WELKE AANGEBRACHT KUNNEN WORDEN Het is niet moeilijk om in groote lijnen te schetsen, welke verbete
L. Ontwerp-Reglement. De samenvatting van de gehouden uiteen
zettingen leidt tot de opstelling van een reglement voor de vereeni
gingen voor ziekenhuisverpleging, dat aangaande de vergoedingen de onderstaande bepalingen bevat. Hierbij dient wel in het oog gehou
den te warden, dat in deze bepalingen alleen minimum-eischen ge
steld zijn.
1. Over den verpleegduur.
De maximum-verpleegduur, welke vergoed wordt, bedraagt 30 dagen per 365 dagen, in elk ziekenhuis, volgens keuze van den patient. Voor observatie-patienten warden echter ten hoogste
14 verpleegdagen per 365 dagen vergoed.
Onder observatie-patienten warden verstaan personen, die in een ziekenhuis onder behandeling zijn van een internist of neuro
loog, hetzij voor het stellen eener diagnose, hetzij ter vaststel
ling van een dieet of van een bepaalde behandelingswijze ( en verder zij, die volgens het oordeel van den controleerenden ge
neesheer als observatie-patienten beschouwd dienen te worden.) Aan lijders aan suikerziekte kan gedurende een langeren termijn vergoeding gegeven worden (hetgeen op advies van den controleerenden geneesheer, of indien de vereeniging niet over een dergelijken functionaris beschikt, op advies van den behandelenden specialist, bij uitzondering ook ten aanzien van andere observatie-p<ttienten geschieden kan).
Nimmer wordt vergoeding gegeven voor een tijdsverloop !an
ger dan 30 dagen per 365 dagen.
Diengenen, die zich voor maximaal 60 dagen per 365 dagen willen verzekeren, wordt daartoe tegen betaling van de dubbele contributie gelegenheid gegeven.
2. Over de klassen.
Vergoed warden slechts de verpleegkosten van de derde klasse van een ziekenhuis tot een maximum-bedrag van f • • • • per dag.
Wenscht iemand zich in een hoogere klasse te laten verplegen, of in een ziekenhuis met een hoogeren dagverpleegprijs voor de derde klasse, dan komt het verschil tusschen den besteden en den te vergoeden verpleegprijs geheel ten laste van den patient.
3. Over de klinisch-specialistische hulp.
Elke klinisch-specialistische hulp wordt vergoed, met dien 87
88
verstande, dat het maximum-bedrag, dat daarvoor wordt uitge
keerd voor observatie-patienten f 30,-en voor alle andere pa
tienten f 50,- bedraagt.
4. Over ·de apothekerskosten.
De kosten van geneesmiddelen, welke tijdens het verblijf in het ziekenhuis gebruikt warden, warden geheel vergoed.
5. Over de radiologische behandeling en de Rontgendiagnostiek.
Radiologische behandeling en de kosten wegens toepassing der Rontgendiagnostiek worden tot een onbeperkt bedrag vergoed.
6. Over het vervoer.
De vervoerkosten worden vergoed, voorzoover deze op het vervoer naar het ziekenhuis per goedkoopste noodzakelijke ge
legenheid betrekking hebben, tot een maximum-bedrag van f • • • In bijzondere gevallen kan ( op ad vies van den controlee
renden geneesheer) ook de terugreis per speciale gelegenheid vergoed warden.
7. Over de bij-onkosten.
Alle bij-onkosten warden tot een onbeperkt bedrag vergoed.
Onder bij-onkosten warden verstaan alle kosten, welke ten be
hoeve van den patient in een ziekenhuis warden gemaakt, voor
zoover zij niet vallen onder de hierboven omschreven vergoe
dingen.
8. Slotbepalingen.
a. Niet vergoed warden :
1. de kosten voor opneming in sanatoria, krankzinnigenge
stichten, particuliere ziekenhuizen en dergelijke ; 2. de kosten voor opneming in een barak voor besmettelijke
ziekten ;
3. de kosten voor poliklinisch-specialistische behandeling.
b. Indien een bevalling in een ziekenhuis plaats vindt, wordt geen vergoeding gegeven voor de kosten wegens verpleging van het in het ziekenhuis geboren kind, gedurende den tijd, dat de moeder daar na de bevalling moet verblijven.
c. Iemand, die zich in een hoogere klasse laa t verplegen dan waarvoor hij verzekerd is, krijgt van de doktersnota en alle andere kosten (hieronder ook begrepen de vervaardiging van Rontgenfoto ts, radiologische behandeling, apothekerskosten, enz.) een gedeelte vergoed, dat aangegeven wordt door een
breuk, waarvan de teller gelijk is aan den te vergoeden en de noemer aan den besteden verpleegprijs, tot een maximum van f 50,-. Ten aanzien van andere kosten wordt op over
eenkomstige wijze gehandeld.
d. De vastgestelde vergoedingen kunnen aan een lid of <liens gezinsleden slechts verstrekt worden, indien de patient ge
durende tenminste 24 achtereenvolgende uren in een zieken
huis verblijf heeft gehouden. Echter worden de vergoedingen ook versterkt, indien de patient binnen 24 uur na de op
neming in het ziekenhuis mocht overlijden.
2. De invoering van medische controle. - Reeds in het vorige hoofdstuk is m het kort aangegeven, welke de oorzaken zijn, dat de vereenigingen voor ziekenhuisverpleging soms meer geld uitgeven clan strikt genomen noodig is. Het verdient aanbeveling de drie ge
noemde punten breeder te bespreken, opdat het duidelijk worde, dat de vereenigingen voor ziekenhuisverpleging thans op een te grooten voet leven en dat medische controle ook uit financieel oogpunt als noodzakelijk te beschouwen is. De drie punten waren :
A. de vraag, of de opneming van een verzekerde wel steeds op grond van noodzakelijkheid geschiedt ;
B. de vraag, of patienten te lang in een ziekenhuis blijven ; C. de mogelijkheid sommige patienten voor rekening van andere
organisaties te doen verplegen.
A. Geschiedt de opneming van een patient steeds op grond van nood
zakelij kheid ? Bij de beantwoording van deze vraag moet rekening gehouden worden met enkele oorzaken voor de vermeerdering der ziekenhuisopneming. Deze oorzaken zullen in een volgend hoofdstuk uitvoeriger besproken worden. In verband met de gestelde vraag mogen de volgende op den voorgrond geplaatst worden :
1. de vrees voor het ziekenhuis is verdwenen ; 2. de verzorging in een ziekenhuis is beter dan thuis ;
3. -de omstandigheid, dat er vereenigingen voor ziekenhuisver
pleging bestaan ;
4. de slechte tijdsomstandigheden ;
5. de patienten gaan er gemakkelijk toe over zich in een ziekenhuis op te laten nemen ;
6. onvoldoende zelfvertrouwen van den arts, vooral van den jon
geren, en, daarmede verband houdende, de neiging om van de verantwoordelijkheid ontheven te zijn.
Deze factoren hebben er toe bijgedragen, dat het aantal opnemin
gen in de ziekenhuizen hand over hand toeneemt. De genoemde oor
zaken dragen bovendien het gevaar in zich, dat er patienten zullen zijn, die op hun huisarts drang oefenen om opgenomen te warden. Uit een en ander kan men concludeeren, dat het niet onwaarschijnlijk is, dat er patienten opgenomen warden, wier opneming, strikt genomen, niet noodzakelijk was.
B. ls de ligduur in bepaalde gevallen ook te Zang '? Het antwoord op