• No results found

Werkproces intensieve aanpak

In document Samenwerken, maar hoe? (pagina 43-46)

5.1 Intensieve aanpak risicovol en verward gedrag

5.1.1 Werkproces intensieve aanpak

Net als binnen de reguliere aanpak kan een casus met betrekking tot risicovol en verward gedrag een aantal stappen doorlopen. Na een melding bij het VHH kan de casus op het weegoverleg komen en van daaruit wordt mogelijk een casusoverleg georganiseerd. Hieronder staat dit verder uitgewerkt.

Melding

Ook casussen met betrekking tot personen met risicovol en verward gedrag kunnen aangemeld worden bij het VHH. Afhankelijk van of deze casus voldoet aan de criteria van een actueel probleem, multiproblematiek en/of zorg noodzakelijk, wordt deze melding doorgezet naar het weegoverleg.

44 Weegoverleg

Tijdens het weegoverleg wordt bepaald of de aangemelde casus geschikt is voor de intensieve aanpak. Als dit het geval is, wordt een casusoverleg binnen de intensieve aanpak georganiseerd. Als dit niet het geval is, kan de casus mogelijk binnen de reguliere aanpak besproken worden of wordt de melder geïnformeerd over alternatieve mogelijkheden (zie voor de mogelijkheden de beschrijving van het weegoverleg in paragraaf 4.1.1).

Casusoverleg

Het casusoverleg is hetzelfde als het focusoverleg binnen de reguliere aanpak, maar wordt in binnen de intensieve aanpak anders genoemd. Tijdens het casusoverleg binnen de intensieve aanpak wordt een langdurig plan van aanpak opgesteld. Het gaat hierbij om een langdurig plan van aanpak, omdat de casus (waarschijnlijk) structureel voor langere tijd besproken gaat worden. Dit plan van aanpak is dus ook voor stabiele perioden van de cliënt (en niet alleen voor crisissituaties). Door de structurele bespreking van een casus, is de verwachting van het VHH dat de betrokken partners beter op elkaar ingespeeld raken, meer op de hoogte zijn van elkaars mogelijkheden en elkaar meer vertrouwen. Ook binnen de intensieve aanpak wordt gebruik gemaakt van de BOB-methodiek (Beeldvorming, Oordeelsvorming, Besluitvorming). Aan het eind van een casusoverleg, worden afspraken gemaakt over wanneer deze weer besproken moet worden. Het kan voorkomen dat de conclusie is dat de besproken persoon niet (meer) binnen de intensieve aanpak hoort en dat deze bijvoorbeeld wordt overgedragen aan de reguliere aanpak.

Binnen de reguliere aanpak wordt aan het einde van een focusoverleg een casuscoördinator aangewezen, die toeziet op de uitvoering van het plan van aanpak. Voor de intensieve aanpak heeft het VHH een onafhankelijke casuscoördinator aangetrokken, die zich bezig gaat houden met alle casussen binnen de intensieve aanpak. Deze onafhankelijke casuscoördinator heeft ervaring binnen de geestelijke gezondheidszorg en zal er bij alle casussen op toezien dat het plan van aanpak wordt uitgevoerd en dat de acties worden uitgevoerd. Daarnaast zal deze casuscoördinator in sommige gevallen contact zoeken met de besproken persoon. Dit laatste kan het geval zijn als deze persoon geen hulpverlening heeft. De casuscoördinator kan de besproken persoon dan op een persoonlijke, kleinschalige en onafhankelijke manier vertegenwoordigen en informeren over het casusoverleg.

45

Voor het casusoverleg wil het VHH partners met meer expertise op het gebied van risicovol en verward gedrag uitnodigen. Voorbeelden hiervan zijn de Officier van Justitie BOPZ4 van het Openbaar Ministerie en een psychiater. Deze personen hebben veel kennis op het gebied van psychiatrische problematiek, waardoor zij een goede bijdrage kunnen leveren aan casusoverleggen.

Na het casusoverleg

Binnen de intensieve aanpak is het na één casusoverleg dus niet voorbij. Het plan van aanpak geldt voor langere tijd, waardoor de casus ook vaker besproken gaat worden. Tussen de casusoverleggen door ziet, zoals gezegd, de onafhankelijke casuscoördinator erop toe dat het plan van aanpak goed uitgevoerd wordt. Hierbij wordt nauw samengewerkt met de procesregisseur, die ook binnen de intensieve aanpak als voorzitter het proces bewaakt. Omdat casussen voor langere tijd besproken blijven worden binnen de intensieve aanpak, gaat gewerkt worden met een zogenaamde “Top X” lijst. Op deze lijst staan alle personen die besproken worden, zodat dit overzichtelijk blijft.

Indien er knelpunten zijn binnen de samenwerking, kan een reflectiebijeenkomst georganiseerd worden. Binnen de reguliere aanpak kan dit ook, maar mede doordat casussen daar over het algemeen slechts één keer worden besproken, komen dergelijke reflectiebijeenkomsten niet vaak voor. De verwachting is dat dit binnen de intensieve aanpak wel vaker gaat voorkomen. Een dergelijke bijeenkomst kan tussentijds georganiseerd worden, wanneer een casus nog altijd wordt besproken, maar dit kan ook gedaan worden nadat een casus reeds is afgesloten. Uitgangspunt is hoe dan ook dat de partners van het casusoverleg behoefte moeten hebben aan een reflectiebijeenkomst en deze behoefte kan zowel tussentijds als na het afsluiten van een casus voorkomen. Het VHH zal in dat geval een bijeenkomst organiseren.

Kennis- en expertisebijeenkomsten

Verder is het de bedoeling dat het VHH meer kennis- en expertisebijeenkomsten gaat organiseren. Binnen de reguliere aanpak gebeurt dit al wel, maar vooralsnog te weinig. Met deze bijeenkomsten kunnen betrokken partners meer kennis vergaren over verschillende aspecten van de geestelijke gezondheidszorg. Denk hierbij bijvoorbeeld aan bepaalde maatregelen die opgelegd kunnen worden, als voldaan wordt aan een aantal criteria of over de (on)mogelijkheden van de geestelijke gezondheidszorg. Met deze bijeenkomsten kan meer begrip gecreëerd worden bij de betrokken

4 Officier van justitie BOPZ (wet Bijzondere Opnemingen Psychiatrische Ziekenhuizen) heeft meer kennis van psychiatrische problematiek dan een beleidsmedewerker van het Openbaar Ministerie die normaal gesproken bij een focusoverleg zit binnen de reguliere aanpak.

46

partners en worden de verwachtingen van de partners wellicht bijgesteld. Het wordt belangrijk geacht dat partners de juiste verwachtingen hebben, zodat teleurstellingen zoveel mogelijk voorkomen kunnen worden. De manier waarop de kennis- en expertisebijeenkomsten precies vormgegeven kunnen worden, is voor het VHH nog niet duidelijk, maar initiatieven vanuit de betrokken partners worden gewaardeerd.

In document Samenwerken, maar hoe? (pagina 43-46)