Vraag nr. 23
van 23 oktober 1997
van de heer FRANK CREYELMAN Taalgebruik – Federale diplomaten
Om Vlaanderen op de wereldkaart te brengen, w i l de minister-president komen tot een betere inte-gratie van het Vlaams netwerk van economische v e r t e g e n w o o r d i g i n g e n ,g e m e e n s c h a p s a t t a c h é s, v e r-bindingsagenten en investeringsprospectoren. E e n managementscomité zal worden opgericht om de samenwerking tussen de diverse diensten te coör-dineren.
Ook de federale diplomaten vertegenwoordigen Vlaanderen in het buitenland. Daarom eist de m i n i s t e r-president terecht dat zij Nederlands spre-ken om duidelijk te maspre-ken dat de meerderheid van de Belgen Nederlandstalig is. Hij wil hierop streng toezien.
Kan de minister-president verklaren op welke manier hij zal toezien op het gebruik van het Nederlands door Belgische diplomaten ?
Welke sancties kan de minister-president treffen indien de Belgische diplomaten zich niet storen aan zijn eis ?
Antwoord
De staatshervorming van 1993 en inzonderheid de bijzondere wet en de gewone wet van 5 mei 1993 betreffende de internationale betrekkingen van de gemeenschappen en gewesten hebben het institu-tioneel kader gecreëerd waardoor gemeenschap-pen en gewesten daadwerkelijk het recht hebben om verdragen te sluiten, zij worden betrokken bij de internationale vertegenwoordiging van België en zij beschikken over een aantal andere middelen om hun belangen te behartigen in de internationale relaties.
De federale overheid behoudt evenwel de bevoegdheid om diplomatieke en consulaire verte-genwoordigers aan te stellen, die vaak op de diplo-matieke of consulaire lijst van de Belgische ambas-sades en consulaten-generaal worden opgenomen. De wederzijdse rechten en plichten van de federale overheid en de deelstaten worden nader geconcre-tiseerd in samenwerkingsakkoorden afgesloten tus-sen de federale overheid en respectievelijk de gemeenschappen en gewesten.
De Belgische diplomatieke agenten in het buiten-land vertegenwoordigen niet enkel de federale o v e r h e i d , maar ook de deelstaten. Dit betekent dat deze federale agenten in de Nederlandse taal ter beschikking en ten dienste staan van V l a a n d e r e n , dat – in het kader van zijn autonoom vastgestelde beleidsprioriteiten – volledig op hen een beroep moeten kunnen doen. Dit betekent evenzeer dat Vlaanderen er alle baat bij heeft om de band met de federale diplomaten te versterken en hen zo goed mogelijk voor te lichten over Vlaanderen en het in Vlaanderen gevoerde beleid. Daartoe wer-den diverse initiatieven genomen om via verschil-lende kanalen de federale diplomaten geregeld te i n f o r m e r e n , te documenteren, te motiveren en te sensibiliseren over wat reilt en zeilt in Vlaanderen. Vlaanderen beschikt over informele contacten en kanalen om het functioneren van de federale agen-ten van nabij te volgen en te evalueren. I n d i e n nodig wordt hierover gerapporteerd aan de federa-le minister van Buitenlandse Zaken of zijn depar-t e m e n depar-t . Vlaanderen kan echdepar-ter geen formele sanc-ties treffen wanneer federale agenten hun opdracht niet naar behoren vervullen, vermits het om fede-rale ambtenaren gaat. Omgekeerd kan ook de federale overheid niet sanctionerend optreden tegenover ambtenaren van de deelstaten.
