Vraag nr. 337 van 16 mei 1997
van de heer JOHAN SAUWENS
Permanente bewoning weekendverblijven – Ve r v o l-gingsbeleid
Het systematisch seponeren van processen-verbaal over permanente bewoning van weekeindverblij-ven stelt de afdeling Ruimtelijke Ordening, H u i s-vesting en Monumenten en Landschappen (ROHM) Antwerpen voor problemen.
Het parket vervolgt deze overtredingen niet omdat uit artikel 67 van de stedenbouwwet (wet van 29 maart 1962 houdende organisatie van de ruimtelij-ke ordening en de stedenbouw) blijkt dat het inlei-den van een procedure voor de burgerlijke recht-bank niet mogelijk is voor het wijzigen van het gebruik van een gebouw. Hierdoor wordt het Vlaams Gewest elke actiemogelijkheid ontnomen. Zelfs een rechtstreekse dagvaarding voor de cor-rectionele rechtbank zou tot niets leiden.
Bij de afdeling ROHM Antwerpen was begin vorig jaar reeds sprake van 200 soortgelijke dossiers. E e n snelle oplossing voor dit prangende probleem is noodzakelijk.
1. Hoeveel processen-verbaal werden totnogtoe opgemaakt en/of geseponeerd met betrekking tot permanente bewoning van weekeindverblij-ven in het Vlaams Gewest ?
2. Welke instructies heeft de administratie Ruim-telijke Ordening, Huisvesting en Monumenten en Landschappen (Arohm) gegeven aan de pro -vinciale afdelingen ROHM om het hoofd te bie-den aan dit probleem ?
3. Pleegt de minister overleg met de federale minister van Justitie om het Vlaams Gewest meer actieruimte te geven ten aanzien van per-manente bewoning in weekeindverblijven ? Wordt daarbij gedacht aan de wijziging van arti-kel 67 van de stedenbouwwet ?
Welke andere maatregelen worden naar voren geschoven ?
Antwoord
Ter inleiding kan worden opgemerkt dat terwijl artikel 68 van het decreet ruimtelijke ordening, gecoördineerd op 22 oktober 1996, uitdrukkelijk de
staking van het strijdig gebruik opneemt in de lijst van mogelijke herstelmaatregelen te vorderen voor de correctionele rechtbank, artikel 70 van voor-noemd decreet deze herstelmaatregel verzuimt te herhalen voor de burgerlijke procedure. H e t gevolg is dat de gemachtigde ambtenaar of het col-lege van burgemeester en schepenen inderdaad niet voor de burgerlijke rechtbank kunnen vorde-ren dat het strijdige gebruik van bestaande vergun-de gebouwen wordt gestaakt.
Het staken van het strijdig gebruik kan dus wel voor de strafrechter worden gevorderd. Een derge-lijke vordering wordt door de gemachtigde ambte-naar of het college bij gewone brief overgemaakt aan het openbaar ministerie.
Steeds vaker wordt echter vastgesteld dat het openbaar ministerie deze vorderingen zonder gevolg klasseert.
Vermits de huidige rechtspraak (zie bv. C a s s. ,A R 9 8 9 4 , 20 januari 1993) de burgerlijke partijstelling van het Vlaams Gewest nog slechts in een limita-tief aantal gevallen mogelijk acht, is ook de recht-streekse dagvaardiging (door het Vlaams Gewest) van de overtreder voor het vonnisgerecht meestal uitgesloten.
1. M . b. t . de p r ovincie A n t w e r p e n werden er in de periode van januari 1992 tot mei 1997, 1054 pro-cessen-verbaal (PV) voor permanente bewo-ning ingeschreven. In diezefde periode werd in 182 dossiers voor permanente bewoning een seponeringsbericht ontvangen.
5 4 % van de PV's voor permanente bewoning werden opgemaakt in het arrondissement A n t-w e r p e n , 42 % in het arrondissement Tu r n h o u t , de resterende 4 % in het arrondissement Mechelen. Van de seponeringsberichten werd er slechts één door het parket van Mechelen toe-gestuurd, een tiental door het parket van Turn-hout (waarvan geen enkel de laatste jaren) en alle anderen door het parket van A n t w e r p e n . Dit wil niet zeggen dat in Turnhout minder wordt geseponeerd, maar alleen dat geen sepo-neringsberichten worden doorgestuurd, wat in Antwerpen wel gebeurt.
In de p r ovincie V l a a m s - B r a b a n t w e r d e n , in de periode van januari 1980 tot mei 1997, 189 pro -cessen-verbaal opgemaakt met betrekking tot het permanent bewonen van weekendverblijven in het Vlaams Gewest.
Tot op heden werden geen meldingen ontvan-gen met betrekking tot het seponeren van de dossiers.
In de p r ovincie Limburg werden in de periode van januari 1993 tot mei 1997 bij de rechtbank 37 vorderingen tot herstel ingeleid voor vaste bewoning in weekendverblijven, waarvan er 3 werden geseponeerd.
In de p r ovincie Oost-Vlaanderen werden in de periode van januari 1990 tot mei 1997 131 pro-cessen-verbaal opgemaakt m.b. t . p e r m a n e n t bewonen. Tot op heden werden er geen meldin-gen ontvanmeldin-gen m.b.t. het seponeren van dossie-rs.
ROHM Oost-Vlaanderen doet bovendien opmerken dat het aantal processen-verbaal in verband met de permanente bewoning niet juist te bepalen is, aangezien veel processen-verbaal zowel het permanent bewonen betreffen als het bouwen niet-conform de vergunning. D e betrokken afdeling heeft niet de tijd gehad om al deze dossiers afzonderlijk na te zien.
Met betrekking tot de p r ovincie We s t V l a a n d e -r e n zijn omt-rent onde-rhavig onde-rwe-rp geen statistische gegevens beschikbaar. Om alsnog de vraag te beantwoorden binnen de gestelde korte termijn werd, steekproefsgewijs, informa-tie ingewonnen bij de voornaamste gemeenten waar dergelijke gevallen bekend zijn. De vraag werd uitgebreid naar permanente bewoning van alle vormen van verblijfsrecreatieve verblijven in recreatiegebied.
Er werd vastgesteld dat tot op heden geen pro-cessen-verbaal in toepassing van de steden-bouwwetgeving werden opgemaakt.
In Middelkerke werden sinds 1 januari 1996 een dertigtal processen-verbaal opgemaakt in het kader van het kampeerdecreet. Verdere gerech-telijke procedure werd nog niet ingesteld. I n Blankenberge en Jabbeke werden respectieve-lijk 17 en 85 gezinnen aangeschreven met de melding dat zij een eind dienen te maken aan hun permanente bewoning. In Koksijde werden een honderdtal overtredingen geverbaliseerd betreffende bouwvergunningsplichtige con-structies op campings, doch niet inzake het per-manent bewonen.
2. Het openbaar ministerie dat in kennis wordt gesteld van een bepaald misdrijf is in beginsel vrij om te beslissen of het al dan niet wenselijk is
dat een strafvordering uit hoofde van dit mis-drijf wordt ingesteld. Deze beslissing kan zijn ingegeven door overwegingen m.b. t . de haal-baarheid van de strafvordering, maar kan ook te maken hebben met loutere o p p o r t u n i t e i t s ov e r -w e g i n g e n ( Ve r s t r a e t e n , R . , Handboek Strafvor-d e r i n g, A n t w e r p e n , Maklu Uitgevers, 1 9 9 3 , p. 4 3 ) . De administratie kan hierop geen streekse invloed uitoefenen, temeer daar recht-streekse dagvaardiging in de meeste gevallen onmogelijk is (zie supra).
Op 15 mei 1996 werd door de Vlaamse minister bevoegd voor Ruimtelijke Ordening en de belangengroep "Groene Woonzones V l a a n d e-ren" een intentieverklaring tot samenwerking o n d e r t e k e n d . Hierin engageren beide partijen zich om binnen een periode van drie jaar plan-matige oplossingen te vinden voor een viertal k n e l p u n t e n g e m e e n t e n . De colleges van burge-meester en schepenen worden bij deze projec-ten betrokken. Het gevoerde handhavingsbeleid blijft ondertussen onverkort van kracht.
3. Een overleg tussen de administratie en de par-ketten-generaal m.b. t . deze problematiek zal overigens binnen afzienbare tijd worden gehou-den in het kader van de Commissie voor Vervol-gingen.
In het voorontwerp van decreet houdende de organisatie van de ruimtelijke ordening van 3 juni 1997 bepaalt artikel 136, eerste lid het vol-gende :
"De stedenbouwkundige inspecteur en het col-lege van burgemeester en schepenen kunnen voor de burgerlijke rechtbank in het ambtsge-bied waarvan de werken, de handelingen of het gebruik bedoeld in artikel 130 geheel of gedeel-telijk worden uitgevoerd, de herstelmaatregelen vorderen zoals omschreven in artikel 134, § 1". Vermits artikel 134, § 1 van voormeld vooront-werp uitdrukkelijk het staken van het strijdig gebruik als een van de mogelijke herstelmaatre-gelen aanduidt, zou het hierdoor (na goedkeu-ring van het decreet) mogelijk worden dat ook voor de burgerlijke rechter een herstelvordering tot staking van het strijdig gebruik kan worden ingesteld.
