Vraag nr. 174 van 15 april 1997
van mevrouw YOLANDE AVONTROODT Intramurale revalidatiecentra – Onderhoudstoela-gen
Bij besluit van 19 december 1996 werd het besluit tot schrapping van de onderhoudstoelagen voor extramurale revalidatiecentra opgeheven. H i e r m e e werd een einde gesteld aan de onzekere toestand van de extramurale revalidatiecentra waarbij de federale en Vlaamse minister elkaar de rekening bleven toeschuiven.
Het probleem voor de intramurale revalidatiecen-tra is nog niet opgelost. Deze cenrevalidatiecen-tra, die instaan voor de intensieve revalidatie van verkeersslacht-o f f e r s, hersentrauma's en cerebrverkeersslacht-ovasculaire acci-d e n t e n , blijven in acci-de kou staan ofschoon zij vanuit het Riziv geen vergoeding voor deze kosten ont-vangen.
Wel slaagde de regering erin om bij besluit van 17 december 1996 deze centra extra administratieve taken op te leggen. Van hen wordt verwacht dat ze opleiding en bijscholing organiseren en een jaar-verslag opmaken. Waarom deze centra deze admi-nistratieve taken opleggen wanneer zij geen beroep kunnen doen op onderhoudstoelagen ? 1. Zijn er tussen de federale minister van Sociale
Zaken en de Vlaamse minister van We l z i j n gesprekken lopende over de betaling van het onderhoudsgeld ?
2. Zijn er gesprekken lopende met de Wa a l s e minister bevoegd voor Welzijn over dit onder-werp ? En zo ja, is hij bereid om ook vanuit Wallonië de vraag naar financiering te stellen aan de minister van Sociale Zaken ?
3. Heeft de minister een idee van de impact van het niet uitbetalen van deze onderhoudstoela-gen op de werking van de intramurale revalida-tiecentra ?
Antwoord
Vooraleer op de eigenlijke vragen te antwoorden, wens ik erop te wijzen dat de zogenaamde intra-murale centra niet enkel centra voor posttraumati-sche patiënten zijn. Met intramurale centra worden overigens centra bedoeld die in het ziekenhuis geïntegreerd zijn.
Het Vlaams Fonds voor Sociale Integratie van Per-sonen met een Handicap erkent volgende types van intramurale centra :
– "algemene" centra (in praktijk centra voor locomotorische revalidatie) : 34 centra ;
– centra voor spraak- en gehoorgestoorden : 5 centra ;
– psychiatrische ziekenhuizen, volwassenen : 3 1 centra ;
– psychiatrische ziekenhuizen, kinderen en vol-wassenen : 2 centra ;
– centra voor hartlijders : 7 centra ;
– centra voor visueel gehandicapten : 1 centrum. Sedert 1 januari 1997 is inderdaad een nieuwe erkenningsreglementering van kracht bij besluit van de Vlaamse regering van 17 december 1996. Dit besluit bevat weinig erkenningscentra ; het gaat veeleer om een vereenvoudiging en actualisering van de vroegere erkenningsbesluiten. De verplich-ting tot organiseren van opleiding en bijscholing van het revalidatiepersoneel is zeker geen nieuw erkenningscriterium ; het bestaat reeds sedert 1964 en ligt als kwaliteitscriterium zonder meer voor de h a n d . De verplichting tot het opmaken van een jaarverslag is enkel nieuw voor de "algemene" cen-tra en de cencen-tra voor spraak- en gehoorgestoorden. Met dit verslag wordt veeleer een inhoudelijk dan een administratief verslag beoogd. Specifieke toe-lagen voor deze activiteiten zijn inderdaad momen-teel niet gepland.
Wat het antwoord op de specifieke vragen betreft. 1. Tussen de (federale) minister van Sociale Zaken
en mijzelf zijn geen gesprekken lopende wat de onderhoudstoelagen voor intramurale centra betreft.
In tegenstelling tot wat het geval is voor extra-murale centra,houdt het Riziv bij de tenlastene-ming van revalidatiekosten in ziekenhuizen geen rekening met het al dan niet uitkeren van onderhoudstoelagen door de Vlaamse overheid. De afschaffing van de onderhoudstoelagen voor intramurale centra had te maken met het zo zorgvuldig en doelmatig mogelijk besteden door het Vlaams Fonds van de beschikbare middelen, ten bate van de eigenlijke gehandicaptenzorg. Voor deze aan een ziekenhuis gebonden eenhe-den werd gedacht aan een integratie in erken-ning en subsidiëring van de ziekenhuizen waar deze centra bijhoren, zodanig dat de onder-houdstoelagen overbodig zouden worden.
Momenteel wordt onderzocht of een gehele of gedeeltelijke overdracht van bevoegdheden van het Vlaams Fonds naar het departement Gezondheidsbeleid de problematiek van de erkenning en subsidiëring van de intramurale centra niet zou vereenvoudigingen. Het noodza-kelijk interdepartementeel overleg wordt voor-bereid.
2. Er zijn geen gesprekken lopende met de Waalse minister bevoegd voor Welzijn.
De situatie voor de Waalse centra is overigens volkomen gelijkaardig met die van de Vlaamse centra.Bij besluit van de Waalse regering van 30 mei 1996 werden de toelagen voor het onder-houd afgeschaft voor de intramurale centra. De verdere intenties van mijn Waalse collega in dit verband zijn mij niet bekend.
3. De financiële impact was ten tijde van de afschaffing voor intramurale centra 110 miljoen per jaar, waarvan 73 miljoen voor psychiatrische z i e k e n h u i z e n , 2 4 miljoen voor locomotorische c e n t r a , 8 miljoen voor centra voor hartlijders, 3,5 miljoen voor centra voor spraak- en gehoor-gestoorden en 381.000 frank voor een centrum voor slechtzienden.
De precieze impact van de afschaffing op de werking van deze centra is moeilijk vast te stel-len. Niet alleen is de impact op het totaal bud-get van de ziekenhuizen, waar deze centra deel van uitmaken, zeer beperkt ; de onderhoudstoe-lagen kunnen bovendien niet los gezien worden van Riziv-revalidatieovereenkomsten (in alge-mene ziekenhuizen), ligdagprijsbepaling (in algemene en psychiatrische ziekenhuizen), b i j-zondere nomenclatuur (in cardiale centra) en de globale subsidiëring voor investeringen in ziekenhuizen.
