Vraag nr. 74
van 9 december 1998
van de heer DIDIER RAMOUDT
Arbeidsbemiddeling – Samenwerking en efficiëntie Via de Vlaamse Interimbrug (VIB), een project waarin de sector van de uitzendarbeid en de Vlaamse regering werklozen uit risicogroepen aan het werk trachten te helpen, vonden 850 kansarme werklozen in negen maanden tijd een uitzendbaan. Een deel van hen kreeg ook een vaste job. Met dit resultaat overtreft het project ruimschoots de ini-tiële verwachting om 200 moeilijke plaatsbare werklozen aan een interimjob te helpen.
Opmerkelijk bij het VIB-project is het feit dat de Vlaamse Dienst voor Arbeidsbemiddeling en Be-roepsopleiding (VDAB) verkoos om er niet mee werken. Ten gevolge van het succesvol resultaat van het project heeft de VDAB zich door zijn af-wezigheid in een moeilijke positie gemanoeu-vreerd.
De roep om het monopolie van de arbeidsbemid-deling snel open te breken, wordt almaar luider. 1. Hoe evalueert de minister het VIB-project,
in-zonderheid de weigering van de VDAB om eraan mee te werken ?
2. Worden in de nabije toekomst gelijkaardige projecten opgestart ? Zo ja, welke rol ziet de minister hierin weggelegd voor de VDAB ? 3. Welke conclusies trekt de minister uit de
resul-taten van het VIB-project met betrekking tot de verhouding tussen de private en de publieke ar-beidsbemiddelingsinstanties ?
4. Wordt de VDAB aangemaand om in de toe-komst meer samen te werken met de private ar-beidsbemiddelingsinitiatieven ?
5. Beschikt de minister over gegevens aangaande de kostprijs voor de gemeenschap van de plaat-sing van een werkloze en hoe dit op de meest rendabele manier kan gebeuren ?
Zo ja, tot welke bevindingen is men gekomen ? Zo neen, wordt een dergelijke studie op korte termijn uitgevoerd ?
Antwoord
1. In het jaarrapport van het VIB wordt meer-maals gerefereerd aan de goede samenwerking
met de VDAB op lokaal vlak. Het VIB-project betreurt alleen dat overleg niet op een meer ge-structureerde wijze kon plaatsvinden. De VDAB opteerde, gelet op de gevoeligheden ter-zake, voor het aanhouden van een low profile en verkoos veeleer op lokaal vlak in de nodige samenwerking te blijven voorzien.
Tevens moet toch worden benadrukt dat de be-geleiding van risicogroepen ruimer moet wor-den gezien dan het verschaffen van uitzend-werk. Alhoewel dit een positieve bijdrage kan zijn, dient dit te worden begrepen als een laatste stap (module) in een arbeidsintensief begelei-dingstraject.
Het geïndividualiseerde traject voor de werk-zoekende bestaat immers uit zeven modules : – module 1 : basisdienstverlening,
– module 2 : trajectbepaling na gespecialiseer-de diagnosestelling,
– module 3 : sollicitatietraining- en begelei-ding,
– module 4 : beroepsspecifieke opleiding, – module 5 : persoonsgerichte vorming,
– module 6 : opleiding/begeleiding op de werk-vloer,
– module 7 : tewerkstelling en opvolging. 2. Het beheerscomité van de VDAB heeft een
ontwerp van een mogelijk gestructureerde sa-menwerking tussen de private uitzendsectoren en de VDAB goedgekeurd. Dit ontwerp van een samenwerkingsvoorstel ligt momenteel ter tafel bij de betrokken organisaties.
Dit samenwerkingsvoorstel past naadloos in de trajectwerking. Hierbij kunnen de uitzendkan-toren toeleiden en levert de VDAB hen arbeids-marktrijpe uitzendkrachten.
Op mijn initiatief zal in de komende weken met al de betrokkenen hierover verder worden on-derhandeld.
Het voorstel van het beheerscomité van de VDAB is een eerste stap in de concretisering van de samenwerking. Samenwerking tussen private en publieke sectoren zal de Vlaamse ar-beidsmarkt transparanter maken, verhoogt de kwaliteit van de dienstverlening voor werkzoe-kenden en werkgevers en levert sociale baten op.
