WELKE AANGEBRACHT KUNNEN WORDEN Het is niet moeilijk om in groote lijnen te schetsen, welke verbete
A. De taak van den controleerenden geneesheer. Een controleerende geneesheer voor een vereeniging voor ziekenhuisverpleging moet toe
2. van elke opneming, op welke gronden clan ook, warden de kos
ten door de vereenigingen voor ziekenhuisverpleging vergoed.
Voor een onpartijdige bespreking is het noodig beiae standpunten tegenover elkander te plaatsen.
De vereenigingen voor ziekenhuisverpleging zijn principieel op
gericht om aan haar leden bij opneming in een ziekenhuis steun te verleenen. Indien men alleen de opneming op medische indicatie zou willen vergoeden, is het gevaar niet denkbeeldig, dat er personen uitgesloten warden, voor wie de opneming, zooal medisch niet nood
zakelijk, dan toch uit anderen hoofde als zeer wenschelijk, zelfs als noodzakelijk is te beschouwen.
Aan den anderen kant is het toch niet juist om alle patienten, voor wie opneming in een ziekenhuis wenschelijk is, te doen opnemen, omdat het denkbaar is, dat de contributie van de vereenigingen voor ziekenhuisverpleging clan voor velen van haar leden te duur zal worden.
J
uist de leden met zeer geringen financieelen weerstand, voor wie de vereenigingen toch in de eerste plaats bestemd zijn,100
zullen alsdan genoodzaakt warden om voor het lidmaatschap te be
danken en zich in een voorkomend geval tot het Burgerlijk Arm
bestuur om hulp te wenden.
Uit deze beschouwingen blijkt ook weer, dat het niet mogelijk is, het woord ,,noodzakelijktt in verband met de ziekenhuisopneming juist te omschrijven. Evenmin is het aan te raden, het woord ,,nood
zakelijkt t door ,,wenschelijk" te vervangen, omdat daarvan de fi
nancieele gevolgen voor de vereenigingen voor ziekenhuisverpleging zoo ernstig kunnen zijn, dat haar bestaansmogelijkheid bedreigd wordt.
Gezien het belangrijke sociale werk, dat deze vereenigingen ver
richten, moet belemmering of schade tot schier elken prijs voorkomen warden. Het is dan ook op dezen grond noodig, dat de vereenigingen voor ziekenhuisverpleging beschikken over de hulp van een contro
leerenden geneesheer, die van geval tot geval de noodzakelijkheid van de opneming beoordeelt.
Hierdoor zullen er aan den eenen kant geen patienten opgenomen warden, die thuis even goed, of bijna even goed, behandeld en ver
pleegd hadden kunnen warden, terwijl aan den anderen kant de kosten, welke de vereenigingen voor ziekenhuisverpleging ten be
hoeve van haar leden maken, volkomen verantwoord zullen zijn, omdat zij alleen aan hetgeen noodzakelijk was, besteed werden.
Daarbij komt nog, dat tengevolge van de invoering der controle de ,,jurisprudentie" over het woord noodzakelijk na eenigen tijd over een geheele streek een en dezelfde zal zijn, wat zeker als een voor
deel aangemerkt mag warden.
HOO FD S T U K XI BESCHOUWINGEN
OVER DE OPNEMING IN EEN ZIEKENHUIS, MEDE IN VERBAND MET DE VERZEKERING VOOR ZIEKENHUIS
VERPLEGING
In dit hoofdstuk zullen een tweetal onderwerpen behandeld wor
den, welke voor de instellingen, die zich met de verzekering tegen de kosten voor ziekenhuisverpleging bezig houden, groote beteekenis hebben. Het zijn :
A. de risicofactor voor opneming in een ziekenhuis in verband met leeftijd en geslacht ;
B. oorzaken voor de toeneming van het aantal patienten, dat in de ziekenhuizen opgenomen wordt.
Vooraf een enkele opmerking. Bij de in dit hoofdstuk medegedeel
de statistieken is gebruik gemaakt van de statistische middelbare fout (Statistische mittlere Fehler) (30). Hieronder verstaat men de, volgens de waarschijnlijkheidsrekening vastgestelde fout, welke ten
gevolge van een te gering aantal gevallen in de statistiek geslopen kan zijn. Bijvoorbeeld :
Indien in een statistiek van een operatie, omvattende 100 gevallen, 5 sterftegevallen vermeld zijn, dan heeft men niet het recht om te zeggen, dat de operatie een sterftekans heeft van 5
%,
doch van5
±
2, 18%,
d. w .z. de mogelijkheid bestaat, dat, indien de statistiek een oneindig aantal gevallen omvatte, de sterftekans niet 5%
was,doch een waarde had gelijk aan een van de getallen, liggende tusschen 2,82 en 7,18 ¾•
Slechts indien men bij de beoordeeling van statistieken van de middelbare fout gebruik maakt, kan men er met een betrekkelijk groote zekerheid conclusies uit trekken.
Bij het vergelijken van twee statistieken maakt men gebruik van de ,,statistische middelbare fout van het verschil." In beginsel is deze gelijk aan de hiervoren besprokene. Men mag namelijk eerst van een verschil spreken, indien de statistische middelbare fout van
het verschil kleiner is dan het werkelijke verschil. Bijvoorbeeld : indien een bepaalde operatie, uitgevoerd volgens een zekere methode, een sterftekans van 5
%
en, op een andere wijze verricht, een sterftekans van 3
%
heeft, en de opera tie in beide gevallen bij 100 person en toegepast is, dan zijn deze waarden, met inachtneming van de middelbare fout, resp. 5
±
2,18 % en 3±
1,71 %• De statistische middelbare fout van het verschil is 2, 78 %• Het verschil tusschen beide reeksen is 2
%
en daar de statistische middelbare fout van het verschil 2, 78
%
bedraagt, mag men uit de statistiek niet concludeeren, dat de eene wijze van opereeren een grooter risico dan de andere oplevert.Waren de genoemde getallen 5
%
en Io %, dan zouden deze waarden, met inachtneming van de middelbare fout, aangeduid moeten worden met 5
±
2,18%
en 10±
3 %. De statistische middelbare fout van het verschil bedraagt dan 3, 72%
en is dus kleiner dan het verschil van de percentages van beide reeksen (5 %). In zulk een geval mag men dus besluiten, dat de eene wijze van opereeren een mindere sterftekans heeft dan de andere.De waarde van de middelbare statistische fout en van de middel
bare statistische fout van het verschil kan men door de waarschijnlijk
heidsberekening leeren kennen. In het boek van Ritala, Der statis
tische mittlere Fehler {30), zijn tabellen opgenomen, waaruit men de statistische middelbare fout en de statistische middelbare fout van het verschil direct af kan lezen.
A. Risicof actor voor opneming in een ziekenhuis in verb and met