Vraag nr. 35 van 22 januari 1996
van de heer LEO CANNAERTS Vlamingen in Suriname – Problemen
Vlaanderen heeft met Suriname een cultureel akkoord gesloten. In het kader van dit akkoord leven er een groot aantal docenten in Suriname. Deze Vlamingen worden door de plaatselijke bevolking erg gewaar-deerd.
Er wordt mij gesignaleerd dat zij bestendig blootstaan aan pesterijen vanwege de Nederlandse ambassade, die de Belgische belangen in Suriname waarneemt. Zijn deze incidenten de minister-president bekend ? Heeft hij dit reeds laten onderzoeken ? Zo ja, welke maatre-gelen heeft de minister-president hiertegen eventueel reeds genomen ?
Een tweede groot probleem blijkt het feit dat vele Suri-namers die naar Vlaanderen worden uitgenodigd, geen visum krijgen. De Nederlandse ambassadeur blijkt hierbij tegen te werken. Is de minister-president hier-van op de hoogte ? Zo ja, welke stappen heeft hij ter zake reeds gezet ? Wat is de houding van de ambassade in Paramaribo ?
Wordt de Vlaamse regering langs andere kanalen dan de Nederlandse vertegenwoordiging op de hoogte gehouden van de toestand in Suriname ?
Als land met het Nederlands als officiële taal en met een enorme rijkdom aan bodemschatten zou Suriname best een goede handelspartner van Vlaanderen kunnen zijn. Is er een Vlaamse handelsattaché aanwezig om daar, al was het maar enkele weken per jaar, onze belangen te behartigen ? Wat is het beleid van de Vlaamse Dienst voor de Buitenlandse Handel inzake dit land ?
Antwoord
1. Vlaanderen heeft een cultureel akkoord gesloten met Suriname in 1975. Het laatste samenwerkings-programma werd onderhandeld en getekend in maart 1993.
2. Er is geen grote uitwisseling van onderwijsdeskun-digen in het raam van het cultureel akkoord. De Vlamingen worden inderdaad door de plaatselij-ke bevolking zeer gewaardeerd.
Uit nader onderzoek bij de plaatselijke VVOB-ver-tegenwoordiger (Vlaamse Vereniging voor Ontwik-kelingssamenwerking en technische Bijstand) blijkt dat het Vlaams parlementslid waarschijnlijk slecht geïnformeerd is over de relatie met de Nederlandse ambassade, die de Belgische belangen in Suriname waarneemt.
Er is inderdaad geen Belgische ambassade gevestigd in Paramaribo. De Belgische ambassadeur verant-woordelijk voor Suriname is die te Caracas-Venezu-ela, die onder meer Suriname tot zijn ambtsgebied heeft. Er is wel een ABOSsectie, een VVOBsecre -tariaat en een ereconsul voor België. De VVOB-vertegenwoordiger te Paramaribo verzorgt alle
pro-cedures wat de relaties betreft tussen de VVOB-deskundigen en de Surinaamse instellingen (plaat-sen van tewerkstelling en lokale autoriteiten). Voor Belgische civiele aangelegenheden kunnen zij zich wenden tot onze ere-consul (dienstpaspoorten, lega-lisaties, verklaringen, huwelijken, geboorten, enzo-v o o r t ) . De procedures daartoe zijn bekend bij de Vlaamse deskundigen die na hun eerste aankomst in Suriname aan de ere-consul worden voorgesteld. Hij licht de procedures toe en behartigt deze zaken goed.
Voor geen enkele aangelegenheid m oeten de Vlaamse deskundigen zich wenden tot de Neder-landse ambassade. Zij kunnen dus helemaal niet blootstaan aan "pesterijen". Ik wens hier zelfs aan toe te voegen dat de relatie tussen medewerkers van de Nederlandse ambassade en de Vlamingen heel goed te noemen is.
3. Wat de aangehaalde mogelijke problemen betreft voor Surinamers die naar Vlaanderen willen, kan ik melden dat alleen een Benelux-visum wordt afgele-verd, wat dan ook betekent dat dit door Nederlan-ders gebeurt. Het Nederlands consulaat kan pas visa ui tschri jven of afwijzen indi en het die opdracht/richtlijn ontvangt via Den Haag.
Het is reeds gebeurd dat een VVOB-deskundige zijn Surinaamse partner helpt bij het indienen van een visumaanvraag voor België (Schengen, met hoofdverblijfplaats België). Dit dient te gebeuren via het Nederlandse consulaat omdat er geen Belgi-sche ambassadeur aanwezig is. De afhandelingspro-cedure verloopt tergend langzaam (gemiddeld 4 m a a n d e n ) . Er is evenwel geen sprake van enige incorrecte behandeling bij het Nederlandse consu-l a a t . De consu-lange weg die de documenten heen en terug moeten afleggen en de behandeling daarvan in de betrokken Schengen-staten, waaronder Bel-gië, zijn daar debet aan.
4. Het is evident dat de Vlaamse regering langs andere kanalen dan de Nederlandse vertegenwoordiging op de hoogte wordt gehouden van de toestand in Suri-name. De Belgische ambassadeur te Caracas-Vene-zuela volgt de toestand in Suriname, vermits Surina-me tot zijn ambtsgebied behoort. Hij heeft geregeld contacten met de ere-consul en hij bezoekt voor dienstreizen de regio.
Jaarlijks maakt de ambassadeur ook een politiek, cultureel en economisch jaarverslag dat rechtstreeks aan het ministerie van de Vlaamse Gemeenschap, admini stratie E xterne Betrekkingen, wor dt bezorgd.
Daarnaast onderhoudt deze administratie goede relaties met de Surinaamse ambassade in Brussel en de Surinaamse sectie van de Vaste Gemengde Com-missie, in uitvoering van het cultureel akkoord. De VVOB beschikt eveneens over alle mogelijke informatie in Suriname en volgt de situatie ter plaatse op via haar vertegenwoordiger aldaar. 5. Er is geen economische vertegenwoordiger voor
Vlaanderen aanwezig in Suriname. De export van de BLEU (Belgisch-Luxemburgse Economische Unie) naar Suriname is verwaarloosbaar (226
mil-joen frank in 1994). De provinciale kantoren van de VDBH (Vlaamse Dienst voor de Buitenlandse Handel) kregen op vijf jaar tijd geen enkele vraag van Vlaamse firma's betreffende dit land ; de dienst Provinciale Tegemoetkomingen kreeg er één in 1994 en in 1995.
Suriname doet het economisch niet al te best. Bovendien zijn er geen goede statistieken beschik-baar. Ook de Nationale Delcrederedienst geeft geen dekking voor dit land.
De VDBH heeft dan ook geen actie gepland gericht op Suriname. Wel zal de Vlaamse economische ver-tegenwoordiger in Caracas (Venezuela) in de loop van april 1996 een verkenningsmissie naar Suriname ondernemen.
