c o
CM
DOCUMENTATIECENTRUM
NEDERLANDSE POLITIEKE
PARTIJEN
Samen aan het werk
Herstel van de economische groei en bevordering van de werkgelegen heid. Bevordering van vrijheid en veiligheid. Dat waren twee belang rijke punten uit het VVD-verkiezingsprogramma van 1981. Het programma heette 'Samen aan het werk'.
In de jaren '80, toen de VVD deel uit maakte van de regering hebben wij veel van dit programma kunnen realiseren. Er kwam een banenmachine op gang die in de tweede helft van de jaren '80 meer dan 100.000 banen per jaar opleverde. Het aantal cellen verdubbelde van 3.500 tot 7000. In 1989 trad een CDA-PvdA-kabinet aan. De capaciteitsuitbreiding stagneerde. De criminaliteit nam toe en daarmee het gevoel van onveiligheid. De lasten gingen omhoog, zowel voor de burger als voor het bedrijfsleven. De werkloosheid liep op tot een naoorlogs record van meer dan 700.000 werklozen.
Deze week (1994) presenteerde de PvdA een plan om aan de onderkant van de arbeidsmarkt meer banen te scheppen. Er moeten 35.000 arbeidsplaatsen bij komen voor mensen met een lage oplei ding in de zorgsector, criminaliteitsbestrijding en onderwijs. De titel van het manifest waarin dat staat te lezen is 'Samen aan het werk'. Kennelijk heeft de PvdA er 13 jaar voor nodig om er achter te komen dat lastenverlichting voor burgers en bedrijfsleven het medicijn is om meer banen te creëren. W ij zijn verheugd over het feit dat het inzicht eindelijk is doorgebroken. En wat mij betreft mag de PvdA nog veel meer van onze ideeën overnemen. Liever vandaag dan morgen. W erk is het centrale thema van de VVD in de verkiezingscampagne van 1994. De campagne voor de gemeenteraadsverkiezingen nadert zijn hoogtepunt. Het komt er nu op aan. Voor al die VVD-ers die op de kandidatenlijsten staan voor een zetel in de gemeenteraad en niet te vergeten voor een plaats in de colleges van B & W moeten we een klinkende verkiezingsoverwinning behalen. W a t dit land nodig heeft is dat we samen aan het werk kunnen.
Frits Bolkestein
Voetoverheveling
In de afgelopen week ontstond verwarring door onjuiste uitspraken van fractieleider Brinkman van het CDA over het initiatiefvoorstel van de VVD m.b.t. de voetoverheveling. De kostwinner in het gezin (meestal de man) heeft momenteel een dubbele belastingaftrek, de zgn. eigen, belastingvrije voet en die van zijn vrouw als zij geen goed betaalde baan heeft. Haar belasting vrije voet wordt naar de man overgeheveld. De VVD heeft het een initiatief-wetsvoorstel inge diend met als doel om man en vrouw zelfstan dig te behandelen en dus deze voetover heveling zeer geleidelijk te schrappen. Zo worden partners in de toekomst gedwongen zelf werk te zoeken wat goed is voor de emancipatie.Z e e r g e l e i d e l i j k
W D -indiener Rudolf de Korte benadrukt dat het hier gaat om diegenen die in 1995 18 jaar oud worden. Het is een zeer geleidelijke afschaffing van de voetoverheveling. Dus ieder een die nu ouder dan 18 jaar oud is zal niets merken van deze wijziging. De verandering ten
opzichte van wat er nu geldt, houdt in dat de man niet langer de belastingvrijdom van zijn vrouw bij zijn eigen belastingaftrek kan optel len. Als er echter kinderen zijn wordt de huis houding in dit voorstel volledig gecompenseerd dooreen kinderaftrek i.v.m. de kinderopvang. Door dit voorstel zullen partners er toch makkelijker toe kunnen komen een kleine of grotere baan te kiezen. Dit is het wezen van het voorstel. De VVD wil de drempel wegnemen die er voor mensen is om zo'n baan te zoeken. In verband met de economische zelfstandigheid van partners, in het bijzonder die van de gehuwde vrouw.
E f f e c t e n
De effecten van dit initiatief zijn tot het jaar 2000 gering. De reden hiervoor is gelegen in het feit dat gekozen is voor een zeer geleidelijke invoering. Als men echter kijkt naar de gevol gen over 10-20 jaar dan zijn die aanzienlijk. Er zullen dan veel meer mensen aan een baan geholpen worden. Het CPB heeft berekend dat het op de lange duur gaat om 500.000 -laag betaalde- banen erbij. De operatie is over 47 jaar (in 2042) voltooid. Dan zijn immers alle
18-jarigen 65 geworden.
De fracties hebben zich nog niet gebogen over de effecten die het voorstel zal hebben voor hen die op het bestaansminimum leven. Rudolf de Korte kondigde echter aan dat hij samen met mede-initiatiefnemer Jos van Rey een nota van wijziging zal indienen om de positie van deze groep veilig te stellen.
Inlichtingen:
Rudolf de Korte, 070-3182890 Jos van Rey, 070-3182899 Henk van Hoof, 070-3182885. R u d o lf de Korte
V A N B IN N EN H O F
W e t geneeskundige behandelings overeenkomst
De W G B O is een van de belangrijkstewetten die de rechten van de individuele patiënt garandeert. Het wetsvoorstel, dat uiteindelijk tot stand is gekomen na tal van deeladviezen van de in 1978 -op basis van de motie Dees tot stand gekomen- Commissie Rechten van de Patiënt regelt:
- de juridische relatie tussen patiënt en arts (hetgeen leidt tot een
'contractuele vertrouwensrelatie'); - het recht van de patiënt op begrijpe
lijke informatie, inclusief alternatieven voor de voorgestelde behandeling en de eventuele risico's terzake;
- het toestemmingsvereiste (informed consent), inclusief een regeling voor de zogenaamde "wilsonbekwamen"; - de bescherming van de privacy van de
patiënt (met een sterke samenhang tot de W P R -Wet Persoons Registratie); - bemiddeling bij klachten van patiënten
(inclusief inzagerecht door een door de patiënt aangewezen vertrouwens persoon),
- kernbepalingen voorde regeling van de relatie tussen patiënten en arts. M o n d ig
Het zelfbeschikkingsrecht van de patiënt wordt in de nieuwe wet aanzienlijk vergroot. Er wordt uitgegaan van de patiënt die op grond van informatie zelf een keus wil maken, in plaats van de nadruk op de afhankelijkheid van de
individuele patiënt van het zorgsysteem en de zorgverleners. In de visie van de VVD komt de wet tegemoet aan de tijd geest. De patiënt is in toenemende mate mondig geworden, beschikt over veel informatie , is veeleisend en bewust van zijn/haar rechten en weet daarvan meestal gebruik te maken.
Woordvoerder Erica Terpstra bracht tijdens de behandeling van het wetsvoorstel naar voren dat er tege moet wordt gekomen aan de reeds lang geleden en sindsdien vele malen herhaalde wens van de VVD om te komen tot de versterking van de rechten van de patiënt. Toch toonde de woord voerder zich kritisch in het debat op een aantal onderdelen. De regeling voor wilsonbekwamen en de wettelijk voorziene vertegenwoordiging voor 'vervangende toestemming', de uitzon- deringscriteria voor het niet toepassen van het inzagerecht, de slordige terminologie m.b.t. 'het volgens de huidige stand der wetenschap zijn van een goede hulpverlener' en de lacunes in de regelingen van recht op informatie van allochtonen waren punten van zorg voor de VVD.
W i j z i g i n g e n
De regeling van het beroepsgeheim en het gebruik van op de persoon te herlei den medische gegevens voor w eten schappelijke onderzoek en het gebruik
van afgestaan lichaamsmateriaal voor een ander doel dan in nader weten schappelijk onderzoek nagestreefd zijn voor de VVD niet aanvaardbaar. Het wetsvoorstel dient daarom te worden gewijzigd. Na hoorzittingen met zowel de Gezondheidsraad als de Raad voor het Geneeskundig Onderzoek (R G O ) ingestelde Commissie die een Gedrags code voor medisch- wetenschappelijke onderzoekers met patiëntgegevens heeft ontworpen heeft de Kamercommissie Volksgezondheid besloten de regering uit te nodigen zelf m et een wijzigings voorstel terzake te komen.
De woordvoerder liet waarschuwende woorden horen over mogelijke
consequenties van het wetsvoorstel. Het versterken van de rechten van de patiënt is een goede zaak, maar mag niet ontaarden in een zo verregaande juridificering van de relatie arts-patiënt,
dat de Amerikaanse praktijk: veelvuldig procederen, zich ook hier ontwikkelt. Dan zou de goede intentie omslaan in een ongewenste veelheid van extra handelingen en onderzoeken omdat de arts zoveel mogelijk ieder risico op een schadevergoeding voor een 'onzorg vuldige' behandeling wil uitsluiten. inlichtingen:
Erica Terpstra, 070-3182900.
NAVO-ultimatum zware wapens Bosnië
De VVD vindt het triest dat het pas nabombardementen met zo veel slacht offers mogelijk is om in internationaal verband tot een werkelijk krachtige opstelling te komen.
Woordvoerder Jan Dirk Blaauw vroeg al bij het van kracht worden van de Veiligheidsraad-resolutie over het in leveren van zware wapens rond Sarajewo om sancties in de vorm van luchtaanvallen als men niet aan de eisen zou voldoen.
Luchtaanvallen kunnen een extra risico voor VN-personeel inhouden, maar er moet ook niet overdreven worden. Ondanks dreigende taal van sommige kanten zijn de commando-lijnen bij de Servische Bosniërs daarvoor te verbrok keld. Tijdens de Tweede Wereldoorlog was dit niet het geval.
VN-generaal Rosé zal de beslissing om in te grijpen mede behouden. De woord voerder verwacht echter wel dat hij standvastig zal blijven. De minste twijfel die wordt getoond van zijn zijde ont kracht het ultimatum dat is gesteld.
V e r e n ig d e S t a t e n
Van groot internationaal politiek belang is de direkte betrokkenheid van de Verenigde Staten, in het bijzonder van president Clinton, om deel te nemen aan onverhoopt noodzakelijke lucht
aanvallen. Aangenomen moet worden dat naast de squadrons die in Italië zijn gestationeerd ook de luchtstrijdkrachten op de vloten in de Adriatische Zee zullen deelnemen.
Er is de nodige diplomatieke druk uit geoefend om tot dit NAVO-besluit te kunnen komen. Minister Kooijmans is, mede daartoe opgeroepen door een o ve rgro te meerderheid in de Tweede Kamer, zeer actief geweest in het voeren van een pleidooi voor een krachig optreden. Niet alle NAVO-landen waren aanvankelijk dezelfde mening toe gedaan. Uiteindelijk ontstond er echter toch een eenduidig standpunt, met uitzondering van Griekenland dat een voetnoot liet opnemen. De woord voerder vraagt zich af wat de inhoud van die voetnoot is. De VVD maakt zich
zorgen over het Griekse voorzitterschap van de Europese Unie aangezien deze organisatie de besluitvorming had door
geschoven naar de NAVO. ■
V e r e n ig d e N a t ie s
De VVD vindt dat gestreeft moet worden om na terugtrekking van zware wapens men moet komen tot een spoe dige overname van het bestuur van Sarajewo door de Verenigde Naties. Dat zou ook de internationale inzet moeten zijn. De VVD gaat accoord met het inzetten van F-16 fotoverkenners vanaf de luchtmachtbasis Villafranca in Italië. De risico's van een militair ingrijpen door de N AVO in het voormalige Joegoslavië mogen niet worden onderschat. Als een optreden daadwerkelijk zal plaatsvinden kunnen ook Nederlandse militairen onder vuur komen te liggen. Inlichtingen:
TOT BUITENPOST
Visserij
In de afgelopen week werd bekend dat er opnieuw verdenking van visfraude is ontstaan. De VVD-fractie betreurt dat. De VVD wil ten eerste dat de fraude zaak zelf goed wordt onderzocht. Ten tweede zal woordvoerder Jan te Veldhuis de voorzitter van Kamer commissie Visserij verzoeken een procedure-vergadering bijeen te roepen. Dit om minister Bukman (CDA) van Landbouw Natuurbeheer en Visserij te verzoeken zo spoedig mogelijk een wetsvoorstel te maken om tot verplichte sanering van de overcapaciteit van de visserijvloot te komen.
O v e r c a p a c i t e i t
Reeds in een mondeling overleg op 24 juni 1992 wees de VVD er op dat er maar één methode is om de visserij- problemen op te lossen. Dat is het wegnemen van de structurele overcapa citeit van de vissersvloot van circa 2 5 % . De VVD diende daartoe een motie in die geen steun vond in de Kamer. Het lijkt er op dat de PvdA toch in de richting van de VVD zal opschuiven. Dat is een gunstige ontwikkeling. Zolang de over capaciteit blijft bestaan, proberen vissers hun geïnvesteerde kapitaal te gelde te maken.
Inlichtingen:
Jan te Veldhuis, 070-3182901.
Bij de afdeling voorlichting van de VVD-Tweede Kamerfractie zijn twee teksten in het Chinees beschikbaar.
1. Algem ene in fo rm a tie over de VVD,
door: Erica Terpstra. 2. 10 -puntenpian
Im m ig ra tie b e le id ,
door: Jan Kees Wiebenga & Hans Dijkstal.
Inlichtingen: 070-3182875.
M edia
W a t is de visie van de VVD op het omroepbeleid?
De uitgangspunten zijn in een tienpunt enplan (dec.'90) vastgelegd. Dat plan beheerst een ideaalbeeld, een streven naar een bepaalde omroepstructuur op lange termijn. Hoewel de ontwikkelingen momenteel aan de VVD-doelstellingen tegemoet komen, gaan ze nog niet ver genoeg. De visie van de VVD wordt door principiële uitgangspunten gestalte gegeven. Het huidige omroepbestel maakt nog steeds een verouderde indruk. Daarom is een grondige herziening noodzakelijk.
Het uitgangspunt dient communicatie- vrijheid te zijn. De overheid mag die vrij heid niet beperken door allerlei dwin gende aanvullende regels op te stellen. Er moet ruimte gemaakt worden voor de mogelijkheden van de huidige techniek (kabel en satelliet). Die ontwikkelingen hebben het schaarste-argument (rechtvaardiging voor overheids interventie) voor het grootste deel weggenomen. Daarnaast moet er vrij heid voor commerciële omroepen worden geschapen. Zij moeten de mogelijkheid krijgen behalve via de kabel, ook via de ether uit te zenden. De kabel dient m.a.w. zo vrij als krante- papier te zijn.
Wanneer de overheid beperkende voorwaarden aan omroepen wil opleg gen, dan moet er ten behoeve van omroepen die aan de voorwaarden voldoen een doorgifteplicht voor kabel exploitanten gelden.
W elke rol is in een vrij omroepbestel weggelegd voor de overheid en de Hilversumse omroepen?
De rol van de overheid moet anders worden geformuleerd in een veranderde omroepstructuur. Zij dient zich alleen te bemoeien met zuiver publieke omroep- functies: informatievoorziening, voor lichting, behoud van Nederlandse cultuur en het verzorgen van program ma's met nationale betekenis. De huidige omroepen kunnen dan worden verlost van de plicht publieke taken te vervullen. De autonomie van deze verenigingen moet centraal staan, zodat zij zich zelf kunnen profileren. Des gewenst kunnen ze private verenigingen worden die in hun eigen financiering voorzien. De strikte scheiding tussen publieke en commerciële omroepen die het huidige beleid voorstaat berust op een fictie. De Hilversumse omroepen ontwikkelen zich immers steeds meer in commerciële richting.
De VVD staat op die manier een 'drie- stromen-land' voor:
1) nationale omroep onder supervisie van de overheid; 2) de (private)
omroepverenigingen; 3) commerciële omroep.
Het omroepbeleid moet door goede wetgeving inhoud krijgen. Regulering dient echter wel in een algemeen kader te gebeuren. De omroepen moeten met zo min mogelijk beperkende regels worden geconfronteerd: meer vrijheid, minder verplichtingen. Daarin past het vervallen van programmavoorschriften en belemmerende toestemmingsve reisten voor nieuwe commerciële omroe pen. De reclameregels dienen te worden versoepeld, zodat de autonoom opere rende omroepen verzekerd zijn van een goede financieringsstructuur.
Boetekorting
In de afgelopen week heeft de justitie- woordvoerder van de VVD, Benk Korthals vragen gesteld aan minister Hirsch Ballin (CDA) over de proef die de rechtbank Assen neemt m.b.t de inning van boetes. In Assen krijgt hij die een geldstraf van de rechter krijgt opgelegd de mogelijkheid direkt te betalen. W ordt van deze regeling gebruik gemaakt dan wordt een korting van 1 0 % verleend. De woordvoerder is van mening dat met deze methode de draagkrachtige veroor deelde wordt bevoordeeld boven ande ren. De VVD vindt dat de omgekeerde wereld. Het kan eerder tot het misverst and leiden dat een veroordeelde een beloning krijgt voor het nakomen van een vonnis van de rechter. De woord voerder wil dat de minister zo spoedig mogelijk maatregelen neemt om aan deze praktijk een einde te maken. Inlichtingen:123
Waarheen met Europa?
(S am envatting bijdra ge Frits B olkestein
tijd e n s h e t E uropa-debat m e t Hans van M ie rlo in Den Haag, 17 fe b ru a ri 1994) Het grote tekort van de regeringsleiders
in de periode die voorafging aan de Top van Maastricht - en op die Top zelf -is dat zij geen duidelijk beeld hebben geschetst van de toekomst van de Europese Unie en de haar samenstel lende lidstaten. De mensen willen weten wat hun boven het hoofd hangt en wat er uiteindelijk zal overblijven van de staat waarin zij wonen en waarin zij zich thuis voelen.
In t e r n e m a rk t
Daarom moeten wij elkaar glashelder voor ogen te houden wat het einddoel is waarnaar wij streven. Mijn eerste prioriteit voor het integratieproces is de interne markt. Een echt vrije Europese markt zal het economische draagvlak scheppen dat noodzakelijk is -zij het niet voldoende - om de concurrentie vanuit Oost Azië en Noord Amerika te weer staan.
Ik voeg daaraan toe dat de interne markt, inclusief de gemeenschappelijke handelspolitiek en het mededingings beleid, een ongehoord resultaat zou zijn voor dit werelddeel dat vele eeuwen van bloedige oorlogen heeft gekend en dat in deze eeuw 45 jaar lang op een volstrekt onnatuurlijke wijze in tweeën is gedeeld.
E M U
De Economische en Monetaire Unie (EM U ) is het natuurlijk complement van de interne markt. Die totstandbrengen is de tweede prioriteit waarnaar wij moeten streven. M aar hier beginnen de problemen pas goed. Die hebben niet eens zozeer betrekking op het feit dat nu alleen Luxemburg aan de formidabele toestredingscriteria voldoet.
De vraag waarmee ik blijf zitten, is of het überhaupt mogelijk is dat twee rege ringen, die elk voor haar voortbestaan afhankelijk zijn van haar eigen electo raat, zich kunnen verlaten op een gemeenschappelijke munt en rente- beleid. De verantwoordelijkheid voor werkloosheid zal door politici voor de deur worden gelegd van een 'buiten landse' instelling, namelijk de Europese Centrale Bank in Frankfurt. Dat zal gevolgen hebben die niemand nu kan voorzien. M aar zij zullen het
nationalisme aanwakkeren. I n t e g r a t ie
Onze derde prioriteit zou moeten zijn het bieden van een een opening aan Polen, Tsjechië, Slowakije en Hongarije. Integratie van deze landen zal een groot historisch onrecht herstellen en tege
moet komen aan het verlangen naar veiligheid en geborgenheid dat men daar voelt.
Zoals bekend, staan vier EFTA-landen ook voor de deur: Oostenrijk, Finland, Zweden en Noorwegen. Tezamen met de vier voormalige Oostbloklanden zouden zij het aantal leden van de Europese Unie op twintig brengen. M i l i e u
Een vierde prioriteit voor Europa is het milieubeleid. Sommige vormen van milieuverontreiniging kunnen alleen op nationale schaal worden aangepakt, zoals de afvalstromen. M aar andere vereisen Europese samenwerking, zoals de emissie-normen voor auto's. De Europese Unie kan die samenwerking het beste organiseren.
De intra-Europese ontwikkelingshulp: via de Structuurfondsen zou naar mening juist moeten worden verminderd. Wij
hebben nu de potsierlijke toestand bereikt dat de Nederlandse regering in een keihard gevecht met Brussel is gewikkeld over de ontwikkelingshulp die Nederland dreigt mis te lopen, w aar onder f. 300 miljoen voor Flevoland. Proberen wij nationaal het rondpompen van geld zo veel mogelijk tegen te gaan, internationaal draaien wij met
enthousiasme aan de hendel.
M aar hebben de armere lidstaten dan geen compensatie nodig voor het feit dat zij hun markten openstellen voor onze producten? Zij die dit beweren, doen alsof vrijhandel een loden last is, die wij arme landen moeten helpen dragen. M aar dat is niet zo. Open grenzen lokken investeringen uit die de welvaart van achtergebleven landen zullen bevorderen.
B u i t e n l a n d s e p o lit i e k
Mijn vijfde prioriteit is een gemeen schappelijke buitenlandse politiek. Daarvoor zijn twee zaken vereist: gemeenschappelijke belangen en een gemeenschappelijke wil. Beide ont breken. Dit betekent dat wij ons waarschijnlijk zullen moeten verlaten op ad hoe coalities, zoals tijdens de Golf oorlog er één is ontstaan.
Het zou buitengewoon geforceerd zijn een buitenlandse politieke stellingname af te dwingen door middel van een stemming. Men kan zich immers moeilijk voorstellen dat onze luchtmobiele brigade naar Bosnië zou worden uit gezonden zonder instemming van de Nederlandse regering, waarbij Minister Ter Beek op Schiphol afscheid van de onwillige troepen zou nemen met de
woorden: "H et spijt mij, jongens, ik was tegen maar ik werd overstemd", in een beroemd geworden essay, " The B ent T w ig " , heeft Isaiah Berlin er voor gewaarschuwd, de tak van het
nationalisme niet te ver te buigen omdat hij, indien hij de kans krijgt terug te zwiepen, grote schade zal berokken. W ij zien dat nu in het voormalige Joegoslavië.
Als het gaat om zaken als defensie, sociale zekerheid, cultuur, gezondheids zorg en onderwijs, zien de Europese volkeren de nationale staat nog steeds als de belangrijkste uitdrukking van politieke soevereiniteit. En daar moeten ze op kunnen blijven rekenen. W an t er is geen reden waarom deze beleids terreinen op het Europese niveau zouden moeten worden getild. Elke geforceerde eenvormigheid op deze terreinen zou de tak van Isaiah Berlin dieper doen buigen dan wenselijk is.
C O LO FO N
De VVD-Expresse is een uitgave van de " M r Annelien Kappeyne van de Coppello Stichting", onderredactie van Clemens Cornielje, hoofd afdeling Voorlichting van de VVD -Tw eede Kamerfractie, en Ernst van Splunter en Arno Visser,
medewerkers afdeling Voorlichting. De VVD-Expresse wordt gedrukt
bij Roeland Druk te Scheveningen.
Een jaar-abonnement kost fl 75,- en is schriftelijk aan te vragen
