Vraag nr. 93 van 4 februari 2000
van mevrouw MARIJKE DILLEN
Doven en slechthorenden – GSM-tegemoetkoming Sinds bij de mobiele telefoons het SMS-systeem is ingevoerd (berichtenstuursysteem), waardoor de G S M-toestellen tekstboodschappen kunnen ont-vangen en versturen, doen vele doven en slechtho-renden een beroep op de GSM. Het toestel waar-schuwt hen door een trilsysteem dat er een oproep i s, op het scherm verschijnt het bericht en ze kun-nen onmiddellijk een antwoord versturen.
Dit systeem is evenwel nog steeds duur. H e t Vlaams Fonds voor Sociale Integratie van Perso-nen met een Handicap kan hier financieel tege-moetkomen.
Steeds meer doven willen een beroep doen op een G S M-t o e s t e l . De minister moet mee oordelen of een tegemoetkoming kan gebeuren.
Heeft de minister reeds maatregelen genomen om het mogelijk te maken dat doven en slechthoren-den een beroep kunnen doen op het Vlaams Fo n d s teneinde een financiële ondersteuning te krijgen ?
Antwoord
Het besluit van de Vlaamse regering van 31 juli 1992 regelt de vaststelling van de criteria, de moda-liteiten en bedragen van de tegemoetkomingen van de individuele materiële bijstand aan personen met een handicap.
De regering bepaalt welke hulpmiddelen terugbe-taalbaar zijn, en het bedrag ervan. De lijst met hulpmiddelen wordt, zoals bepaald in artikel 9, p e-riodiek aangepast. Personen met een handicap die beschikken over een positieve beslissing van de provinciale evaluatiecommissie, en die met goed gevolg de procedure voor de tenlasteneming via de provinciale afdeling van het Vlaams Fonds doorlo-p e n , komen in aanmerking voor de tegemoetko-ming.
De realiteit achter deze formele regels is complex. Recente berichten in de media over de mogelijkhe-den van het GSM-gebruik voor doven en slechtho-renden illustreren dat. 15 % van de doven blijkt nu reeds gebruik te maken van een GSM. Dit is op-merkelijk gezien de aard van hun handicap, d i e doet vermoeden dat audio-telecommunicatie voor deze groep niet onmogelijk is.
Toch kan dit inderdaad op basis van de SMS-tech-nologie (een berichtenstuursysteem). Er bestaat een toestel op de markt dat in de media "de Rolls" van de doventelefoons wordt genoemd. Het is voorzien van een miniklavier, het verstuurt draad-loos faxen, heeft een managementmodule met ka-l e n d e r, n o t a ’s en adressenboek, biedt een on ka-line connectie met de pc thuis, een mobiele toegang tot het Internet, een rekenmachine, een muntomzet-t i n g, e n z o v o o r muntomzet-t . Hemuntomzet-t is in feimuntomzet-te een hele compumuntomzet-ter in z a k f o r m a a t . Enkel de prijs, circa 30.000 frank, is de drempel die de doven belet deze "Rolls" aan te s c h a f f e n . Om "deze droom" te kunnen realiseren, wordt bij het Vlaams Fonds aangedrongen om deze minimachine op de lijst van hulpmiddelen te plaat-sen die kunnen worden terugbetaald.
De SMS-technologie wordt ook toegepast in gewo-ne GSM-toestellen die kortere boodschappen, e-mails en fax kunnen versturen. Deze toestellen bieden voor een kostprijs van minder dan 7.000 frank een alternatief in die situatie waarbij dove m e n s e n , op verplaatsing, een dringende boodschap moeten kunnen uitsturen. Dit toestel kan, in com-binatie met de telefoonbemiddeling voor vaste do-ventelefonie die in maart wordt gestart via de Vlaamse Infolijn, heel wat goedkoper de basiscom-municatiebehoefte van doven dekken.
Voor elke zorgvraag inzake individuele materiële bijstand dient per individu te worden bekeken welke noodzakelijke functie slechts door gebruik van een hulpmiddel kan worden verzekerd. Ve r v o l-gens moet toch ook telkens de vraag worden ge-steld welke de meerkosten zijn die rechtstreeks het gevolg zijn van de handicap, en welk deel ervan ten laste moet worden genomen door het V l a a m s Fonds.
In het geval van de GSM en de SMS-technologie is het niet onbelangrijk goed op te volgen hoe de sa-menleving in haar geheel de technologische molijkheden integreert in de organisatie van het ge-wone dagelijkse leven. Zo gaat de telefoniesector uit van een penetratiegraad van de GSM van 31 % van de bevolking vandaag, tot 48 % tegen het einde van dit jaar. Deze evolutie is belangrijk bij de afweging welke technologie moet worden be-schouwd als specifieke materiële bijstand aan per-sonen met een handicap, en wat de meerkosten daarvan zijn voor de personen, en welk deel van die meerkosten eventueel ten laste kan worden ge-legd van het Vlaams Fonds.
