan en er zijn ook islamitische republieken binnen Rusland, zoals Dagestan. Ook het boeddhisme komt oorspronkelijk in Rusland voor. Een bekend voorbeeld is de staat Kalmukkië , waar de Russische regering de laatste jaren Boeddhabeelden plaatst om toeristen te
lokken. Tevens heeft het jodendom aanhang binnen Rusland. Veel Russen hangen het geloof aan wat in hun regio oorspronkelijk voorkomt.
Russische kinderen zijn leerplichtig van hun 6e tot en met hun 17e.
De basisschool en het voortgezet onderwijs zijn vaak een school in Rusland en kinderen blijven deze gehele periode op dezelfde school zitten. Het onderwijs is ingedeeld in 3 afdelingen, die weer bestaan uit meerdere klassen. In de eerste tot en met vierde klas jaar zitten de leerlingen in de eerste afdeling. Hier leren de kinderen basisdingen, zoals rekenen. In de vijfde tot en met negende klas jaar zitten de leerlingen in de 2e afdeling.
Hier heeft iedere leerling een eigen vakkenpakket dat aansluit bij zijn eigen voorkeur en aanleg.
Het vakkenpakket wordt samengesteld op basis waarin de leerling goed is of wat het graag als vak wil hebben. In de tiende en elfde klas jaar zitten de leerlingen in de 3e adeling. Hier hebben leerlingen een verplicht vakkenpakket met onder andere Russische literatuur, wiskunde, natuurkunde en een moderne vreemde taal. Tevens zijn er speciale scholen waar kinderen al vanaf de eerste klas Engels, Frans of wiskunde krijgen.
Qua hoger onderwijs zijn er academies en universiteiten. Het verschil tussen de twee is dat een universiteit opleidingen en studies aanbiedt in meerdere disciplines en academies alleen in een enkele discipline. Zo kan een universiteit zowel in de landbouw als techniek opleidingen en studies aanbieden en een academie alleen in de landbouw. Daarnaast zijn er nog instituten en deze bieden hetzelfde aan als academies.
Instituten bieden het alleen iets meer "outside the box" aan, waardoor er op een instituut voor landbouw ook studies en opleidingen zijn voor technische voertuigen in de landbouw. Overigens bieden alle drie de soorten scholen zowel universitaire als beroepsgerichte opleidingen en studies aan. In het hoger onderwijs duurt een studie of opleiding tussen de vier en vijf jaar.
Bij iedere studie of opleiding zijn de eerste twee jaar breed en heeft men ook vakken als scheikunde, natuurkunde, wiskunde en talen. In de laatste twee of drie jaar wordt je studie of opleiding gespecialiseerder. Dan wordt je klaargestoomd voor een beroep in een bepaald onderdeel van de studie. Hoewel in West-Europa de Renaissance in het 15e eeuw plaats vond, was dit in Rusland pas in 17e eeuw. Echter stond nog steeds alle architectuur, literatuur en schilderkunst in het teken van het christendom. Na de 17e eeuw vond de Franse cultuur zijn thuis in Rusland. Rusland kende toen veel adel en ze lieten zich inspireren tot het toen invloedrijke Frankrijk. Gedurende de 19e eeuw ontwikkelde Rusland zich tot grootmacht op het gebied van cultuur. Hieronder staat een opsomming van de gebieden en monumenten die een plaatsje hebben op de werelderfgoedlijst van de UNESCO :.
Tot aan het begin van 20e eeuw woonden de gewone Russen in een zogeheten izba , een houten woning. Stenen huizen konden slechts betaald worden door de kerk, de adel, het keizerlijk huis en rijke burgers. Aan het einde van 19e eeuw werden Rusland veel oude Europese bouwstijlen gebruikt, maar in de tijd van Sovjet-Unie werden gebouwen veel moderner. Onder Stalin werden vaak enorme grote gebouwen gebouwd, maar veel mensen vonden dit te modern en te on-Russisch. Hierdoor leefde in de jaren 50 het neoclassicisme op, een bouwstijl van vroeger. Echter onder Chroesjtsjov werd veel gebruik gemaakt van sfeer- en karakterloze gebouwen met veel glas, beton en rechte lijnen.
Veel woonblokken waren grijs en tussendoor waren parkjes, speeltuinen en vooral onkruid. Deze bouwstijl was typisch voor het communisme en veel steden, ook buiten Rusland, hebben deze gebouwen nog. Na de instorting van de Sovjet-Unie werden veel ervan gesloopt en vervangen door modernere gebouwen. Ook worden sinds de val veel oudere gebouwen, vooral kerken, opgeknapt. In de Sovjet-Unie was religie namelijk niet toegestaan. Veel Russische kerken hebben overigens een eigen bouwstijl. Oudere Russische kerken kun je herkennen aan de centrale koepel.
Naar mate de tijd vorderde werden de koepels hoger en ronder. Typisch aan de Russische kerken is dat er veel gangen en trappen zijn rond de kern van het gebouw. Tot aan de achttiende eeuw was de kerk de belangrijkste opdrachtgever voor kunst, er was vrijwel geen andere kunst dan de religieuze.
Onder tsaar Peter de Grote maakte Rusland kennis met de Europese wereld en zo ook met de schilderkunst. Veel Russische kunstenaars werden naar het buitenland gestuurd voor een opleiding. Veel Russische kunstenaars raakten geïnspireerd de Italiaanse renaissance en de klassieke oudheid. Later werden ook Russische dorp, landschappen, steden, personen en historische gebeurtenissen geschilderd. Nog later gingen kunstenaars naar steden als Parijs en Florence. Ze leerden nieuwe technieken en bovendien nieuwe culturen kennen.
Later maakte Rusland kennis met nieuwe stromingen, zoals het symbolisme en het realisme. Rusland kent vele componisten. De bekendste Russische componist is Pjotr Iljitsj Tsjajkovski. Tsjajkovski verbond de West-Europese muziek met de Russische en liet zich dan ook inspireren door Europese componisten, zoals Mozart. Tsjajkovski gebruikte in zijn composities veel walsmuziek en is vooral bekend van zijn balletmuziek.
Hij schreef de muziek van twee bekende stukken, namelijk Het zwanenmeer en De Notenkraker.
Overigens was niet iedereen blij met Tsjajkovski. Aan het eind van de jaren negentig was er een groep van vijf belangrijke Russische componisten, Het Machtige Hoopje. Zij vonden de Tsjajkovski's muziek veel te westers. Overigens kun je het oordeel van Het Machtige Hoopje in twijfel trekken, slechts één van de vijf componisten was een muzikale achtergrond. Het doel van Het Machtige Hoopje was om de Russische volksmuziek aantrekkelijk te maken door het in een nieuw jasje te doen.
Tevens staat Rusland bekend om haar ballet , wat uit Frankrijk was overgewaaid. Rusland kent drie bekende balletstukken. Als eerste De Notenkraker , wat meestal met de kerst wordt opgevoerd. Het stuk gaat in grote lijnen over het meisje Clara die op kerstavond wakker wordt en daarna getuige is van een gevecht tussen de zogeheten Muizenkoning en peperkoekmannetjes. De notenkraker blijkt uiteindelijk een knappe prins te zijn en de twee leven lang en gelukkig samen. Het Zwanenmeer gaat over een prinses die in een zwaan veranderd is en een prins die de vloek probeert te verbreken.
Een detail uit dit stuk is dat de prinses een zwarte zwaan is en de rest van de zwanen wit zijn. Daarnaast is Doornroosje nog een bekend stuk, wat het klassieke sprookje verteld. Sprookjes en volksverhalen beïnvloeden het Russische ballet. In Rusland zijn er twee belangrijk balletgroepen, namelijk het Mariinskiballet uit Sint-Petersburg en het Bolsjojballet uit Moskou.
De bekendste Russische schrijver is waarschijnlijk Lev Tolstoj. Tolstoj is tevens een van de bekendste schrijvers uit de wereldliteratuur en bekend van drie romans. Zijn bekendste is waarschijnlijk Oorlog en Vrede. Oorlog en Vrede vertelt is grote lijnen het verhaal vijf adellijke families tijdens de oorlogen tegen Napoleon en de periode erna. Oorspronkelijk wilde Tolstoj een kort verhaal schrijven over een bepaalde opstand tegen de tsaar, maar geloofde hiervoor ook de oorzaken van deze opstand en mede de Napoleontische oorlogen te beschrijven. In plaats van een kort verhaal werd het een boek van een paar duizend bladzijden! Oorlog en Vrede is diverse malen verfilmd en is nog steeds verplicht om voor iedere Russische leerling te lezen.
Een andere bekende Russische schrijver is Fjodor Dostojevski. Dostojevski schreef boeken die niet bepaald vrolijk waren, veel van zijn hoofdpersonages worden vernederd en lijden een hoop. Toch zit er in zijn boeken een boodschap van liefde en vergeving voor ieder mens in een wereld met zowel veel verdriet als veel schoonheid. Rusland kent ook modernere schrijvers. Kenmerkend voor de Russische literatuur is dat de boeken veel diepgang hebben en er daarnaast veel passie is. De Russische keuken heeft veel invloed gehad. Hoewel er minder Russische gerechten bekend zijn in de wereld dan bijvoorbeeld Chinese, Japanse, Franse of Italiaanse, heeft de Russische keuken op een andere manier invloed gehad. In Rusland ontstond de traditie om de gerechten niet allemaal tegelijk op tafel te zetten, zoals in Europa het geval was. In plaats hiervan werd de maaltijd in gangen verdeeld, die elkaar opeenvolgde. Nog steeds is dit in veel chique restaurants het geval.
Deze vorm van maaltijden serveren wordt service à la russe. Vanuit Rusland werd het door een ambassadeur meegebracht naar Frankrijk, waarna het heel Europa bereikte. Rusland zelf kent een paar typisch Russische gerechten. Als eerste is er de stroganoffsaus , een pittige saus die vaak bij biefstuk geserveerd wordt. Een ander voorbeeld is de huzarensalade , die ook in Nederland erg populair is. Kaviaar komt oorspronkelijk ook uit Rusland, al kan het ook uit Iran komen. Sommige Russische gerechten komen ook uit Oost-Europa. Dit is bijvoorbeeld het geval met de sjasliek en de pierogi. Zakoeski zijn kleine gerechten die bij de borrel worden geserveerd, voordat men gaat avondeten. Rusland staat vooral bekend om haar sterke dranken, zoals wodka en berkensap.
De belangrijkste Russische televisiezender is Pervyj kanal. De televisiezender richt zich eigenlijk op alle doelgroepen en heeft hierdoor een breed aanbod van programma's. Pervyj kanal is berucht omdat het in Boris Jeltsin aan een herverkiezing hielp. Rusland-1 is de tweede televisiezender van Rusland. De zender heeft veel regionale uitzendingen en is bekend om de wekelijkse nieuwsshow. De laatste televisiezender is in Rusland echter niet meer te volgen op de televisie, slechts via internet. Qua kranten zijn Vedomosti , Kommersant en Novaja Gazeta belangrijk. Meduza en Lenta zijn echter alleen via het internet te volgen; er is dus geen papieren versie.
Interfax is het belangrijkste persbureau van Rusland. Voor buitenlanders heeft Rusland ook media opgericht. Russia Today is door de Britten al een aantal keer op de vingers getikt vanwege misleidende informatie. Sputnik is een website en radiostation dat uitzendt in meer dan 30 talen. Het doel van Sputnik is agressieve propaganda de wereld uit te helpen. The Moscow Times is een Engelstalig nieuwsblad met een oplage van In Rusland wordt sport heel erg belangrijk gevonden. Dit is al te merken op jonge leeftijd. Kinderen trainen al van jongs af aan keihard naast hun school en huiswerk. Mede hierdoor behoren de Russische sporters dan ook tot de beste ter wereld. Veel Russen doen aan langlaufen , zwemmen en fietsen.
Toch zijn voetbal , atletiek en kunstschaatsen ook hele populaire sporten. Poker wordt sinds in Rusland ook als sport gezien. Rusland, toen nog de Sovjet-Unie, organiseerde in de eerste olympische zomer spelen in Moskou. De eerste olympische winterspelen was in in Sotsji. In organiseert Rusland het WK voetbal. Vanaf na de Tweede Wereldoorlog zijn Russische sporters al aanwezig op de Olympische spelen, mede door de Koude Oorlog. Ook in sport vond men dat men beter moest zijn dan de kapitalistische landen. Nog steeds speelt het "beter zijn dan de rest van de wereld" hierin mee. Dit leidt ook tot schandalen. Vanaf de jaren 80 bleek dat sporters al verboden middelen gebruikten. Tijdens de spelen in Sotsji is zelfs geknoeid met de onderzoeken naar verboden middelen.
Dit zorgde ervoor dat Rusland werd geschorst op de spelen van in Zuid-Korea. Alleen "schone" Russische sporters die het konden bewijzen mochten meedoen onder neutrale vlag. De president is het staatshoofd van Rusland en heeft hiermee een gelijke functie als de Belgische en Nederlandse koning, alleen dan met meer macht. De huidige president is Vladimir Poetin , die sinds aan de macht is. De president wordt direct door de bevolking gekozen voor een termijn van 6 jaar. Onder de president staat de premier of vicepresident. Hij de regeringsleider en heeft hiermee dezelfde functie als de Nederlandse en Belgische premier. De huidige vicepresident is Michail Misjoestin , die ook sinds aan de macht is.
De premier is de leider van de Russische regering die op zijn beurt weer bestaat uit ministers en staatssecretarissen.
De premier wordt gekozen door de president, die zijn keuze goed moet laten keuren aan het parlement. De president, de premier en de regering vormen samen de uitvoerende macht, zij zorgen voor het dagelijks bestuur van Rusland. Het parlement van Rusland is de wetgevende macht, het maken en stemt over wetten en controleert daarnaast in theorie nog de regering. Het parlement bestaat uit twee kamers:. De twee kamers vormen samen de Federatieve Vergadering van Rusland. Om de scheiding tussen de twee kamers aan te geven, zetelt de Staatsdoema in een ander deel van Moskou dan de Federatieraad. In Rusland worden de leden van beide kamers van het parlement direct door de bevolking gekozen, net als de president. De premier wordt niet door de bevolking gekozen, maar door de president met bevestiging van het parlement.
Hoewel Rusland een enorm land is, heeft het vrij weinig landelijke politieke partijen. De reden hiervoor is simpel. Een politieke partij moet in minstens 80 deelgebieden actief zijn voordat het aan landelijke verkiezingen kan meedoen. De grootste partij van Rusland is Verenigd Rusland , de partij van president Poetin. De partij is erg nationalistisch, oftewel erg voor het vaderland. Toch dit de partij een beetje in het midden, samen met Rechtvaardig Rusland. Rechtvaardig Rusland is sociaaldemocratisch. Helemaal rechts bevindt zich de Liberaal-Democratische Partij van Rusland.
Deze partij is een beetje extremistisch, net zoals de Communistische Partij van Rusland. Deze laatste partij is echter helemaal links in plaats van rechts. Verkiezingen in Rusland gaan soms weleens niet eerlijk. Bijna elke verkiezingen is er wel sprake van fraude. Hierbij duiken vaak beelden of verhalen op van tellers bij stembureaus die valse biljetten in de stembus gooien. Op deze manier proberen ze ervoor te zorgen dat de kandidaat die zij voor ogen hebben wint.
Vaak wordt met de vinger de laatste jaren gewezen naar president Poetin en zijn partij Verenigd Rusland. Het Rusland onder president Poetin maakt een economische groeiperiode door. Na de val van het communisme en de Sovjet-Unie werd veel wat de staat in handen had
geprivatiseerd. Dit betekend dat de overheid veel bedrijven en diensten voortaan aan het bedrijfsleven overlaat. Dit paste ook bij de omschakeling naar een vrije markteconomie , zoals in de westerse wereld. Helaas verloopt deze omschakeling niet vlekkeloos en ontstond er armoede. Een paar mensen wisten te profiteren van de verkoop van bedrijven en werden snel rijk. Hierdoor stond sociale ongelijkheid en dat is niet goed voor de stabiliteit van een land. De Krim is de eerste correctie die is aangebracht. Alle gebieden buiten de grenzen waar Russisch wordt gesproken zijn tot historische Russische grond verklaard. Dit boek beschrijft de periode waarin Poetin Rusland via massale propaganda op een oorlogstraject is gezet.
Een oorlog voornamelijk tegen zichzelf. De Rus krijgt dagelijks ingepeperd zijn land uniek is, zijn geschiedenis, zijn cultuur en de Rus zelf. Poetin eist van de wereld die unieke status te erkennen.
Russen vieren overwinning op Japan
Op dit moment gaat 1,5 procent van het nationaal inkomen naar defensie. In zou ons land op de gevraagde 2 procent moeten zitten. Gelukkig zijn die landen Estland, Letland en Litouwen — red. Dat geldt ook voor Polen. Dat geldt overigens niet voor Zweden en Finland. Laatstgenoemde deelt een kilometer lange grens met de Russen. Zandee vindt het daardoor begrijpelijk dat zij in hun defensie investeren. En niet zo zuinig ook. Je moet afschrikken. Als je geen alarminstallatie hebt, komt een inbreker ook veel te makkelijk binnen.
Zweden en Finland moeten het zelf doen vanuit hun neutrale status. Het gekke is dat er nooit een meerderheid in het land is geweest om zich bij de NAVO aan te sluiten. Maar wat heeft Rusland dan in Zweden te zoeken? Het land is een van de meest stabiele landen ter wereld en is geen voormalige Sovjet-regio. Ook voor de Russen is het een vorm van afschrikking. Vanuit historisch perspectief moet Moskou zich weren tegen het agressieve Westen, maar dat is gewoon een verkooppraatje. Met Zweden te destabiliseren maak je de EU zwakker en dat is wat ze willen. Altijd weten wat er speelt? Download de gratis RTL Nieuws-app en blijf op de hoogte. Internationale spanningen Zweden pompt miljarden in defensie:
'Gewapende aanval Russen niet uit te sluiten' 16 oktober Aangepast: 16 oktober Op oorlogspad De internationale veiligheid staat de afgelopen weken steeds meer ter discussie. Spanningen China-VS 'China doet biologische proeven om supersoldaten te creëren'.
Wonderkind De jarige uitvinder Gitanjali is de eerste 'Kid of the Year'. Een oorlog voornamelijk tegen zichzelf. De Rus krijgt dagelijks ingepeperd zijn land uniek is, zijn geschiedenis, zijn cultuur en de Rus zelf. Poetin eist van de wereld die unieke status te erkennen. Russen en Oekraïeners verliezen het leven vanwege Poetins ambities. Sinds 17 juli vlucht MH17 uit de lucht is geschoten boven het Oekraïense oorlogsgebied zijn honderden levens geofferd van passagiers, onder wie de levens van Nederlanders, die part noch deel hebben aan Ruslands zinloze oorlog met zijn geschiedenis. Zijn boeken Moskou is een gekkenhuis Vorig jaar stelde hij het tweetalige omkeerboek Nederlands en Russisch In de spiegel samen - Nederlanders over Rusland en Russen over Nederland in het Nederland-Ruslandjaar Toon meer Toon minder. Overige kenmerken Gewicht g Verpakking breedte mm Verpakking hoogte 30 mm Verpakking lengte mm.
Reviews Schrijf een review. Aantal reviews: 2. Geschreven bij Rusland in oorlog 2 Het eerste boek was origineel en beter geschreven. Vond je dit een nuttige review? Goede verhaallijn. Geschreven bij Rusland in oorlog Helder geschreven, en geeft een goed beeld van de situatie. Kies je bindwijze. Op voorraad. Nu besteld, dinsdag in huis Levertijd We doen er alles aan om dit artikel op tijd te bezorgen. In winkelwagen Op verlanglijstje. Bestellen en betalen via bol. Andere verkopers Anderen bekeken ook. Vladimir Poetin Het koningsdrama 3. Russen zien ze vliegen 5. Moskou is een gekkenhuis 5. In het spoor van de Russische ziel 5. Leven als God in Rusland 0. Vladimir 3. De nieuwe tsaar De man zonder gezicht. De macht van Vladimir Poetin 4. Rusland begrijpen 1. Bekijk de hele lijst.
Ripleys Believe it or Not! Encyclopedia of the Bizarre
