VOOR- EN NADEELEN VAN DE VERSCHILLENDE VORMEN, VOLGENS WELKE MEN ZICH TEGEN DE

KOSTEN VAN ZIEKENHUISVERPLEGING VERZEKEREN

KAN

In dit hoofdstuk zullen de voor- en nadeelen van de verschillende vormen, volgens welke men zich tegen de kosten van ziekenhuis­

verpleging verzekeren kan, samengevat en nader ender het oog gezien warden. De vormen, welke aan een beschouwing onderworpen warden, zijn :

A. de ,,zuivere^tt verplegingsfondsen ;

B. de vereenigingen voor ziekenhuisverpleging, die tevens de klinisch-specialistische hulp vergoeden ;

C. de vereenigingen voor ziekenhuisverpleging, verbonden aan een ziekenfonds ;

D. de verzekeringsmaatschappijen, welke de verzekering voor ziekenhuisverpleging ter hand genomen hebben.

Vervolgens zal nog in de vijfde plaats gesproken warden over de vraag, of samenvoeging van verschillende vereenigingen voor zieken­

huisverpleging tot een groote wenschelijk is.

A. De ,,zuivere verplegingsf ondsen^tt. Aan den vorm van ver­

zekering tegen de kosten van ziekenhuisverpleging, welke deze organen verschaffen, kleven belangrijke nadeelen. Voorzoover de

!eden op een bepaald ziekenhuis aangewezen zijn, geldt het bezwaar, dat geen vrije ziekenhuiskeuze gewaarborgd is. Wordt aan de !eden wel vrije ziekenhuiskeuze toegestaan, clan is de verwezenlijking daarvan voor vele patienten toch niet mogelijk, omdat de meeste

• !eden toch een ziekenhuis moeten uitkiezen, waar de kosten van de klinisch-specialistische hulp in de verpleegkosten begrepen zijn.

Zooals reeds uit de vermelde twee nadeelen blijkt, is ook vrije artsenkeuze bij dezen vorm, in verband met de beperkte

ziekenhuis-130

keuze, vrijwel uitgesloten. Bovendien wordt slechts een beperkte en veel te geringe vergoeding uitgekeerd.

Enkele vereenigingen voor ziekenhuisverpleging in Friesland trachten aan de bezwaren tegemoet te komen door een bepaling in haar reglementen, welke de leden in de gelegenheid stelt om bij opneming in een ander ziekenhuis dan het Academisch Ziekenhuis te Groningen en het Kinderziekenhuis aldaar, over een bedrag te beschikken, gelijk aan het product van het maximum-aantal te ver­

goeden verpleegdagen en de kosten per ligdag, uit welk bedrag alle gemaakte kosten bestreden zouden kunnen worden, ook die van de klinisch-specialistische hulp en dergelijke. Echter blijkt dit bedrag meestal lang niet toereikend te zijn.

Als voordeelen kunnen worden beschouwd, dat de contributie bij de zuivere verplegingsfondsen dikwijls zeer laag gesteld kan worden en dat zij onderling werken. De voordeelen zijn echter belangrijk geringer dan de nadeelen.

B. De vereenigingen voor ziekenhuisverpleging, die tevens de klinisch-specialistische hulp vergoeden. Indien deze vereenigingen, welke, evenals de vorige, onderling werken, aan haar leden een zoo volledig mogelijke vergoeding geven in den vorm, zooals die in hoofdstuk IX uiteengezet is, kunnen er weinig gezwaren tegen ingebracht warden.

Echter blijkt in de praktijk, dat lang niet alle vereenigingen voor ziekenhuisverpleging, behoorende tot deze groep, werkelijk een zoo volledig mogelijke vergoeding aan haar leden verstrekken, wat zeker als een nadeel beschouwd moet warden.

Verder is het een groot gebrek, ook bij deze vereenigingen, dat zij niet over de hulp van een controleerenden geneesheer beschikken_,.

waardoor te veel geld uitgegeven wordt en de contributie dikwijls te hoog is.

Als voordeel moet aangemerkt worden, dat alle opgebrachte gelden ten bate van de leden komen, zoodat zij, als de hierboven aangegeven nadeelen op de reeds vermelde wijze opgeheven zijn,.

het ideaal heel dicht benaderen.

C. De vereenigingen voor ziekenhuisverpleging, verbonden aan een ziekenfonds. Het groote nadeel van deze vereenigingen is, dat zij een welstandsgrens kennen en slechts toegankelijk zijn voor leden van het ziekenfonds, waaraan zij verbonden zijn.

Daarbij komt neg, dat het ziekenfonds de klinische hulp betaalt, wat op de reeds in hoofdstuk V genoemde gronden onjuist is te achten.

Verder geven zij niet steeds een volledige restitutie van de ver­

pleegkosten ( dikwijls slechts 90

%

diging van Rontgenfoto's en andere bij-onkosten soms niet vergoed warden.

Een voordeel is, dat men zich tegen een vaste premie kan ver­

zekeren, doch dit weegt lang niet tegen de genoemde nadeelen op.

D. De verzekeringsmaatschappijen, welke de verzekering voor ziekenhuisverpleging ter hand genomen hebben. Aan dezen vorm van verzekering kleven belangrijke nadeelen. In de eerste plaats wordt slechts zelden een zoo volledig mogelijke verzekering gegeven, terwijl de premie dikwijls, zoo niet altijd, belangrijk hooger is, dan de contributie van de onderling werkende organisaties.

Een voordeel kan gelegen zijn in het feit, dat een langere maximum­

verpleegduur aan de verzekerden vergoed wordt, langer clan bij de meeste onderling werkende organisaties, doch omdat het niet dikwijls voorkomt, dat een patient langer clan 30 dagen verpleegd moet warden, heeft dit voordeel meer propagandistische dan werkelijke waarde.

E. Versnippering of samenvoeging ? De vraag, welke hier beant­

woord moet warden, is, of het voor de ontwikkeling van de vereeni­

gingen voor ziekenhuisverpleging beter is, dat verschillende kleine vereenigingen tot een groote samengevoegd warden, of dat de toestand, zooals hij zich tegenwoordig aan ons voordoet, zonder bezwaar bestendigd kan blijven.

Het spreekt vanzelf, dat, wil een vereeniging voor ziekenhuis­

verpleging haar werk goed kunnen doen, zij een behoorlijk aantal leden moet bezitten. Bij kleine vereenigingen zal een abnormaal hoog aantal opnemingen in een bepaald jaar een zeer sterke stijging van de contributie met zich mede brengen. Hoe grooter het draag­

vlak, hoe billijker en evenrediger het risico verdeeld wordt en hoe constanter de contributie .zal zijn.

Het is dan ook van de besturen van de kleine vereenigingen voor ziekenhuisverpleging onjuist gezien, om zich van een groote (gemeen­

telijke) organisatie af te scheiden, omdat zij meenen, aldus goed-132

kooper te kunnen werken. Inderdaad kan zulks gedurende eenige jaren het geval zijn, maar als uit een kleine dorpsgemeenschap, hetzij toevallig, hetzij door bepaald aanwijsbare oorzaken (b. v. een epidemie), in een jaar zeer veel personen opgenomen moeten worden, zal het blijken, dat de kleine plaatselijke vereeniging een enorme hooge contributie vast zal moeten stellen. Derhalve dienen de kleine vereenigingen voor ziekenhuisverpleging, die dikwijls in een klein dorp (b.v. van ongeveer 300 zielen) haar werk verrichten en derhalve zeer weinig leden hebben, in een grootere gemeentelijke vereeniging te worden opgenomen.

Een andere vraag is, of ook de groote vereenigingen zich tot nog grootere vereenigen moeten. Dit is minder gewenscht, omdat tegen­

woordig de administratie bij vrijwel alle vereenigingen voor zieken­

huisverpleging praktisch geheel zonder geldelijke belooning gedaan wordt, terwijl er bij een grootere organisatie betaald personeel in dienst genomen zou moeten worden, wat tot contributieverhooging zou moeten leiden.

De toestand, zooals die zich tegenwoordig in Friesland aan ons voordoet, dat de meeste vereenigingen voor ziekenhuisverpleging elk minstens 1500 verzekerde personen omvatten, blijkt in de prak­

tijk zeer wel te voldoen.

•

133

H O O F D S T U K XV

SAMENVATTING VAN HET BEHANDELDE ;