Aan de hand van het voorbeeld appartementencomplex dat in paragraaf 8.4 is weergegeven zal in kaart worden gebracht wat de verschillen zijn met een complex dat alleen gericht is op autochtone ouderen. Dit zal in gebeuren op ruimtelijk, sociaal en financieel gebied.
In het concept, dat is beschreven in paragraaf 8.4, is er voor gekozen om het appartementencomplex in een woonwijk te plaatsen zodat familie en kennissen van de allochtone ouderen in de buurt kunnen wonen door middel van een aangepaste woningtoewijzing. Autochtone ouderen hechten ook veel waarde aan het kunnen blijven wonen in hun vertrouwde leefomgeving. Maar deze behoefte is kleiner dat die bij allochtone ouderen. De wens om in de directe omgeving van familie en kennissen te wonen is voor de groep van autochtone ouderen ook kleiner dan bij allochtone ouderen. Dit komt mede door cultuur verschillen ten behoeve van zorg.
De indeling van de begane grond, in het basisconcept, zal op enkele punten anders zijn bij een complex voor alleen autochtone ouderen. Er zal onder andere geen religie ruimte aanwezig zijn. Deze ruimte zal op een andere manier kunnen worden ingevuld. De overige ruimtes kunnen wel passen, zoals een gemeenschappelijk ruimte, binnenruimte, logeerruimte en zorgpunt. Maar deze zullen kleine veranderingen met zicht mee brengen. Zo is er in de gemeenschappelijke ruimte geen aparte ruimte voor mannen en vrouwen nodig, maar deze gemeenschappelijke ruimte kan wel zorgen voor meer sociale contacten voor de bewoners en er kunnen ook activiteiten worden georganiseerd. De binnenruimte kan voor deze groep ook het gevoel van onafhankelijkheid vergroten. Alleen zou hier mogelijk op andere manier moeten worden omgegaan omdat autochtone en allochtone andere wensen hebben betreft de invulling van de ruimte. Deze invulling zou ook hier moeten gebeuren in samenspraak met de bewoners zodat dit meer „hun‟ tuin is. Het zorgpunt kan blijven staan, maar hoeft zich niet te richten op de vraag naar zorg van de allochtone ouderen. Het zorgpunt kan toegankelijk blijven voor de rest van de woonwijk net als de gemeenschappelijke ruimte. De logeerruimte kan ook blijven bestaan, maar in kleinere vorm. De vraag vanuit autochtone ouderen naar logeerruimte is kleiner. Als niet alle ruimte op begane grond kunnen worden ingevuld, kunnen hier extra appartementen worden geplaatst.
Op basis van de plattegrond die gemaakt is voor allochtone ouderen (zie figuur 8.3) is de plattegrond gewijzigd om deze geschikt te maken voor de woonwensen van autochtone ouderen. Er is bij maken van de plattegrond voor allochtone ouderen al rekening gehouden met autochtone ouderen dit om zo een plattegrond te maken die geschikt kan zijn voor zowel allochtone als autochtone ouderen. In figuur 8.4 is een concept gegeven
van plattegrond voor autochtone ouderen. In deze plattegrond zijn minimale veranderingen nodig ten opzichte van de plattegrond voor allochtone ouderen. De veranderingen zijn in figuur 8.4 met een rode cirkel aangegeven en betreft de volgende punten:
De bidet in de badkamer is verwijderd en vervangen met extra wastafel De muur en deur tussen de woonkamer en keuken is verwijderd
Bij de wintertuin is de dichte wand vervangen met een glazen wand Figuur 8.4 – Plattegrond appartement, veranderingen autochtone ouderen Bron: Auteurs a.d.h.v. verschillende voorbeelden
Een ander verschil, dat niet goed naar voren komt in dit concept, tussen een appartement voor autochtone en allochtone ouderen zijn de openbare en privé ruimtes. Allochtonen geven een voorkeur naar scheiding tussen ruimtes die openbaar en privé zijn. Bij de meeste standaard plattegronden voor autochtone ouderen zijn andere kamers, zoals een slaapkamer, direct bereikbaar vanuit de woonkamer. Allochtone ouderen willen dit graag gescheiden houden ze willen dat de slaapkamer en badkamer alleen bereikbaar zijn vanuit de gang en niet direct vanuit de woonkamer.
Financieel zijn de verschillende tussen een complex voor autochtone of allochtone niet zo groot. Zoals in het concept is weergegeven kan een appartement dat geschikt is voor allochtone ouderen met minimale aanpassingen en kosten worden aangepast aan de wensen van autochtone ouderen. De extra kosten om te voldoen aan de wensen van allochtone ouderen ten opzichte van autochtone ouderen zullen hierdoor niet groot zijn. In het gegeven basisconcept zijn dit drie punten waar op een woning zal moeten worden aangepast. De kosten zullen groter zijn bij de gemeenschappelijke ruimtes die gemaakt worden ten behoeve van de wensen van de allochtone ouderen. Maar deze extra kosten voor bijvoorbeeld een religie ruimte (als deze niet in buurt aanwezig is), logeerruimte en opdeling van gemeenschappelijk ruimte zullen niet opwegen tegen de voordelen voor het bieden van deze ruimte voor de allochtone ouderen. Zoals meer tevredenheid, extra service en sociale contacten die extra worden gecreëerd. De binnenruimte zal kosten met zich meebrengen op gebied van aanleg en onderhoud. De kosten zijn voor een groot deel afhankelijk van de wensen van de toekomstige bewoners waarbij er ook verschil is tussen wensen van autochtone en allochtone ouderen. Deze binnenruimte kan gezien
worden als een meerwaarde voor de bewoners, waardoor de extra kosten te overwegen zijn. De extra kosten voor gemeenschappelijke ruimtes kunnen gedeeltelijk worden meegenomen in de servicekosten van de bewoners. Doordat het traject van het ontwikkelen van een complex dat gericht is allochtone ouderen langer duurt zullen hier ook extra kosten in gaan zitten. Het traject duurt langer, omdat de toekomstige bewoners worden betrokken bij het ontwerpproces.