1 MYn hert heff’ ick tot u Heere, Mijn hoop alleen op u staet, Behoedt my doch voor oneere, Die my wenscht mijn vyant quaet. Sy werden, Heer, soo ’t betaemt, Niet schaemroot die op u bouwen: Maer sy sullen zijn beschaemt, Die de Vrome hier benouwen. 2 Heer, wijst my doch uwe wegen Die ghy wilt dat ick sal gaen: Tot den selven maeckt genegen My, en doet my die verstaen. Leert end’ stiert my na u woort, In uwe waerheydt gepresen: Ghy zijt mijn hulp: dies nu voort Wacht ick op u in dit wesen.
En die daer zuyver is van hert: Die zijne ziel niet op en heft
Tot valscheid, noch en zweert bedrieghlick.
+ 3 +
3 Die zal den zeghen van de Heer,
En vruchten der gherechtigheid
Van God, de God zijns heils, ontfanghen. Dat is ’t gheslachte van de gheen’, Die naer hem vraghen; die daer steeds Vw aenghezicht, ô Iacob, zoecken. Sela!
+ 4 +
4 Ghy poorten heft uw hoofden op: Ghy eeuwig’ deuren heft u op, Op dat de Vorst der eer in-trede. Wie is doch deze Vorst der eer? De sterck’, en die gheweldigh’ Heer, De Heer geweldigh in den strijde.
+ 5 +
5 Ghy poorten heft uw hoofden op; Ghy eeuwig’ deuren heft u op, Op dat de Vorst der eer in-trede. Wie is doch deze Vorst der eer? ’t Is d’Heere van des hemels heir: Hy is de Koninck vol van eere. Sela!
XXV. PSALM.
Davids Psalm.
1 HEer, ick heff’, tot u, mijn ziele; O mijn God, ick steun’ op u.
Laet my doch niet schaemrood werden: Laet doch mijn vyanden, Heer,
72
[Datheen]
3 Gedenckt, Heer, aen u goetheden, Stelt u voor oogen voortaen
Vw’ groote barmhertigheden, Die ghy voormaels hebt gedaen. Doch vergeet de sonden swaer, Mijner jonckheydt seer lichtveerdigh: Gedenckt mijns goedtlick eenpaer, Tot mijn hulpe zijt volveerdigh. 4 Godt is waerachtigh end’ goedigh, Hy is ’t, end’ blijft sulcks altijdt: Ten wege brenght hy sachtmoedigh Den sondaer vervallen wijdt. Den ootmoedigen leert hy Sijn Godtsalige voetpaden: Hy toont oock sijn wesen vry, Den armen menschen beladen.
Pause.
5 Goetheyt en waerheyt verheven Zijn des Heeren wegen al,
Voor hem die daer na sijn leven End’ sijn gangen rechten sal. O Heer, door uwen naem klaer, Wilt my goedighlick mijn sonden Vergeven: Want seere swaer Ende groot zijn sy bevonden. 6 Wie is hy die altijt spoedigh Onsen Godt vreest boven al? Die werdt geleert overvloedigh Van den wegh dien hy gaen sal. Die sal besitten sijn goet, Met stilheydt ende met vrede: Sijn zaet sal in overvloedt Het lant oock besitten mede. 7 De verborgentheyt des Heeren Is den mensch geopenbaert, Die Godt vreest en houdt in eeren, End’ sijn verbondt wel bewaert. Mijn hert ende mijn gemoet Op den Heer hen alleen setten,
Laet doch gheen die op u wachten Schaem-rood zijn: Laet zijn beschaemt, Die met on-re’en trouwloos hand’len.
+ 2 +
2 Doet my, Heer, uw wegen kennen, Ende leert my uwe pa’en:
Leyd my in uw waerheid, leert my, Want ghy zijt de God mijns heils: Ick verwacht u alle dagh. Denck aen uw barmhertigheden, En uw goedigheden, Heer; Want die zijn van eeuwigheden.
+ 3 +
3 Heer, en wilt doch niet gedencken Aen de zonden mijner jeught,
Noch aen mijne overtredingh; Denckt doch mijner, naer uw gunst, En dat om uw goedheids will’.
+ 4 +
God de Heer is goed en billigh,
Daerom zal hy ’t zondigh volck In den wegh wel onderwijzen. 4 Hy zal in ’t gerichte leyden
Alle die zachtmoedigh zijn;
Hy zal die zachtmoedigh leven, Onderwijzen in zijn wegh. Pause.
+ 5 +
All’ des Heeren paden zijn Goedertierenheid en trouwe, Aen die geen die zijn verbond En getuygenissen houden.
5 Heer, vergheeft my, om uws naems wil, Mijn on-recht, want dat is groot.
+ 6 +
Wie is ’t, die daer vreest den Heere? Hy zal hem wel, in de wegh,
Leeren, dien hy kiezen zal: Zijne ziele zal vernachten
74
[Datheen]
Want hy maeckt vry mijnen voet Vyt al der Godloosen netten. 8 Siet my aen met goeder herten, Hebt doch med’lijden met my, Want eensaem ende vol smerten Ben ick, Heer, end’ gantsch onvry. Ick werde seere benouwt,
Daeg’lijcks werdt grooter mijn lijden: Helpt my, Heer, die u vertrouwt, Vyt den noot in desen tijden.
9 Mijn jammer wilt doch aenmercken, Mijnen angst end’ noodt aensiet, Mijn sonden end’ boose wercken, Vergeeft my goedtlick om niet. Siet hoe de vyanden mijn Moetwillighlick boven maten, Die groot van getale zijn, My seer vyandelick haten.
10 Voor haer list mijn ziel bewaret, Verlost my dat ick met smaet End’ met schand’ niet zy beswaret, Want ghy zijt mijn toeverlaet. Slecht, recht, ben ick, my behoet, Want ick sal, Heer, u verwachten. Israel uyt tegenspoet
Verlost oock door uwe krachten.
Den xxvj.Psalm.
1 BEwaert, O Heer, mijn recht: Want voorwaer uwen knecht Wandelt in onschult nu voortaen: Op u staet mijn betrouwen, In al mijn swaer benouwen, Daerom en sal ick niet vergaen. 2 Heer, doorsoeckt mijn gemoet, Proeft my in tegenspoet
Aen den proefsteen in mijn ellent: Mijn hert end’ oock mijn nieren, Proeft doch, Heer, met den vyeren,
In het goede; en zijn zaed Zal de aerde langh be-erven.
+ 7 +
6 Gods geheym is voor den ghenen, Die hem vreest; en zijn verbond, Om hen dat bekent te maecken. Mijne ooghen zijn altijds Op den Heere uyt-ghestreckt: Want hy is die mijne voeten Vyt het strick-net voeren zal.
+ 8 +
Keert tot my, zijt my ghenadigh. 7 Ick ben eenzaem en ellendigh: De benauthe’en van mijn hert Hebben zich wijd-uyt-gestrecket: Voert my uyt mijn nooden, Heer.
+ 9 +
Aenziet mijn ellend en moeyt’, En neemt wegh all’ mijne zonden: Ziet doch mijn vyanden aen, Want zy werden menighvuldigh: 8 Iae zy haten my met wrevel.
+ 10 +
Hoedt mijn ziel en reddet my, Laet my niet beschamet worden, Want ick, Heer, op u betrouw. Vroomheid en oprechtigheid Hoedt my: want ick op u wachte. O God, lost doch Israel,
Vyt all’ zijne bangigheden.
XXVI. PSALM.
Davids Psalm.
1 HEer, recht my, want ick gae In mijn oprechtigheid,
76
[Datheen]
3 Want, Heer, de oogen mijn Vast’lick geslagen zijn
Op uwe genaed’ end’ goetheydt. End’ ick leyde mijn leven Na den regel voorschreven, Ick wandel in uwe waerheyt. 4 Der leugen-sprekers boos Versamelingh seer loos Ick altijdt, O Heer, haten sal. Met schalcke menschen listigh, Die valsch zijn ende twistigh, Heb ick niet gemeyns over al. 5 Heer, der Godtloosen Kerck, Haer ergheyt end’ haer werck Haet ick altijt uyt ’s herten gront. By den schalcken end’ boosen, Noch oock by den Godtloosen, En sitt’ ick, Heer, tot geener stont.
Pause.
6 Ick wasch mijn handen reyn Met onschult in ’t gemeyn, Ick geve my tot ’t goet eenpaer: End’ Godt, tot uw’ offranden Schoon end’ seer velerhanden, Die men doet op uwen Altaer. 7 Op dat ick daer u eer End’ heerlickheyt, O Heer, Singen mach overluydt end’ klaer. End’ uwe wonder-wercken Seer groot, soo men kan mercken, Mach verkonden in ’t openbaer. 8 Ick hebb’, Heere, bemint End’ hertelick besint
V schoon huys daer ghy woonen wilt. De plaets daermen verkondet
End’ oock altijdt vermondet Vwen lof, end’ prijs, Heere milt. 9 Laet my niet zijn getelt, Geplaeght, noch oock gequelt
Dies zal ick oock niet wanck’len.
+ 2 +
Beproeft en onderzoeckt my: Toetst, Heer, mijn nieren en mijn hert.
+ 3 +
2 Want uwe goedigheid Is voor mijn oogen, Heer. In uwe waerheid, wandel ick.
+ 4 +
’k En zitte noch en woone, By valsch of ydel lieden: En met bedeckte gaen ick niet.
+ 5 +
3 De schaer’ die quaed bedrijft, Die wert van my gehaet:
By goddelooz’ en zitt’ ick niet. Pause.
+ 6 +
Ick wassche mijne handen In onschuld, en ick trede Rondomme uwen altaer, Heer:
+ 7 +
4 Op dat ick daer de stem Des lofs doen hooren mocht: En al uw wond’ren doen verstaen.
+ 8 +
O Heere, ick beminne De wooningh uwes huizes,
De plaetz’ der woonsté van uw eer’.
+ 9 +
5 En raept mijn ziel niet wegh, Met haer die zondaers zijn: Noch oock mijn leven met de lien
+ 10 +
Des bloeds; in welckers handen Zijn schandelicke stucken, De recht-hand vol geschencken is.
78
[Datheen]
10 De verraders vol nijt, Vyt list, end’ haet, end’ spijt, Verklagen my met onrecht groot: Sy loopen ende slaven
Om geschencken end’ gaven, Die hen haest brengen totter doodt. 11 Maer ick wil, Heere, gaen Vromelick, end’ bestaen In eenvout met een oprecht hert: Weest my doch nu genadigh, O mijn Godt seer weldadigh, Verlost my uyt angst ende smert. 12 Ick sie, Heer, dat ghy my Hebt opgerecht, end’ vry Gestelt op uwen wegh eerbaer. Dies wil ick u, Heer, prijsen, Singen, end’ eer bewijsen, In ’t midden uwes volcks eenpaer