Vraag nr. 35 van 8 februari 2001
van mevrouw RIET VAN CLEUVENBERGEN Vrijwilligerswerk – Opwaardering
Op 31 maart 2000 besliste de Vlaamse regering het vrijwilligerswerk duidelijker te erkennen en te waarderen.
Hiervoor werd een werkgroep opgestart om de ac-tiviteiten in de grenszone arbeid – niet(gewaar-deerde)-arbeid te inventariseren. Tevens zouden de knelpunten voor een erkenning en waardering van deze activiteiten worden aangeduid.
1. Wat is het resultaat van deze inventarisatie ? 2. Welke knelpunten inzake erkenning en
waarde-ring werden blootgelegd ?
N.B. Een gelijkaardige vraag werd gesteld aan me-vrouw Mieke Vo g e l s, Vlaams minister van Welzijn, Gezondheid en Gelijke Kansen.
Antwoord
Met de beslissing van 31 maart 2001 wilde de rege-ring het signaal geven dat zij zowel het vrijwilli-gerswerk als de semi-agorale arbeid waardeert; Voor beide werd een aparte werkgroep opgericht om de verbetering van het juridisch statuut te be-werkstelligen.
De werkgroep "vrijwilligerswerk" valt onder de leiding van minister Vo g e l s. Daarom verwijs ik naar haar antwoord op de gelijkaardige vraag.
In opvolging van de beslissing van 31 maart heeft de werkgroep "semi-agorale arbeid" de knelpun-ten geïnventariseerd en aan een onderzoek onder-worpen.
Semi-agorale arbeid wordt omschreven als activi-teiten die in de vrije tijd door een natuurlijk per-soon worden uitgevoerd tegen een beperkte ver-goeding en zonder dat ze tot de persoonlijke le-venssfeer behoren.Het gaat om activiteiten die in meer of mindere mate in georganiseerd verband worden verricht ten behoeve van anderen of van de samenleving in haar geheel en die een maat-schappelijke meerwaarde opleveren, zonder dat ze deel uitmaken van een geheel van activiteiten met een louter economische finaliteit.
Om de semi-agorale arbeid maatschappelijke er-kenning en een volwaardig erkenbaar statuut te g e v e n , moeten een aantal knelpunten worden op-g e l o s t . De knelpunten zijn op-gesitueerd in het span-ningsveld met een aantal regelgevingen die tot de federale bevoegdheden behoren. O p l o s s i n g e n moeten in de hiernavolgende richting worden ge-zocht.
– Semi-agorale arbeid, zoals in de definitie om-s c h r e v e n , met een overeenkomom-st om-sui generiom-s er-k e n n e n . Hierbij moeten de maximale iner-kom- inkom-sten worden vastgelegd en moet aan de organi-saties die met semi-agorale arbeiders werken de plicht worden opgelegd om een verzekering burgerlijke aansprakelijkheid af te sluiten die de medische en paramedische kosten dekt die het gevolg zijn van een ongeval tijdens de uitoe-fening van de semi-agorale arbeid.
– Voor de socialezekerheidswetgeving de inkom-sten uit semi-agorale arbeid vrijstellen van so-ciale heffingen, voorzover ze het te bepalen maximaal bedrag niet overschrijden.
– Binnen de ziekte- en invaliditeitsverzekering het begrip arbeidsongeschiktheid zo omschrij-ven dat de mogelijkheid bestaat om de profes-sionele arbeidsongeschiktheid te cumuleren met bepaalde vormen van semi-agorale arbeid ; t e-vens moet de mogelijkheid worden gecreëerd om de uitkeringen te cumuleren met beperkte inkomsten uit semi-agorale arbeid.
– Binnen de werkloosheidsreglementering bepa-len dat een uitkeringsgerechtigde werkzoeken-de het recht heeft om semi-agorale arbeid uit te oefenen mits voorafgaande eenmalige melding aan de RVA en mits beschikbaar te zijn voor de reguliere arbeidsmarkt ; voorts moet worden bepaald dat een bruggepensioneerde het recht heeft om semi-agorale arbeid uit te oefenen mits voorafgaande mededeling aan de RVA ( RVA : Rijksdienst voor Arbeidsvoorziening – r e d ). Ten slotte moet de mogelijkheid bestaan om de werkloosheidsuitkering in een bepaalde mate te cumuleren met de beperkte inkomsten uit semi-agorale arbeid.
– Verschillende vormen van semi-agorale arbeid cumuleerbaar maken met het wettelijk pensioen en vrijstellen van aangifte aan de Rijksdienst voor Persioenen.
vergoeding van kosten gemaakt voor de uitoe-fening van semi-agorale arbeid vrijstelt van be-lastingen.
Op 1 december 2000 heb ik aan de Vlaamse rege-ring een nota met de resultaten van de werkzaam-heden voorgelegd. Ik kreeg de opdracht de knel-punten te laten agenderen op de Interministeriële Conferentie Werkgelegenheid om te streven naar een oplossing in de bovenbeschreven zin.
Op 22 december 2000 werd het thema besproken op de Interministeriële Conferentie We r k g e l e g e n-h e i d , waarbij werd beslist een werkgroep op te richten om oplossingen uit te werken.
