SCHADELIJKE EFFECTEN VAN RADIOFREQUENTE STRALING Dr. Paul Héroux

Dr. Paul Héroux is een wetenschapper met ervaring in natuurkunde (PhD), techniek (15 jaar) en

gezondheidswetenschappen (30 jaar). Hij begon zijn carrière in het Hydro-elektrisch Onderzoeksinstituut te Varennes in Québec, een wereldvermaard elektrotechnisch laboratorium. Na afronding van zijn traject met leergangen Biologie en Geneeskunde, raakte hij geïnteresseerd in volksgezondheid. Voor een project over verband tussen laagfrequente magnetische velden en beroepsgerelateerde vormen van kanker werd hij benoemd tot hoofddocent aan de Medische Faculteit van de McGill-universiteit. Daar leidt Paul Héroux momenteel het programma rond beroepsziekten. Binnen dit programma doceert hij Toxicologie en Gezondheidseffecten van elektromagnetisme.

Josh: Bij ons vandaag op de 5G Top is Dr. Paul Héroux. Paul, welkom.

Dr. Héroux: Hallo, hoe is het?

Josh: Goed, dank je. Bedankt dat je hier de tijd voor neemt.

Dr. Héroux: Graag gedaan.

Josh: Je hebt een heel solide biografie, Paul, nogal een achtergrond. Wil je daar nog iets aan toevoegen?

Dr. Héroux: Wel, om in dit onderzoeksveld te werken moet je je in veel disciplines inlezen. Ik denk dat een belangrijk probleem in dit onderzoeksveld is, dat veel betrokkenen òf iets weten van techniek òf iets weten van gezondheid, maar dat weinigen thuis zijn aan beide kanten van die kloof.

Josh: Wel, bedankt dat je helpt om dat gat te overbruggen. Mijn eerste vraag is: de telecomindustrie en de elektriciteitsbedrijven beweren dat er geen methode kan worden ontwikkeld om schade door EMV's – elektromagnetische velden – aan te tonen. Wat kun jij ons daarover vertellen?

Causaal verband

Dr. Héroux: Het meest elegante dat ik daarover kan zeggen, is dat het onzin is. Het idee dat er geen methode bestaat, is door de industrie gepopulariseerd, in essentie om regulering uit de weg te gaan.

Met andere woorden: als je beweert dat er geen mechanisme is, dan is er geen basis, dus geen effect – alles gaat in rook op. Je kunt dit zelfs in de discussie met biologen bereiken door eeuwig en altijd de dam op te werpen van bewijs dat nodig is om een mechanisme te erkennen. Dus als je een stug brein hebt, dan vind je ook niks.

Helaas is de industrie in staat geweest dit standpunt vanuit zo veel verschillende hoeken stem te geven dat het zelfs mensen beïnvloedde die mogelijk wel beter weten – of zouden moeten weten.

Epidemiologen bijvoorbeeld zien de effecten van deze straling op menselijke populaties, bij zowel de lage als de hogere frequenties. Maar de papegaaiwerking, de elkaar napratende opinie binnen de industrie, is dat we niet weten wat het mechanisme is.

Als excuus kan ik aanvoeren dat ze geheel ingebed zijn in de cultuur van moleculen en biochemie. Dat maakt het voor hen ook niet eenvoudig om de mechanismen te zien.

In werkelijkheid was men het al snel eens nadat deze met elektromagnetische straling verband

houdende problemen ook in de Westerse wereld werden ontdekt. Men bood een oplossing, we hebben immers goed inzicht in wat er aan de hand was. Maar dat werd totaal genegeerd. Want je kunt de dam zo hoog maken als je wilt.

De mechanismen die de werking van elektromagnetische velden verklaren, zijn wel degelijk bekend. Ze zijn beter bekend dan die van de meeste geneesmiddelen die nu op de markt te krijgen zijn. Maar als je van mening bent dat we een mechanisme niet kunnen accepteren totdat ook het laatste volgens ons belangrijke aspect ervan is opgehelderd, dan zul je nooit iets toegeven.

Dat is wat de industrie in essentie heeft gedaan – hoe ze in essentie vanuit eigen belang hebben gehandeld.

Spanningsafhankelijke calciumkanalen

Josh: Over mechanisme gesproken: is jouw visie gelijk aan die van Dr. Martin Pall en ook anderen, die het over spanningsafhankelijke calciumkanalen en peroxynitriet hebben, en nog andere elementen die in dat model een rol spelen?

Dr. Héroux: Als je iets weet van wetenschap, dan is het dat iedere wetenschapper net weer een wat andere mening heeft, een andere invalshoek bij een bepaald probleem. De ene wetenschapper richt zich op het ene en ik heb me op het andere gericht. Ik kijk gericht naar de belemmering van het metabolisme in de mitochondriën en hoe dat vrije zuurstofradicalen genereert. Hoe het verschillende ziektes kan beïnvloeden.

In het verleden kwam calcium naar voren door het werk van Ross Eddy. Wat Ross Eddy vond, is dat er uitstoot van calcium optrad in de cellen van het zenuwstelsel wanneer hij een toegepaste straling onderbrak. De reden waarom dat effect optrad, is dat als je straling toepast, dan minimaliseer je het metabolisme. Zet je de straling stop, dan krijgt de cel de kans om calcium uit de cel te drijven, wat de cel eerder niet kon. Dus calcium kwam er naar mijn mening per ongeluk bij kijken. Het is niet de hoofdrolspeler, maar wel een onmiddellijk gevolg van elektromagnetische straling.

Als je een bepaald onderzoeksveld in diskrediet wilt brengen, kun je altijd wijzen op de verschillen tussen wetenschappers. Want die kijken allemaal naar hetzelfde brok, maar vanuit verschillende hoeken. Dus als je de verschillen wilt uitvergroten, dan kun je de uitlatingen van deze of gene

wetenschapper citeren en die van Héroux en zeggen dat er inconsistenties zijn. Die kant kun je altijd op. Maar ik denk dat zowel het werk van anderen als het mijne volstrekt geldig zijn.

Thermische effecten

Josh: Om even terug te gaan naar de door de industrie gehanteerde normen: je weet dat ze nog steeds enkel thermische effecten erkennen. Zou je het daarover willen hebben? Wat is jouw visie op het perspectief van de industrie: dat opwarming het enige mechanisme is. Hoe kijk jij naar opwarming die wordt veroorzaakt door RF-straling?

Dr. Héroux: Wel, opwarming is een criterium dat door de industrie is geïsoleerd om een plan te ontwerpen voor bescherming van de bevolking. Gewoon omdat het een extreem effect is dat optreedt bij zeer hoge intensiteit. Het isoleren van dit criterium zou de industrie de vrije hand geven om vrijwel elk soort systeem van telecommunicatie uit te rollen wat ze maar willen. Ze bereiken dat door mensen in commissies geplaatst te krijgen die deze richting zijn toegedaan.

Met andere woorden, historisch gezien heeft de industrie specifiek onderzoek naar opwarming ondersteund. En de wetenschappers die zogezegd gesteund werden om het onderzoek naar

opwarming uit te voeren, neigen natuurlijk naar deze variabele – niet naar een andere. Ze hebben dus een kleine gemeenschap van wetenschappers gecreëerd die opwarming als het enige beschouwen en niets anders willen zien.

Je kunt een sterke eenzijdigheid creëren door universiteiten wat financiële ondersteuning toe te werpen, door nadrukkelijk deel te nemen aan de commissies van de beroepsgroep en via het aantal deelnemers het verloop van de discussie wezenlijk te beïnvloeden. Dat is precies wat er is gebeurd.

Vrije zuurstofradicalen

Josh: Kun je wat meer vertellen over vrije zuurstofradicalen en ons een beetje helpen een beeld en begrip te vormen van hoe EMV's en RF-straling vrije zuurstofradicalen veroorzaken?

Dr. Héroux: Zoals je weet, zijn vrije zuurstofradicalen een heel belangrijke speler in de biologie. In die zin, dat we weten dat vrije zuurstofradicalen wezenlijk radicalen zijn die de cellen inwendig kunnen aanvallen en beschadigen. Ze zijn onderdeel van de normale celstofwisseling. Tijdens je leven maak je onvermijdelijk vrije zuurstofradicalen aan, in het normale verloop van het levensproces.

Al in de vijftiger jaren van de vorige eeuw ontwikkelden mensen als Denham Harmon de theorie dat feitelijk het ouder worden deels te wijten is aan de vrije zuurstofradicaal. Sindsdien, een beetje zoals bij het besef van stress in de psychologie, heeft de notie postgevat dat vrije zuurstofradicalen

biologisch optreden bij een aantal ziektes. Dus zal elke oorzaak die vrije zuurstofradicalen genereert in meer of mindere mate als schadelijk worden beschouwd. Uiteraard kan een kleine hoeveelheid vrije zuurstofradicalen in sommige gevallen afweermechanismen stimuleren. Maar in het algemeen worden ze gezien als veroorzakers die de aanleg tot verschillende ziektes, zou ik zeggen, kunnen verergeren.

Die vrije zuurstofradicalen worden sterk – laat ik zeggen onvermijdelijk – opgewekt door elektromagnetische straling. Want elektromagnetische straling verandert de stofwisseling in de mitochondriën, die kleine beestjes in je cel. Als je de overdracht van lading belemmert, stimuleer je de polarisatie van mitochondriën. Er is maar één waarde, 139 millivolt, die voor de mitochondriën optimaal is. Pas je straling toe, dan gaat dat omhoog. Pas je die straling gedurende geruime tijd toe, dan zal de cel het compenseren door de stofwisseling te verhogen. Stop je dan de straling, dan wordt de polarisatie te laag.

Dus hoe je het ook bekijkt, afwijken van de optimale waarde geeft meer vrije zuurstofradicalen dan in een bepaald weefsel normaal is. Als je bijvoorbeeld als individu zwaktes hebt in je pancreas, je

hersenen, je hart, je spijsvertering, waar dan ook, dan zal toename van vrije zuurstofradicalen daar de ontwikkeling van kwalen versnellen. Op deze manier zal elektromagnetische straling – wat een zeer onregelmatige vorm van blootstelling betekent, waartegen het lichaam geen verweer heeft – in principe afwijking geven van de optimale waarde.

Er zijn in de fysiologie vele voorbeelden van vergelijkbare systemen in de mitochondriën. Het is bijvoorbeeld bekend dat in mitochondriën er slechts één optimale concentratie van ijzer bestaat. Een hogere of lagere concentratie is heel erg slecht voor je. Dat is waarom er in het menselijk lichaam allerlei moleculen zijn die de concentratie van ijzer beheren. Maar wat elektromagnetische straling betreft, dat is totaal kunstmatig. We hebben in de afgelopen 100 jaar geen tijd gehad om compensatie te bieden aan deze totaal nieuwe oorzaak; want onze mitochondriën zijn volgens het ontwerp van ons lichaam al twee miljard jaar aanwezig. Ze kunnen zich niet aanpassen aan, laat ik zeggen, de projecten van de technische gemeenschap binnen die korte tijdsspanne van 100 jaar.

Josh: Is peroxynitriet (ONOO-) een voorbeeld van een vrije zuurstofradicaal?

Dr. Héroux: Ja, dat klopt. Je kunt je wel voorstellen dat er een hele dierentuin aan moleculen is

gecreëerd. We hebben enzymen zoals katalase, die gevormd zijn van waterstofperoxide en die allerlei voorzorgsmaatregelen inhouden die de fysiologie heeft genomen om de schadelijke stoffen uit het lichaam te verwijderen.

Metabolische verstoringen

Josh: Je hebt het in jouw werk ook over actief metabolische verstoringen, niet? Kun je uitleggen wat dat zijn en hoe die in verband staan met EMV's?

Dr. Héroux: De belangrijkste molecule in het lichaam is ATP, adenosinetrifosfaat. Ben je daarmee bekend?

Josh: Ja. Ik ben geen wetenschappelijke expert op dat gebied. Dat moet ik wel duidelijk maken als een

soort van disclaimer. Maar ja, ik ben bekend met ATP.

Dr. Héroux: Nou, hoeveel weeg je?

Josh: 90 kilo.

Dr. Héroux: Oké, dan verbruik je 90 kilo ATP per dag.

Josh: Oké.

Dr. Héroux: Of, in andere woorden… dat genereer je. Je verbruikt het. Dat is je dagelijkse omzet. Het is dus een substantie die voor de cel zoiets is als geld. En je weet dat geen enkele regering wil dat het geld opraakt. Je weet wat er gebeurt met de regering van de VS als de President de tent sluit, toch?

Josh: Ja, die werkt dan niet meer.

Dr. Héroux: Alles stopt. In de cel is het niet anders. Je kunt niet zonder ATP. Dus ook al is er

elektromagnetische straling in de omgeving, de cel weet dat het ATP niet mag opraken. Daarom is er een grote molecule, genaamd AMPK alfa, die tot taak heeft de boel in de gaten te houden en processen in werking te zetten, zodat alles binnen het budget blijft. Elke keer als je elektromagnetische straling in de omgeving hebt, dan zorgt dit enzym ervoor dat de cel in leven blijft.

Deze processen gaan constant door. Je past straling toe, en AMPK alfa moet aan het werk. En verderop in de processtroom heeft dat gevolgen voor praktisch ieder fysiologisch systeem in de cel.

De waarheid is dat we betrekkelijk ongevoelig zijn voor de aanwezigheid van elektromagnetische straling, tenzij we hypersensitief zijn. Dus enkele mensen kunnen het voelen, de meesten kunnen dat niet, dankzij AMPK alfa. Maar wat AMPK alfa je niet vertelt, is wat het allemaal moet doen om die straling te compenseren. Eigenlijk, wanneer je compensatie moet bieden voor iets in je omgeving, dan verhindert dit dat je andere dingen doet die je zou willen doen op cellulair niveau. Dit leidt in feite tot een soort van metabolische uitputting, wat zwaarder wordt naarmate je ouder bent of naarmate jouw fysiologische systemen kwetsbaarder zijn.

Daarom geeft elektromagnetische straling nogal wat verschil, afhankelijk van het feit of je telefoneert of niet. Zelfs al loop je alleen maar over straat, dan ben je onderhevig aan straling die pulseert – wat wil zeggen dat het komt en gaat. Binnen die stralingspulsen zijn er episodes, die ook weer variaties in zichzelf hebben. Al die straling, die zich volkomen atypisch in je omgeving bevindt, vereist dat onze biologie voortdurend aanpassingen doet. Het is die aanpassing die uiteindelijk kanker kan bevorderen, neurologische ziektes, diabetes, en ga maar even door.

Nieuwe ziektes

Josh: Dus of iemand nou elektrosensitief is of niet, de effecten voelt of niet... het lichaam moet bij blootstelling aan 4G, 5G, alle soorten van RF-straling, op een chemisch niveau compenseren, en dat vereist gebruik van meer energie. De metabolische processen worden negatief beïnvloed, of je het nou voelt of niet kunt voelen. En die metabolische processen zijn – zoals jij zo te horen suggereert –

gekoppeld aan de toenames die we zien in al de neurologische ziektes en autoimmuunziektes en degeneratieve chronische ziektes. Klopt dat?

Dr. Héroux: Ja, er zijn veel ziektes in aantal toegenomen in de afgelopen eeuw, telkens wanneer we onszelf blootstelden aan nieuwe stralingstypes. Ik wil niet de indruk wekken dat al deze ziektes geheel en al veroorzaakt worden door elektromagnetische straling. Maar aangezien straling heel erg nauw verband houdt met vrije zuurstofradicalen, is het vooruitzicht dat ze deze ziektes zullen bevorderen.

Aan het begin van de vorige eeuw bestond er klaarblijkelijk praktisch geen diabetes. Je kunt zeggen dat er toen ook geen diagnose was. Maar de toename is zeer, zeer significant geweest. En toen digitale mobiele telefoons werden geïntroduceerd, waren er tevens opnieuw toenames.

Waar dat dus op duidt, is dat naar alle waarschijnlijkheid de omgeving die wij door de techniek van elektromagnetische straling hebben gemaakt – een omgeving die miljarden keren is geïntensiveerd ten

opzichte van hoe het oorspronkelijk was – een reële invloed heeft op de ziektes waar we intussen op enige wijze aan gewend zijn geraakt. We gaan allemaal dood aan kanker, we hebben allemaal

Parkinson, we hebben allemaal Alzheimer.

Als je slachtoffer bent van deze ziektes, dan denk je dat het op de een of andere manier onvermijdelijk is. Maar misschien is dat niet zo. Als we beter zouden zorgen voor onze omgeving, zou de

aanwezigheid van deze ziektes wellicht afnemen. Naar mijn mening is het dus zeer de moeite waard om geleidelijk aan onze elektromagnetische omgeving te saneren. We zullen de kosten ervan

substantieel terugverdienen door een afname van kosten voor de gezondheidszorg.

Onomkeerbaar proces

Josh: Dus jij zegt dat de wetenschap zeer sterke aanwijzingen heeft dat EMV's een van de belangrijke oorzaken zijn van de toename van deze ziektes? Is dit op de lange termijn dan een onomkeerbaar proces, als je eenmaal tot een bepaald niveau blootgesteld bent geweest? Kan het niet keren? Hoe zie jij dat op de lange termijn, zowel op een individueel niveau van blootstelling als cumulatief – door de hele maatschappij heen?

Dr. Héroux: Wel, je raakt hier een zeer delicaat onderwerp aan. Als je een techneut bent, neem je als antwoord op deze vraag aan dat, nou ja, als die straling schadelijk blijkt te zijn, nou, dan zetten we hem toch uit en dan wordt alles weer normaal. Maar biologen weten beter.

De reden waarom een bioloog zich hier zorgen over zou kunnen maken, is dat sommige dingen in de biologie... of anders gezegd, de evolutie van de soort kan in een bepaalde richting worden gestuurd op een manier die onomkeerbaar is.

Als je kijkt naar de evolutie van de mens, vanaf wat in wezen miljarden en miljarden jaren geleden eencellig was, 2 tot 3 miljard jaar geleden... Wat er is gebeurd, is dat we eigenlijk sinds de vroegste tijden afhankelijk waren van een passende bevoorrading met ATP. Dat is de mantra geweest voor alle levende systemen. Kijk je naar de verschillende processen in de evolutie, zelfs de voortplanting... het sperma dat richting de eicel snelt, dat is eigenlijk een ATP-race. Het is een echte 100 meter-sprint richting eicel. Wat je wilt hebben is efficiënt ATP, efficiënte energie, want het leven voelt dat het niet zonder kan.

Maar nu kom je in de moderne wereld en je besluit te gaan storen in dit

ATP-voortplantingsmechanisme. We gaan het in de war brengen. Wat zal er in de loop van de tijd gebeuren bij toepassing van deze verstoring op de voortplantingscellen in het lichaam? Is het mogelijk dat de mitochondriën op bevolkingsniveau zullen veranderen?

We zijn nu vaardig geworden in zaken als reageerbuisbevruchting, en hebben kennis vergaard over de evolutie van hele populaties van mitochondriën in cellen... Weet je, in de menselijke eicel bevinden zich ... wat zou jij zeggen, Josh? Hoeveel mitochondriën zitten er in één enkele menselijke eicel?

Josh: Ik heb geen idee

Dr. Héroux: Wel, het is een derde van een miljoen.

Josh: Wauw!

Dr. Héroux: Daar zit dus een hele populatie.

Pas je nu velden toe op deze mitochondriën, dan verander je die populatie misschien wel in een heel bepaald type populatie. Doe je dat tientallen jaren achtereen, dan verstoor je in essentie de efficiency van de ATP-fabriek.

Dit betekent dat de belangrijkste aandrijver van de menselijke evolutie en de evolutie van alle dieren en planten wordt gedeclasseerd. Of in andere woorden: de aandelenmarkt herkent niet meer dat het hier gaat om een zogeheten blue chip, een vertrouwde waarde. Je grijpt dus mogelijk op een

onomkeerbare wijze in.

Wat gaat er gebeuren met mensen en met alle levende systemen? Het betekent niet dat alles doodgaat.

Het betekent gewoonweg dat je een omleiding oplegt aan de biologie die daar niet op bedacht was. Tot op heden hebben we gerekend op ATP en de mitochondriale stofwisseling in alle organismen op deze planeet.

Mensen die het kunnen weten, zeggen dat de problemen zullen aanhouden. Dus verstoren van dit hele mechanisme is echt voor eigen risico.

Josh: Wauw, dat is een heftige kijk, een heftig inzicht. Dank je wel voor je uitleg hierover, speciaal over

Josh: Wauw, dat is een heftige kijk, een heftig inzicht. Dank je wel voor je uitleg hierover, speciaal over

In document Geachte leden van het bestuur en de raad, (pagina 57-72)