Vraag nr. 254
van 21 augustus 2002
van mevrouw RIET VAN CLEUVENBERGEN Partnergeweld – Hulpdiensten
Partnergeweld blijft al te vaak onzichtbaar. D a t blijkt nogmaals uit het jaarverslag van Te l e-O n t-haal Vlaanderen.
We leren hieruit dat door de affichecampagne rond partnergeweld het aantal vragen om info/hulp toe-n e e m t . Redetoe-n is otoe-nder atoe-ndere dat de dietoe-nstetoe-n die hulp kunnen bieden onvoldoende bekend zijn bij een breed publiek en zelf met een tekort zitten aan t i j d , middelen en mensen, waardoor ze zichzelf wei-nig promoten.
Welke concrete stimuli en middelen werden sinds 2000 gegeven om diensten die bezig zijn met part-nergeweld meer zichtbaar te maken ?
Antwoord
In november vorig jaar liep de campagne "Breek de stilte". Deze campagne werd opgezet in samen-spraak met mijn collega minister Onkelinx.
Wat het Vlaamse luik betreft, werden naast de ver-spreiding van de affiches met vermelding van het nummer 106 van Te l e - O n t h a a l , eveneens folders v e r s p r e i d . In deze folders zijn de adressen opgeno-men van de CAW ' s, die zowel residentiële opvang als ambulante hulp bieden ( CAW : centrum voor al -gemeen welzijnswerk – red.).
Aan Tele-Onthaal werd gevraagd om gedurende de campagne het aantal oproepen rond partnergeweld te registreren. Zij kregen hiervoor een vergoeding. Uit het jaarverslag blijkt inderdaad dat de campag-ne effect had. Daarom heb ik aan mijn federale collega gevraagd om de campagne ook dit jaar ge-deeltelijk te hernemen. Zo zullen er opnieuw dit najaar kleinere affiches verspreid worden bij wel-zijns- en gezondheidsvoorzieningen (huisartsen, z i e k e n h u i z e n , CAW's e.d.) en zal de folder her-drukt worden in vier talen. De kosten van de ver-spreiding neem ik voor mijn rekening.
In het algemeen heb ik vastgesteld dat vooral de diensten van het algemeen welzijnswerk te weinig bekend zijn bij het publiek. De hervorming van de sector midden de jaren negentig is daaraan niet v r e e m d . Onder de autonome centra voor algemeen welzijnswerk in Vlaanderen ressorteren ongeveer 27 opvangcentra voor vrouwen en kinderen, w a a r-van negen zich specifiek richten naar mishandelde
vrouwen (de zogenaamde vluchthuizen). D a a r-naast hebben de dertien centra voor slachtoffer-hulp een belangrijke taak in de opvang van slacht-offers van partnergeweld, enerzijds door ze een eerste opvang te bieden, anderzijds door hen, i n-dien nodig, door te verwijzen naar de meest ge-schikte voorziening.
Aan het Steunpunt gaf ik de opdracht te werken rond hun profilering en bekendmaking. Voor het project "Profilering welzijnswerk" ontving het Steunpunt een niet-gereglementeerde subsidie voor de werkingsperiode van 1 december 1999 tot 30 juni 2000. De subsidie bedroeg 1.725.000 frank. Als resultaat van dit project presenteerde de sector mij onlangs de ontwerpen van een gemeenschap-pelijk logo, affiches en folders. Deze zullen onge-twijfeld bijdragen tot een betere bekendheid van het aanbod.
