Vraag nr. 156 van 21 mei 1996
van mevrouw MIA DE SCHAMPHELAERE
Instituut Heilige Familie Berchem – Onaangekondigde inspectie
Noch in het decreet van 17 juli 1991 over inspectie en pedagogische begeleidingsdiensten, noch in het besluit van de Vlaamse regering van 17 juli 1991 tot uitvoering van dat decreet, wordt gewag gemaakt van onaange-kondigde inspecties.
Nochtans maakt het departement Onderwijs van dat middel gebruik.
Op basis van welke wettekst vinden die onaangekon-digde inspecties plaats en welke gedragscode volgt het departement daarbij ?
De vraag is allerminst hypothetisch.
Vorig jaar kreeg een secundaire school, het Instituut van de Heilige Familie in Berchem, het onaangekon-digde bezoek van drie inspecteurs. Zij eisten de beschikking over drie lokalen, de voorlegging van een massa documenten en de ondervraging van acht leer-krachten. Die grondige verstoring van het schoolleven gebeurde in de week die voorafging aan de eindexa-mens.
Achteraf bleek dat niets onregelmatigs werd gevonden. De onderzochte materies waren niet van die aard dat een verrassingsaanval nodig was om de waarheid aan het licht te brengen.
Alle pogingen ten spijt, is de school er op heden niet in geslaagd de precieze aanleiding voor die inval en de precieze bevindingen van de inspecteurs te kennen. Officiële excuses werden nooit aangeboden. Elk middel ter verdediging tegen de geruchtenmolen die door de inval op gang werd gebracht, werd de school ontzegd. Antwoord
De Vlaamse volksvertegenwoordiger verwijst naar het decreet van 17 juli 1991 en naar het bijhorende uitvoe-ringsbesluit met dezelfde datum en stelt dat daar ner-gens gewag wordt gemaakt van onaangekondigde inspecties. Dat is juist. Er wordt echter ook nergens gewag gemaakt van aangekondigde inspecties. Alleen met betrekking tot de schooldoorlichtingen is tussen de onderwijsverstrekkers en de inspectie een i n f o r m e e l akkoord over een procedure van aankondiging van een inspectiebezoek.
Hoewel schooldoorlichtingen de meest essentiële opdracht zijn van de onderwijsinspectie, mag er toch op worden gewezen dat de inspectie ook nog met andere opdrachten kan worden belast. Zo voorziet de school-pactwet in bezoeken naar aanleiding van de vraag van scholen om opgenomen te worden in de subsidie- of financieringsregeling van bijvoorbeeld de Autonome Raad voor het Gemeenschapsonderwijs (ARGO). Deze onderzoeken, gemiddeld zo'n 600 per jaar in het secundair onderwijs, worden in beginsel onaangekon-digd uitgevoerd. Hetzelfde geldt ook voor de controles op het optimaal gebruik van de schooltijd.
Ten slotte geldt steeds dat het de minister van Onder-wijs toekomt de inspectie te gelasten met een onder-zoek wanneer hem wantoestanden worden gesigna-leerd.
Wel zal de inspectie zich bij al deze bezoeken aanmel-den bij de directie van de school en de reaanmel-den van het bezoek toelichten.
Het initiatief tot een onderzoek in het Instituut van de Heilige Familie te Berchem vindt zijn oorsprong in een uitgebreide klachtenbundel vanwege een lid van de participatieraad. Om de gegrondheid van de klacht te onderzoeken werd aan de inspecteur-generaal op 3 mei 1995 door de minister opdracht gegeven een onderzoek te laten uitvoeren door een gemengde commissie van administratie en inspectie. Dat onderzoek werd op 1 juni uitgevoerd. De commissie heeft zich – zoals gebrui-kelijk – eerst aangemeld bij de directie en daar toege-licht dat een onderzoek werd ingesteld. Zoals gebruike-lijk werden ook alle partijen gehoord. Het is bijzonder verwonderlijk dat de school er tot op heden niet in geslaagd zou zijn de precieze aanleiding voor die inval en de precieze bevindingen van de onderzoekscommis-sie te kennen. Immers, op 17 juli 1995 werd een brief naar de school gestuurd (alsook naar de indiener van de klacht) waarin de verschillende elementen van de klachten werden behandeld. De directie en de voorzit-ter van de inrichtende macht reageren hierop overigens in een brief aan de minister op 22 augustus 1995. Met betrekking tot één element van het onderzoek – met name de onregelmatige werking van de participatieraad – is de school het niet eens met de conclusies van de onderzoekscommissie en wordt voorgesteld dat "uw inspectieteam opnieuw contact met ons zou opnemen opdat wij de volledige informatie zouden kunnen door-spelen...".
Aan dit verzoek tot verdediging wordt gevolg gegeven : een nieuw inspectieteam bezoekt – in opvolging van een ministeriële opdracht van 9 september 1995 – op 27 september de school. Dit verslag bevestigt de conclu-sies van het eerste verslag met betrekking tot onregel-matigheden in verband met de werking van de partici-patieraad, namelijk de systematische weigering in de periode van februari 1994 tot juli 1995 om één van de officieel gemandateerde syndicale afgevaardigden uit te nodigen voor de vergaderingen van de participatieraad. Wel stelt het verslag dat die anomalie intussen is weg-gewerkt en dat de gewraakte syndicale afgevaardigde opnieuw wordt uitgenodigd.
Uit dit overzicht blijkt dus dat de inspectie correct heeft gehandeld, dat de school wel degelijk werd geïn-formeerd en dat de school zich wel degelijk heeft kun-nen verdedigen.
Ten slotte deze vraag : wat is de zin van langdurige dis-cussies en het goedkeuren van decreten door het Vlaams Parlement, als de uitvoerende macht achteraf niet mag toezien op de toepassing ervan ?
