E ditoriaal
Bij het verschijnen van dit Brandpunt zit de zomervakantie er weer op. Hopelijk is het een vrucht- bare periode geweest voor onze leden. Normaal is het zo dat in die tijd massaal gefotografeerd wordt, meestal door toeristen. Dat merkt men in de ontwikkelcentrales waar het dan hoogseizoen is.
Wat de kwaliteit van deze (over)productie aangaat, hebben wij als fotoamateur onze bedenkingen.
Maar wat merk je? De meeste mensen zijn méér dan tevreden over hun resultaten. Ze vegen hun broek aan compositie en vlakverdeling. Hebben zelfs lak aan storende elementen die mee op de foto staan. Dat komt omdat ze niet vertrouwd zijn met de voor ons gangbare regels; twee om-
dat de foto ‘s, zoals ze zijn, voor hen een hoop (hopelijk) prettige va- kantieherinne-ringen inhouden. Dat is toch de essentie van vakan- tiekiekjes.
De vakantiegangers die toevallig te Ma- nerba aan het Garda- meer waren, of b.v. te Praag, in Oostenrijk aan de Donau of in Oost Duitsland aan de Elbe, om het bij Eu- ropa te houden, zullen wel anders tegen hun vakantie en eventuele fotoresultaten opzien.
Doffe ellende, na hagelbollen - zo groot als een vuist - en toeristen die hun bagage verscheidene dagen moeste missen, wegens de plotselinge ontruiming van hun hotel. Ondertussen zullen ze wel van de schrik bekomen zijn en hun verhalen worden kleurrijker naargelang de tijd verstrijkt.
De autochtonen zijn intussen puin aan’t ruimen, tenminste als het smerige water zich intussen teruggetrokken heeft.
Bij het schrijven van deze regels is het buiten de 25 à 30˚C. Je kan je dan maar moeilijk inbeelden dat sommige van onze leden met zo’n prachtig weer in de donkerkamer zitten hun juweeltjes te ontwikkelen en af te drukken, laat staan hun dia’s in te ramen en te sorteren voor de komende wedstrijden. Nog meer, met de PC hun de met hun digitale camera ingeladen beelden te verwerken en af te printen. Tegen het verschijnen van dit Brandpunt zal dat wel allemaal voor elkaar zijn en zijn we klaar om het nieuwe fotoseizoen te starten.
Eddy Coremans Lode Van Zeir
Eddy Coremans heeft een boeiende studie gemaakt over de stichter van onze K.M.F., vanaf zijn prille jeugd, zijn familiale omgeving, tot het begin van onze kring. De tekst zal in minstens drie afleveringen gepubliceerd worden en zal geïllustreerd worden met foto’s die Eddy verzameld heeft en die een werkelijke archiefwaarde hebben.
Ik wens hier bij te voegen dat Lode Van Zeir praktisch uitsluitend in zijn stad fotografeerde. Dank zij zijn deelname aan internationale salons en de successen met zijn werken was hij gekend tot in het buitenland. Zodanig zelfs dat hij vanaf 1950 tot in 1952 bestuurslid was van FIAP.
Eddy, uit naam van alle leden van de K.M.F. proficiat en dank voor al dat werk! Ik ben zeker dat de oudere leden uw tekst met veel aandacht zullen lezen en zelfs bijhouden.
Jacques Denis Gardameer bij noodweer - foto: Eddy Coremans
P rEstatiEs van dE lEdEn
KLEURENFOTO’S
Internationaal Salon Racal, Algarve, Portugal
Andrée Denis Le chapeau de paille Aanvaard Jacques Denis Escalier d’honneur Aanvaard Imago, Hamme, Beneluxsalon
Jacques Denis Angst Imago Diploma Andrée Denis Sculpteur de marbre Aanvaard Prijs van Vlaanderen
Jacques Denis De artiest in zijn atelier Aanvaard Grote Prijs van BelgiË
Jacques Denis De artiest in zijn atelier 29 plaats, 26 punten
DIA’S
Internationaal Salon Racal, Algarve, Portugal
Andrée Denis Triangle d’or Aanvaard
i nhoud
Editoriaal ...1
Ons vergaderlokaal ...2
2001 in Frankrijk: een spiegel? ...2
Golden Life ...3
Louis Van Zeir ...4
De herfst kan kleurrijk zijn ...7
De 1e Bloemenstoet te Mechelen ...9
Fotoreeksen ... .10
Tentoonstelling Frans Croes ... .12
Programma ... .14
Museum De Mijlpaal ... .16
De Mijlpaal ... .18
FIAP Biënnales ... .20
Een levend museum voor fotografie! ... .22
Oud wordt weer als nieuw ... .22
Ergens gelezen ... .23
Op uw agenda ... .24
Notulen van vergaderingen ... .27
Prestaties van de leden ... .28
o ns vErgadErlokaal
Sommigen weten het al en waren aanwezig op 11 september toen we voor een voldongen feit werden gesteld. Anderen dus niet en vandaar deze aankondiging. De meeste zijn echter per mail of per telefoon verwittigd geweest.
We zullen de “Royal” na meer dan 35 jaar vaarwel zeggen als vergaderlokaal.
De patron heeft geoordeeld een onmogelijke prijs te moeten stellen voor de 2 uur en 30 minuten dat we wekelijks beslag leggen op de zaal. Voor die prijs kunnen we bijna beter een appartement huren.
Kort en goed, we zijn dus op zoek naar een oplossing. Er zijn al enkele voorstellen ge- daan en we zullen niet nalaten jullie per mail of telefonische weg op de hoogte houden.
In de tussenperiode, die misschien enkele maanden zal duren, gaat de vergadering dus normaal door bij ons medelid Edwin Peten in de zaal Memis, die u allen goed bekend is:
Olivetenvest nr. 16 te Mechelen.
Tel: 015/336006.
Voortstellen van onze leden voor een ander lokaal worden graag aanvaard.
We hopen u verder nog te mogen ontmoeten op onze woensdagen.
Het bestuur van de K.M.F.
2001 in F rankrijk : EEn sPiEgEl ?
Film
De 135 kleuren-negatieffilm was ook in 2001 het meest verkochte type met 67% van de 114 miljoen films die toen van de hand gingen. Ten opzichte van het jaar 2000 heeft hij echter een teruggang van 6,7% moeten incasseren.Onder de vorm van ‘fototoestel voor eenmalig gebruik’ ging hij er echter met 12, 2 % op vooruit, bereikte een volume van 21,2 miljoen stuks en was daarmee goed voor 15,6% van de filmverkoop.
Noteer dat Frankrijk 42% van het Europese verbruik van fototoestellen voor eenmalig gebruik voor zijn rekening neemt. Ook de verkoop van APS-film zat vorig jaar in de lift. De verkoop van APS fiIm patroontjes en de fototoestelletjes voor eenmalig gebruik klom met 7,9% tot 14,1 miljoen stuks, goed voor 10,3% van de filmconsumptie. Ook de zwartwit-film deed het in 2001 erg goed met een stijging van 7,7% en een marktaandeel van 2,9% voor de 2,9 miljoen verkochte films. Anders verging het de dia-film. Hij moest 17% inleveren en werd daarmee naar de vijfde plaats verwezen met een marktaandeel van 2,9%. Alle andere filmtypes samen lieten eveneens 17% liggen en waren nog goed voor 1,8% van de verkoop. Globaal daalde de filmverkoop in Frankrijk vorig jaar met 2,5%. De terugval van het internationale toerisme na de aanslagen van 11 september werd aIs oorzaak daarvan aangewezen.
Overgenomen uit Foto News
n otulEn van vErgadEringEn
12 juni. Werkavond buitenopnamen.
Getrouw aan onze tradities fotografeert de kring iedere laatste clubdag vóór de vakantieperiode in de vrije natuur; ook nu was dit niet anders. Een locatie werd gekozen aan de Dijleoevers en oude sluizen, aan de
“brugjes van Roestenberg” en “de Sluiskens”.
De weersomstandigheden waren alles behalve perfect, de zon was maar sporadisch aanwezig op de fotoset. De hemel was betrokken en de lichtomstandigheden waren beperkt. Na telefonische samenspraak met Gommaire werd besloten het erop te wagen en de fotoplanning uit te voeren. Twee modellen waren beschikbaar, nl.
Nancy en Christine die klaar stonden van 19 tot 20 uur.
Zo werd er vrij vlug overgegaan tot het schieten van de
eerste beelden met nog betrekkelijk goed resultaat, gezien de algemene omstandigheden. De gevreesde regen bleef uit en de sessie bleef vrij kort naar onze gewoonten tot één uur. Toch was het aangenaam naar goede gewoonte onze praktijkervaringen te kunnen uitvoeren.
De resultaten werden gezien op 11 september 2002.
29 juni. Fotografie op locatie Middelheim, Antwerpen.
Het was reeds jaren geleden gevraagd door verschillende leden: een fotosessie houden op een zaterdag voormiddag ergens te velde, als sluitstuk op een jaar van vergaderen en werken.
Deze keer viel de keuze op het prachtige Middelheim park. Gekend voor zijn groen en zijn rijke verzameling beeldhouwwerken, een prima locatie.
Met zes fotoamateurs en drie modellen gingen wij aan het werk van 10 tot 12.30 uur. We hadden nog maar pas ons materiaal schietklaar opgesteld, of we kregen het bezoek van de verantwoordelijke van het park. Die wou weten wat ons doel was. Was ons werk lucratief?
Maakten wij reclamefotografie? Nog andere vragen werden op ons afgevuurd. We konden hem spoedig overtuigen wat de bedoeling van ons werk was, verklaarden hem onze strekking als leden van de K.M.F. Er werd een punt van overeenkomst bereikt, alles mocht, alleen de beeldhouwwerken mochten niet beschadigd worden. De verantwoordelijke persoon werd gaandeweg nog zeer inschikkelijk en gaf aanwijzingen waar prima werk te maken valt in het park, wat door ons in dank werd aanvaard..
Wij verdeelden ons in twee groepen van 3 leden - één groep met 1 model, de andere groep met 2 modellen - en gingen aan ‘t werk. Eens de sluiters inge- steld werd er van de overvloed aan mogelijkheden rijkelijk gebruik gemaakt.
Resultaten waren reeds te bewonderen op onze eerste vergadering van het nieuwe werkjaar op 11 september 2002.
Jos
g oldEn l iFE
Eindelijk komt er een beurs aan die anders is dan de andere... Golden Life wordt het eerste écht interactief evenement voor de actieve plusser in Vlaanderen. Niet te missen, noch als bezoeker, noch als exposant/deelnemer!
Gedurende vijf dagen zal in en om de Nekkerhal van alles te beleven zijn. Een spetterende dagelijkse modeshow bijvoorbeeld, gepresenteerd en geanimeerd door Connie Neefs, met dag- dagelijkse en avondfeestelijke kledij.
En verder een avant-première van het succesvolle operetteprogramma “Weet je nog wel ?” met wereldsterren en symfonisch orkest op maandag I I november, en een multiculturele dinsdag 12 november, met onder andere een Afrikaanse modeshow en Zuid-Amerikaanse tangodansers.
Verder lezen we in hun tijdschrift Expo Contact:
CULTUUR
Fototentoonstelling van Paul Van Camp. Organisatie: De Grijze Geuzen. Elke beurs- dagFotowedstrijd: verborgen Mechelse hoekjes
“Ken je Mechelen?” Organisatie: Koninklijke Mechelse Fotokring. Elke beursdag P.S.:
Kom op 16 oktober naar onze KMF vergadering met of zonder foto’s. We kunnen dan samen de stand van zaken bespreken. Er zijn tevens gratis inkom- kaarten beschikbaar (1 kaart per lid). We rekenen op uw aanwezigheid, ook op de beurs!
Oproep aan alle leden: Doe mee aan de zoektocht buiten wedstrijd, misschien valt er wel een prijsje te verdienen?
Cristine - Foto: Jos De Vadder
l ouis v an Z Eir
Deel 1/3: Jeugdjaren
Sommige jongere leden hebben zich waarschijnlijk al afgevraagd wie deze legendarische figuur wel was waarover in Brandpunt soms geschreven wordt. Jacques en ikzelf hadden in dat verband de koppen reeds bij elkaar gestoken. We besloten één en ander terug op te vissen om te vereeuwigen in ons tijdschrift. Ere wie ere toekomt, Louis heeft het wel verdiend. Daarom gaan we vanaf dit exemplaar een aantal aspecten van het leven van de stichter van onze kring onder de loep nemen.
Onlangs was ik in het archief opzoekingen aan het verrichten. Van de gelegenheid gebruik makend zocht ik de geboorteakte op van Louis Van Zeir
GEBOORTEAKTE VAN ZEIR JAN JOZEF LODEWIJK
Het jaar duizend achthonderd negen en negentig den een en twintigsten dag der maand Januari ten tien ure en half’s morgens voor Ons Willem Idefons Maximilliaan Morissens gedelegeerd Officier van den Burgerlijken stand der stad Mechelen, provincie Antwerpen, is verschenen: Adriaan Eduard Victor Van Zeir, magazijnier, oud twee en dertig jaren, geboren te Mechelen alhier wonende, lange pennincstraat 41 – die Ons een kind van het mannelijk geslacht aangeboden heeft, dat hij verklaart GEBOREN te zijn te Mechelen, in zijne woonst heden ten drij ure en half ’s morgens van hem gesproten en van zijne echtgenoote Isabella Moortgat, huishoudster, oud drij en twintig jaren, geboren te Mechelen, alhier wonende, zelfde huis, aan welk kind den namen gegeven zijn van Jan Jozef Lodewijk.
Van dit alles hebben Wij onmiddellijk deze Akt in dubbel opgemaakt, ten stadhuize, in tegenwoordigheid van Jan Moortgat, zonder beroep, oud zes en zestig jaren en van Ferdinand Geens, schrijnwerker, oud vier en veertig jaren, beiden gehuisvest te Mechelen.
Na lezing van gegeven te hebben aan de verklaarder en aan de getuigen hebben zij met ons deze Akt geteekend.
V. Van Zeir J. Moortgat F. Geens W.I.M. Morissens Om verder in te gaan op zijn levensloop raadpleegde ik tevens de bevolkingsregisters van 1890, 1910, 1920 en 1930; de reeks van 1900 was op dat moment niet beschikbaar, maar dat bleek achteraf gezien minder belangrijk.
De zware, zwarte boeken versleurend dacht ik er aan hoe dikwijls Louis in zijn carrière bij de bevolkingsdienst in het stadhuis diezelfde stereotiepe bewegingen moet gemaakt hebben. Hij was er jarenlang afdelingshoofd en bleef er tot zijn 75e.
Panoramisch beeld anno 1914 - Foto: Lode Van Zeir
Antwerpen, Galerie Van Campen & Rochtus,
Verschansingstraat 52.
Jerry Koninckx, zwartwitfotografie: Birma, Laos, Vietnam, Praag, India, Ierland, Antwerpen, Naaktfotografie, Abstracte landschappen.
Woe-vrij 12/18, zat 14/18 tot 7 september.
“Brugge Inside Out”
Brugge. De zes ondergrondse parkings die de stad rijk is.
Op de muren en pijlers zijn meer dan 500 foto’s met lijm gekleefd.
De foto’s 100 x 160 groot zijn geprint met Epson printers, de zeskleuren inkjet Pro 9500, gebruik makend van pigmentinkten.
Het ganse jaar door. Een aanrader!
Hingene (Bornem).
‘Villa Vorlat’, Notelaerdreef 2
“Stille Waters in Villa Vorlat”: 55 zwartwit foto’s van Roger Van Vossel, genomen tijdens de opnames van de schitterende TV-reeks van de VRT.
Dagelijks, uitgezonderd vrijdag, van 14 tot 18 uur, tot 15 november 2002
Museum voor Fotografie Charleroi
Van 21 sept. tot 17 nov. 2002 hangen er drie tijdelijke tentoonstellingen:
- Michel Vanden Eeckhout met “Duo”: foto’s van mensen tegenover en in verband met dieren - Andrew Saverlich met straat fotografie en het leven van de mensen in New York.
- Philippe Lavandy onder de titel “Pas perdu” met landschappen Gesloten op maandagen
Tentoonstelling R.I.M.
Mechelen
Datum18-8-2002 tot 14-10-2002
Omschrijving Pak uw camera en trek erop uit! Wonen in de stad is het thema.
Email: RIM@Ihoon.com Website: www.rim.be
Fotohappening Kalmthout
Plaats: polyvalente zalen en aula van techn. school GITOK Vogelenzangstraat Kalmthout Datum: van za. 26 okt. 2002 tot en met zo. 3 nov. 2002
Zaterdagen van 14 u. tot 22 u.
Vrijdag 1 nov. en zondagen van 10 u. tot 18 u.
ma. di. wo. en do. van 15 u. tot 20 u.
3 foto-exposities:
Expositie 1: “A dark joy” van Marlo Broekmans (Nl.) Expositie 2: fotoreeksen van leden Kalmthoutse Fotokring Expositie 3: fotowerken Studenten SISA Antwerpen
Doorlopend projectie van diareeksen van de leden van de fotokring (in aula ).
Volgens zijn geboorteakte kwam Louis dus ter wereld op 21 januari 1899. Vader Victor was magazijnier in het arsenaal. Vóór zijn huwelijk met Isabella Moortgat was hij houtdraaier van beroep en woonde met zijn stiefmoeder Marcella Petronilla Meero in de Milsenstraat 9 en 7.
Zij was staatsgepensioneerde en 3 maal weduwe. Haar laatste echtgenoot was bediende bij de spoorwegen en stierf in 1883. Dit laatste verklaart waarschijnlijk het veranderen van beroep van Louis ’s vader en diens aanwezigheid in het arsenaal.
Volgens het bevolkingsregisters van 1890 werden nog twee zusjes geboren, nl. Maria Joanna Cornelia en Carolina Constantia. Deze laatste zou in 1917 overlijden op 14-jarige leeftijd. De familie Van Zeir woonde sinds mei 1911 Onder de Toren, nr. 2, waar moeder winkel hield in kinderartikelen (officieel), rookartikelen en postkaarten. Eind februari 1921 overleed vader en Louis werd de kostwinner als gemeenteambtenaar. Zijn moeder stopte de handel in 1929 en trok in 1931 in bij haar dochter Cornelie, die inmiddels gehuwd was met Jules Frans Jozef Gerebernus Vanregemorter, Onder de Toren nr. 6.
Louis groeide op onder de St. Romboutstoren. Het indrukwekkende, kolossale monument zou zijn gans leven beheersen. Hij was er trouwens niet weg te slaan. Zijn vriendschap met Toon, de zoon van de torenwachter, bood hem de gelegenheid zo dikwijls hij wou de toren te beklimmen langs de schier eindeloze draaitrap.
Louis, die na studies en legerdienst tewerkgesteld was als gemeentebediende, huwde op 9 januari 1924 Oliva Franciska Adriana Van Oosten, gebo- ren te Boom op 2 juni 1904. Ze betrokken hun 1e woonst in de Karmelietenstraat nr. 5 om ruim 1 jaar later te verhuizen naar de Dobbel Huizen nr. 22.
Eind 1927 verhuisden beiden naar de Polderstraat 43. Nog steeds hadden ze hun eindbestemming niet gevonden. In november van 1929 trokken Oliva en Louis naar de Antwerpsche steenweg 189(187) waar op 24 november 1930 hun 1e kindje geboren werd. Het meisje, dat de naam Lea Isabella Leo- nardus Victoria ontvangen had, overleed reeds dezelfde dag.
In 1932 werd zoon Leo Leonardus Isabella geboren. Zo werd hun kinderwens uiteindelijk ver- vuld.
Was het omwille van de bombardementen door de geallieerden? Op 26 mei 1944 worden de familie Van Zeir-Van Oosten J. en schoonvader Van Oosten-Dierckx ingeschreven door “den Burgerlijken stand” in de Befferstraat nr. 9 op 2 stappen van de standplaats van Louis.
Blijkt eveneens dat het 1e deel van de Antwerpsche steenweg ondertussen Maurits Sabbestraat genoemd werd. Dit even terzijde om verwarring te vermijden met het latere en definitieve “huize Oliva” aan het einde van de Oscar Van Kesbeeckstraat in het nr. 83.
Laten we echter terugkeren naar wat voor ons het belangrijkste moment was in het leven van onze illustere “roerganger”.
Acht december negentien honderd vier en twintig, geboortedatum van de Mechelse Fotokring.
In de Gazet Van Mechelen van 10 december verscheen onder de titel volgend bericht: ‘Goed nieuws voor de fotolief-hebbers’:
‘Op maandag 8 december hadden de lief-hebbersfotografen het genoegen zich verenigd te zien in hun lokaal ‘Nieuwe Buda’, Zakstraat 7, waar er tot het stichten van een kring werd overgegaan.
o P uw agEnda
Brussels Miroir fototentoonstelling.
Foyer Culturel Jettois.
Bd. De Smet de Naeyer 145, Jette, Brussel.
Van 5 tot 13 oktober behalve maandag van 14 tot 18 u
Cercle Photographique de Soignies
Tentoonstelling thema “Drink & Food”.
Culture et Tourisme, rue de la Régence 23, Soignies.
Van 19 oktober tot 3 november.
Zaterdagen van 14 tot 18.30 u en zondagen van 10 tot 18.30 u.
Fotoclub RIVA-BELLA Braine-l’Alleud
5de Foto en Diaporama Week-end.
Koninklijke Atheneum, Riva-Bella Plein, Eigenbrakel.
Open : zaterdag 19 en zondag 20 oktober 2002 Fototenstoontelling van 14 tot 22u.
Projectie van geluidsmontages en diaporama’s elke dag om 16u.
37ste Foto- en Diasalon J. E. Peeters
C. C. Luchtbal, Columbiastr. 110, ingang zijkant Perustraat
vernissage vrijdag 4 oktober om 20 u.
open op zaterdag 5 en zondag 6 okt. van 10 -18 u.
regelmatig diaprojectie
36e Fotosalon Cineklub Rumst
en Prijsuitreiking Prijs Prov. Antwerpen Dia
in het Home van der Taelen, Vissersstraat 85 te Rumst.
Opening op zaterdag 5 oktober om 15 u.
Open op zondag 6 en maandag 7 oktober van 10 tot 22 u.
Telkens om 20 uur projectie ‘Prijs provincie Antwerpen’
46e Foto- en Diasalon Focus Boechout
Parochiehuis St Bavo, St Bavoplein, Boechout Opening op zaterdag 5 oktober om 20.30 u.
Open op zondag 6 en dinsdag 8 oktober van 10 tot 20 u.
Projectie van dia’s en klankdiareeksen
Antwerpen, Steen,
Nationaal Scheepvaartmuseum, Steenplein 1.
“Landverhuizers”, over de historische migratie.
Tot 31 december.
Dagelijks, behalve maandag, van 10 tot 17 uur.
V. Z. en Toon vóór de klokkenstoel - Foto: L.
Van Zeir – boogschutter
De staande-wipmaatschappij “Sint Sebastiaan” in 1906, die onder de naam van “Koninklijke Handboogmaatschappij Sint Sebastiaan” nog steeds bestaat en actief is. Volgens oude oorkonden gaat de oprichting van deze handboogschuttersgilde terug tot het jaar 1423. Ze heeft dus reeds de respectabele ouderdom van 560 jaar bereikt. Van traditie gesproken...
Op de foto poseren zeer ernstig: links: Constant Teugels (met hand aan de heup), naast hem een onbekende, vervolgens Frans De Paus. Uiterst rechts: vader Van Zeir Victor (met boog en pijl).
Op de voorgrond: links een onbekende pijlen-raper; in het midden de toen 7-jarige Louis Van Zeir;
rechts pijlenraper Gust Van Gorp.
De wip was toen gestaan en gelegen in de afspanning “In Zweden”, links op de Brussel-sensteenweg, aan de Belgradestraat. Of, om het in boog- schuttertermen te zeggen, op een boogscheutje van de vaart.
Foto VZ Boogschutter (fotograaf on- bekend – waarschijnlijk gemaakt met 1e toestel van Louis, zelfde periode als Onder de Toren)
Uit: “Mechelen, Mémoires van een Stad”, Frans Vermoortel; uitgeverij Marc Van de Wiele Brugge Van Zeir en de torenwachter
Onder de Toren– Sous la Tour, 2e huis links het nr. 2, “Huize Van Zeir”, rookartikelen- en postkaar- tenwinkel. Het kind in het deurgat is Cornelie, de jongere zus van Louis. De foto dateert van vóór 1910 en niet van 1920 zoals Vermoortel verkeerdelijk aangeeft. Even verder café “Het Fortuintje”.
Jef Lauwers, “de Neus” zoals hij door de Mechelaren werd genoemd, was er de joviale waard.
Wie de St. Romboutstoren wenste te bezoeken moest zich in zijn café aanmelden.
Jef, die de sleutels van de toren bewaarde, opende dan het kleine toren- poortje, liet de bezoekers alleen de toren bestijgen maar niet nadat hij het poortje opnieuw zorg- vuldig had gesloten. Bij het einde van hun bezoek moesten de toeristen dan teken doen of roepen van op de eerste torengalerij recht tegenover het “For- tuintje”, tot Jef dan het poortje kwam ontsluiten.
“De Neus” Lauwers was een populair en graaggeziene figuur en een persoonlijke vriend van de grote beiaardier Jef Denijn, die tot de stamgasten behoorde van de druk bezochte herberg.
– “Het Mechelen van toen”, Frans Vermoortel; uitgeverij Marc Van de Wiele, Brugge Onder de Toren - Foto: Lode Van Zeir
groot macrobereik moet hebben om kleinbeeld en zeker halfkleinbeeld dia’s formaatvullend op te nemen. Ben je in het bezit van een lichtbakje (welke diafotograaf heeft dat niet?) dan kun je zonder verdere investeringen uitstekend dia’s dupliceren.
Om strooilicht bij het reproduceren te voorkomen moet het lichtbakje met zwart papier of plastic afgedekt worden. Moeilijk is het om de camera op statief slechts enkele centimeters van de dia (lichtbak) te positioneren. Het is even improviseren maar de moeite loont.
De afwerking
Beeldbewerkingprogramma’s als Adobe Photoshop, Picture Publisher, Photolmpact, Corel Photo- Paint enz. bieden de mogelijkheid de kleuren van de ‘oude dia’s’ lekker op te frissen, kleuren te corrigeren en de helderheid aan te passen. Daarna volgt er een stuk archivering, zoals het plaatsen in een fotoalbum als Fotostation, Easy-Disc Digitaal Fotoalbum en dergelijke. En dan zijn we zover.... de diashow kan beginnen.
Conclusie
Het reproduceren van dia’s met de digitale camera gaat uitstekend. Ook dia’s in glasraampjes worden vlekkeloos gereproduceerd. Eventuele kleurcorrecties, of een nieuwe beelduitsnede, zijn met de computer een fluitje van een cent. Niet alleen kun je een eigentijdse diapresentatie geven, maar ook je familieleden, indien ze daar prijs op stellen, een cd-rom meegeven. De dierbaarste opnamen worden geprint, en via e-mail of de plaatselijke fotozaak laten we er foto’s van maken.
Het altijd aanwezige ‘harde contrast’ van de dia hebben we vooraf vakkundig verminderd. De in het verleden met veel plezier gemaakte dia’s krijgen zo een tweede leven en geloof me, dat zijn ze beslist waard.
John Seegers (met dank overgenomen uit Fotorail Brussel) Nota van de redactie
Als je de trotse bezitter bent van een filmscanner of een kwaliteitsvolle vlakbedscanner met filmadapter, kan je hetzelfde bereiken met minder moeilijkheden. Met de definitie van een digitale camera gaat het scannen even snel. Maar je behoud dan altijd de zeer lage definitie van de digicamera. Het bewerken met een beeldverwerkingprogramma neemt de meeste tijd in beslag.
Maar je kan dan ook je dia’s scannen aan de volwaardige diakwaliteit, wat je zal toelaten je digitale beelden af te vergroten op een deftig formaat op papier, op een website te plaatsen, of ze te projecteren met een digitale projector in zalen op groot scherm. Wat ons betreft, ligt bij het laatste immers de toekomst.
E rgEns gElEZEn
Een paar minuten nadenken voor de ontspanner in te drukken laten toe van veel tijd en geld te besparen.
Een goed middel om in fotografie zijn vooruitgang te meten is: elk jaar tellen hoeveel negatieven men belicht heeft en hoeveel ervan waard zijn om bewaard te blijven.
Het is dikwijls moeilijker een goede afdruk te maken van een slecht negatief, dan de opname te herbeginnen.
Twintig ondermaatse opnamen zijn één goede niet waard.
Een leraar zegt aan zijn leerlingen: “De intelligente mensen hebben altijd twijfels. Alleen de stommeriken zijn altijd affirmatief”. “Zijt ge daar werkelijk zeker van” vraagt een leerling.
“Absoluut zeker! “ antwoord de prof.
Niets doen is een vermoeiende job want het is onmogelijk te stoppen of een rustpauze te ne-
d E hErFst kan klEurrijk Zijn
Nevel - Tegenlicht - en nog wat
Foto’s worden heel het jaar door gemaakt, met in bepaalde periodes hoogtepunten (zomer - feestdagen - …).
De herfst is eigenlijk een jaargetijde dat meestal mooier fotografisch licht oplevert dan zomer en winter samen. De zomer levert meestal hard licht op, de winter is meestal somber (wat ook zijn charmes kan hebben als je het goed uitbuit).
Tussenringen - voorzetlenzen - macro-lens
In principe kan je met iedere camera aan herfstfotografie doen. Uiteraard is de eenogige spiegelreflexcamera het meest geschikte toestel doordat je steeds het beeld dat op de film komt in de zoeker krijgt.
Om dichtbij te kunnen fotograferen moet je gebruik maken van hulpstukken. Je kan begin- nen met de eenvoudige voorzetlenzen (voordeel = weinig lichtverlies, maar mogelijk wat kwaliteitsverlies), een set (liefst automatische) tussenringen of een balgapparaat (liefst automatisch gekoppeld aan het diafragma). Deze hulpstukken vergroten de lengte en het gewicht van je toestel, waardoor je dan echt niet zonder statief en draadontspanner kan wer- ken. Meer effectiever is daar ook de macrolens (50 mm à 100 mm) bijgekomen waarmee je ook tot op 1:1 kunt fotograferen (best ook op statief). Wie regelmatig in het dichtbijgebied fotografeert is waarschijnlijk het best af met zulk een macro-objectief, en dan liefst met een zo lang mogelijke brandpuntsafstand. Dat geeft je de gelegenheid om van op grotere afstand te fotograferen, zodat het gemakkelijker is een flits mee in te schakelen. Een tussenring in combinatie met een 135-mm objectief geeft ± hetzelfde effect.
Tenslotte zijn er nog de zoomobjectieven die zeer dikwijls een dichtbijinstelling hebben waarmee je kan fotograferen tot zo’n 20 à 30 cm.
Filters zijn bij veel fotografen een beetje een onderontwikkeld gebied. Een geelfilter is meestal wel gekend en de diamaker heeft vast wel een UV-filter. Maar daarnaast zijn er nog verschillende zeer bruikbare filters voor dit soort fotografie. Hierbij denken we in de eerste plaats aan de polarisatiefilter, die niet alleen storende reflecties op water en glas opheft, maar ook op de bladeren, waardoor je veel intensere kleuren bekomt. Ook de lucht kan daardoor heel wat interessanter worden (meer verzadigd blauw, zodat de witte wolken beter uitkomen).
Hier moet je wel rekening houden met de richting van de zon, want daarvan hangt het effect af. Uiteraard moet er een mooie lucht zijn want uit een “platte kaas” haalt de pola-filter ook geen “camerabeest”. Daarnaast zijn er nog enkele effectfilters waarvan in de herfst vooral de soft-, ster- en prismafilter voor speciale effecten kunnen zorgen.
Mist en regen
Uiteraard hebben wij niet altijd prachtig herfstweer, maar ook regen en mist zijn zeer geschikt voor herfstfoto’s. Denk maar eens aan de reflecties in plassen, natte straatstenen met weer- spiegelende lichtreclames of een nevelige morgen met mistslierten over de weilanden.
Heb ook eens de moed om vroeg uit je warme nestje te komen als er mist of nevel voorspeld wordt en zorg er dan voor om de stad uit te zijn voorde zon opkomt. Je kan dan prachtige beelden schieten in de natuur (hei - bos - wei). Komt de zon op dan verdwijnt de mist snel, maar dan kan je weer mooie tegenlichtopnames maken met de dauwdruppels op de bladeren of in de spinnenwebben. Niet alleen paddestoelen, herfstbladeren of gewoon wat rode bessen
E En lEvEnd musEum voor FotograFiE !
Charleroi tussen Parijs en Keulen, in Franstalig België. In een vroeger Carmel in neogoti- sche stijl, herbergt het Musée de la Photographie meer dan 60.000 afbeeldingen en 2.500 toestellen. Men vindt er ook een historisch parcours, tijdelijke tentoonstellingen, een leer-en ontdekkingsruimte, een bibliotheek, een documentatie-centrum en een boekwinkel. U zal er op meer dan 2.000 vierkante meters de volledige geschiedenis van de fotografie, van de pioniers tot de hedendaagse kunstenaars langsheen pictorialisten, modernisten, surrealisten en geÎngageerde foto-reporters ontdekken.
Openingsuren: vanaf dinsdag tot zondag, van 10 tot 18 u.
Alison Jackson, Mental images Luisa Lopez Moreno, Sténopé
Le temps retrouvé, Photographes amateurs à la Belle Epoque
11 avenue Paul Pastur 6032 Charleroi Belgique tél. 32 71 43 58 10 fax 32 71 36 46 45
mpc.info@museephoto.be
o ud wordt wEEr als niEuw
Bij de jaarlijkse opruimwoede op zolder kwam ik laatst mijn dia-archief met vele duizenden dia’s (kleinbeeld en halfkleinbeeld) weer tegen. Die dia’s, gemaakt in de periode 1960 t/m 1998, zijn keurig
± 100 exemplaren in diadozen verpakt. Eens in de zoveel jaar wordt er in een nostalgische bui een doos dia’s geopend en daar houdt het ook mee op. Tus- sen de dia’s uit de jaren ’60 en ’70 zitten nogal wat exemplaren die kleur verloren hebben of totaal naar magenta verkleurd zijn. Veel van deze dia’s hebben emotionele waarde, en ik wil ze niet missen.
Nu ik de trotse bezitter ben van een computer met cd-brander kwam het idee op om alle dia’s met de digitale camera te reproduceren en op cd-rom te zetten. Niet alleen voor een modernere archivering maar ook om waar nodig kleurcorrectie toe te passen en foto’s te kunnen printen. Verschillende camerafa- brikanten leveren dia-duplicators voor hun digitale camera’s. Een vereiste is wel dat de digicamera een
(met dauw), maar ook totaalbeelden zoals landschappen, bosgezichten, een tegenlicht over het water tussen wat herfstbladeren in de voorgrond leveren verrassende beelden op.
Neem verschillende standpunten (ook hoger of lager) in en wees zeker niet bang om een aantal extra foto’s te maken. Vooral bij mistfoto’s is het belangrijk in de voorgrond iets duidelijk in beeld te hebben om zo diepte in het beeld te creéren.
Herfstlicht = mooi licht
Vele mensen zien de herfst als de voorbode van de winter, en dat klopt nog ook. Maar deze periode is vooral in de kleurenfotografie de uitgele- zen periode, gesteld dat het licht meewil natuurlijk. Het licht wordt minder hel, het kan nevelig zijn. Alle groene zomerkleuren van het bos (die toch wat eentonig kun- nen zijn) zijn verdwenen en maken plaats voor de mooie herfsttinten geel, rood, bruin en al wat erbij hoort.
Hou je ogen vooral goed open voor het prachtige effect dat je kan krijgen door het tegenlicht.
De herfst is vooral ook het sei- zoen waarin je in detail moet gaan fotograferen: een groepje paddestoelen, een spinnenweb geven dikwijls een mooie in- druk van de herfst.
Een laatste raad. Wil je resul- taten boeken, dan moet je er regelmatig op uit trekken en bovendien geniet je dan zelf ook van het jaargetijde en haar schoonheid. Thuis blijven zitten levert zeker geen opnames op.
G. Thuys (met dank overgenomen uit AVF-Nieuws) Tapijt van bladeren - Foto: Andrée Denis
27ste FIAP-Biënnale voor zwart-wit foto’s,
Chengdu (China), 2003
De Folklore in ons land
Tijdens haar laatste algemene vergadering heeft de B.F.F.K. beslist de thema’s aan te duiden voor haar inzendingen naar de komende edities van de competities “Biënnales” van FIAP.
De volgende onderwerpen werden uitgekozen:
Zwart-wit Biënnale 2003: “De Folklore in ons land”
Kleurbiënnale 2004: ‘De mens in de stad”
Diapositieven in 2004: “Stadsarchitectuur”
Zwart-wit Biënnale 2005: “Sociale fotografie”
Wij menen dat deze onderwerpen in overeenkomst zijn met de wensen van vele leden van het CvB en van de FCP om nieuwe originele onderwerpen aan te snijden die ons goed kun- nen vertegenwoordigen in het buitenland, want men moet in de Biënnales coherente reeksen inzenden. Daarom is het noodzakelijk om talrijk in te zenden voor de nationale selectie.
Leuke bijkomstigheid is dat elk werk dat wordt gekozen daarmee een punt verwerft voor FIAP onderscheidingen én je ontvangt een waardevolle catalogus én er zijn geen kosten aan verbonden.
Om een gelijkvormige presentatie te hebben vragen wij aan de auteurs hun werken te leve- ren gemonteerd op zwarte lichte opzetkarton van 30 x 40 cm. Maximum formaat van het beeld 24 x 30 cm.
Kalender:
- Uiterste datum voor inzending in België: 1 februari 2003.
- Jurering in Chengdu van 15 tot 22 mei 2003.
- Tentoonstelling van 4 tot 10 september 2003 - Terugzending werken met catalogi: oktober 2003.
De internationale jury bestaat uit:
Li Qianguang, Wu Peng, Wang Dajun, Jacques Denis en Jacky Martin.
De geïnteresseerde kringen of auteurs worden verzocht hun foto’s (maximum 2 per au- teur)
vóór 1 februari 2003
te zenden naar :dhr. Joris Vanfleteren, Vaartstraat 70, 8500 Kortrijk,
Niet nalaten naam van auteur en titel van het werk op achterzijde van de foto te vermel- den.We raden u nu reeds aan u als fotojager onze uiterst rijke folkloremanifestaties te bezoeken. Alle onderwerpen die betrekking hebben met onze tradities en onze folklore zijn welkom. Het idee
d E 1
EB loEmEnstoEt tE m EchElEn
Op 14 september 1902 werd voor de eerste keer een bloemenstoet georganiseerd op initiatief van de pas gestichte Malines - Attractions, een vereniging gegroeid uit de middenstand en met ondersteuning van het stadsbestuur, die de belangstelling voor onze stad wou stimuleren ten bate van de vele neringdoeners. Iedere groep moest minstens twintig leden tellen. Alle verenigingen - en dat waren er méér dan nu - namen er aan deel. De jury met kunstschilder Willem Geets en beeldhouwer Jozef Willems kende de eerste prijs (300fr) toe aan de Kon. Maatschappij l’Aurore, die een uitbeelding brachten van ‘het Meifeest der Herders’. Aan de toneelmaatschappij De Moedertaal werd de tweede prijs toegekend (200fr) voor zijn groep met praalwagen ‘Het Vlin- derpaviljoen versierd door de Zon’.
Die dag was Mechelen overstroomd met bezoekers; alleen al de trein bracht 13.000 reizigers naar onze stad. Maar reeds voordien, op 27 juli, had een kunstlichtstoet zijn uitgang gemaakt ter gelegenheid van het feest van de Slag der Gulden Sporen, besloten om 22 uur met een feest op de Grote Markt en de uitvoering van de...Brabançonne.
Die bloemenstoet had zoveel succes dat hij van dan af ieder jaar werd hernomen. Gans de stad was alsdan met duizenden bloemen getooid, alle handelszaken hadden hun gevel en winkel prachtig versierd en ‘s avonds waren alle straten verlicht met kaarsen, lampions en gasbranders. We vonden twee merkwaardige foto’s van deze bloemenstoet die op 12 en 15 augustus 1906 werd ingericht, ditmaal door ‘Mechelen- Aantrekkelijkheden’, maar met als “secrétaire générale” de heer L. Van de Walle uit Bruul 5. Van de 28 groepen die deelnamen behaalde De Moedertaal de eerste prijs (500fr en diploma) met de uitbeelding van ‘Een kind dromende koning der bloemen te wezen’.
De twee uitbeeldende groepen poseren hier voor de fotograaf Pierre Koekkoek op de binnenkeer van de gemeentelijke Zuidschool in de Louisastraat. Voor de paarden en hun begeleiders werd beroep gedaan op te Mechelen gekazerneerde militairen. De Moedertaal was te Mechelen gesticht geworden in 1874 door een groepje jongeren die zich de Margaretha ‘s Vrienden noemden, maar met een toneelafdeling ‘voor Vrijheid en Moedertaal. (F.V.)
Uit: “Mémoires van een Stad” Frans Vermoortel Nota van de redactie: Het stads- bestuur heeft zich vast niet gere- aliseerd dat het dit jaar de 100e verjaardag zou zijn van het uitgaan van de 1e bloemenstoet. Bij nader informatie wist men ons op het Bureau van Toerisme te vertellen dat de beslissing om het evene- ment niet te laten doorgaan reeds enkele jaren geleden genomen was tijdens de viering van het Keizer Karel Jaar. Toen werd het balkon van het stadhuis versierd en op enkele plaatsen in de stad ston- den enkele standen die een thema uitbeeldden. Vorig jaar bleven de naar Mechelen afgezakte families op hun honger, want in het kader van “besparingen” werd het budget afgevoerd en dit blijkbaar definitief. Voorbijgestreefd, niet meer van deze tijd, werd er op het stadhuis geopperd! Weer een stukje folklore dat verdwenen is uit het stadsbeeld. Lang leve de Maan–Rock!
Eddy Coremans Bloemenstoet anno 1965 - Foto: Eddy Coremans
FiaP B iënnalEs
Twee FIAP Biënnales in ons land
FIAP, de internationale organisatie waaraan wij aangesloten zijn, staat garant voor verschil- lende diverse tweejaarlijkse competities tussen de ledenlanden.
Op het einde van het dit jaar worden twee Biënnales, de ene in Kleurfoto en andere in Diapo- sitief, georganiseerd in samenwerking met het Centrum voor Beeldexpressie te Turnhout.
Gelet op de grote impact van de Biënnales bij de nationale federaties, is er steeds een grote belangstelling en nemen er zowat 35 landen uit alle continenten aan deel.
De tentoonstelling gaat door van 16 november tot 1 december 2002 in “De Warande” te Turnhout, waar op zaterdag 16 november om 15 uur zal de overhandiging van de prijzen, de academische zitting en de projectie op een groot scherm plaats hebben. De receptie zal in de tentoonstellingszalen aangeboden worden. Er zullen ook projecties zijn op andere plaatsen van het land zoals te Soignies op zondag 24 november.
Vele landen (dus ook België) hebben een portfolio foto’s of een reeks dia’s ingeleverd, een collectie meestal met een thema die zij zelf gekozen hebben, waardoor de reeks samenhang krijgt.
De voorbereiding van zulk een Biënnale is uiteraard een belangrijke zaak. De jury zal bestaan uit personen uit Nederland, Luxemburg, Frankrijk.
De zittingen met de internationale jury zullen plaats hebben in het:
Clubhuis BECO te Hemiksem.
Voor de diapositieven: op zaterdag 19 oktober om 10 u 30 en voor de kleurenfoto’s: op zondag 20 oktober om 9 u 30
Degenen die het wensen mogen de jurering bijwonen. Warm aan- bevolen! Een middagmaal met sandwiches kan ter plaatse genomen worden, doch hiervoor dient gereserveerd te worden bij Roeland Van Overbeke,
tel: 03/887 41 82,
e-mail: roeland.vanoverbeke@ping.be.
Het is duidelijk dat deze organisatie een hoogtepunt wordt voor de fotoverenigingen van ons land.
Jacques Denis, MFIAP, HonEFIAP
F otorEEksEn
Fotoreeksen bestaan uit vier of vijf foto’s die in kleur of zwart-wit een totaalbeeld vormen omtrent een bepaald onderwerp. Het is haast vanzelfsprekend dat de foto’s van een reeks elkaar moeten ondersteunen en versterken zodat de serie een totale meerwaarde krijgt in vergelijking met een alleenstaande foto.
De foto’s van een reeks moeten dwingend aan dezelfde gelijkwaardige normen voldoen qua artistieke waarde, technische kwaliteiten en presentatie. Als één foto domineert is er geen evenwicht in de reeks en het is ook voor de hand liggend, dat een mindere foto de reeks naar beneden haalt.
Hierbij denk ik onwillekeurig terug aan de toespraak van Frans Baes, ter gelegenheid van het
“Vrij Podium 2002” in het Vlaams Centrum voor Amateurkunsten te Brussel. In zijn gedach- tegang pleitte hij voor fotoreeksen die ofwel informatief, of als ontwikkeling van een idee een volmaakt evenwicht bereiken. Als lid van de jury voor de selectie van “Vrij Podium” vertelde hij ondermeer, dat auteurs vaak in de fout gaan door teveel foto’s in een reeks voor te leggen (1 reeks bestond uit 15 foto’s), zodat overbodige en/of zwakke foto’s de reeks banaliseren. Het is dus aan de auteur zelf om kritisch te selecteren en zich te beperken tot het essentiéle om zijn idee uit te werken. Zo stelde hij bijna als definitie voor, dat een goede evenwichtige reeks met vijf foto’s moet kunnen ontstaan.
Met de hiervoor geciteerde kwaliteiten in het achterhoofd is de besluitvorming, dat fotoreeksen niet zomaar ontstaan of samengeraapt worden, maar dat ze weldoordacht gemaakt worden. Het is aan de auteur om zich eerst te bezinnen omtrent een thema en daarna om dit met alle fotografische elementen zoals daar zijn: licht en sfeer, kleur of zwart-wit, structuur, textuur, ritme, kadrering, enz. verantwoord uit te werken. Na het maken van de contactafdrukken kan er misschien begon- nen worden met de eerste printen, maar het mag anderzijds geen ontgoocheling zijn als die eerste resultaten dwingen tot opnieuw beginnen of vragen om het fotografisch anders aan te pakken.
Rome en Parijs zijn niet op één dag gebouwd; met herbeginnen, verbeteren en doorzetten zal de ietwat getalenteerde fotograaf wel een “fotoreeks creéren”, waarmee hij of zij met succes naar buiten kan treden.
Het is zeker verkeerd te denken dat het maken van fotoreeksen elitair zou zijn. Het is wel zo dat de fotograaf die zich richt op exposeren dit zeker zal doen middels reeksen, omdat dit de moge- lijkheid biedt om een bepaald idee, b.v. een reportage en andere ten gronde uit te spitten.
Anderzijds biedt het Centrum voor Beeldexpressie (CvB), de aangesloten amateur fotografen de mogelijkheid om zich met reeksen te manifesteren.
1. Prijs van Vlaanderen:
Fotoreeksen (M - CP), inzenden voor 01 oktober 2002. Per discipline mogen twee reeksen van vier tot acht foto’s ingezonden worden, gemonteerd onder passe-partout van 40 x 50 cm, maximum 1,5 mm dik en in volgorde genummerd van 1 tot… (8).
2. Vrij Podium:
Vrij Podium is een collectie van fotoreeksen (totaal 50 à 55 foto’s) die jaarlijks op tournee gaan door Vlaanderen in verschillende locaties en Culturele Centra.
Aan dit initiatief zijn geen prijzen verbonden; geselecteerd worden is een eer op zich.
Het aangeboden fotowerk moet technisch perfect zijn; creativiteit en authenticiteit zijn essentiéle vereisten voor de fotoreeks.
De voorziene fotokaders maat 50 x 70 cm zijn richtinggevend, maar onder passe-partout 40 x 50 cm kan het ook. Eigenlijk zijn alle formaten toegelaten, maar buiten deze van hierboven moet de auteur zelf instaan voor de presentatie (kaders).
staketsel. Hierdoor meende men de opportuniteit en de symboliek van het geheel te benadrukken.
Eenieder die Mechelen op die plaats nadert wordt reeds van ver geconfronteerd met de torenhoge mastodont op zijn 7e staanplaats.
Volgens de erevoorzitter van de vereniging “De Mijlpaal” in een interview aan de krant “De Morgen” heeft men geen rekening gehouden met de geschiedenis: ‘Ofwel zie je de Mijlpaal als een punt om afstanden te meten en dan moet hij in de grond steken. Ofwel bekijk je hem als een dichter en dan is hij een boom die de groei van de spoorwegen symboliseert, maar ook dan moet hij met zijn wortels in de aarde zitten. Waarschijnlijk heeft de kunstenaar... hem zo veel mogelijk uitstraling willen geven, maar daardoor is hij zijn betekenis verloren. Nu sturen ze hem naar de hemel, terwijl hij - sober - in goede Mechelse grond zou moeten zitten’.
Tussen haakjes, vele Mechelaars zijn niet gelukkig met de verkeersveiligheid ter plaatse. Als voetganger moet je goed oppassen wil je niet aangereden worden door fietsers of brommers. Die zijn er zowat vrijgevochten en maken wel eens misbruik van de toestand. Je moet er te voet of met de wagen goed uit je doppen kijken wil je er zonder kleerscheuren doorkomen. Als het is om de verkeersdoorgang af te remmen of te ontmoedigen, waarom dan niet méér oversteekplaatsen voor voetgangers en fietsers in gebruik nemen aan de oprit van het viaduct, zoals oorspronkelijk gepland was?
De chauffeurs van de stadsbussen zijn trouwens ook niet te spreken over de inname van hun stopplaatsen door het “kiss and ride” publiek. Maar ja, die plaatsen zijn meestal ingenomen door langparkeerders. Daar doet de politie trouwens niets aan.
Je kan altijd en op alles kritiek uiten, maar alles welbeschouwd, moest het nu persé zó zijn?
Had men. op die moderne constructie niet beter een eigentijdse stalen “flèche” gemonteerd, zo in de vorm van een staartster met een meer uitbundige verlichting ’s nachts. Dan hoefden er zelfs geen camera’s te staan!
Een betere verlichting en een actief toezicht door de politie zou niet alleen de verkeersveiligheid van het plein ten goede komen, maar ook de zogenaamde criminaliteit indijken waarvoor de stationsbuurt zo berucht is?1
Wat het stationsplein nog steeds ontsierd, ondanks de aangekondigde maatregelen, zijn de talrijke, lukraak her en der achtergelaten fietsen. Ze staan daar soms vastgeklonken aan restantanten van reeds door vandalen afgebroken afsluitingen. Waarom die laatste elementen ook niet verwijderd?
Dan moeten die haastige, ongedisciplineerde fietsers van lieverlede naar de fietsenparkings om hun “ros” achter te laten!
Waar men de mijlpaal dan moest achterlaten? Ja, daar heb ik ook zo direct geen antwoord klaar.
Misschien in het onbenut, ondergronds complex? Misschien had men wel een wedstrijd architec- tuur kunnen uitschrijven en het aan de jonge studenten overlaten. Nieuwe ideeën en een frisse wind kunnen nooit kwaad!
Terloops, zal er ooit nog een 8e locatie van komen?
Informatie: Spoorwegmuseum De Mijlpaal, Harry Wegmeersch, tel. 015 416568
Interpretatie: Eddy Coremans
1 Deze laatste tekst is sinds het schrijven ervan voorbijgestreefd door beter toezicht ‘s avonds en door uitbreiding van de verlichting.
Deelname is gratis voor de CvB - leden en de werken moeten uiterlijk op 1 november toekomen bij Karel Geukens, Stationsstraat 96, 2440 Geel of bij Freddy Van Vlaenderen, Rijsenbergstraat 130, 9000 Gent. Jan Vaesen (met dank overgenomen uit VLF-Nieuws) Nota van de redactie.
Deze informatie is ook van toepassing voor portfolio’s voor MFIAP onderscheidingen.
In het buitenland, vooral in Italié, bestaan er ook internationale salons voor fotoreeksen.
Viola with a smile -Foto: Lode Torfs
d E m ijlPaal
Ter blijvende herinnering aan de historische 1e treinrit op het Europese vasteland van Brussel naar Mechelen werd er dus een monument geplaatst.
De mijlpaal is een eenvoudige arduinen zuil van ongeveer 7 m. hoogte, waarop geen enkele inscriptie herinnert aan dit gebeuren. Wel werden in de uitgespaarde bergruimte binnen in de paal 2 loden kistjes geborgen, waarin gedenkpenningen in brons en tin met een diameter van 42 mm. en met de tekst: “Ouverture du chemin de fer de Bruxelles à Malines – 5 mai 1835”. Op de keerzijde een afbeelding van de koning met als tekst: “Léopold I, roi des Belges”. Ook werden er muntstukken met het jaartal 1835 en het proces-verbaal van de inhuldiging ingesloten.
Het gevaarte heeft een turbulente geschiedenis achter de rug. Tenminste als je het aantal ver- plaatsingen in acht neemt die het logge, zware ding in zijn ongeveer 165-jarig bestaan ondergaan heeft tot in het jaar 2000.
Oorspronkelijk stond hij opgesteld op de plaats waar nu de ingang is naar de perrons in de loket- tenzaal van het huidige, moderne station. Dit is op 34 m. van het centrum van het 1e station. De laatste kaartjesknippers controleerden er onze “coupons” of abonnementen. Exact dus op die plaats zie je nu een cirkel met inscriptie die aan het gebeuren doet herinneren. De mijlpaal stond toen op het zogenoemde” “Ganzenveld”.
Op een afbeelding van de stationssite van 1845 zie je het monument staan vlak voor de toenmalige ingang van de Centrale Werkplaatsen, ver achter het station dat in 1837 werd ingehuldigd. De verplaatsing geschiedde op 5 april 1838 naar zijn 2e plaats, op de initiële nullijn, op 80,8m.
Door een verdere uitbreiding van het aantal sporen en de verdere expansie van het Arsenaal kreeg hij in 1878 een nieuwe en dus 3e staanplaats dicht tegen de Leuvense vaart aan het houten seinhuis, vlak tegenover het trapje van de overzet van café “Pont de Fer”. Dat laatste verdween in 1936, je moet er dus niet meer naar zoeken.
17 april 1893 werd hij nog maar eens verzet naar een 4e plaatsje tegen het nieuwgebouwde seinhuis, na de brand van het houten seinhuis op 8 mei 1892.
In 1957 werd hij gedemonteerd en bewaard in het Arsenaal in afwachting van het einde van de moderniseringswerken.
In 1959, na de bouw van het moderne station en de verhoogde spoorberm naar Dendermonde stond de zuil in een hoekje gedrumd, naast het talud en de het bruggenhoofd op zijn 5e plekje.
Op 14 september 1980 werd hij in ere hersteld en terug in het zicht van bus- en treinreizigers en terrasjesmensen gezet aan het Koning Al- bertplein, midden een bloemenperkje, op zijn 6e en definitieve rustplaats… dacht men.
Met de herinrichting van het plein in dam- bordvorm in het jaar 1998 werd de “kolos”
nogmaals verplaatst. Gelijktijdig met het aanleggen van de rotonde vlak voor het sta- tion. Hij werd neergepoot op een eigentijds De Mijlpaal op z’n 4e locatie - Foto: Lode Van Zeir
t EntoonstElling F rans c roEs
Een tijdje geleden had ik via E-mail een uitnodiging gekregen gericht aan Natuur- en Kunstliefhebbers, voor het bezoeken van de schilderijententoonstelling op initiatief van de Stichting Frans Croes.
Het werd stilaan tijd eens naar het Zenne- gat te fietsen, de laat- ste dag zou immers 24 augustus zijn. Om van uitstel geen afstel te maken besloot ik mijn stalen ros van stal te halen, waar het wegens de al te grote warmte van de laatste weekends was blijven staan.
Na een paar honderd meter voelde ik het melkzuur al in de kuiten kruipen. Via de Vaartdijk ging het krampachtig naar Battel. Na een korte pauze aan de werken aan de sluis dan maar verder gepuft, de putten met plassen vermijdend vanwege de zondvloed van de vorige nacht. De zon kwam er nog een schepje bovenop doen.
Zo kwam ik - de tong bijna over de grond slepend - aan het sas van het Zennegat terecht, waar eveneens grote werken aan de gang zijn. De sluisdeuren worden er vervangen. Dat bleek hoognodig, het water stroomde er de laatste tijd met beken door de spleten.
Het Zennegat beschrijven zou een open deur intrappen zijn, de meesten van ons kennen het wel. Als je je geheugen eens wil opfrissen, sla er dan het Brandpunt 2000/2, 3 en 4 op na.
Wie over internet beschikt surft meteen door naar de website van Frans Croes( zie onderaan dit proza), zo weet je meteen waar de kat gebonden ligt!
Even bekomend van de tocht … nogal bezweet verkoeling zoekend onder het afdak van het huisje nr. 14 met de regenboog. Met rinkelende bel binnenstappend verwelkomd door de galeriehoudster van dienst, Dinah Vellekoop, die me meteen een catalogus in de hand stopt en me uitnodigend op mijn gemak stelt. Nadat ik me bekend maak als lid van de K.M.F., herin- nert ze zich enthousiast de tentoonstelling welke de kring daar juist 2 jaar geleden hield.
Ik had het “rijk” voor mij alleen en kon dus op mijn gemak alle werken in me opnemen.
Meteen vielen me de pentekeningen op van een aantal bekende en minder bekende plekjes.
Zo werd ik even later naar de bovenverdieping geloodst via de achterkeuken, waar ik meteen ondergedompeld werd in de sfeer van mijn grootmoeders keuken met stoof en kolenbak en de eenvoudige inrichting, waar onze voorouders – wisten ze beter - tot hun tevredenheid het mee moesten stellen.
Op de bovenste verdieping een eenvoudig, gezellig ingericht atelier, met werken daterend vanaf 1986 tot 2000. Zo merkte ik een evolutie in Croes’ werken met esoterische inslag, Regenboog - Foto: Jacinto da Silva Santos
Waarom deze lange inleiding? Bij het opmaken van de stambomen van mijn familie werd ik meermaals geconfronteerd met de zich steeds wijzigende beroepen van sommige familiele- den. Met de opkomende industrialisatie en de komst van de trein werden zij van landbouwer tot metaalbewerker o.a. in het Arsenaal of van bierbrouwer tot machinist aan het spoor. Een hele omslag in het leven in het Mechelse, niet alleen van de beroepen maar ook van de sta- tionsomgeving. Daarom vond ik het aangewezen de sociale context waarin dit gebeurde op papier te zetten. Vandaar ook een reeks artikelen die daaraan zullen gewijd zijn, te beginnen met de Mijlpaal waarvan de perikelen terug te vinden zijn op een ereplaats in het museum tegenover de ingang van het enige overblijvende originele atelier.
Inlichtingen over het Museum De Mijlpaal: Weymeersch Harry, tel 015 41 65 68 Eddy Coremans, conducteur van dienst
Sculpteur de marbre - Foto: Andrée Denis
de meisjesfiguren en abstracte voorstellingen, naar mooie pentekeningen van het Zennegat en omgeving.
De trap afdalend werd ik meteen getroffen door de pas-teltinten van de won-dermooie, eenvoudige strand- en zeezichten. Pas dan realiseerde ik me dat de keuken tevens fun-
geerde als tentoon- stellingsruimte. Ook de 2 schilderijen met zandstorm trokken mijn bijzondere aan- dacht, niet alleen door de eenvoud maar de door de uitstraling van het bruinoranje en het hete zandgele koloriet.
Fel onder de indruk heb ik nog een boom- pje opgestoken met Mevrouw Dinah over de overeenkomsten en verschillen tussen fotografie en schil- derkunst. Wat dit be- treft weet ik dat de meningen fel verdeeld zijn naargelang het gezelschap. Wie zich waagt in een dispuut tussen fundamentalistische partijen riskeert er bekaaid van af te komen. Laat het me eenvoudig stellen: Je hebt het of je hebt het niet, en dit aan beide zijden. Beiden, schilder en fotograaf, laten zich imponeren door het onderwerp, de kleur, de lichtval, het in beeld brengen, om van de compositie maar te zwijgen. Het materiaal verschilt, het resultaat is wat telt. De rest moet je overlaten aan de kritische beschouwer.
Nadat ik mijn emoties even verwerkt had door ze neer te pennen in het gastenboek, verliet ik het Zennegat met een andere kijk op de omgeving. Vederlicht peddelde ik terug naar de thuishaven. Was het omdat ik wind in de rug had, of vanwege de esoterische uitstraling van het nr. 14 aan het Zennegat?
Dank Frans en Dinah voor de fijne zondagnamiddag.
http://www.franscroesart.com
Eddy, 1 september ‘02 Frans Croes - Foto: Andrée Denis
m usEum d E m ijlPaal
In het kader van de “Nacht van de Musea” was er een opendeur avond in het museum”“De Mijl- paal” aan de Leuvense steenweg 30 te Mechelen. Wetende dat Jacques en Jacinto enthousiaste treinfreaken zijn, had ik beiden voorgesteld om samen een bezoek te brengen . Jacinto was spijtig genoeg verhinderd, waarschijnlijk heeft hij niet veel gemist. Voor Jacques was dit een gelegen- heid zijn hart nog eens op te halen aan de verschillende, zorgvuldig opgebouwde standen met maquettes, foto’s, documenten, schaalmodellen van vroegere historische locomotieven, ja zelfs een miniatuurspoorweg waar hij op’t laatst nog moeilijk afscheid kon nemen. Voor mezelf was dit een herhaling gezien ik vorige opendeurdag ondanks de plenzende regen reeds present was, op zoek naar meer informatie omtrent de geschiedenis van de Belgische Spoorwegen, het Arsenaal en Egide Walschaerts in ’t bijzonder.
We werden er verwelkomd door een heuse geüniformeerde kaartjesknipster in haar hokje. Wie vroeger met de trein naar ‘t werk pendelde kan zich dit tafereel best voorstellen. Links naast de ingangsdeur bevindt zich een paneel waar alle overleden medewerkers aan de vereniging afgebeeld zijn. Zo vonden we direct de foto van Gaston Neckers zaliger, niet alleen‘“den deuveldoetal”
van de K.M.F. tevens enthousiast medewerker aan het Spoorwegmuseum. Zijn werk aan de 3 maquettes van de stad kan je nu nog steeds gaan bewonderen, tevens interessant om zien als je de evolutie van de stad sinds 1835 wilt nagaan. Rechts van de ingang heb je een bureau waar je terecht kan voor informatie en documentatie. Als je geluk hebt kan je er de bezieler van het opzet, Harry Weymeersch aantreffen. Van hem heb ik tijdens mijn eerste bezoek heel wat opgestoken.
Langs deze weg wil ik hem en zijn ploeg medewerkers hartelijk feliciteren en danken voor de welwillende begeleiding en uitleg.
Foto: Museum Mijlpaal - Foto: Eddy Coremans
P rogramma
2002 2 oktober
Geen vergadering 8 oktober DINSDAG
• Werkavond. Afri- kaanse en Zuid-Ameri- kaanse muzikanten en dansers.
(zie de foto’s als il- lustratie)
9 oktober
• Vrije bespreking foto’s en dia’s.
16 oktober
• Selectie van de foto’s
van “Mechelen” voor de beurs (en wedstrijd) van “Golden Life”.
Zie elders in dit nummer van Brandpunt en ook het vorige (tekst “De K.M.F. en Golden Life”).
Breng uw foto’s hiervoor binnen!
Eventueel bespreking foto’s van de laatste werkavonden.
Vrije kaarten voor de beurs worden uitgedeeld.
23 oktober
• Presentatie en bespreking van een diatheek van de VFF.
30 oktober
• 3de clubwedstrijd kleurenfoto’s (max. 5 foto’s) 6 november
• 2de clubwedstrijd zwart-wit (max. 5 foto’s) 13 november
Geen vergadering 20 november
• 3de clubwedstrijd dia’s (max. 5 dia’s) 27 november
• Bekendmaking resultaten van de wedstrijd van “Golden Life” en prijsuitrei- king.
• Bespreking werkavonden 4 december
• Jurering wedstrijd opgelegd onderwerp “REGEN”
Foto’s kleuren en ZW. Aantal max 5.
Dansers - Foto: Andrée Denis
11 december
• Jurering wedstrijd opgelegd onderwerp “REGEN”
Dia’s. Aantal maximum 5.
18 december
Geen vergadering 25 december
Geen vergadering 1 januari
Geen vergadering 8 januari
• Nieuwjaarsdrink.
• Binnenbrengen, bespreking en selectie van foto’s en/of dia’s voor:
1- DIA’S: Internationaal salon “DiaTheMa 2003” in Mamer, Luxemburg.
Onderwerp: levende dieren, ook huisdieren.
2- FOTO’S: 1er Salon International de la Photographie, Pessac (F) 3- FOTO’S: 11ëme Salon Interntional d’Art Photog. Denain.
Twee REEKSEN van 6 foto’s.
4- FOTO’S: 17ëme Salon Artec Mouscron.
15 januari
• Etienne Van den Bulcke presenteert en bespreekt zijn foto’s (zwart-wit) over INTERIEURS & AUSCHWITZ. Niet te missen.
22 januari
• Algemene Vergadering
• Bespreking van enkele foto’s van het FIAP patrimonium
Alexia - Foto: Andrée Denis
