Vraag nr. 352 van 16 februari 2005 van de heer BART CARON
Autosnelwegbruggen – Gemeentelijke wapenschil-den
Recentelijk werden de bruggen over de E17 onder handen genomen en gerenoveerd. Aan die bruggen hingen aan weerszijden van de balustrades, en voor de autobestuurders goed zichtbaar, de wapenschil-den van de stewapenschil-den en gemeenten op wier grond-gebied de bruggen zich bevinden. In een aantal gevallen waren dat de wapenschilden van intussen gefuseerde gemeenten.
Ik spreek hier over de regio Kortrijk, waar ik zelf woon. Ik weet niet of dergelijk grondig onderhoud van de bruggen ook gebeurt in andere delen van Vlaanderen.
Na de renovatie en herstelling van de bruggen zijn deze schilden echter niet meer opnieuw aange-bracht. Meer zelfs, omdat de bevestigingsplaten tussen de spijlen, die dienen om het wapenschild aan op te hangen, niet meer aangebracht zijn, wordt de indruk gewekt dat het niet meer de bedoeling is om ze terug te hangen.
Daarmee gaat een stukje identiteit verloren. Dat is jammer, niet omdat het nostalgie of navelstaarderij is, maar omdat het een cultuurhistorisch element is dat verdwijnt. In ons land van doorgangsverkeer worden de plaatsen die men doorkruist daardoor minder anoniem. De schilden markeren de iden-titeit van de doorkruiste regio, stad of gemeente. Dat is ook belangrijk voor de plaatselijke bevol-king, die deze uiting van eigenheid graag behoudt. Heraldiek is al langer een aandachtspunt van de overheid. Er bestaat een Vlaamse Heraldische Raad en er is heel wat regelgeving. Gedurende zowat twintig jaar heeft de Raad de vaststelling van de wapens en de vlaggen van gemeenten en provin-cies begeleid. Het resultaat van deze werkzaamhe-den is in 2002 geconcretiseerd met de publicatie van een lijvig wapenboek van alle Vlaamse gemeenten en provincies onder de titel "Gemeentewapens in België. Vlaanderen en Brussel".
Omdat ik volkscultuur, zorg voor het erfgoed en het patrimonium erg belangrijk vind, betreur ik dat die wapenschilden verdwenen zijn. Voorlopig
of definitief ? Ik hoop uiteraard dat ze na een grondige poets- en restauratiebeurt alsnog terug-geplaatst zullen worden.
1. Is deze aanpak specifiek voor de Kortrijkse regio, of algemeen voor alle bruggen over de E17 ?
2. Worden de wapenschilden alsnog terugge- plaatst ?
Zo ja, waarom gebeurde dat nog niet ? Omwille van restauratie ?
Wanneer worden ze teruggeplaatst ?
3. Indien de wapenschilden niet meer worden teruggeplaatst, verneem ik graag waarom. Wat zal er met deze wapenschilden gebeuren ?
Werden ze gerecupereerd en weggeborgen ? 4. Is er over deze keuzes overleg gepleegd met de
betrokken gemeentebesturen of met de Vlaamse Heraldische Raad ? Zo ja, wat was hun visie terzake ?
Antwoord
1. In West-Vlaanderen werd in het kader van de vervanging van de brugleuningen op de bruggen over de E17 geen enkel wapenschild teruggeplaatst.
2. De wapenschilden worden niet teruggeplaatst. 3. Op verschillende plaatsen in West-Vlaanderen
zijn reeds wapenschilden gestolen, gezien hun hoge waarde. In deze gevallen is door de in de leuning aangebrachte uitsparing de veiligheid voor de weggebruiker niet meer gewaarborgd. Gezien het risico op calamiteiten wordt in West-Vlaanderen dan ook beslist om geen wapen-schilden terug te plaatsen.
De gewoonte om deze wapenschilden te plaat-sen, dateert van de periode van aanleg van de autosnelwegen E17 en E40 in de jaren 70, en is intussen voorbijgestreefd.
jonge leeftijd van deze bruggen, moeilijk een noemenswaardig aspect van de volkscultuur te noemen. De wapenschilden op zich daarentegen maken wel deel uit van het erfgoed. Vandaar dat deze wapenschilden voorlopig in het maga-zijn van de Regie in Kortrijk werden weggebor-gen.
