Wat zijn de doelen van de Wet cbm? Welke wijzigingen zijn met de invoering van de Wet cbm doorgevoerd en op welke wijze – via welke mechanismen – zouden deze veranderingen bij moeten dragen aan de doelrealisatie?
Voldoen volgens betrokkenen (bijv. kantonrechters en vertegenwoordigers) de gronden voor de beschermingsmaatregelen? Welke gronden voldoen eventueel niet en waarom dan niet? Wat zou er dan aan deze gronden veranderd moeten worden?
In welke gevallen legt de rechter sedert de wetswijziging curatele dan wel bewind wegens verkwisting of problematische schulden op? Waarom kiest de rechter in die gevallen voor deze maatregelen?
Voldoen in de optiek van rechters en vertegenwoordigers de publicatieplicht en het daarbij behorende register van curatele en beschermingsbewind (het CCBR)? Op welke punten worden eventueel fricties gesignaleerd en waarom?
In hoeverre besluiten kantonrechters om ook bewindstellingen wegens lichamelijke of geestelijke toestand in het CCBR op te nemen? In welke situaties doen zij dit en wat zijn de redenen om ook deze gevallen te laten registreren?
Voldoen volgens betrokkenen zoals rechters en vertegenwoordigers de kringen van verzoekers tot instelling of opheffing van de maatregelen of van ontslag van de vertegenwoordiger? Zo nee, op welke punten niet en waarom dan niet?
In hoeverre zijn de nieuw toegevoegde typen verzoekers – partners van ouder die gezamenlijk gezag over een persoon uitoefent, zorginstellingen en begeleidingsinstellingen – gebruik gaan maken van de geboden mogelijkheden?
Voldoen volgens betrokkenen (rechters en vertegenwoordigers) de kringen van (rechts)personen die niet als vertegenwoordiger mogen worden benoemd? Zo nee, in hoeverre is het wenselijk om deze ‘uitgesloten’ (rechts)personen te herformuleren dan wel uit te breiden?
Hebben kantonrechters voldoende mogelijkheden om in benoemingsprocedures de geschiktheid van vertegenwoordigers te beoordelen? Zo nee, op welke punten niet en waarom?
Is de periodieke evaluatie volgens rechters en vertegenwoordigers een werkbaar instrument? Zo nee, op welke punten niet en hoe komt dit? In hoeverre worden in de praktijk evaluaties binnen vijf jaar uitgevoerd?
Hebben kantonrechters voldoende mogelijkheden en informatie om de noodzaak van het voortzetten van een maatregel te beoordelen? Zo nee, wat schort er dan aan en hoe komt dit? Heeft de ruimere taakomschrijving rondom de aanpak van schulden geleid tot meer duidelijkheid aan de kant van de vertegenwoordigers? Wordt hiermee ook beter voldaan aan de verwachtingen van kantonrechters en rechthebbenden zelf?
Is de taak van de beschermingsbewindvoerder volgens betrokkenen – kantonrechters, vertegenwoordigers, schuldhulpverleners – voldoende afgebakend ten opzichte van anderen die zich met schulden bezighouden? In hoeverre heeft deze afbakening geleid tot meer samenwerking met de (gemeentelijke) schuldhulpverlening?
Besteden vertegenwoordigers meer aandacht aan bevordering van zelfredzaamheid dan voor de inwerkingtreding van de Wet cbm? Doen zich hier verschillen voor tussen de maatregelen?
Welk resultaat wordt hiermee – zie voorgaande vraag – verkregen? Heeft dit ook geleid tot meer uitstroom uit de maatregelen dan wel de overstap naar lichtere maatregelen bevorderd? Is de Wet cbm per saldo doeltreffend op het punt van de beoogde zelfredzaamheid?
In welke mate wordt de met de wetswijziging beoogde ondersteuning/betrokkenheid van de nabije omgeving van de betrokkene bereikt?
In hoeverre stemt de wettelijke taak van vertegenwoordigers overeen met de praktijk? Op welke punten doen zich eventueel afwijkingen voor en waar heeft dat mee te maken? Wat kan op grond van de evaluatie geconcludeerd worden over het doelbereik wat betreft de
toegankelijkheid van de maatregelen voor mensen die onvoldoende zelfredzaam zijn en de mate waarin deze mensen beschermd worden? Is er per saldo sprake van voldoende toegankelijkheid en een adequate bescherming?
Besluit kwaliteitseisen
Welke doelen worden nagestreefd met het Besluit kwaliteitseisen? Welke veranderingen bevat dit Besluit ten opzichte van de situatie daarvoor? Hoe (via welke mechanismen) wordt beoogd dat deze wijzigingen bijdragen aan het realiseren van deze doelen?
Op welke wijze geeft het LKB invulling aan haar taken? Wat zijn tot dusver de ervaringen van het LKB met de controle van de kwaliteitseisen? Hoe beoordelen rechters en professionele vertegenwoordigers de uitvoering van de LKB-taken?
Wat loopt bij het LKB goed dan wel minder goed? Wat zijn achterliggende oorzaken hiervoor? In hoeverre heeft handhaving van de kwaliteitseisen door het LKB al tot het niet-benoembaar stellen van kandidaat-vertegenwoordigers c.q. de afwijzing van handhavingsverzoeken geleid? Aan welke kwaliteitseisen wordt bij dergelijke afwijzingen niet voldaan? Doen zich hierbij nog verschillen voor naar type beschermingsmaatregel?
In hoeverre zijn de regels voor het waarborgen van de kwaliteit van vertegenwoordigers volgens betrokkenen (zoals het LKB, kantonrechters en professionele vertegenwoordigers) doeltreffend en uitvoerbaar? Waar doen zich eventueel fricties voor en waar heeft dat mee te maken?
Is de voorgeschreven informatievoorziening aan de rechter (in casu: het LKB) adequaat qua type en kwaliteit van de informatie?
In hoeverre kan de kantonrechter uit de voeten met de informatie die vanuit het LKB wordt verstrekt over de naleving van de benoemingseisen en de kwaliteitseisen gedurende de vertegenwoordiging? Welke knelpunten doen zich hierbij eventueel voor?
Hoe wordt in de praktijk in de benoemingsprocedure van professionele vertegenwoordigers invulling gegeven aan de eis van een ‘passende opleiding’? In hoeverre doen zich knelpunten voor bij de hogere opleidingseisen voor vertegenwoordigers bij beschermingsbewind in geval van verkwisting en problematische schulden?
Wat zijn de consequenties voor de kwaliteit van professionele vertegenwoordigers geweest van het feit dat bestaande professionele bewindvoerders sedert 1 april 2016 aan de opleidingseisen hoeven te voldoen?
Wat zijn de ervaringen van kantonrechters en vertegenwoordigers met het plan van aanpak dat bij het verzoekschrift tot instelling van de maatregel gevoegd dient te worden? Voldoet dit plan doorgaans in die zin dat voldoende inzicht wordt gegeven in het doel van de vertegenwoordiging en de gemaakte afspraken om dat doel te bereiken?
Voldoet volgens het LKB de rapportage van de accountant voor de controle op de bedrijfsvoering? Hoe ervaren professionele vertegenwoordigers deze verplichting? Doen zich daarbij nog knelpunten voor?
Heeft de kantonrechter met het beschikbare instrumentarium voldoende mogelijkheden om een adequate controle en handhaving uit te oefenen en in voorkomende gevallen in te grijpen? Welke impact heeft de introductie van het LKB gehad op de bevindingen rondom de
kwaliteitseisen voor professionele vertegenwoordigers?
Draagt de centralisatie van de kwaliteitscontrole bij het LKB inderdaad bij aan een meer eenduidige en efficiëntere uitvoering? Zo ja, op welke punten dan en waar liggen nog kansen voor verbetering?
Wat kan (voorlopig) geconcludeerd worden over het doelbereik van het Besluit kwaliteitseisen?
Regeling beloning
Wat wordt beoogd met de Regeling beloning? Voor welke problemen uit het verleden dient deze regeling een oplossing aan te dragen en op welke wijze dan?
Is de geïntroduceerde beloningssystematiek werkbaar voor de kantonrechter en vertegenwoordigers?
In hoeverre doen zich nog onduidelijkheden voor in de typen en hoogte van de vergoedingen voor professionele vertegenwoordigers? Zo ja, bij welke beschermingsmaatregel(en) en typen vergoedingen doet dit zich voor? Welke verklaringen kunnen hiervoor worden gegeven? Wat zijn de ervaringen met de vergoedingen voor de niet-professionele vertegenwoordigers?
Doen zich hierbij eventueel nog knelpunten voor?
Hoe beoordelen de (professionele) vertegenwoordigers de huidige beloningssystematiek? Is dit in hun optiek een verbetering ten opzichte van de niet-bindende LOVCK-adviezen die voorheen als leidraad werden gehanteerd voor de beloning?
Kunnen de professionele vertegenwoordigers uit de voeten met het aantal begrote uren die als ‘standaard’ worden gehanteerd voor de hoogte van de beloning?
In hoeverre bieden de extra uren voor bewinden met problematische schulden voldoende mogelijkheden om dergelijke schulden aan te pakken? In welke gevallen voldoet dit niet? Doen zich in de beoordelingen van (professionele) vertegenwoordigers over de
beloningssystematiek nog verschillen voor naar type beschermingsmaatregel?
Wat vormde de aanleiding voor de recente wijzigingen in de regeling? Welke voordelen zouden hiermee moeten worden verkregen? Worden deze voordelen in de praktijk ook ervaren door betrokkenen?